Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Wat is normaal bij afscheid nemen?

Hallo,

Dochter is bijna 2, dus alvast hier!

Mijn vraag komt omdat ik weet wat abnormaal bij afschied is door mijn werk in hulpverlening. Ik weet alleen niet zo goed wat normaal is bij mijn eigen dochter!

Ze gaat sinds kort naar een nieuwe gastouder en naar het KDV. Hiervoor had ze een ander gastouder en toen een half jaar thuis door familie opgevangen. Ze is enigkind. Nu eindelijk weer een permanente oplossing door GO en KDV.
Bij beide is ze nu aan het wennen, dus een paar uurtjes. Bij de gastouder zegt ze vrolijk hallo, loopt naar binnen en gaat gelijk spelen, neemt niet een s de tijd haar jas uit te doen! Er is daar 1 ander kindje die iets ouder is, verder alleen de gastouder. Als ze 3 uurtjes later opgehaald wordt, zegt ze hallo tegen ons en speelt verder. Als we zeggen dat we naar huis gaan, gaat ze gewoon mee.

Bij KDV is ze afgelopen vrijdag voor het eerst geweest, ging zonder problemen naar binnen, even zwaaien een kus en spelen maar! Toen we haar kwamen halen wilde ze niet mee: ze wilde spelen!
Vanmorgen heb ik haar huilend achter gelaten Haar jas wilde ze wel uit doen, maar toen ik dag zei begon ze te huilen en moest ik haar tillen. Ik ben 10 minuutjes erbij gebleven, ze gingen net fruit eten, maar toen ik weg ging was het weer huilen. De leidster nam haa rop schoot. TOen ik een half uurtje later belde, had ze goed fruit gegeten en gedronken en was ze rustig aan het spelen.

Maar wat is nu normaal? Dat ze zo makkelijk is? dat ze huilt bij het weg gaan? Hoe gaat dat bij jullie kindjes in nieuwe situaties? Ik lees graag wat verhalen van jullie om mijn beeld goed te krijgen. Ik zie namelijk alleen maar abnormale dingen bij dochter! (ze is te makkelijk, want zwaaien en weg. Wil niet mee terug is ook een signaal dat het niet goed is) Nou ja, ik zit hier mezelf gek te maken, graag wat 'normale'ervaringen!!

groetjes

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
marie

marie

19-01-2009 om 11:05

Deels herkenbaar

Hallo
Onze meiden huilden ook wel bij het afscheid bij het kdv en wilden vervolgens ook niet meer naar huis aan het eind van de dag! Zo mooi vonden ze het.
Nu gaan ze al jaren (ben hier dus "illegaal") naar de NSO en ik hoef niet te menen dat ik ze een plezier doe om ze eerder op te halen, daar hebben ze het vaak veel te druk voor!
Jij vindt je dochter dus te gemakkelijk. Hmm, ik was juist altijd blij dat de kinderen zich gemakkelijk ergens thuisvoelden. Ze waren op het kdv en opa en oma net zo "thuis" als thuis. Ze wisten precies wat waar wel en niet mocht.
Maar als we eens op visite gingen bij mensen die ze echt niet kenden, dan wilden ze eerst een half uur op schoot om "de kat uit de boom te kijken".
Hoe gaat dat bij jullie dochter?

MarSy

MarSy

19-01-2009 om 12:45 Topicstarter

Wisselend

Bij opa en oma is zij ook totaal op haar gemak, evenals bij mijn broer en zus. OP visite kijkt ze vaak ook wel even de kat uit de boom en dan gaat ze lekker spelen. Soms verder weg, soms dict in de buurt van ons.

Wat ik bijzonder vind: ze lijkt soms aan te voelen of mensen 'goed' zijn of niet. Bij goede vrienden, die wij helaas sporadisch zien door drukke levens, is ze gelijk op haar gemak. Bij kennissen heeft ze veel meer moeite. Ook lijkt het bij haar gerelateerd te zijn aan drukte: veel mensen/ kinderen vindt ze eng.

groetjes

amk

amk

19-01-2009 om 13:28

Bekend

je hele verhaal klinkt mij heel normaal in de oren. Of je mijn dochter beschrijft.

Dat ze aanvoelt of iets goed is of niet, komt ook doordat kinderen feilloos jou lichaamstaal lezen. Bij vrienden ben jij vaak ook meer op je gemak als bij kennissen. Mama straalt uit dat het goed is en het kind pikt het op. Jij straalt waarschijnlijk ook bij de opvang uit dat het goed is en dus accepteert je dochter dat.

Als ik mijn dag niet heb, dan is dochterlief ook lastiger af te zetten bij het kdv. Ook lichaamstaal.

groetjes,
Angela

Bij ons

wisselt het ook erg. Soms ziet hij je niet meer zodra hij de deur door is en soms is het huilen en moet de leidster 'm optillen zodat ik weg kan. Blijven hangen tot hij rustig is begin ik niet aan.

De laatste tijd heeft hij iets met 'alleen' zijn. "Dan gaat pappa weg en mamma gaat studeren en dan ben ik alleen..." Hij kijkt er een beetje treurig bij, maar verder geen huilbuien of zo. Dat zijn natuurlijk allemaal concepten waar zo'n kind (2j8m) mee om moet leren gaan.

