Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
yany

yany

04-10-2009 om 17:30

Wat te doen met jochie van 3,5?

Hallo allemaal,

Ik weet even niet meer wat ik moet doen, en derhalve mijn "relaas" op dit forum, wellicht hebben jullie tips voor mij.

Aangezien ik "nieuw" ben zal ik eerst mijzelf voorstellen, ben een getrouwde (jonge ) dame van eind dertig en, sinds 2 maanden, werkloze mama van 2.

Ik heb een dochter van 7 en een zoontje van 3,5, en daar zit momenteel 't probleem. Sinds een week of 5 / 6 is hij echt mega vervelend, met name naar zijn grote zus. Hij zit constant te klieren, pesten, ruzie te maken en luisteren, ho maar. Er is echt geen land met hem te bezeilen, het was afgelopen week zelfs zo erg dat hij op het kinderdagverblijf bijna de gehele middag op de "strafbank" had gezeten, omdat hij heel stout was tegen zijn medeklasgenootjes. Op het KV zeiden ze wel dat dit een fase is, en dat ik consequent moet blijven, maar ik vind het verdomd moeilijk. Hij haalt me echt af en toe het bloed onder me nagels uit. (ik heb hem zelf zojuist bij zijn lievelings-oma moeten weghalen omdat hij de gehele ochtend ruzie had gemaakt mijn zijn zus)Mijn dochter was en is ook het tegenovergestelde, zij is heel rustig,zorgzaam, voorzichtig en kan zichzelf heel goed amuseren. Mijn jochie daarintegen, was een huilbaby, druk, ziet geen gevaar en kan absoluut niet zichzelf amuseren.Dus bv: rustig tv kijken, boekjes lezen of en ALLEEN met de duplo/autootjes spelen, zit er niet in.

Hmm, zie dat het wel een erg lang verhaal wordt, maar ik voel me er echt rot bij. En ik weet: opvoeden is geen gemakkelijke taak, maar wat kan ik eraan doen zodat hij gauw over deze fase is ?

Alvast bedankt !

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tango

Tango

04-10-2009 om 22:01

Yany

Zoals in eerdere draadjes terug is te lezen is 3,5 jaar een leeftijd waarop vaker dit soort problemen zich voor doen. Soms zijn kinderen al aan school toe en vervelen ze zich thuis, waardoor ze dit gedrag laten zien.
In jouw verhaal herken ik zeker dingen van Tangozoon op die leeftijd. Die kon zich ook slecht vermaken en was vaak dwars en vervelend. Op het kdv had hij echter nergens last van. Ik vind het dus wel apart dat jouw zoon op het kdv ook lastiger is. De hele dag op de strafbank vind ik dan ook wel weer overdreven. Heeft hij wel voldoende uitdaging daar? Houden ze een beetje rekening met waar hij behoefte aan heeft?
Voor thuis zou ik in de momenten dat je hem alleen hebt, wat gaan ondernemen met hem, bijv. zwemmen, peutergym, peutermuziek, zodat hij dan lekker bezig is. Als zijn zus ook thuis is, is het belangrijk dat zij haar eigen plek heeft, waar hij haar niet lastig kan vallen. Als ze bijv. samen beneden zijn, heel consequent zijn als hij haar bijv. pijn doet. Zet hem dan even apart op de trap ofzo.
Hoe vaak gaat hij naar het KDV? Is het evt. mogelijk dat hij daarnaast bijv. naar een peuterspeelzaal gaat. Misschien krijgt hij daar wat meer uitdaging zodat hij thuis minder dwars is.
Succes met je jongetje en probeer vooral ook nog te genieten, want voor je het weet zit hij op school...

Tango

Tango

04-10-2009 om 22:04

Oh ja

Nog iets. Je schrijft dat je hem bij zijn lievelings-oma weg moest halen vanwege zijn gedrag. Op zich kan ik daar inkomen. Gingen jullie allemaal weg, of mocht zijn zus wel blijven?
Misschien is het wel een idee om hem af en toe alleen bij oma te brengen, zodat jij en je dochter ook even rust hebben en hij daar even alle aandacht krijgt. Of woont oma daarvoor te ver weg?

dc

dc

05-10-2009 om 07:19

Normaal

"Mijn jochie daarintegen, was een huilbaby, druk, ziet geen gevaar en kan absoluut niet zichzelf amuseren.Dus bv: rustig tv kijken, boekjes lezen of en ALLEEN met de duplo/autootjes spelen, zit er niet in."

