Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Hoe kom ik de uren door.... Indeling ochtend met peuter.

Mijn zoontje zit sinds kort op 1 slaapje. Dus...hij gaat nu om 13.00 uur naar bed. Hij is om 7.00 echter al wakker. Tot 13.00 zijn dat dus 6 uren. Hoe komen jullie die lange ochtenden door?? spelen jullie kindjes zo'n hele ochtend dan lief en alleen??? Hoe lang houden ze dat vol??? Hoe ziet de rest van de ochtend eruit?? ervaren jullie ook de ochtenden als lang. Ik vind het zoooo lang duren voor ie weer naar bedje 'mag'.
Ligt dat aan mij, of vinden jullie het ook lang duren???

Pilar


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Kadonaj

Kadonaj

04-02-2010 om 08:58

Scharrelen, huishouden en zelf spelen...

Het is hier ook vanaf 7 uur beginnen, eerst de oudste klaarmaken voor school, dus tot kwart voor 9 ben ik wel bezig. Daarna mag de jongste even voor de tv wat eten (anders eet ie niet, is drama...) en kruip ik achter de pc

Daarna mag hij lekker scharrelen terwijl ik de was doe etc. Vaak helpt hij op zijn maniertje ook mee, erg schattig, jong geleerd....

En hij mag zelf spelen natuurlijk of met ons hondje, die twee zijn even oud ook erg schattig...

Gaat hij natuurlijk wel eerder slapen dan jouw smurf, nu ik zwanger ben, slaap ik dan even een uurtje met hem mee

Fem

Fem

04-02-2010 om 09:08

Hier

Kyan lijkt nu tussen twee slaapjes in te zitten. Meestal wordt hij tussen zes en zeven wakker. Hij gaat dan om 9.30-10.00 weer naar bed en slaapt dan meestal een uurtje of twee. Vaak probeer ik hem dan 's middags ook nog even in bed te krijgen. Maar steeds vaker valt hij dan niet in slaap.
Wij hebben hier dus meestal niet een lange ochtend, maar een lange middag. En hoe doen we dat dan? Meestal zijn de oudste twee 's middags naar school. Ze blijven over, dus Kyan en ik eten 's middags samen. Soms gaan we daarna er even op uit. Even naar het winkelcentrum ofzo. Vaak blijven we gewoon thuis. En dan doe ik wat dingetjes voor mezelf. Iets huishoudelijks, administratiefs of gewoon wat surfen op het net. Kyan is nogal een onderzoeker en die struint dan wat door de benedenverdieping. Af en toe komt ie dan weer 's bij mij hangen en dan knuffelen we wat.
Ik ervaar die middagen dus niet echt als lang. Ik vind het wel gezellig met m. Hij is meestal erg vrolijk. Maar dat is lange tijd ook anders geweest. Zijn nachtritme is lange tijd ver te zoeken geweest. Dat overdag ook zijn weerslag. En ja, dan vond ik die ochtenden en/of middagen wel lang duren. Ik voelde me niet lekker wegens slaapgebrek, hij dreinde continu (waarschijnlijk ook vanwege slaapgebrek) en daar was echt geen lol aan. Dan voelde het toch soms echt wel alsof ik mijn tijd gewoon maar uit moest zitten.
Wat me wel opvalt is dat je gewoon maar weinig gedaan krijgt met zo'n dreumes om je heen. Zo hebben wij bijvoorbeeld nog geen traphekjes (worden zaterdag geplaatst, joepie!!!) en ik kan dus onmogelijk boven aan de slag om de bovenboel eens een flinke beurt te geven. Meneer wenst namelijk niet in de box of in zijn bedje geplaatst te worden, zodat ik even mijn handen vrij heb. Nu zou je kunnen denken dat dat dan wel kan als ie slaapt. Maar da's ook niet zo. Dan wordt ie wakker. En als Kyan eerder wakker wordt dan de bedoeling is heb je de poppen aan het dansen. Daar wordt ie jengelig van. En dan vind ik het gelijk ook een stuk minder gezellig.
Maar over het algemeen vind ik het dus wel gezellig, zo'n keuvelende dreumes om me heen. Maar nogmaals, t is nogal een explorer, die zichzelf dus wel vermaakt zonder continu mijn aandacht op te eisen. En dat scheelt ook.
Fem

