Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op

Hou nou op met huilen

‘Hou nou op met huilen!’

AMSTERDAM - Jaarlijks worden er in Nederland 40 baby’s in het ziekenhuis opgenomen die ernstig (hersen)letsel hebben opgelopen door te hard schudden. “En dat zijn alleen nog maar de gevallen waarbij we het ‘baby-schudden’ herkennen”, zegt kinderarts Ingrid Russel in een reportage van Nieuwsuur.

Jonge ouders met een klein baby’tje weten soms geen raad als het huilen van hun kind niet stopt. Maar liefst een op de twintig ouders geeft toe hun baby door elkaar te schudden wanneer het niet stopt met huilen. In de grote steden ligt dat percentage zelfs op 13 procent.

Vaak vader

Uit recente onderzoeken blijkt dat het vaak de biologische vader of de vriend van de moeder degene is die zich schuldig maakt aan het door elkaar schudden van de baby. “Oververmoeidheid en machteloosheid bij veel huilen van de baby vormen de grootste prikkels bij shaken baby syndrome”, aldus Bregje van Sleuwen van het TNO

Ernstige blijvende gevolgen

Omdat het hoofd van een baby zwaar is en de nekspieren nog vrij slap zijn, kan het geschud kan leiden tot ernstige blijvende gevolgen. Ernstige hersenschade, blindheid, epilepsie, doofheid… Een jonge baby schudden kan blijvend letsel veroorzaken en veel ouders zijn zich daar niet van bewust. “Ze hebben vaak wel van het shaken baby syndrome gehoord, maar weten absoluut niet welke gevolgen het kan hebben”, aldus Van Sleuwen.

Het TNO heeft nu een voorlichtingsfilmpje gemaakt over het baby-schudden. In de Verenigde Staten en in Canada bleek dat na het tonen van een voorlichtingsfilm aan jonge ouders én het geven van gerichte adviezen bij een huilbaby dat het aantal baby’s dat door elkaar was geschud en in het ziekenhuis werd opgenomen met de helft was verminderd. Reden genoeg om in Nederland ook een voorlichtingsfilm te maken.

De film werd als test in Nederland als eerste in een kraamhotel in Tilburg getoond. Een verpleegkundige vertelt: “Sommige ouders konden de beelden in de film niet aanzien, maar veel ouders vonden het zeer fijn om op deze manier geïnformeerd te worden over de effecten van het schudden van een jonge baby.”

De film zal eerst in Tilburg worden getoond daarna zal de rest van Nederland volgen. De film overigens ook te zien via de site van Nieuwsuur. zie http://nieuwsuur.nl/video/219502-voorlichtingsfilm-breekbaar--niet-schudden.html


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

En?

Juulia, wat is je bedoeling met deze posting? Wil je ons informeren over de ernst van het schudden van je baby, wil je een discussie starten over de invloed van slaapgebrek, wil je pleiten voor meer voorlichting door professionals?
Zelf kan ik heel slecht tegen huilen van ons zoontje van 4 maanden. Tijdens zijn zeldzame huiluurtjes ga ik wel eens een blokje om zodat mijn man hem kan troosten. Ik ben blij dat ik er niet alleen voorsta. Ik herken dus dat huilen zwaar kan zijn, maar kan me niet voorstellen dat ik dat lieve mannetje door elkaar zou schudden.
Maanve

elsje78

elsje78

17-02-2011 om 15:52

Ik wel

ik kan het met wel voorstellen, en nog wel ergere dingen, maar ik had het verstand hulp te zoeken voor het ook daadwerkelijk gebeurde...een huilbaby icm slaapgebrek haalt dingen in je naar boven die je niet van jezelf kende. Kan me er nu niks meer bij voorstellen, maar wat ellendig was het.

Dat is nou ook de reden dat ze huilbabies "ter observatie" opnemen, niet omdat het kind iets mankeert, maar omdat ze bang zijn dat de ouders het iets aandoet.
Terecht blijkbaar...als die mensen nou eerder hulp vragen/krijgen hoeft het dus niet zover te komen

dc

dc

17-02-2011 om 16:54

Buurmeisje

Mijn buurmeisje heeft haar baby een keer huilend naar mij gebracht met de opmerking dat ze hem zo het balkon af kon gooien. Ik heb haar toen naar bed gestuurd en heb een ommetje met de baby gemaakt.

Ik weet ook nog dat ik af en toe gek werd van het gehuil en dan onder de douche stapte om weer even mens te worden (en dan hoor je het even niet).

