Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Mama Marjan

Mama Marjan

11-05-2009 om 20:50

2 weken weg....

Binnenkort moet ik voor mijn werk twee weken weg...ik heb een cursus van 2 keer maandag t/m vrijdag aan de andere kant van het land, op en neer reizen is niet te doen (en dan ben ik zo laat thuis/ vroeg weg dat ik de kinderen nog niet zie). Kom er echt niet onderuit, maar ik zie er vréselijk tegenop! Mijn dochtertjes zijn bijna 2,5 jaar en 8 maanden. Ik zal ze allebei even erg missen, maar maak me over de oudste het meeste druk: zij kan nu echt beseffen dat ik er niet ben maar uitleggen over het waarom en hoe gaat er nog niet in. Ik werk normaal 4 dagen in de week, en op een gewone dag begint ze ook vanaf een uurtje of 4 al te vragen waar ik ben... Ik heb gezocht naar een boekje dat uitleg geeft (bv in de Liselotje of Bobbi sfeer), maar over werkende mama's bestaat nog geen verhaaltje . Heeft iemand tips over hoe ik mijn dametjes het beste kan voorbereiden? En als ik er ben: wel bellen of niet? Heeft iemand ervaring met weggaan-voor-het-werk?
BEn benieuwd naar ervaringen, want ik zit er echt tegenaan te hikken. Thanx alvast!

Marjan

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Ilona

Ilona

11-05-2009 om 21:25

Gewoon uitleggen

Hoi Marjan,
Ik heb geen ervaring met weggaan voor het werk, maar ik zou het in ieder geval wel gewoon uitleggen. Mama gaat weg, omdat ze even ver weg werkt. En dan blijft papa wel thuis. Kinderen snappen meer dan je soms zou verwachten. Bellen zou ik ook gewoon doen. En als je merkt dat jij of zij het niet prettig vindt, dan staken.
Ik heb wel een tip voor je om de periode "begrijpelijk" te maken voor je peuter. Teken op een vel papier uit (met toepasselijke figuurtjes) hoeveel nachtjes je weg zal zijn en vraag of je partner elke dag met je dochter een figuurtje te kleuren. Zo ziet je kind hoe lang het nog zal duren voor je weer thuis bent.
Wij hebben dat afgelopen Kerst gedaan met onze dochter (toen ook 2,5 jaar). Het was voor haar zo onduidelijk wanneer de cadeautjes nou open mochten. Ik heb toen 15 kerstbomen getekend die zij mocht kleuren als ze wakker werd. De laatste werd gekleurd op kerstochtend, zodat meteen daarna de pakjes open mochten.
Het is bij jou een andere situatie, maar onze dochter snapte het al zo goed en ze kreeg echt grip op de tijd dat ze moest wachten. Misschien heb jij er ook iets aan?
Succes met je cursus en sterkte met de heimwee.
Ilona

Niet te ingewikkeld

Hoi,
Ik ging toen mijn oudste zo oud was regelmatig een paar nachten weg voo rmijn werk, en toen hij net drie was ben ik een week met een vriendin op vakantie geweest.
Ik heb hem niet gebeld, want telefoneren is wel grappig, maar toch vooral een beetje 'hallo!' roepen naar elkaar. Wel van te voren gezegd, gewoon zoals het was: mama gaat een paar nachten ergens anders slapen en dan kom ik weer terug. Papa blijft bij je. En eventueel nog iets leuks benadrukken in of na die periode 'en dan ga je met papa op bezoek bij oma!' 'en als ik terug kom krijg je een kado!' 'en als ik weg ben mag jij een snoepje!'.
Ging helemaal prima, geen moment moeilijk mee gehad.

Veel plezier!

Wat je niet moet doen..

Je moet niet zeggen dat je gaat werken. Maak er van dat je op reis gaat of whatever. Maar werken is een dagelijks terugkerend iets en duurt geen week. Deze fout hebben wij gemaakt met mijn zoontje destijds toen mijn man op reis moest. Hij was helemaal in paniek toen ik zei dat ik ging werken. Hij dacht dat ik ook een week wegging en hij helemaal alleen zou blijven. Nu heet het dus " op reis".

Ook een velletje met het aantal nachtjes erop in hokjes werkt goed. Elke avond 1 stickertje plakken en voor je het weet is mamma weer thuis....