Fem

Fem

04-02-2010 om 10:17

Pilar

Ik bedenk met trouwens nog iets. Jij slikt toch dezelfde soort medicijnen als ik? Of slikte, eigenlijk. Want ik ben af gaan bouwen en inmiddels gestopt. Reden? Ik kwam de dagen bijna niet meer door. Er leek geen eind aan te komen. Ik had nergens echt zin in. En als zoonlief jengelig werd, werd me dat al gauw te veel. Dan kwam ik zelf ook in een 'mok'stemming. En zo kwamen we in een cirkeltje, want mijn humeur had zijn weerslag op de kids.
Ik merkte dat het beter ging toen de dosering van mijn medicijnen omlaag ging. Ik voelde me fitter. Vitaler, om het zo maar eens te zeggen. Kon ook veel meer hebben en zo'n dreindag leek ineens een stuk minder erg.
Schrijf bovenstaande omdat ik gister wat van je las (was wellicht niet de bedoeling, want het is nu weg) waar ik wel wat in herkende. Niet precies zo, maar in grote lijnen wel herkenbaar. Vooral toen Kyan nog zo'n nachtbraker was en ik toch al zo moe was. Ik slikte mijn medicijnen 's avonds en vervolgens duurde het eigenlijk tot de middag voordat ik echt weer 'mens' was. Voor die tijd kon ik gewoon veel minder hebben.
Kan me voorstellen dat dit voor jou misschien ook de reden is waarom jij met name de ochtenden als zo zwaar ervaart?
Fem

Pilar

Ben ik weer, mamma van een -voorheen- humeurige dochter...

Ik vond (en eerlijk gezegd vind) de ochtenden ook lang, maar eigenlijk zit dat meer in mijn hoofd, 's ochtends vroeg, dat ik enorm tegen die lange dag op zie als het nog zo vroege en donker is. Als we eenmaal begonnen zijn loopt het allemaal wel.

Mijn dochter, nu ruim 2, vermaakt zich over het algemeen wel. maar ik zou het toch niet 'alleen spelen' willen noemen. Ik kan wel zo'n beetje mijn eigen dingen doen (afwasmachine uitruimen, koffie drinken, krantje lezen), maar ze 'stoort' me voortdurend met een speelgoedje, een boekje en daar ga ik dan ook op in. Ik ben trouwens ook niet zo van het echte samen spelen; niet dat ik de hele ochtend op de grond ga zitten lego bouwen of puzzelen of zo. Maar gedurende de dag doe ik dat zo nu en dan ook.

Wat mij erg hielp was de ochtend opbreken in blokjes van ongeveer een half uur. Veel verder kijk ik dan niet vooruit. Dus: half uur aankleden/luier verschonen, boven rondkeutelen. Half uur ontbijten. Half uur koffie drinken zij krijgt dan ook een kopje geklopte melk en gaat dan altijd naast me zitten 'koffie drinken he mama'. Half uur haar haar gang laten gaan (ze pakt wel iets en gaat daarmee aan de gang) terwijl ik de krant lees. Half uur- uur naar buiten (boodschap, als het wat beter weer is kinderboerderij of zo). Half uur thuis rommelen. Half uur fruit eten en wat drinken. Half uurtje samen puzzelen of zo. half uur dvd-tje kijken. En zo keutelen we de ochtend door...