Het is inderdaad een reeel gevaar, en jonge moeders mogen best beter voorgelicht worden over dat dit kan gebeuren, zodat schaamte of schuldgevoel hen niet belet om hulp te vragen!

Massi Nissa

Massi Nissa

17-02-2011 om 17:58

Ja, eens

Heel goed dat er aandacht komt voor de wanhoopsgevoelens van ouders met een huilbaby. Heb het van dichtbij meegemaakt hoe iemand in mijn omgeving er bijna aan onderdoor ging. Ook zij heeft het kind bijna van de trap gegooid en zocht net op tijd hulp. Veroordelen is makkelijk, voorlichten essentieel. Bij dit soort berichten denk ik wel altijd meteen: hoeveel van mijn leerlingen zitten bij mij op een speciale school omdat ze als baby door elkaar zijn geschud? Dat is beroepsdeformatie, maar ik heb er vast wel eens een in de klas.
Groetjes
Massi

Onrealistisch

Zelf zou ik niet geporteerd zijn van zo'n filmpje als ik pas bevallen was. Het maakt op mij ook de indruk van zo'n sigarettenreclame op een pakje sigaretten.
...veel ouders vonden het zeer fijn om op deze manier geïnformeerd te worden over de effecten van het schudden van een jonge baby....
Kan ik dus ook gewoon niet geloven. Bovendien blijkt dat daders veelal vaders of stiefvaders zijn en zal mij benieuwen hoe je die zover krijgt dat ze naar zo'n filmpje kijken.
Ouders in een kraamhotel zijn ook niet de meest voor de hand liggende groep zonder mogelijkheden om goed voor een huilbaby te zorgen, dus ik denk dat ze het goed voor andere ouders vonden maar er zelf denken niets mee te maken te krijgen.
Kortom. Kijk naar jezelf. Ik zou liever willen dat er beter advies gegeven werd op het CB wat te doen als je een huilbaby hebt. Daar mankeert het nog aan. En ik had een huilbaby. Het beste advies kreeg ik van collega's en familie. En de meeste steun van ex.

Tips

Ik kreeg goede adviezen. Een collega vertelde dat als ik het niet meer volhield baby gewoon veilig in zijn bedje leggen en zelf een kwartiertje wat anders doen. Dat is me in al die tijd maar 2x gebeurd. En dan ging ik in de tuin naar de lucht kijken.
Van de vroedvrouw had ik al een greep geleerd om het buikje stevig vast te houden dat gaf ook vaak verlichting. Die leerde ik ook aan (schoonfamilie) als we daar waren en dan kon iemand anders zoon even van mij overnemen.
Vader maakte venkelthee en nam zoon van mij over als hij na late dienst thuiskwam.
Zus meldde op mijn vraag of ik dat niet moest laten onderzoeken dat kind in het ziekenhuis opgenomen kan worden en na observatie hoor je dan bevestigd dat kind huilt en dat is het. Eigenlijk weten we niet waarom sommige babies excessief huilen.
En bovendien huilde zoon niet excessief. Als ik hem droeg en met hem liep dan hield het op en kon hij toch een beetje ontspannen hoewel zo'n gekweld kind, want dat bleef je toch zien, ook je medelijden opwekt. Zoon werd door mij gedragen. En daar ben ik nog steeds trots op dat we dat volgehouden hebben. Het was een onmogelijke inspanning.
Achteraf had ik graag geweten dat ik ook elk spoortje koemelk uit mijn eigen dieet had moeten verwijderen bij een koemelkeiwitallergie. Ik at zelf hypoallergeen en nam extra kalk en geen melk e.d.
En flauwe verhalen over gebrek aan rust door de ouders legde ik naast me neer.
Bidden en mediteren hielp ook. Focussen op je eigen rust en kalmte.
Kortom een goede tip op een juist moment lijkt me effectiever dan een heftige confrontatie. Dat helpt ook al niet op de pakjes sigaretten. En ik was zo'n watje na mijn bevalling dat ik zoiets absoluut niet had willen zien.

Biene M.

Biene M.

18-02-2011 om 08:41

Anne

"Kortom een goede tip op een juist moment lijkt me effectiever dan een heftige confrontatie."

Hear hear.

Het zou al een grote stap vooruit zijn als het consultatiebureau meer te bieden zou hebben dan R&R als je ze belt omdat je baby zoveel huilt.

