Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Elisa

Elisa

30-08-2009 om 16:21

Eten van anderen

mijn dochter van 2 jaar is een echte lekkerbek. Ze kan de hele dag door eten en als ik haar niet in de gaten houd dan stopt ze haar mond vol en komt het er later kotsend uit. Nu word ik niet goed van de mensen om me heen die haar steeds snoep, brood, drinken, fruit, chips geven en dat doen zonder aan mij toestemming te vragen. Herkennen jullie dit? volwassenen vinden haar vertederend, ook als ze om eten vraagt en geven het dan maar gewoon, verjaardagen zijn gewoon een ramp. En natuurlijk mag ze dan wel wat snoepen, maar ze stoppen haar de hele dag vol, zonder te overleggen. Ik vind dat best raar, wat nou als een kind allergisch is voor het een of ander? Daarnaast is ze best stevig, dus ik wil gewoon een beetje voorzichtig zijn, daar is toch niets mis mee?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Linda99

Linda99

30-08-2009 om 18:21

Opvoeden

Dat soort dingen kun je voorkomen door je dochter af te leren overal te snaaien maar ook door op visite anderen op te voeden. Is de enige manier

zon

zon

30-08-2009 om 20:36

Vervelend he

Ik herken het wel. Verjaardagen vind ik niet zo'n probleem omdat die niet zo heel vaak voorkomen. Wel hebben we bijv. een ouder buurmeisje die ze volstopt met snoep en buurkinderen waar ze vanalles krijgen, zelfs vlak voor het eten. Ik heb zowel de kinderen 2 en 4 verteld dat ik het niet goed vind dat ze teveel en vlak voor het eten snoepen, als de mensen die ze al het snoep geven. Nu komen ze het braaf vragen als ze snoepjes mogen van het buurmeisje. Bij anderen heb je er helaas niet zoveel invloed op maar bij mensen die ik goed ken zeg ik wel dat ik niet wil dat ze teveel snoepen.

Hanne.

Hanne.

30-08-2009 om 20:51

Herken het helemaal

Ik herken het helemaal, heb het zelfs nog sterker meegemaakt: Mij vragen of het kind nog wat mocht, en nadat ik nee antwoordde het alsnog geven...

Ben er een tijdje erg streng in geweest, als het kind zomaar iets van iemand kreeg pakte ik het, in bijzijn van die persoon af, en zei er duidelijk bij. Nee mamma vindt dat niet goed, je hebt al genoeg gehad en straks word je ziek. Klinkt misschien lullig, maar de boodschap kwam wel aan. Als ik kommentaar kreeg gaf ik ook aan, sorry, kind kent geen grenzen en eet letterlijk door tot het er van gaat kotsen, kom je dan helpen opruimen?

Ook heb ik het kind aangeleerd dat hij altijd eerst moet vragen of het iets aan mag nemen. Uiteindelijk lijkt dat te helpen. Er wordt minder aangeboden, en kind komt het vaak ook vragen als het iets aangeboden krijgt. Maar ja..ik ben ondertussen wel 3 jaar verder.

Kiki

Kiki

30-08-2009 om 20:59

O ja, dat herken ik maar al te goed

mijn zoontje van anderhalf ziet er uit als een klein engeltje, met blonde krullen en donkere ogen. Op een een of andere manier zorgt dat voor veel mensen die hem snoep of koek geven en dat dan niet vragen.

Één keer een groenteboer die zomaar een schuimpje in zijn mond deed. Hij was toen 13 maanden en mocht ten eerste van mij helemaal geen snoep en ten tweede had hij dat nooit kunnen wegkrijgen.
Of mijn nichtje die hem zomaar een stukje worst liet afhappen met 7 maanden.
Of die rode dropveters die hij gewoon kreeg van een ander nichtje.
Levensgevaarlijk bij die hummels.

Begon ik pedagogisch met de babykoekjes, bleek mijn schoonmoeder hem lange vingers te geven en kreeg hij bij vriendinnen speculaasjes.
Ik probeer het maar een beetje los te laten, je kan niet altijd de lastige ouder zijn.