Lies

Pilar

Pilar

04-02-2010 om 11:01 Topicstarter

Fem

Fem: Ja, ik geloof dat ik idd dezelfde soort medicijnen slik als jij. Ik slik nog anti-depressiva en anti-psychotica. Ik heb wel meer moeite met de ochtenden, maar eigenlijk vallen me de middagen ook zwaar. Ik vind het gewoon allemaal erg zwaar met M.
Ik weet wel dat ik een end opgeknapt ben van het stoppen met de oxazepam. daar werd ik zoooooo suf van, niet normaal meer. Dat scheelde iig al wel weer erg. In positieve zin.
Ik weet niet, die ochetnden, maar ook de middagen vind ik gewoon moeilijk. ik hik eigenlijk altijd erg tegen de dag op. bang voor weer een moeilijke dag, een piepdag, een intensieve dag. Ik weet niet, misschien toch licht depressief, maar vooral veel angst. Angst om wat de dag me brengen gaat, ansgt of ik het wel redt of trek. Moeilijk is dat. Ik zou zooo graag wat ontspannender met mijn menneke om willen gaa, maar het lukt maar moeilijk. Ik doe mijn best. De lat ligt laag: ik moet niks, niet persee willen genieten en de moeilijke momentjes moet ik meer relativeren.
Eigenlijk heb ik best een lekker ochtendritueel en de middagen gaan ook best goed, maar ben gewoon super onzeker of ik het allemaal wel goed doe en die zenuwen van of het wel goed zal gaan zitten er zo erg in.

Pilar

Pilar

04-02-2010 om 11:08 Topicstarter

Mammalies

Mammalies: dank weer voor je reactie. Ik probeer de ochtend ook te knippen in dingen. Van 8.30 tot 9.30 is het spelen zelf. Om 9.30 gaat de tv aan voor de teletubbies en zandkasteel ed. Om 10.15 gaan we fruit doen. Om 10.30 naar boven, even wat opruimen en ik me aankleden. Om 10.40 gaat meneer in badje. Om 11.00 uur gaan we boodschappen doen en een blokje om. (dan valt ie dus wel eens in slaap)om 11.45 weer thuis en dan eten we met z'n drie. Zoonlief is dan ook thuis. Daarna nog effe een half uurtje spelen en dan naar bed. En dat gaat best redelijk, behalve dat ie zooo moe is dat ie vaak in kinderwagen in slaap duvelt. En dat laatste half uurtje spelen is ie wel wat jengelig.
Weet je wat het ook is: ik weet gewoon niet wat 'normaál' is. Ik denk steeds zooo erg dat mijn zoontje moeilijk is, terwijl als ik dan zo beschrijf hoe het hier gaat anderen zeggen dat het juist harststikke goed gaat. Zo ook mijn man: als ik die vraag hoe hij M vindt. Zegt ie: gezellig!! Prima hoor!! en ik vind hem dan bv heel chagarijnig omdat ie toch paar keer een piep gegeven heeft en denk dat anderen kinderen dat niet doen. ZOiets. Ik weet niet goed waar hem dat nou aan ligt. Drang naar perfectie, de lat die te hoog ligt. Vandaar dat ik die lat probeer heeeel laag te houden. Dat lijkt wel te helpen, maar het blijft worstelen om de dagen door te komen.

Pilar

Pilar

04-02-2010 om 11:09 Topicstarter

Fem (ot)

Fem: hoe is het nu inmiddels met je psychisce gezondheid??? LUkt het allemaal een beetje?? Of is het nog zwaar???

Fem

Fem

04-02-2010 om 11:25

Pilar (ot)