Onderzoek

Op de website tegen wiegendood staat meer over het onderzoek.
http://www.wiegedood.nl/huilbaby
Kortom wederom rust en regelmaat.
Het advies om een voorspelbare volgorde te regelen voor de zorg van je baby en de prikkels te beperken lijkt me juist, dat is ook mijn ervaring. Dat komt ook wel een beetje vanzelf uit moeder. Geen weldenkend mens maakt kouwe drukte om zo'n huilend kindje heen. Bijna vanzelf demp je het licht en als je tv kijkt doe je dat zachtjes, alles om baby in slaapstand te krijgen en niet te huilen.

De uitslagen van het onderzoek: Na een week huilden beide groepen kinderen in plaats van 2,5 uur nog maar 100 minuten per dag. Een afname van 42 procent.
Ik begrijp werkelijk waar niet hoe je dat meet. Dat zou betekenen dat je een kind gewoon laat huilen en daar de tijd bij meet. Of dat er babies zijn bij wie het zo erg is dat zelfs dragen niet meer helpt. Dat lijkt me geen grote controleerbare groep. En ook niet erg bevredigend.
De afname van 75% na 8 weken kan net zo goed toeval zijn. De meeste babies houden een keer op voor ze 18 zijn met dit stresshuilen.

Ook vind ik het afwijzen en afkeuren van de alternatieven als KISS ook weer kort door de bocht. Ja, het is niet bewezen, ook niet goed onderzocht, maar ook zijn er babies die er baat bij hebben gehad bij gebrek aan meer reguliere hulp. Ik zou ook meer investeren in onderzoek naar welzijn als masseren van babies. Maar investeren in een voorspelbaar en onhoudbaar advies als RRR lijkt hier de voorkeur te krijgen.

Kortom als je het CB belt krijg je gewoon als voorheen weer Vitamine R voorgeschreven. Jammer hoor, gemiste kans.

Elders

In sommige derdewereldlanden worden babies gewoon permanent gedragen en daar komt dit probleem dan ook niet voor.

dc

dc

18-02-2011 om 10:54

Anne

Er zijn gewoon logische stappen die je kunt nemen om dingen uit te sluiten. Het is gewoon een feit dat er veel baby's huilen die overprikkeld zijn. De mijne was er zo een. En met Rust en Regelmaat had ik binnen 2 dagen een andere baby, die nauwelijks huilde.

Dit gaat niet werken bij "echte" huilbaby's, en daar moet dan verder gezocht worden. Maar om dan gelijk het hele rust en regelmaat voor alle baby's het raam uit te gooien, is dan wel een beetje overdreven.

En we leven gewoon niet in Afrika, waar je ook nog eens tig familieleden om je heen hebt die ook op je oudere kinderen letten en je baby overnemen indien nodig. Dus die vergelijking, daar word ik gewoon een beetje moe van.

Mijn irritatie komt van het feit dat dit soort instanties in dit soort zaken zo naar de ouders blijven wijzen en niet de hulp bieden die mogelijk zou zijn zonder zo'n belerend toontje.
Ik heb niets tegen RRR maar om dat nou als panacee voor alle kinderkwalen te gebruiken vind ik gewoon te kort door de bocht en helpt je niet als ouder. Het is te algemeen, te vaag, en sluit niet aan bij je hulpvraag. Het omgekeerde wordt je namelijk ook verweten: als je baby huilt heb jij een gebrek aan RRR. Dan is iedereen ook weer klaar en als ouder staan je dan maar weer met je handen in je haar.
Het voorbeeld van Afrika laat zien dat het ook ligt aan onze omgang met babies. Die moeten cultuurbepaald al vroeg een eigen persoonlijkheid ontwikkelen door apart in een kamertje in een eigen bed te liggen. De consequenties daarvan zijn dan dit soort excessen als huilbabies. Onderzoek doen naar dragen en andere zaken die aantoonbaar het probleem uit de wereld helpen lijken mij dan meer voor de hand liggen dan maar doordrukken op RRR. Het is net wat je zegt, het is een eerste optie maar voor zwaardere gevallen zou je meer in huis moeten hebben.

Zelfvertrouwen

Dat is mijn ervaring dat er te weinig ingezet wordt op het bevorderen van het zelfvertrouwen van ouders, het zelf bijdragen aan oplossingen en accepteren dat er niet voor alles een oplossing is.
Dan is het belangrijk om in te zetten op welzijn. In de verzorging van je baby en in het inzetten van je netwerk om ouders te ontlasten.
Je hoopt op samenwerking maar het blijft vaak een oukaze. En niet bij iedereen hoor. Ik had een goede vroedvrouw, maar het cb roeide regelmatig door mijn competenties en observaties en dat kosste me al mijn diplomatieke talenten, die ik ook heb, om dat glad te strijken of er mijn schouders over op te halen.
En dat is jammer. Ik kom er wel met mijn achtergrond maar je denkt dan ook aan andere ouders die minder geinformeerd zijn en daar heel onzeker van kunnen worden.

