Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op
bellefleur Steen

bellefleur Steen

24-03-2011 om 21:39

Alleen maar mama, wanneer weer papa?

Lieve ouders,

Ik ben hier nieuw en tevens vol vraagtekens. Onze dochter is over drie dagen 1 jaar oud. Sinds drie maanden hangt ze enorm aan mij. Nu was dit ook eerst overdag het geval, maar papa kan haar al wel overdag troosten. Gelukkig maar!!!! Mijn dochter heeft geluk wb haar behoeftes ik zit voll in de ziektewet voorlopig.
Nu is het dus nog steeds zo dat ik haar alleen maar in bed kan leggen. En dus ook troosten 's nachts. We slapen samen omdat ze ons écht nodig heeft 's nachts en wij alledrie hierdoor beter slapen.
Mijn vraag is wie heeft hier ervaring mee dat je baby zolang aan je hangt en gaat dit écht VANZELF over????? Doorbreken lijkt ons geen optie. Help

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Elx

Elx

25-03-2011 om 08:18

Herkenbaar

Mijn tweede was/is ook echt een mama kindje. Had tot 1jr bv nodig om in slaap te komen en speelde altijd met mijn haren. Nu ze 5 is en sinds ruim een jaar in haar eigen bed ligt, komt ze 's ochtends als t licht is, naast me liggen en speelt ze weer met mijn haren. Ze had mij gewoon meer "nodig" dan onze oudste. Misschien omdat de oudste geen concurrentie had van grote zus tijdens baby fase?

Je kan t op verschillende manieren aanpakken. Als je t heel vervelend vind, papa gewoon meer inschakelen. Jij weg gaan 's avonds (sporten, langs bij vriendin). Als jij er niet bent, moet ze wel aan papa wennen. waarschijnlijk even moeilijk voor papa, maar als hij haar veiligheid en geborgenheid kan geven komt dat wel goed. Hij kan haar nu ook overdag troosten, dus dat gaat goede kant op.

Je kan er ook voor kiezen om te zeggen; mijn kind heeft mij nodig en ik ben er voor haar. Offer je op, als je dit aankan. Het zal misschien zwaar zijn, maar als je je daar op in stelt en er echt voor je kind bent, voelt ze zich veilig. Als jij er wel bent, maar er verschrikkelijk van baalt dat ze alleen jou wilt geef je tegenstrijdige "vibes" en dat maakt je kind misschien onzeker.

Ik ben er nu wel achter, dat voor mij, als je ergens niet achter staat, of t niet goed voelt. Je kind dat ook voelt en verward raakt.

Dus volg je hart en doe t dan met de volle 100%, hoe moeilijk dat soms ook is. En troost je, het enige zekere is dat nooit altijd alles t zelfde blijft. Dit gaat over.

Succes.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

dc

dc

25-03-2011 om 08:27

Paar dingen

Sommige kinderen trekken gewoon meer naar de ene ouder dan naar de ander. Mijn oudste is juist een echt papa kindje, terwijl de jongste meer aan mij hangt.

Je kunt het wel stimuleren. Nu ik bijna de derde krijg, legt mijn man 's avonds de kinderen in bed (5 en 3), en merk ik dat de jongste nu toch meer aan hem gaat hangen.

Dus eigenlijk moet je een weekje 's avonds weggaan en je man het lekker met je kleintje uit laten zoeken. 1 op 1 aandacht doet echt wonderen hoor.

Verder zul je over een tijdje merken dat als jij nee zegt tegen iets, er opeens om papa gebrult gaat worden (en andersom)

Tijgeroog

Tijgeroog

25-03-2011 om 12:58

Papa wel blijven betrekken

Ik schrok afgelopen week toen ik een paar moeders hoorde vertellen dat hun kinderen allemaal niets meer van papa moeten weten, echt flink gaan huilen als hij in de buurt komt.
In beide gevallen leek het een soort kringetje te zijn waar ze in zaten, een kind dat naar de moeder trok, moeder die er altijd voor de kinderen was en vader die zich er dan maar minder mee ging bemoeien, nog maar weinig met de kinderen deed.
Ik zou daarom proberen dat je, ook als jij er steeds bent als je dochtertje daar behoefte aan heeft, je man ook met haar bezig blijft. Dus met haar speelt, een schone luier geeft, eten geeft etc. Dan groeit ze er vanzelf wel overheen, zonder dat papa uit beeld raakt.

Kiki

Kiki

25-03-2011 om 22:25

Hier is jongste ook een mamma's kindje

en ik ben de enige die hem stil krijgt. Maar echt niet dat ik pappa daarmee weg laat komen (het komt hem 's nachts wel eens goed uit, hahaha)

Het stomme is dat mijn oudste, die nooit onderscheid maakte tussen mij en mijn man, ineens ook heel erg naar mij toetrekt. Zodat ik 's nachts twee kinderen heb die alleen maar bij mamma willen liggen.

Pffff

Kiki

Kiki

25-03-2011 om 22:26

O sorry,

nou ja, dat wilde je ook niet horen denk ik.

Ik heb geen oplossingen voor je vrees ik en mijn jongste is momenteel 17 maanden.

Het is gewoon een fase, zolang je pappa niet buitensluit komt het vanzelf wel weer goed

bellefleur Steen

bellefleur Steen

26-03-2011 om 19:20

Dank je wel

Heel erg bedankt voor de lieve woorden. Ik wil er idd voor 100% voor haar zijn. Het is zwaar, maar moeder wordt je ook niet zomaar. Ik betrekking mijn man overal in en we zien idd verbeteringen. Maar naar bed gaan is nog voor mij. Als ik écht niet thuis kan zijn 's avonds zal ik verdriet hebben. Wil haar alle liefde en troost bieden die ze nodig heeft. Net wat jij dus ook deed. Bv kreeg zij ook alleen dankzij mijn werk is dat gestopt.

Liefs Alice

jds

jds

26-03-2011 om 22:16

Elx

En ik dacht nog wel dat ik de enige moeder was, die dat deed.... Mijn jongste is wordt over 3 maanden 4 jr, maar ze vertikt het om te gaan slapen, als ik de kamer uit ga. Laten huilen heeft geen zin: ze houdt het rustig 1 uur vol, is dan helemaal over haar toeren, en ik eigenlijk ook.
Idd: er gewoon zijn voor je kindje, is het belangrijkste.
Misschien had ik het van geboorte af aan anders moeten doen, maar dat druist in tegen mijn gevoel.
Overigens: als papa haar in bed legt, omdat ik er niet ben, gaat ze wil binnen no time slapen....

dc

dc

27-03-2011 om 14:04

Jds

ja leuk als je 1 kind hebt. Ik heb er bijna 3. Ik denk niet dat ik er een betere moeder van word als ik uren besteed aan het naar bed brengen van mijn kinderen. Ze krijgen een spelletje, verhaaltje, en daarna kunnen ze prima zelf gaan slapen.

Ik heb er geen probleem mee dat jij het doet hoor, maar dat betekent niet dat ik "er niet voor mijn kindje ben" ofzo, ik maak gewoon andere keuzes.

Elx

Elx

28-03-2011 om 22:10

Inderdaad

Inderdaad jij maakt een andere keuze, waar je volledig achterstaat. Kind begrijpt dat en het is duidelijk. Als je twijfelt, voelt je kind dat volgens mij en is het onduidelijk voor je kind. Met als gevolg onzekerheid, bevestiging nodig hebben, etc.

Je bent dus zeker geen minder goede moeder, je doet t anders, wat bij jou en jullie gezin past.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.