Dit is normaal. Ik merk dat mijn nichtjes veel sneller alleen konden spelen dan mijn zoontje. Hij is nu ook 3,5 en wil echt samen dingen doen. Hoe meer je probeert hem alleen dingen te laten doen, hoe frustrerender het wordt.

Verder wordt hij ONMOGELIJK als we thuis blijven. Hij heeft ontzettend veel lichaamsbeweging nodig. Dus ga ik veel op stap als ik thuis ben. Hij op zijn fietsje, veel in een park met een bal (en andere kinderen!). Tijdens het middagdutje van de jongste doe ik vaak samen wat met hem: huishouden (hij mag stofzuigen, vind ie geweldig), of een kaartspelletje (memo bijv) of hij mag tekenen en ik ga ernaast strijken.

Probeer uit de negatieve spiraal te komen. Hij is nog heel jong, en van hem kun je dat niet verwachten. Probeer eens als hij boos doet gek te doen. Stoei je wel eens met hem? (dat hebben jongens echt heel hard nodig). En zet uit je hoofd dat het aan hem ligt, want dat voelt hij, en daar zou ik ook niet vrolijk van worden.

Zijn energie moet hij kwijt

Ik ben het eens met Tango. Het is een fase en ik vermoed ook dat hij zijn energie kwijt moet en dat hij gewoon indd wat meer aandacht wil dan je dochter. Hier ook een zoon die zichzelf niet kan vermaken, alleen als we buiten zijn. Dus we ondernemen veel en af en toe neem ik hem eventjes alleen mee en niet samen met zijn kleine broertje. En stoeien is ook een goeie, werkt hier ook erg goed!

zon

zon

05-10-2009 om 14:00

Positief blijven

Ik denk dat het heel belangrijk is dat je positief blijft.
Mijn oudste dochter (net 4) zit momenteel ook in een heel moeilijke fase met veel boosheid, slecht luisteren en continu uitproberen op een negatieve manier. Ik was dit gedrag niet van haar gewend en reageerde in eerste instantie heel consequent maar ook erg boos (is ze nou helemaal gek geworden dacht ik steeds en dat uitte ik ook wel naar haar). Ik merkte echter dat we hierdoor alleen maar in een nog negatievere spiraal terecht kwamen.
Sinds 2 weken heb ik het roer omgegooid en probeer ik veel meer aandacht aan haar te geven, minder boos te reageren, alles op een positieve manier te brengen en veel positieve aandacht. Dit blijkt hier echt super goed te werken. Concreet prijs ik haar de hemel in bij alles wat ze goed doet of zodra ze lief is tegen haar zusje of broertje. Daarnaast vraag ik haar vriendelijk haar gedrag te veranderen als ze iets doet wat niet mag of niet aardig is. Ik leg uit waarom iets niet mag of niet kan en vraag aardig dit wil veranderen.
Gooit ze bijv. haar jas in de woonkamer op de grond zei ik vaak ik tel tot 3 en dan hangt hij aan de kapstok nu leg ik uit dat het een rotzooi wordt als we allemaal de jas in de woonkamer zouden neergooien en zeg dat ik het heel fijn zou vinden als ze hem aan de kapstok wil hangen. Doet ze dit dan krijgt ze vervolgens een knuffel en een compliment. Op deze manier probeer ik het met alles te doen.
Ook doe ik meer met haar alleen. We deden altijd al veel gezellig dingen maar meestal met alle kids. Nu doe ik bewust meer met haar alleen.
Ik merk dat sinds we deze positieve weg zijn ingeslagen haar gedrag ook beter wordt en ze minder woedebuien heeft. Gisteravond zei ze nog; ik was vandaag heel lief he mam en daar is ze dan duidelijk blij mee juist door de aandacht die ze daarmee krijgt. Het enige waar ik nog echt heel streng in ben is het pijn doen of heel erg irriteren van haar broertje of zusje. Daar moet ze meteen mee stoppen en bij bepaald gedrag hoort gewoon het aanbieden van excuses. Maar ook daarbij probeer ik wel meer uit te leggen, het indien mogelijk eerst vriendelijk te vragen en zodra het is opgelost weer complimenten en positieve aandacht.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.