Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Tekenen (of beter: niet tekenen)

Ik probeer mijn driejarige zoon wel eens aan het tekenen of kleuren te krijgen. Hij wil niet. Dat wil zeggen: hij begint een doodenkele keer wel, maar houdt heel snel weer op, meestal na het slaken van de kreet 'ik kan het niet'.

Op zijn schoolbordje tekent hij wel eens streepjes, of regen (stipjes) of gras (streepjes). Als een willekeurige streep toevallig vaag ergens op lijkt roept de listigerd ook wel eens 'kijk, ik heb een ... getekend', maar hij gaat er vervolgens niet verder mee, ondanks mijn aanmoedigingen.

Ik krijg het idee dat hij een beeld voor ogen heeft van iets dat hij wil tekenen, maar dat hij dat motorisch nog niet kan bijbenen en het er dus maar bij laat zitten (hij is wat gemakzuchtig aangelegd, heb ik het idee - waarmee hij overigens erfelijk belast is).

Hij wil me wel vertellen wat ik moet tekenen. Met kleien doet hij trouwens hetzelfde (jij moet een papa egel en een mama egel maken!)

Kent iemand dit? En wordt dat later nog wat, of kan ik mij nu al gaan opmaken voor discussies met de kleuterjuf?

Groeten,

Temet

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
amk

amk

03-12-2008 om 17:24

Ik denk normaal

althans mijn dochter vindt knutselen leuk, als ik het doe.
Zelf zet ze bv een rechte lijn: Kijk mama een zeepaard.
Kleien kan ze daarentegen wel heel lang, maar dan gewoon bolletjes maken en lekker snijden, duwen en slaan. Niet echt dingen maken dus behalve spagellie.

Ze is ook 3, en ik kan 't niet zit wel voor in het register. Ook een soort van onzekerheid/ geen zin hebben. Haar hobby ligt duidelijk bij de poppen. En die snap ik dan weer niet.

Niet elk kind is een knutselkind natuurlijk, zou wel erg saai worden.

groet,
Angela

Massi Nissa

Massi Nissa

03-12-2008 om 17:29

Haha!

Grappige zoon heb jij, Temet. Papa egel en mama egel. Dochter is wat jonger (net twee) maar krast ijverig een eind weg. Daarna bekijkt ze het resultaat kritisch en verklaart dat het "een walvis" is. Geloof me, je zou er nog geen walvis in zien tijdens een LSD-trip, maar zij ziet altijd van alles. Hier kauwt ze graag de punten van potloden af om ze vervolgens door te slikken. Benieuwd of kleuterjuffen dat een goed idee zouden vinden, haha.
Joh, jouw zoon vindt tekenen en kleuren niet leuk of (zoals jij denkt) hij vindt het resultaat bedroevend. Tja. Als-ie maar ergens creatief in is, toch? Kan hij wel leuk vertellen of iets met lego fabriceren?
Groetjes
Massi

Temet

Temet

03-12-2008 om 17:37 Topicstarter

Egels

Die egel, dat heeft hij niet zelf bedacht, dat komt omdat ik ooit een egeltje fabriceerde (neem een ovaal klompje klei, knijp nu met duim en wijsvinger aan de voorkant zodat je een snuitje krijgt met 2 deukjes aan weerszijden, maak oogjes in de deukjes en streepjes op de rest van het ovaaltje: egel).

Wat Massi's dochter doet, dat had ik dus ook altijd verwacht: een hoop krassen, en dan trots: 'kijk mama, een walvis/hond/Mercedes' al naar gelang de interesse van het kind. Maar mijn kind krast dus praktisch niet.

Hij is van het type 'geen daden maar woorden'. Vertellen, en zingen, en de Kabouterdans nadoen, da's mooi. Maar niet bouwen, niet tekenen, en niet kleien.

Groeten,

Temet

Limi

Limi

03-12-2008 om 17:41

Hier ook niet

Hij is net 2 en het enige waar hij soms op wil tekenen is zo'n tekenbord. Dan maakt hij of alleen maar krassen, of kleine kriebeltjes waar hij dan een paar cijfers en letters bij roept. (Hij kan er een stuk of 10 lezen.) Objecten tekent hij niet en verder doet hij ook niks creatiefs. Nouja, zijn ouders ook niet.

