Zelfstandig spelen
Onze zoon van 3,5 jaar gaat 3 dagen in de week naar het kinderdagverblijf en dat gaat heel goed. Volgens de leidsters is hij daar altijd heel lief aan het spelen, zelfstandig of met andere kindjes.
Thuis aan de andere kant heeft hij best wel moeite met zelfstandig spelen. Meestal wil hij een beetje tv kijken of loopt ie een beetje door het huis te rennen, maar zijn speelgoed raakt ie nauwelijks aan en als ie aan iets begint dan is het nooit voor lang.
Is hij hier te jong voor of is het iets anders? Ik heb niet het idee dat we geen uitdagend speelgoed hebben (vooral duplo, treinen, puzzels, blokken), want hier speelt ie op de creche ook juist heel veel mee.
Zijn er ouders die dit herkennen?
Bedankt, Jeanette
Hier ook
Zoon is slechts 2.5 maar hetzelfde verhaal. Als ik hem ophaal zeggen de leidsters dat hij zo goed alleen kan spelen, ze hebben geen kind aan hem. En daar betaal ik dan zoveel geld voor 
Thuis gaat het alleen spelen moeizaam. Hij doet liever iets samen, dan zegt hij al "kom op, we gaan spelen".
Hier gaat het nog het beste als:
- ik niet in beeld ben, bv in de keuken afwassen en af en toe even om de deur kijken
- we niet teveel keuze aan speelgoed binnen bereik hebben liggen (ik leg dus dingen in een kast en roteer af en toe)
- we al wat samen hebben gedaan
Je zou eventueel met een kookwekker kunnen werken, als die af gaat dan spelen jullie samen?
Ik dacht eigenlijk dat het ook aan de leeftijd lag, en hoopte beterschap naarmate hij ouder werd. Misschien niet dus?
Het gaat steeds beter
Zoon wordt in oktober 4. Het gaat steeds beter. Echt goed zelfstandig spelen gaat sinds hij 3 is, en de duur wordt steeds langer. Maar wat Petal zegt herken ik ook: het gaat het beste als ik niet thuis geef, omdat ik een of ander klusje aan het doen ben.
Zit hij dan eenmaal helemaal in zijn spel dan kan ik voorzichtig proberen een stukje krant te lezen
Mijn zoon is overigens een tv-junkje, dus als ik hem tv laat kijken komt er van spelen niets meer. Dat mag hij dus niet altijd.
Groeten,
Temet
Zelfde leeftijd
en hij wil altijd samen met een van ons spelen. Hij kan zich af en toe 10 minuten alleen vermaken, maar dat is ook wel het maximum. Maar als we hem in het park zetten, dan heeft hij ons alleen nodig voor een slokje water zo af en toe. Echt een buitenkind....
Wat verder trouwens wel helpt is om het speelgoed in dozen te sorteren, en als je wil dat hij even alleen speelt, een doos voor hem uitzoeken. Dat is een soort aanzetje, en is hij niet te veel verloren in de grote keuze.
Hier
Een peuter van 3,5 die uren lang alleen kan spelen. Maar soms ook niet. Net als buiten, kan ze zich ook uren vermaken en soms even niet. Zo lang je d'r maar lekker d'r gang laat als ze bezig is en even meespeelt als het niet zo lukt gaat het prima 