Responsiviteit

Uit veel onderzoeken blijkt dat bij opvoedingsproblemen het meest succesvol is om in te zetten op responsiviteit van ouders, het vergroten van hun zelfvertrouwen en oplossingsvaardigheden.
Dat kan al bij het CB beginnen.

Juulia

Juulia

18-02-2011 om 11:38 Topicstarter

Even een reactie van mij

Ik kwam dit artikel tegen met mijn voormalige huilbaby naast me op de bank. Hij was lekker een boekje aan het lezen en wat aan het mijmeren dat hij bijna naar school mag.
Wat is het toch een leuk jong geworden en wat ben ik blij dat ik hem niet door elkaar heb geschud, alhoewel ik er wel in die tijd vaak aan gedacht heb. Gelukkig had ik een geweldige partner en moeder bij de hand, die ons (als gezin) door die huilperiode hebben geholpen.

Ik vind het een goed filmpje, maar mis ook iets: meer informatie waar je écht terecht kunt met een huilbaby. Ik bedoel: die kraamhulp is na 8 dagen (of eerder) al weer weg en het CB zegt alleen dat het erbij hoort (ja hoor 15 uur huilen op een dag hoort erbij). Ik ben blij met mijn huisarts die ons doorstuurde naar de manueel therapeut en die van ons huilbaby'tje een vrolijk manneke maakte.

Daarom plaatste ik het artikel hier.

groetjes,
Juulia

Juulia

Bedankt voor je reactie Juulia.
Ik begon al vermoedens van medewerkers van No-Kidding te krijgen!

dc

dc

18-02-2011 om 12:37

Annej

"Het voorbeeld van Afrika laat zien dat het ook ligt aan onze omgang met babies. Die moeten cultuurbepaald al vroeg een eigen persoonlijkheid ontwikkelen door apart in een kamertje in een eigen bed te liggen. De consequenties daarvan zijn dan dit soort excessen als huilbabies. "

Je bekijkt het heel erg vanuit je eigen perspectief. Mijn baby sliep bij ons in bed, en daar zeulde ik de hele dag mee rond, net als een afrikaanse vrouw, maar hij bleef toch maar huilen. Dus jouw oplossing werkt echt niet voor alle baby's.

Dat vind ik dus zo gevaarlijk met enige methode. Iedere moeder denkt de ultieme oplossing gevonden te hebben. En dan denk je dat je het weet, en dan werkt het niet met je volgende kind of met het kind van de buurvrouw. DE methode om met baby's om te gaan bestaat gewoon niet. Jij verwijt het CB niet verder te kijken, maar dat doe jij zelf eigenlijk ook niet.

Ik denk dat een CB ook niet de ultieme wijsheid in pacht heeft. Ze geven handreikingen aan, en als dat niet werkt, dan moet je doorzoeken. Achterhalen waarom een baby huilt is gewoon heel erg lastig. Ze praten niet en de gebruiksaanwijzing wordt helaas nooit meegeleverd.

Geen oplossing

O, ik erken direct dat er een gebrek aan oplossingen kan zijn. Verdragen en welzijnsadviezen zijn dan aan de orde. Ik geloof onmiddelijk dat er babies zijn die ook blijven huilen als je ze draagt.
Dat gedragen babies in derdewereldlanden leiden tot een veel kleiner probleem met huilbabies lijkt me alleen een veel meer praktische invalshoek voor een onderzoek dan meer van hetzelfde met RRR.

Wijsheid in pacht

En anders heb ik nog niet genoeg aan eigen monomaan hulpverlenersgedrag gewerkt.

dc

dc

18-02-2011 om 15:52

Wat ik me trouwens afvraag

Waar haalt iedereen toch informatie vandaan over baby's in Afrika?

Hoe weet je dat ze daar minder huilbaby's hebben? Ik heb een paar afrikaanse vriendinnen (die tussen de 20 en 4 jaar in engeland wonen), en ik zie ze hun kinderen niet echt dramatisch anders behandelen dan ik dat doe. Ze komen ook binnen met een baby in een wandelwagen hoor, niet op hun rug.

Ik ga ze het eens vragen

Nieuwe richtlijn

Nieuwe richtlijn van het CB is dan wandelwagens verbieden.

Biene M.