Nadruk

probeer vooral niet de nadruk te leggen op het resultaat, maar op het proces....... Als jij tekent of kleit zorg dan ook dat het eigenlijk niets is..... anders gaat een kind vaak denken dat het ook iets moet maken..... Niet alle kinderen, maar sommige kinderen hebben daar wel last van.
Probeer eens verf ofzo... lekker kledderen

Rafelkap

Rafelkap

03-12-2008 om 19:41

Tekenbord

hoi Temet
Ik heb geen ervaring (onze oudste houdt erg van tekenen en al heel vroeg) maar ik hoorde dat het heel vaak voorkomt dat een kind nog aan het krassen is op de kleuterschool. Dus geen zorgen maken, dit kan je niet afdwingen. Je kan nu eenmaal niet alles tegelijkertijd ontwikkelen.
Wij hebben zo'n magisch tekenbord op de bank liggen. Daar tekenen we veel samen op. Misschien voor jou zoon een kleine stimulans?
Gaat hij trouwens niet naar een peuterspeelzaal waar ze veel knutselen?

mammie2

mammie2

03-12-2008 om 20:00

Normaal

Volgens mij beginnen ze vaak met "koppoters": een hoofd met gelijk daaraan benen. Mijn oudste dochter begon daar ook pas mee in groep 2. Daarvoor was het alleen maar gekras. Ze maakt nu de prachtigste tekeningen (is nu 7) en knutselt non-stop. Misschien moeten ze net iets ouder zijn om te gaan tekenen+knutselen.

Asa Torell

Asa Torell

03-12-2008 om 20:23

Hier ook gekras, tot school

Sinds zoon (in maart 4 geworden) op school en de BSO zit, is het ineens enorm vooruitgegaan. Werden tot die tijd kleurplaten alleen wild volgekrast, nu vult ie ze ijverig in allerlei kleuren bijna binnen de lijntjes. Ook wil hij nu regelmatig uit zichzelf verven en dat kan ie dan wel een uur volhouden soms. Terwijl dat een jaar geleden altijd 10 minuten kliederen was.
Evengoed is tekenen, verven, knutselen nog altijd niet zijn hobby en doet hij op school lang niet altijd mee, maar dat hoeft ook nog niet. (pas in groep 2 op onze school).
Kortom ik zou me er niet te druk over maken.

angel3

angel3

03-12-2008 om 20:53

Heeeeeeeeeeeeeeeel herkenbaar

heb je het over mijn zoon?
zeer weinig interesse als peuter in tekenen en kleuren en andere knutsels. Als hij het deed was hij zwaar gefrustreerd. Inderdaad iets in zijn kop dat er niet uit kwam. Als bijna 4jarige vlogen regelmatig de stiften om onze oren van boosheid. Of we lieten ons verleiden voor hem iets te tekenen op verzoek maar ook dat werd nooit precies als hij wilde.
Als hij tekenende waren het een soort 1 ogige amoebes ...en toennnnn....ging hij naar school.
Van de 1 op de andere dag tekende hij echte poppetjes (ik vroeg zelfs een keer: he wie heeft die getekend? hij zelf dus...oeps)
Ook de frustratie werd minder. Op de school ben ik es gaan vragen hoe het ging daar en van de juf begreep ik dat hij wel snel naar haar toe kwam voor hulp maar dat ze hem meestal redelijk makkelijk weer op weg kreeg. Het was niet zo erg dat ze echt bij ons aan de bel trok ofzo of dat de stiften door de klas vlogen.
Nu is hij bijna 6 en een echt teken monster. De hele dag! en ook kleurplaten een hele tijd. We printten er hier wel 10 per dag. En ze zijn af en best goed binnen de lijnen. Het komt dus waarsch goed
tot die tijd niet teveel aandacht aan besteden denk ik en je niet laten verleiden het voor hem te doen (tenzij je een stift naar je hoofd wil misschien hi hi)
Suk6

Nasha the first

Nasha the first

03-12-2008 om 20:56

Temet komt goed

Hier is zoon 2 net als jouw zoon.....tekenen, knutselen, kleuren? Hij maakte zich er altijd heel gemakkelijk vanaf. Waar zijn tweelingzus nu al netjes in de lijnen kleurt, krast hij er nog lustig op los....de 1e kijkavond op school, vorig jaar, mochten we de plakboeken bekijken....dochters boek liet wel 10 werkjes zien.....bij zoon met moeite 3.....juf zei al, ik krijg hem er maar moeilijk bij.....nu al weer een jaar later, en ook zijn boek is aardig gevuld...nee, zijn hobby zal het niet worden denk ik, maar het gaat wel al veel beter.....