Met mijn psychische gezondheid an sich gaat het eigenlijk heel goed. Van de zomer had ik last van PTSS verschijnselen. Dat vond ik verschrikkelijk eng, want dat had ik nooit eerder gehad. Dat resulteerde erin dat het met mij zelf ook behoorlijk achteruit ging. Ik ging weer stukken minder slapen tot ik bijna niet meer sliep. Dat voelde als een soort voorbode; nu medicijnen, anders gaat het misschien fout! De psychiater stond daar nog wat sceptisch tegenover. Maar ik wilde het zelf gewoon heel graag.
Heb om Zyprexa (antipsychotica) gevraagd, omdat ik die na mijn psychose ook een tijd ben blijven slikken en ik daar goede ervaringen mee had. Uiteindelijk bleek deze medicatie ook super te werken als angstremmer. Mijn PTSS-klachten namen af en verdwenen uiteindelijk.
Het is een hele tijd goed blijven gaan, tot ik weer last kreeg van een somber, depressief gevoel. Ik voelde een leegte. Voelde me minder actief en kon ook veel minder hebben van de kinderen. Dit heb ik in 2007 ook gehad en daarom ben ik toen ook gestopt met de medicijnen. Daarom besloot ik nu weer af te bouwen. Psychiater kwam nog met allerlei kansberekeningen, binnen een half jaar na het starten met de medicijnen stoppen, zou toch weer een verhoogde kans geven op terugkomen van de klachten. Dat wist ik al. Heb ik ook overwogen, maar de nadelen van de antipsychotica wogen niet meer op tegen dat risico. Dat risico is namelijk nog steeds relatief klein. Heb besloten af te bouwen en ben inmiddels gestopt.
Voel me daar veel beter bij. Ben weer veel actiever. Kom weer meer bij mijn eigen gevoel en kan daarom ook invoelender reageren op de kinderen. En dat kunnen we op dit moment wel gebruiken, want vooral met de oudsten is het op dit moment zwaar.
Wel heb ik soms moeite met slapen. Soms gaat het goed. Soms slaap ik maar een paar uur per nacht. Als dat een nacht het geval is, neem ik de volgende nacht een slaappil. Ik ben dan zo oververmoeid, dat slapen me helemaal niet meer lukt. (Waarschijnlijk ook te gefocust op 'ik moet slapen, anders gaat het niet goed') Die slaappil doorbreekt dat dan. Voor mij is dit een hele goeie manier.
Fem

Pilar

Pilar

04-02-2010 om 12:55 Topicstarter

Fem (ot)

He Fem, Dat klinkt toch best als dat het lekker gaat!! Fijn om te horen!! Door blijven gaan zo meid!!!
Ik hoop ook zover te komen dat het een poosje stabieler mag blijven...

Pilar

Pilar

Pilar

04-02-2010 om 13:42

Dank je (ot)

Dat zal bij jou vast ook wel nog gaan gebeuren. En er zullen, ook voor mij, best wel weer eens momenten zijn waarop het minder gaat. Maar ook dat komen we dan wel weer te boven.
Om nog even ot te blijven; kijk jij regelmatig met je psychiater naar de instelling van je medicatie? Kan me voorstellen dat je gestopt bent met oxazepam. Haldol (meende ik dat je gebruikte) versterkt de versuffende werking van die pammetjes. Daarop de dag doorkomen, dat is geen doen.
Maar ook die haldol; ik meende dat je eens zei dat dat het enige middel was waarin jij op een crisis goed reageerde. Dat kan ik me voorstellen, want het is het breedstwerkende antipsychoticum. In een crisis wordt meestal gelijk begonnen met haldol. Ik ben na de crisis overgezet op olanzapine. Een uitkomst daarbij was, dat ik veel minder last had van extrapiramidale bijwerkingen (ongecontroleerde bewegingen en trillingen) waardoor ik geen akineton meer hoefde te gebruiken. Akineton werkt namelijk ook versuffend.
Ik weet niet of jij onlangs nog een crisis hebt gehad? Maar anders raad ik je echt aan nog eens te gaan kijken met je psychiater of je misschien eens je dosis kunt gaan verlagen. Bij een lagere dosis heb je kans dat je ook geen akineton nodig hebt. Of dus inderdaad eens kijken naar een antipsychoticum waarbij je minder last hebt van extrapiramidale bijwerkingen. Die zijn er meerdere en wellicht dat er nu wel eentje is waar je goed op reageert. Je zit nu niet in een acute crisis en dan kan er de tijd genomen worden om rustig in te stellen op de medicatie. Haldol wordt vaak midden in een crisis en aan rustig instellen op medicatie doen ze niet.
Maar wellicht zijn dit allemaal zaken die je al tot in den treure uitgezocht hebt met je psychiater. Dan kom ik gewoon lekker als mosterd na de maaltijd
Fem