Biene M.

18-02-2011 om 17:12

Afrika

Ik heb veel collega's die een tijdje als arts in Afrika gewerkt hebben en die zeggen vooral dat de baby's daar gewoon iedere keer de borst krijgen als ze een kik geven. Wat natuurlijk vergemakkelijkt wordt doordat ze worden meegedragen (en door het weer, realiseerde ik me toen ik met peuterzoon en stevig ingepakte baby in de kou bij de speeltuin zat. Ik heb daar toch maar niet mijn borst uitgepakt toen baby begon te huilen, er zou vast softijs uitgekomen zijn).

dc

dc

18-02-2011 om 17:21

Maar maar maar

Dat deed ik ook! En dat eindigde dus in een oververmoeide moeder en baby.

Softijs!

Gelukkig dat ouders ook hun eigen intuitie laten spreken. Iedere situatie is nou eenmaal anders en dan is het toch echt handiger dat je zelf bepaalt wat een passende oplossing is alle adviezen overwegend.

elsje78

elsje78

18-02-2011 om 17:53

Anne

In sommige derdewereldlanden worden babies gewoon permanent gedragen en daar komt dit probleem dan ook niet voor.

Van dit soort uitspraken werd ik helemaal opstandig! Hier is bij beide kinderen een medische oorzaak gevonden waarbij permanent dragen niks hielp

Alsof ik dat niet geprobeerd heb

Elsje

Kun je nagaan dat het zinvol is om verder te zoeken. En dat zal vast in Afrika ook voorkomen.

liora

liora

18-02-2011 om 22:14

Pfff

Ik geloof er niks van dat als je maar elke keer voedt, alle baby's stoppen met huilen. Wat een onzin.

Geen huilbaby, toch zwaar (beetje ot)

Mijn zoon was ondanks de heftige vacuumverlossing (wat een kracht wordt er dan op zo'n klein nekkie uitgeoefend!) GEEN huilbaby. Hij huilde hooguit drie uur per dag (op slechte dagen!) volgens mij. Maar toch heb ik ook m'n wanhopige momenten gekend. Ik had erg veel bekkenpijn en kon nauwelijks lopen, laat staan zoon (4440 gr bij geboorte) urenlang ronddragen. Als je dan boven de wieg hangt en huilend van de pijn smeekt "ga nou slaaaapeeeen! Mamma is zo moehoehoe!!" zit je ook niet echt op advies over draagdoeken te wachten. Elk kind is anders, maar elke situatie is ook anders. Wat had ik er niet voor gegeven om zelf met mijn kind te kunnen rondsjouwen!

Maar hem ruilen voor een huilbaby, nee. Wat lijkt me dat erg. En erger nog als dat met een "alle babies huilen" wordt afgedaan. Verschrikkelijk.

dc

dc

19-02-2011 om 00:22

Maar ueberhilde

Bekkenpijn hebben ze vast niet in Afrika!

En nu even serieus, die moeheid is zooo erg. Ik was vooral na mijn 2e echt helemaal op, zo erg dat ik soms in huilen uitbarste als mijn oudste 's ochtends wakker werd en ik wist dat ik niet meer verder kon slapen.

Ik hou me het recht voor om hierover nog verder te klagen over een paar maanden. En dan wil ik geen adviezen van "dan doe je GEWOON dit of dat", maar puur medelijden en begrip graag.

liora

liora

19-02-2011 om 08:10

Afgesproken!

Ik vind het trouwens wel een goed punt van Hilde dat ook zonder huilbaby er echt totdagrn zijn waarop heel veel wordt gehuild en je zelf doodmoe bent. Daarnaast zweet je zoveel die eerste maanden, je huilt v
El, het is superheftig, soms denk je what was I thinking, de bel gaat de hele tijd, je voedt de hele tijd, enz. Het is een zeer heftige tijd!

Liora

Massi Nissa

Massi Nissa

19-02-2011 om 14:04

Klopt

Nu nummer twee nog in mijn buik zit, kan ik dagdromen over relaxed met de baby rondrommelen, maar ik weet nu al dat de praktijk anders kan zijn. Vooral de gebroken nachten zijn funest. Dat jij dat allemaal in je eentje hebt gedaan, Liora, vind ik knap.
Van mij mogen ze naast dat schudfilmpje ook aan elke beginnende ouder een filmpje laten zien waarop duidelijk wordt dat een baby krijgen in geen verhouding staat tot de gemiddelde Pampers-reclame.
Groetjes
Massi (die er verder heel veel zin heeft!)

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.