Mathilde

Mathilde

03-12-2008 om 21:32

Kwam hier ook goed

Dochter (nu 5,5) kraste met drie ook nog behoorlijk en kwam hoogstens tot eenogige amoebes. Verder ook veel regen en gras en zo . Bij het kleien ging het vooral om het spelen met de klei, mams moest vormpjes en dingetjes maken. Idem met tekenen. Veeeeel frustratie. Verven vond ze wel leuk, want dan hoefde het niet echt 'iets' te zijn en kon ze vrolijk kliederen.
Maar als je nu ziet waar ze mee thuis komt! Prinsessen in vol ornaat, met allerlei details in de kleding, hoe komt ze erbij. Mooie plaatjes tekent ze zo goed mogelijk na en vervolgens komen die onderwerpen overal in terug. Laatst tekende ze zomaar een heel orkest aan muziekinstrumenten bij elkaar. Hoe weet zij nou hoe je een duidelijk herkenbare saxofoon tekent? Ik stond paf. Soms kiest ze hele aparte composities, bijvoorbeeld een tekening in verf van twee handen met keurig vijf vingers die samen een roos vasthouden en dan een lijstje erom heen, dat noemt ze dan een schilderij. Maar hoe komt ze erop? De koppoters zijn hier al lang verleden tijd, dat was maar een hele korte periode. Sinds een jaar kan ze ook keurig binnen de lijntjes kleuren, bijna van de ene op de andere dag.
Kortom, resultaten uit het verleden geven geen garantie in de toekomst .
Mathilde

Tango

Tango

03-12-2008 om 21:39

Hier ook zo eentje

Mijn zoon van inmiddels 4 jaar is ook echt geen knutselaar. Kleurplaten zijn met een paar krassen ingekleurd. Alleen als ze voor sinterklaas zijn neemt hij er iets meer tijd voor. Eén keer heeft hij een koppoter getekend, daarna nooit meer, we hadden toch gezien dat hij het kan?
Nu op school gaat het nog niet veel beter. Het knutselwerk laat hij graag door de juf en andere kinderen doen. Knippen (ook zo iets, doen die van jullie dat al?) doet hij bij voorkeur met 2 handen.
Zijn zus is altijd een groot knutselaar geweest, maar hij, ik denk dat het er niet in zit. Gelukkig heeft hij weer andere talenten.

Idem

dochter gaat sinds augustus naar school. Tot die tijd kraste ze alleen maar, en dan nog omdat het "moest". Onze oppas wilde altijd dat ze tekende, dan pakte dochter een stift, kraste wat op papier en klaar.

NA 3 maanden school tekent ze echte poppetjes, met haren, ogen, handen etc alles erop en eraan. Ook zon, maan, gras, giraf, schildpad. Maar wel altijd hetzelfde. Ik denk dat het te maken heeft met creativiteit. Ze is gewoon niet zo'n crea-bea. Nu is ze dol op kleurplaten, het liefst van die boeken waar op de pagina ernaast het voorbeeld staat ingekleurd. Keurig binnen de lijntjes en dat houdt ze best wel een half uur of 3 kwartier vol inmiddels.

Anyway Temet, ik zou de me dus helemaal geen zorgen maken. Ieder kind is anders en ze hebben nog zoveel tijd om wat te leren.

Komt goed?

Mijn zoon zit nu in groep 3 maar er komt nog steeds niet veel uit. Maar goed hij tekent nu wel, eenvoudige poppetjes en krokodillen met veel tanden en dat was het dan. Maar gek genoeg is hij het wel leuk gaan vinden. Ik heb ook spullen erbij gehaald, stempeltjes, van die sjablonen om doorheen te tekenen, stickertjes etc. Vingerverven was ook helemaal leuk.
Ik krijg alleen nooit van de mooie werkjes mee uit school, ik ben al blij als er twee verschillende kleuren zijn gebruikt op de kleurplaat, snif. Mijn hoop heb ik nu gevestigd op de jongste.