Mamvantwee

Mamvantwee

12-05-2009 om 09:01

Geen probleem

Voor je dochters is het inderdaad geen probleem hoor, als jullie er zelf niet te moeilijk over doen.
Ik bel wel altijd even, maar zeker toen de kinderen nog kleiner was, moest ik zelf wat kletsen, alleen maar om mijn stem te laten horen.

Wij bouwen altijd een duplo-toren, elke dag mag er een blokje af totdat het moment daar is (begin van de vakantie, jarig, feestdag,...)

groet, Mamvantwee

Puck2

Puck2

12-05-2009 om 12:15

Niets bijzonders gedaan

ik heb voor mijn werk een cursus gevolgd toen oudste 4 en jongste 1 was. Gewoon uitgelegd dat ze nu even 5 dagen per week naar de oppas gingen i.p.v. 3 dagen omdat mamma weer naar school moest en die school heel ver weg was. Geen sticker of afstreepvel, niet aan gedacht en misschien maak je het er alleen maar spannender en beladener mee voor je kind. Verder heb ik ze iedere avond laten bellen rond etenstijd. Dat ging prima, geen drama's dat mamma zo gemist werd. In de weekends ging ik wel gewoon naar huis of kwamen ze be mij (ik heb 3 weken op een camping in onze caravan gebivakkeerd).

Mama Marjan

Mama Marjan

12-05-2009 om 20:42

Hihi, mijn probleem..

..denk ik. Als ik het zo hoor van jullie zal het ook hier wel meevallen met de kids. Kom ik ook in één klap van het idee af dat ik als mama onmisbaar ben Het is wel een goeie om het niet "werk" te noemen en in mijn geval ook geen "school", want daar ga ik ook al elke week een dag naartoe. Stickervel of kalender is ook een goed idee, al weet ik niet of ze daar al aan toe is, maar dat merken we vanzelf. Pffff, het is echt helemaal mijn idee dat ik toch al te veel weg ben voor het werk en dan dit erbij. Ik vraag me dan toch af of ik er goed aan doe. En ik zal ze zelf heel erg missen natuurlijk. Maar goed, opletten dat ik vooral niet mijn gedub op de kinderen overbreng dus!

Sascha2

Sascha2

13-05-2009 om 11:46

Nog een tip

Ik kan me voorstellen dat je er zelf enorm tegenaan hikt. Zelf moest ik ook geregeld voor mijn werk meerdere dagen weg, toen de oudste bijna twee jaar was en de toen nog jongste een half jaar. Maar: zij redden zich prima, leven in het moment en als je ze duidelijk kan maken dat jij weliswaar weg bent, maar dat papa thuis is (of iemand anders die voor ze zorgt), zodat ze niet het idee hebben dat ze alleen blijven, komt het helemaal goed. Mijn tip: probeer toch ook te genieten van de tijd die je nu even alleen doorbrengt. Ook al zul je ze missen, tijd alleen kan ook prima zijn.

Mama Marjan

Mama Marjan

13-05-2009 om 20:24

Oooh ja!

Dank je Sacha2, ik ga zéker ook genieten: een paar nachten geen kinderen die me wakker maken, rustig aan tafel zitten met collega's, 's avonds misschien een filmpje pakken of boekje lezen, s ochtends RUSTIG douchen en ontbijten...stiekem ook erg lekker!

angel3

angel3

13-05-2009 om 21:37

Niet bellen

wij gaan regelmatig op vakantie (lange weekenden) zonder de kinderen vanaf jongsafaan en ik heb gemerkt dat toen ze echt nog klein waren (peuter) dat bellen alles erger maakte. Ik belde altijd wel maar niet met het kind en altijd als ze op bed lagen.
Voor een kind is weg=weg. Als je belt herinner je hem eraan en wordt het moeilijk. Aan den lijve ondervonden bij een vriendin die dus wel altijd belt en altijd een hysterisch kind aan de lijn heeft dat haar zelfs s nachts mag bellen WHAAAAH. Kind is nu 4 wordt dan wakker s nachts en mag mama op vakantie wakkeer bellen 'mama ik mis je zo'. Dus lekker gaan en met je man bellen

Puck2

Puck2

14-05-2009 om 16:11

Bellen of niet bellen

De situatie zoals Angel die beschrijft was hier totaal niet aan de orde. De kinderen belden mij en vertelden dan gewoon even wat er die dag gebeurd was. Gewoon even bijkletsen en ze welterusten wensen. Niks drama's met hysterisch kinderen. Zal dus ook per kind heel verschillend zijn.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.