Maar goed als jouw dochtertje er ziek van wordt is dat natuurlijk niet zo handig. Op dat moment zou ik gewoon heel onelegant lak hebben aan wat andere mensen van mij vinden.
Inderdaad je omgeving opvoeden. 'Ik wil liever niet dat je Elisakind snoep geeft, want anders eet ze 's avonds niet'
'Ach Elisa, het is toch maar voor een keertje wat maakt het uit'
'Nee, ik heb het liever niet' Gewoon je punt blijven herhalen, geen verdere uitleg geven, niet toegeven.
Op elk weerwoord gewoon zeggen 'Ja dat kan wel zijn, maar IK heb het liever niet'

Zo krijgt mijn moeder al jaren haar zin

Saartje

Saartje

05-09-2009 om 22:38

Bij ons...

Soms zeg ik, als kind het nog niet doorheeft. Zie bv de winkelmevrouw de pot met spekkies pakken en richting kind lopen. Nee, dank je, kind moet zo eten en hij/zij eet anders niets. Ooh zeggen ze dan meestal, dan zou ik het ook niet doen . Is het spekje al in haar handje beland en is kind in een meegaande bui. Hier heb je een plastic zakje bewaar maar voor als het tussendoortjs tijd is/of na de lunch ofzo. 3e mogelijkheid, spekje is al in mond verdwenen. Ik leg me er dan bij neer.

Overigens schijn ik wel meer een zeurmamma op dit gebied te zijn dan de gemiddelde. Opa en Oma heb ik al opgegeven. De hele dag krijgen ze limonade, snoep. Het is geen vaste oppas denk ik dan maar. Tanden worden niet gepoetst als ze daar logeren. Thuis poets ik ze meteen... Er iets van zeggen helpt niet, gaat de ene oor in en de andere oor uit. Dus denk ik maar ze zijn lief voor ze dat is het belangrijkste.

Op verjaardagen wordt mijn 2 jarige taart, snoep en ships gevoerd. Kind wil niet meer taart. Kom nog een paar hapjes. Laat dat kind denk ik dan. Einde van feestje is kind echt onmogelijk. De hele nacht heeft kind dorst en krijg hem niet rustig. Veel te veel ships gehad van Oma. Als ik er wat van zei, krijg je te horen dat het maar 1 keer feest is en je dan alles mag. Als je niet oplet geeft oma ook baby rustig ships. Aah vind ze lekker. Zwaar irritant.

Mijn oudste ging vaak bij anderen vragen, zeg maar gerust bedelen. Dit heb ik haar zo snel mogelijk af geleerd. Je krijgt van mamma en pappa eten, niet van anderen. Altijd iets te eten en drinken (gewoon water) meenemen. Kun je ze snel iets toestoppen als het tussendoortjes tijd is. Zodat ze niet enorme trek krijgen en verleid worden om te gaan zeuren om ongezond eten. Succes, het wordt alleen maar erger, alleen word jij waarschijnlijk (gedwongen) ietje makkelijker hierin. (minder geirriteerd door wat ze krijgen). Blijf wel je eigen weg volgen. Geloof me het wordt steeds gekker hoeveel snoep ze van anderen/ ook later op school krijgen. Succes

Limi

Limi

06-09-2009 om 18:30

Saartje

Hier proberen zowel opa als oma ook steeds er nog wat hapjes in te krijgen, terwijl mijn zoontje genoeg heeft. Ook al zeg ik er wat van, ze luisteren gewoon niet. En dan met een vorkje op ooghoogte terwijl hij door de kamer rent, aaaahhh! Of ze gaan achter hem aan met het bordje terwijl hij alweer aan het spelen is, of pakken weer terug wat ik heb weggezet nadat ze niet luisterden.
Mijn oplossing is om hem een heeeeel klein stukje taart te geven. Hij roept dan zelf wel of hij meer wil en dan komt er weer een heeeel klein stuk bij. Als iemand anders een stuk voor hem afsnijdt, snij ik er gewoon de helft af. (Alleen als opa en oma erbij zijn dan.)
Dit speelt vooral als hij een eigen bordje heeft. Los voer bewaak ik ook wel, maar het lijkt alsof ze denken dat ik alles op een bordje heb goedgekeurd en dat het op moet, dus met los voedsel luisteren ze wat beter.