Zijn weinige prestaties op het gebied van tekenen hebben hem niet weerhouden door te stromen trouwens, dus ik zou geen discussies houden. Maar ik merk het wel met schrijven, dat ziet er nog erg slecht uit. We wachten rustig af.

ayla

ayla

04-12-2008 om 09:24

Ja ook

hier ook weinig creative kinderen, tenminste ze vinden het wel leuk het krassen en kleuren maar om nou te zeggen dat het echt een volwaardig tekening is....
Dochter van 4,5 tekent nu dingen waar je iets in kunt herkennen. Ze tekent trouwens beter dan ze kleurt, kleuren is niet haar ding, veel te ongeduldig voor.
Maar ze kan nu al een mooie sinterklaas tekenen met een mijter op zijn hoofd, zelfs nog een rood kruis in de mijter. Hij heeft benen, een buik, armen handen en voeten. Als ze een goede bui heeft tekent ze ook nog een zwarte piet ernaast.
Als ik de tekenkunsten in de klas van dochter bekijk zijn daar kinderen bij die tekenen zo goed dat ik er zelf nog jalors op wordt, mijn tekenniveau is namelijk ook ergens rond groep 2 blijven steken. maar er zijn ook kinderen die nog geen poppetjes tekenen, kijk dat doet die van mij wel weer

Temet

Temet

04-12-2008 om 09:33 Topicstarter

Dank jullie

Mijn verbazing is niet dat zoon niet kan tekenen en alleen maar onherkenbaar krast - dat leek me al volkomen normaal - maar juist dat hij eigenlijk ook dat niet doet. Hij vindt er gewoon niks aan. Die tip dat ik ook maar niks herkenbaars moet maken is misschien wel een goeie. Viltstiften heeft hij al, dus die hoef ik niet meer aan te schaffen - daar zit het hem dus niet in - maar misschien is met verf kliederen een idee. Gek genoeg heb ik dat wel in huis gehaald maar zit het nog in de verpakking.

Het is volgens mij niet eens zo dat hij erg onhandig is (ik vind zijn fijne motoriek, voor zover ik dat kan overzien, beslist niet slecht en volgens mijn moeder is het in elk geval beter dan bij mij op die leeftijd). Hij heeft er kennelijk gewoon geen zin in.
Maar goed, het zou dus zelfs nog kunnen dat die zin nog komt. Vol verwachting klopt ons hart

Groeten,

Temet

Pippie

Pippie

04-12-2008 om 09:34

Faalangst

Eigenlijk lees ik meer over faalangst dan over het maken van tekeningen. Je zoontje roept 'ik kan het niet'. Op dat vlak zou je wel iets voor hem kunnen betekenen. Misschien legt hij nu al de lat wat hoog. Hij is 3, krassen is heel normaal. Misschien voelt hij bij jou de verwachting van meer?
Het is leuk om zelf ook wat krastekeningen te maken, naast hem. Of samen 1 krastekening.

Ook in het krassen kan je trouwens ontzettend veel ontwikkeling zien bij het kind. Juist de krastekeninen zijn heel boeiend. De kopvoeters komen wel. Maar let op dat je bijvoorbeeld kringen gaat zien, veel kras op 1 plek of juist over het hele papier, of juist net iets over het papier (de grenzenfase ha) van binnen naar buiten tekenen, rondjes met een stip er in, twee rondjes met ieder een stip er in. De stippen en de streepjes (hij is dus al een eindje op weg).

Ga inderdaad niet op de resultaten letten, maar let op hoe hij het doet. Kiest hij kleurtjes? Of 1 kleur? Tekent hij in 1 hoekje? etc etc.

Nee, ik mis de krastekeningen nog wel eens van mijn kinderen ;_)

Pippie

Roosje Katoen

Roosje Katoen

04-12-2008 om 11:45

Ik kan het niet

Dat zegt mijn zoontje ook vaak voordat hij iets geprobeerd heeft. Gemakzucht of zelfkennis? Ik stimuleer hem wel altijd het eerst zelf te proberen, maar aan sommige dingen begint hij gewoon niet.

Verder krast hij ook alleen maar, en met kleien maak ik wat dingetjes en hij snijdt het in stukjes, heel gezellig Heb wel eens gehoord van een kind van net 3 dat rondjes kon tekenen, maar daar kan ik me niks bij voorstellen!