Fem

Fem

04-02-2010 om 13:42

Pilar=fem

Doe ik het gewoon weeeer zeg... pff

Fem

Fem

04-02-2010 om 14:00

En (ot)

Misschien nog een kijktip; de afgelopen uitzending van radar. Gaat over de bijwerkingen van sommige antidepressiva.

http://www.trosradar.nl/index.php?id=uitzending&tx_broadcast%5Bitem_id%5D=1491

Hahaha misschien kunnen we ondertussen maar beter een apart pillendraadje starten in gezondheid

Weer terug naar je vraag

van pillen enzo heb ik geen verstand van maar wel van de lange ochtenden, want hier begint de ochtend al om 6.00! Hier doen we dan ook op de niet psz dagen lekker rustig an. Eerst ff wakker worden, rustig wat eten en rond 8.00 eens aankleden en dan boven wat huishoudelijke klusjes, tegen 9.00 zijn we dan weer beneden en dan wordt er een dagelijkse boodschap gedaan, even gewandeld,gefietst en dan weer terug voor fruit en spelen, nou ja je snapt het. Beetje ritme zoeken in de ochtend. En indd wat duren sommige ochtenden lang. Succes met het vinden van een nieuw ritme!

Pilar

Pilar

04-02-2010 om 14:34 Topicstarter

Thein

Thein: hoe laat gaat jou kleine dan naar bed???
En hoe langs laapt ie???
Je zegt PAS om 8.00 naar boven, nou wij gaan pas om 10.30 naar boven om te badderen en aan te kleden. HAhahahha.
ZO zie je maar...

Pilar

Pilar

04-02-2010 om 14:37 Topicstarter

Fem

Ik slik een onderhoudsdosis Haldol Fem, wat goed dat je dat nog weet. HAhahha. MAar heb hier geen bijwerkingen van en slik al heeeel lang geen akineton meer. Dat heb ik alleen geslikt in crisis toen ik veeel meer haldol slikte.
Ik heb nog steeds crisissen. Ben 3 weken geleden nog een week opgenomen geweest. Ik durf dud echt niet te stoppen met de medicijnen snap je. Dus ga ik gewoon door.
Ik heb ook niet idee dat mijn moeite met de dagen met de medicijnen te maken hebben. Maar veel meer met angst om de dag door te komen welke me dan zooo aanvliegt dat ik niet weet waar ik het moet zoeken. zoiets is het meer. Snap je??
Hoe oud is jou kleine nou???

buzz

buzz

04-02-2010 om 14:44

Afwisselen

eten
samen spelen (puzeltje of zo)
iets eten koekje of zo
Huishouden (wasophangen of stofzuigen of of of)(helpen of zelf spelen
Samen spelen, met pop of beer, of of of.
ander klusje en zelf rondscharrelen of mij helpen.
Boodschappendoen.
Thuis fruit eten en even tv kijken.
spelen.
boterham eten.
Naar bed, uurtje slapen.
En dan de middag weer.
Als papa niet in de buurt is samen zoontje van school en na school brengen, soms doen we ook een uitje, en gaan buiten lopen, of de eendjes voeren op de fiets.
Wij komen onze dag wel door, veel afwisselen en alles niet te lang dan blijft ze wel tevreden.