Hoort er allemaal bij wat mij betreft.

zon

zon

20-01-2009 om 09:11

Hier wisselend per kind, moment en plek

Wij hebben 2 dochters van 2 en 3,5. De oudste heeft vaak moeite met afscheid nemen. Alleen bij mensen waar ze heel erg vertrouwd is gaat het goed maar anders is het huilen. Ze heeft echt tijd nodig om te wennen en de kat uit te boom te kijken. De jongste neemt over het algemeen heel makkelijk afscheid. Haar kan ik echt overal achterlaten. Laatst ging ik bijv. voor oudste op een basisschool kijken en zij bleef gerust in de kleuterklas spelen terwijl ik een rondleiding kreeg. De oudste wilde mee want die blijft echt niet ergens waar ze niet vertrouwd is. Ook bij het kinderdagverblijf zwaait de jongste me altijd vrolijk uit. Wel merk ik bij allebei dat er fases zijn waarin het makkelijker gaat en fases waarin ze meer moeite hebben met afscheid nemen. Zelfs de jongste die dus heel makkelijk is heeft fases waarbij ze het wat moeilijker vindt, geen grote drama's zoals bij oudste maar wel een verdrietig mama blijven in bepaalde periodes.
Het niet mee naar huis willen als ze het leuk hebben herken ik bij allebei onze dochters. En het grappig is dat juist die oudste die 's morgens het meeste drama maakt bij het afscheid nemen, 's middags het vaakst niet mee naar huis wil.

MarSy

MarSy

23-01-2009 om 09:34 Topicstarter

Pffff

Net weer een brullend kind achter gelaten Blijkbaar vind ze de hoeveelheid kindjes eng, want bij de GO gaat het goed! Ik heb wel gebeld toen ik weer thuis was, de tranen waren weer weg. ZO meteen weer ophalen, ik ben benieuwd hoe het gaat als ze straks de hele dag moet en ik gewoon moet werken!

In ieder geval fijn om te lezen, dat wat dochter doet 'normaal'is.Het is echt beroepsdeformatie bij mij, want als ze niet huilt denk ik aan een hechtingstoornis en als ze wel huilt ook!! Ook ben ik heel alert op bepaalde signalen, bijv of ze niet te druk is (misschien ADHD?) of te angstig (misschien autistisch?) Kortom ik ben er goed in mezelf gek te maken, dus fijn om te lezen dat ze heel normaal is! (wat ik ergens dan ook wel weer weet....)

Groetjes!

marie

marie

23-01-2009 om 09:55

Eerder brengen?

Hallo
Onze meiden gingen dus ook naar het kdv en we kwamen er op een gegeven moment achter dat als hun vader ze vroeg (tussen 7.00 en 7.30 uur bracht) ze niet huilden en als ik ze rond 8.00 / 8.15 uur bracht wel.
Dat bleek dus gewoon aan de drukte op de groep te liggen. Hoe vroeger, hoe rustiger en dus konden ze rustig "acclimatiseren". Als ik ze bracht was het vaak rond "spitsuur". Veel ouders, veel kindjes - kortom, veel onrust dus. Dat was te overweldigend voor ze.
Mijn tip is dus - probeer haar eens te brengen als het nog rustig op de groep is.
succes

MarSy

MarSy

23-01-2009 om 12:36 Topicstarter

Goede tip!

Die ga ik zeker onthouden als ze straks echt gaat. Het is nu voor het wennen en het is op het brengen na super gegaan.

Als ik straks begonnen ben met mijn nieuwe baan, breng ik haar tussen 07.30 en 08.00 uur, eerder kan niet want dan zijn ze nog niet open, dus ik hoop op verschil!

GRoetjes

Hepij

Hepij

02-02-2009 om 09:18

Ja, eerder

brengen werkt bij ons ook! En wij hebben 2 adoptie-kindjes, -1 nu op de basisschool, ander is net 2- we zijn extra alert op hechtingsproblemen en zo. Maar bij beiden geldt/gold: ze huilen even wanneer ik wegga, ik vertel dan dat als ze soepstengel hebben gegeten dat ik ze dan weer kom halen, als ik dan na een half uur bel zijn ze heerlijk aan het spelen... en wanneer ik ze dan op kom halen zijn ze heeeeeeeeeeeeeeel blij, om dan weer lekker verder te spelen. Ik laat ze dan nog even een paar minuten spelen en zeg erbij dat wanneer ik klaar ben met praten, dat we dan naar huis gaan. Heel duidelijke routine met steeds dezelfde woorden.

En dit geldt ook voor onze kleuter in groep 1, alleen huilt zij niet meer als ik wegga, da's over.

Succes!

Hellen

PS: ik ken dat hoor, op alles letten en overal iets achter zien, onze meid is nu ruim 2,5 jaar bij ons, het gaat hartstikke goed en toch blijf je heel alert. Onze knul is nu 7 maanden bij ons, veel korter dus, en daar geldt hetzelfde voor.
Zal wel in de aard van het beestje zitten

MarSy

MarSy

02-02-2009 om 22:37 Topicstarter

Eerste hele dag vandaag!

EN het ging goed! Vanmorgen gebracht door vriend lief, even huilen en toen heeft ze verder een prima dag gehad. Met de kindjes gespeeld, zowaar 1 uur geslapen en goed gegeten. Ze was blij om me te zien, wilde opgetild worden, maar daarna speelde ze inderdaad nog even verder. Ze had na het slaapje wel een aantal keer 'huisje toe' gezegd, maar zonder huilen. DUs ik ben helemaal blij!

Ze is ook van te voren niet huilerig, als ik zeg dat ze naar de kindjes gaat, zegt ze altijd vrolijk: 'kindjes pelen!'

Kortom ik ben weer gerust gesteld!

groetjes

Hepij

Hepij

03-02-2009 om 20:59

Fijn

om te lezen dat het goed gegaan is!!

Hellen

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.