Yvon Meijer

Yvon Meijer

04-12-2008 om 23:22

Temet

Kinderen op die leeftijd vinden het inderdaad vaak wel leuk om te schilderen. En helemaal als het groot en vies mag Je kunt bijvoorbeeld een groot stuk papier op de grond leggen of rollen (plastic er onder) en dan maar kwasten, of gieten en druipen. Ook bijvoorbeeld met de voeten in de verf en dan over het papier lopen (leuk voor later die kleine voetjes). Het fysieke en het vieze vinden de meeste kinderen heel leuk. Daarna in bad. En niet elke dag natuurlijk, veel te vermoeiend. Groetjes, Yvon.

Temet

Temet

05-12-2008 om 09:41 Topicstarter

Yvon

Ha! Jij kent duidelijk mijn zoon niet. Die houdt er niet van om met handen (of voeten) in viezigheid te zitten. Dat heeft hij niet van een vreemde trouwens, als peuter wilde ik alleen met vingerverf aan de slag als er een kwast werd bijgeleverd.
Maar dat geeft niks, er zijn verf en kwasten in huis, dit weekend mag-ie aan de slag, eens kijken of dat beter bevalt.

Groeten,

Temet

Hanne.

Hanne.

05-12-2008 om 09:51

Gelukkig er zijn er meer..

Dacht altijd dat mijn oudste (net 4) de enige was die niet tekende (en knutselde) maar ben blij dat het zeker niet zo is.

Hier wordt (vrijwel) niet getekend, een paar krassen en dan is het wel weer klaar, en als je vraagt wat het is...krijg je als antwoord 'krassen' (domme mamma toch). Zusje van 2 tekent minstens net zo goed (en die tekent dan een 'ijsbeer' (ook niet herkend door domme mamma).

Hanne.

Hanne.

05-12-2008 om 09:53

Trouwens

Op school is het geen probleem, hij stelt alleen het maken van de 'taakjes (wat altijd knutselen is!) uit tot het aller aller aller laatste moment (donderdag middag is vroeg). Juf vindt het prima, je hoeft niet alles leuk te vinden was haar antwoord, en zolang het wel kan knippen/plakken/tekenen/prikken/vouwen en wat ze nog meer voor ongein doen vindt ze het prima.

Ik geloof dat ik nog de meeste problemen er mee heb. Ik ben nl wel een knutselaar, en zag me al helemaal zitten frobelen met de kinderen . Niet dus. M'n hoop is nu op nr 2 gevestigd....

Hier

Zoon tot 4 jaar niet getekend en gekleurd. OP de basisschool kwam er verandering in. Hij tekende direct een olifant met jager met gezichts uitdrukking en al.

Met opdracht tekenen heeft hij niets. Wanneer hij vrij zijn gang mag gaan komen er voor zijn leeftijd hoogstaande werkjes uit. En hij heeft echt tot vier jaar geweigerd. Ik denk dat hij een soort faalangstige perfectionist is en pas iets doet wanneer hij het kan. Zo gaat het met alles bij hem. Loopt zonder vallen. Kan in een keer fietsen zonder zijwielen enz. Maar je moet wel hem het moment laten bepalen. En dat is dus vaak nog even wachten.

liora

liora

05-12-2008 om 11:20

Hier

Hoi Temet,

Mijn zoon had ook nooit interesse voor tekenen, kraste eens per maand een beetje op een blaadje. Kleurplaten vond hij niks aan.
En sinds hij op school zit heeft hij het echt geleerd. Hij tekent nu heel veel en heel goed en vindt kleuren ook ontzettend leuk. dit is trouwens pas sinds groep 2 echt het geval. Volgens mij is dit ook weer zoiets waarin meisjes veel sneller zijn dan jongens.

Liora

Temet

Temet

05-12-2008 om 12:18 Topicstarter

Meisjes

Een vriendinnetje van mijn zoon op de creche gaf hem laatst een ingekleurde kleurplaat (ik smolt helemaal van vertedering, dat begrijp je). Mijn mond viel open. Daadwerkelijk éen kleur per vlak, en aanzienlijk meer binnen de lijn dan erbuiten. Er was over nagedacht, dat was duidelijk. Nu is dat meisje ook enkele maanden ouder dan mijn zoon, ze zal nu 3,5 zijn, maar het verschil was echt enorm.

Maar ja, een meisje inderdaad. Ik was even vergeten dat dat ook nog uitmaakt.

Het zal mij, na alle bovenstaande reacties, werkelijk benieuwen of zoonlief op de kleuterschool alsnog het licht ziet of dat het hem ook dan Siberisch laat.

Groeten,

Temet

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.