Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Mijn zoontje van bijna 3 slaat regelmatig

Mijn zoontje van bijna 3 slaat mij en mijn echtgenote regelmatig. Ik ben dwarslaesiepatient en zit in een rolstoel, kan hem dus geen fysiek ovewicht bieden. Het is verder een heellief kind, en hij vertoont geen andere gedragsafwijkingen.

Eea baart mij echter zorgen. Hoewel in onschuld aanvaart hij mijn gezag niet, wanneer ik hem tracht te corrigeren luistert hij niet, hij heeft dus wel door dat ik hem moeilijk de baas kan.

Heb je advies over hoe hiermee om te gaan?

Bij voobaat dank voor je antwoord!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Volhouden

Zoon van net 3 slaat ook wel eens. Als hij niet zijn zin krijgt of boos is dan wil hij nog wel eens uithalen. Soms zie ik het en kan ik nog zeggen dat hij niet mag slaan maar bv wel mag stampen met zijn voeten. Dan laat hij zijn handje weer vallen.

Als hij wel slaat dan gaat hij op de mat voor 3 minuten. Daar zijn we redelijk consequent in. Als de tijd op is nog even een kort gesprekje over dat slaan niet mag en dat is het.

Soms zijn er periodes dat hij niet slaat en soms is het weer meer. Maar we blijven dit doen en het kwartje zal heus wel eens vallen.

Ik heb wel eens een programma gezien over een engelse vrouw zonder armen en zij moest leren om haar kind mondelijk de baas te worden. Ik kan me herinneren dat dat rond 2-3 jaar moeilijk was, maar hij leerde het wel.

Sterkte.

Massi Nissa

Massi Nissa

21-01-2010 om 20:42

Hier ook

Onze dochter sloeg vaak als dreumes, toen een poosje niet en nu slaat ze me weer, vooral als ze haar zin niet krijgt. Ik blijf geduldig herhalen dat het niet mag en zet haar op de gang als dat niet werkt. Dit is wel een echte uitprobeerleeftijd, zo rond de drie. Ik dacht dat ik alle peuterstreken wel had gezien hier in huis, maar de laatste maanden is het nog veel heviger geworden. Aan de andere kant is ze ook steeds vaker erg lief, en ze kan al heel geconcentreerd spelen. Ik merk dat het hier het beste werkt als ik er niet te serieus op inga, want juist die aandacht is ook weer interessant. Vaak kietel ik haar even, of ik bedenk ter plekke iets nog veel spannenders: oooo, ik moet tante Anneke nog bellen! Waar is de telefoon nu gebleven? Wil jij even helpen zoeken, Dingetje? Dat werk.
Heel veel sterkte hoor, ik word er ook regelmatig doodmoe van. Ik blijf mezelf voorhouden dat ook deze fase weer voorbijgaat.
Groetjes
Massi

mente

mente

22-01-2010 om 12:01

Fase

Ik maakte me daar bij mijn oudste ook zorgen over. Bij corrigeren ging hij gewoon door, en keurig op de gang blijven staan deed hij ook niet. Achteraf denk ik dat het vooral mijn zichtbare frustratie was die hem ertoe aanzette door te gaan(he da's een interessante reactie).
Mijn oudste is nu 9 en nog steeds gewoon een lieve en leuke jongen die mijn gezag echt wel aanvaart.
Bij de jongste (2,5) corrigeer ik, laat merken dat ik dit gedrag niet leuk vind, maar besteed er daarna niet teveel aandacht aan. Ik zeg wat ik wel leuk vindt (bv ik heb liever een knuffel en leid hem af met een kietelspelletje) of negeer het gedrag verder. De jongste gaat er niet mee door, ik denk vooral omdat ik me er ook niet druk om maak.
Ik denk dat het ook kan helpen als je -op andere momenten- spelenderwijs aandacht besteedt aan gevoelens en hoe je die kan uiten. Bij boekjes lezen bv. hoe zie je dat iemand blij is of boos of verdrietig, wat doe jij als je boos bent, wat kun je nog meer doen etc.

Guinevere

Guinevere

22-01-2010 om 12:18

Oerwezentjes

Peuters zijn nog een beetje oerwezentjes. Dus vertonen ze ook nog een paar oerreacties.
Inderdaad, volhouden en blijven corrigeren. Ik denk niet dat het te maken heeft met het feit dat je in een rolstoel zit. Mijn peuter doet het ook, en schoppen kan hij ook erg goed. Ik heb nu zelfs een tandafdruk van hem in mijn been staan. Opeens deed hij "hap", en ik gilde het uit van de pijn. Dat leverde hem een bezoek aan de onderste traptrede op.

Sancy

Sancy

22-01-2010 om 12:29

Alison lapper (klein beetje off topic)

De Britse vrouw over wie Petal in haar bericht schrijft, is Alison Lapper. Om een indruk van haar en haar zoon te krijgen kun je hier kijken: http://video.google.nl/videoplay?docid=-8423243681851719057#
Meer informatie over haar en de documentaires die er zijn gemaakt, vind je bijvoorbeeld hier: http://www.canvas.be/defilmvanmijnleven/achtergrondinformatie/alison-lapper/
Ik kan echt aanraden om deze te bekijken. Ik heb de BBC serie Child of our Time gevolgd, waar Alison en haar zoon Parys ook in meedoen, en het was in die docu dat ik zag hoe zij haar zoon kon "sturen" met haar stem. Een bijzondere vrouw, een indrukwekkende serie.

Kadonaj

Kadonaj

22-01-2010 om 21:42

Ze voelen het goed aan!

Herkenning hier, zoonlief van 5 luisterde altijd redelijk goed, maar gaat nu toch ook wel stout doen nu ik 8 maanden zwanger ben en bekkeninstabiliteit heb!
snel naar boven rennen als hij zijn broetje van anderhalf van de bank af heeft geduwd bijv...

Wellicht dat die van jou net te jong is voor 'mijn' methode, maar ik schrijf nu zijn stoute (en ook goede hoor) dingen op, en als papa dan thuiskomt is hij alsnog de pineut, werkt prima hier, gedrag is weer bijna als vanouds

Trouwens

Slaan is hier erg in op het moment maar gisteren na een klein incidentje hoorde ik zoon opeens stampen. En later nog een keer. Als ik even met hem spreek na dat hij geslagen heeft herinner ik hem aan wat hij wel mag doen als hij boos is - stampen. Hij blijkt dus meer controle over zichzelf te krijgen. Heb hem gelijk verteld dat ik trots op hem was en dat was hij ook.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.