buzz

buzz

11-09-2009 om 15:03

Hier net andersom

en hoe daar mee om te gaan weet ik ook niet.
Een ouder uit de buurd is heel streng een echte bio mama, zonder alergie reden geen kleur en smaakstoffen.
Smiddags in de speeltuin is zij er vaan ook met haar kinderen in de zelfde leeftijd.
Nu lijkt het net of ik mijn kinderen vol stop, maar dat valt wel mee hoor een koekje of een peperkoekje of 1 snoepje krijgen ze wel ergens op de middag 1 keer.
Tja en als ik dan in de speeltuin ben en die van mij die krijgen wat staan die 2 uit de buurd er metteen naast. Vamij mogen ze ook hoor. Maar van hun mama eigenlijk niet. Ik vraag het altijd eerst, en dan zegt de mama, eigenlijk niet maar ze niets geven is ook weer zielig dus vooruit dan maar weer.
Maar ik krijg wel een beetje een zuur gezicht toe geworpen.
Ik probeer er rekening mee te houden door inderdaad peperkoek klein stroopwafeltje of zo ipv een echt snoepje te geven.
Maar nu kreeg ik op mijn brood dat ik geen weet had van hoeveel slechte dingen daar in zaten.
Ik heb gezecht dat ze dan maar moest zorgen dat zij voor haar kindjes dan maar een bio koekje mee moest nemen. Ja zij ze die lussen ze natuurlijk niet als ze zien wat jij bij hebt.
Ik begin me erg opgelaten te voelen en krijg bijna de neiging zelf niets meer voor mijn kinderen mee te nemen of het stikum te geven maar ja dat slaat toch ook nergens op.
Ik vraag het altijd aan de mama en het gaat echt niet om shocola toffee,lolies of zuurtjes want ik let zelf ook erg op wat ze krijgen, alleen niet zo erg als de buurvrouw.
wat zou ik nog voor kunnen stellen? om de vrede te bewaren en geen geergerd gezicht toe gespeeld te krijgen

ijsvogeltje

ijsvogeltje

11-09-2009 om 17:05

Buzz

"Vamij mogen ze ook hoor. Maar van hun mama eigenlijk niet. Ik vraag het altijd eerst, en dan zegt de mama, eigenlijk niet maar ze niets geven is ook weer zielig dus vooruit dan maar weer."

Uh... maar als het van hun moeder niet mag, dan geef je toch gewoon niets? Waarom doe je het dan wel? Omdat jij het 'bio gedoe zonder allergie-reden' onzin vindt?
En jij hoeft je echt niet schuldig te voelen als je jouw kinderen wel wat geeft. Dan zeg je gewoon tegen die anderen 'sorry jongens, jullie moeder wil het niet hebben, ga maar naar haar toe'.
Maar om tegen die moeder te zeggen dat ze koekjes voor haar kinderen moet meenemen, gaat mij dan weer veel te ver. jij bepaalt toch niet wanneer haar kinderen wat moeten eten of snoepen?
(of begrijp ik jou nu echt helemaal verkeerd?)

buzz

buzz

11-09-2009 om 20:58

Ijsvogeltje

Ja je begrijpt me verkeerd, zal wel komen omdat ik het niet duidelijk genoeg geschreven heb.
Hier iets duidelijker.
Voorbeeld
Ik had van die kleine stroopwafeltjes bij. Mijn kinderen vroegen om wat lekkers.
Ik zeg ja hoor mag wel allebij een stroopwafeltje, hop en daar stonden de buurdgenoot kindertjes weer.
Wij ook wij ook. !!!!!
Ik zeg even aan jullie mama vragen hoor.
Mogen ze een stroopwafeltje?
Nou zecht de mama eigenlijk niet (weet je wel wat daar allemaal voor troep in zit)
maar ja (zecht zij dus)om jou kinderen nu wel wat te geven en die van mij niet vind ik zielig dus geef ze er ook maar 1.
Maar daarbij trekt ze dan wel een heel boos en zuur gezicht.
Dus zij zecht zelf eigenlijk niet maar doe maar, en ik vraag het alleen omdat haar kinderen het aan mij vragen.
(ik zou het de kinderen niet eens aanbieden omdat ik weet hoe ze er in is)
Als ze zou zeggen nee dat mogen ze niet, dan zou ik daar geen moeite mee hebben en ook niets geven.
Maar omdat ik haar zure afkeurende gezicht beu ben, en het commetaar op niet bio banaan, op niet bio droge koekjes enz, zat ben
heb ik voorgesteld,
als je er zo veel moeite mee hebt, dat je kinderen dat dan eten maar het zielig vind dat ze het dan niet mogen, dan moet je zelf misschien zorgen dat je iets bij je hebt waar je wel achter staat.
Dus het was meer een voorstel. Hoop dat het verhaal nu duidelijker is.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.