Pilar

Niet dat je er wat aan hebt; maar ik herken die angst voor de dag heel erg. En veel van de andere dingen die jij noemt ook. Ik ben nooit zover 'uit de bocht geschoten' als jij, maar heb van mijn 22ste tot 36ste met kleine tussenpozen bijna de hele tijd antidepressiva geslikt, voornamelijk wegens angst/paniek. Na de geboorte van mij eerste (ik was toen met de ad gestopt) is het even heel erg mis gegaan, snel terug aan de medicijnen en een paar dagen weg geweest bij mijn moeder omdat ik echt niet thuis met de baby durde te zijn. Wonderbaarlijk genoeg is het tijdens en na de zwangerschap van mijn tweede allemaal goed gegaan en ben ik nu al jaren medicijnloos.
Maar, de aard van het beestje blijft, en dat betekent bij mij wel dat ik érg op kan zien tegen de 'thuis'-dagen. Ik werk op het moment fulltime, en mijn man doet de zorgdagen, en dat vind ik onder andere om die reden erg prettig.
Ook ik kon de kinderen wel groot kijken, en vind het heerlijk dat de oudste nu 4 is. En ook de jongste, dat ze nu praat, niet meer acuut jengelig wordt als ze moe is, daardoor wat lamnger op pad kan zijn en zichzelf kan vermaken...ik vind het heerlijk. Hoe lief en schattig ik babietjes ook vind.
Ik heb in de loop der tijd geleerd 's ochtends maar gewoon niet na te denken en aan de dag te beginnen- leuk of niet. En dan valt het meestal best mee. Maar in de weekenden bekruipt dat gevoel mij nog steeds.

ook dit gaat voorbij!!

Pilar

Pilar

04-02-2010 om 15:27 Topicstarter

Mammalies

Mammalies: bedankt voor je verhaal weer. je hebt me wel eens meer je verhaal vertelt en dat je veel herkent in mij. Fijn is dat, ik bedoel...niet voor jou, maar de herkenning doetmij wel goed. Voel me soms zo'n vreemde eend in de bijt. Gek he ook, hoe je dan zo tegen een dag kan aanhikken. Ik voel die angst 's ochtends vaak in mijn hele lijf. En idd....dan begin ik aan de dag en dan valt het negen van de tien keer best mee en zijn er zelfs momentjes dat ik kan genieten. Heeeel raar.
Ik werk zelf niet maar heb 2 dagen de zorg aan oma gegeven. Maandags heb ik tehrapiedag en donderdag is mijn huishoud en relax dag. Dat scheelt wel. De weekenden is mijn man er en doen we het echt samen. Maar ook dan is er vaak de angst.
Als ik zo nadenk en opschrijf, heb ik een perfect ritme met mijn jongste. En het loopt ook best wel, behalve dat hij soms erg moe is en wat jengeliger is. Maar ja, dat schijnen veel kleintjes te hebben. Maar ik schiet er accuut van in de stress.
Nou, bedankt iig weer voor je herkenning. doet me erg goed.

Pilar

Pilar

04-02-2010 om 15:29 Topicstarter

Buzz

Buzz: bedankt voor je reactie. Ja, had ook wel ontdekt dat afwisselen erg goed werkt. Meestal lukt het me wel om 's ochtends 1.5 uur op de bank te hangen en M lekker te laten spelen en ik met mijn laptopje op schoot. Daar ben ik wel heeeeeel blij om. Lekker met een kop koffie erbij. Daarna gaan we naar boven, wat opruimen, badje, dan naar de winkels, blokje om, eten en weer effe spelen en naar bed. Veel afwisseling dus ook.

Fem

Fem

04-02-2010 om 16:02

Pilar

Vandaar dat ik eerst vroeg of je onlangs een crisis had gehad. In jouw geval zou ik ook lekker doorgaan met de medicatie.
Die angst op zich is voor mij niet echt herkenbaar. Maar wel het tegen de dag opzien. Wordt het een vermoeiende dag? Zou het vandaag weer een beetje lekker gaan met de jongens, of wordt het weer ellende? Ik heb dat dus niet met een dreinende dreumes. Kyan is vorige week een jaar geworden trouwens. En hij is geen dreinerd. Was ie wel, toen zijn nachten ook een rommeltje waren. Tsja niet gek, toen was ie doodmoe. En daar kon ik dan 's ochtends ook erg tegenop zien, dat dreinen. Maar echt angst, nee dat niet.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

04-02-2010 om 21:51

Hier

een jongetje van 13 maanden die ook nog maar 1 keer slaapt. Wat ik nu zo vervelend vind is dat het eigenlijk nog geen lekker buitenweer is. Want binnen hebben we het zo langzaamaan wel gezien. Ik wil lekker naar de stad fietsen, vind ik nu te eng met deze gladheid. Lekker naar de speeltuin waar hij lekker in het zand kan kruipen. Gewoon naar buiten. Gezellig met de andere kindjes op straat, dat soort werk.

Dendy

Pilar en dendy

Pilar, het is trouwens niet altijd 6.00 hoor. Zo af en toe heeft hij weer van die periodes en dan proberen we het te rekken naar 7.00 met een wekkertje. Dus dit is weer zo'n periode. Hij gaat om 19.00 naar bed en doet nog een middagslaapje, het liefst de hele middag maar dat doen we maar niet meer (is 3,5 jaar) dus tussen de middag zet ik ook een wekkertje.
En Dendy, dat gevoel wat je beschrijft herken ik helemaal! Wat duurt de winter lang he? Ik heb ook zo'n zin om lekker de achtertuin met mn kinderen in te duiken en lekker plantjes planten, zand in de zandbak te gaan doen en alles heerlijk voorjaarsklaar te maken!Heerlijk de achterdeur lekker open en lekker achter het huis een beetje aanrommelen, het lijkt zoooo lang geleden.

Kadonaj

Kadonaj

05-02-2010 om 09:25

Psychomoms

Ik krijg ineens een flashback van ons draadje van anderhalf jaar geleden (mensen, is dat alweer zo lang terug?!) Ik had toen een andere nickname, geen idee meer welke, gnome geloof ik

Kleine reminder, ik had tijdens mijn zwangerschap een prenatale depressie en ben toen 10 dagen gedwongen opgenomen geweest om bij te komen. Ik kreeg toen temazepam en sertraline en was blij dat die kleine parasiet werd geboren! Wat nu het zonnetje in huis is, echt een schatje, helaas wel met een zwakke gezondheid, met 11 maanden geopereerd aan een gaatje bij zn hart en op dit moment (zelf na buisjes!) de 16e dubbele oorontsteking inclusief loopoor...

Inmiddels bijna uitgerekend van nummer drie, een meisje deze keer Ik gebruik nog steeds de sertraline, ook om herhaling van de vorige keer te voorkomen, ik doe het er erg goed op, voel me echt supergoed (buiten de lichamelijke klachten en het moe zijn dan ) Heel af en toe merk ik dat ik me wat labiel voel, maar dat is dan eigenlijk weer altijd als ik te weinig rust heb genomen en manlief me weer aan laat ploeteren...

Om terug te gaan naar de topic, Pilar, ik denk dat je zo onzeker bent geworden door alle toestanden toen je niet op jezelf kunt vertrouwen. Als ik al je posts zo lees, doe je het helemaal niet slecht hoor! Geloof in jezelf!!!

dikke knuffel!
Fem

(om jullie even te verwarren, ik heet namelijk echt femke, en moet ook zeer lachen om de pilar/fem verwarringen hier )

Pilar

Pilar

05-02-2010 om 09:39 Topicstarter

Kadonaj

He Gnome!!!! wat ontzettend leuk dat je Gnome blijkt te zijn!!!! Ja he, dat was me een draadje wel: psychomams! HAhahhahaha. WAt ontzettend leuk dat je uitgerekend bent van de derde!!! EEn meisje!!! gefeliciteerd meid!!!
Ben erg blij te horen dat het je goed gaat!!! Dat is al heeeeel wat. Hoeveel schelen die twee kleintjes dan straks met elkaar??? Je kleintje is volgens mij iets ouder dan mijn M. Volgens mij beviel jij als eerste. Die zal dan tegen de 2 lopen?? KLopt dat??? Geweldig hoor. en je oudste: hoe oud is die nu??
Ik kom er ook wel, ik ben hard aan een training bezig om mijn emoties beter te leren reguleren. Het kost veel, maar we gaan ervoor.

Pilar

Fem

Fem

05-02-2010 om 10:11

Kadonaj

Heeeey gnoompie!!! Waauuw! Een derde. En een meid nog wel! Gaaaaf. En helemaal te gek (om in stijl te blijven) dat je je zo goed voelt! Fijn dat je medicatie hebt gevonden waar je het zo goed op doet. Heerlijk!!!
Jaa, psychomoms. Da's al weer ff geleden ja. Wordt het ondertussen niet gewoon tijd voor 'return of the psychomoms' in gezellig? Bij voldoende animo open ik m gewoon hoor. Geen probleem!
Echt..ben gewoon flabbergasted, dat jij zo heerlijk zit uit te buiken van de derde. Wie had dat toen gedacht?! Super!!! En fijn dat je zo geniet van je kleintje nu. Daar heb je het allemaal voor gedaan, destijds. Heerlijk! En zo'n derde kleintje. Ja, het is druk. Maar ook zo ontzettend leuk!!
Nou, tot in gezellig dan maar he :-p
Grtzz Fem (ja inderdaad, lekker verwarrend)

Pilar

Pilar

05-02-2010 om 10:36 Topicstarter

Return of psychomoms

LEuk: een draadje openen in gezellig!!!

Fem

Fem

05-02-2010 om 10:53

Your wish is my command

Hij is geopend hoor. Helemaal onderaan Gezellig is zo lang... dat wordt weer lekker scrollen.
Leef u uit zou ik zeggen. Ouwehoer er oeverloos op los. Zeer geschikt voor lange, moeilijk te doorkomen dagen met kleine dreumessen En dan nu.. ga ik even de schade van die ontplofte bom hier in huis opruimen. Ik moet de jongens over een uurtje alweer gaan halen. Ja, ja ik ben er zo goed in, in prioriteiten stellen Maar hey.. wij hebben tenminste weer een draadje!
Fem

Uren vliegen om..

Vervelend dat je het gevoel heb dat de ochtenden zolang duren..
Ikzelf ervaar altijd het omgekeerde, de ochtenden zijn hier zo voorbij!

Hier ziet de dag er als volgt uit:
Rond 7 uur opstaan, eten, daarna wassen en aankleden. Dit gaat allemaal op het gemakkie en meestal zijn we daarmee rond 8.30 klaar. Dan even lekker spelen, en dan rond 9.30 krijgt ze fruit. Daarna gaan we meestal even lekker naar buiten (boodschappen doen, wandelen, spelen, etc) Zo rond 11.30 zijn we dan weer terug en dan kan ze nog even spelen voordat we een broodje gaan eten. Dat doen we meestal zo rond 12 uur. Daarna gaat de kleine smurf lekker naar bed en slaapt ze met gemak tot een uur of 3.
Even rustig wakker worden, wat drinken, rozijntjes eten en lekker spelen. Om 5 uur is papa thuis en rond half 6 gaan we eten. Daarna kan ze nog eventjes spelen, dan om kwart voor 7 een lekker fles melk. En dan sluiten we de dag af. Speelgoed welterusten zeggen, pyamaatje aan, tandjes poetsen, verhaaltje lezen en lekker slapen (meestal ligt ze er tussen 19.15 en 19.30 in).

Tussen de bedrijven door heb ik tijd om ook wat aan het huishouden te doen, meestal is dat voor de kleine dame ook gewoon speeltijd omdat ik haar op haar manier laat helpen.

DMijn dochtertje is trouwens nu 13 maanden en heeft al vanaf dat ze 9 maanden is genoeg aan 1 slaapje. Dus we zijn al aardig gewend aan deze manier van de dag indelen.

Hier

Hoi Pilar

Hier is het s morgens spitsuur om de jongens fatsoenlijk de deur uit te krijgen. Eva moet overal mee naar toe. Ze is als eerste aangekleed, en krijgt een papfles (nee hoort niet, maar wel makkelijk haha) en de kinderen ontbijten voor de tv (dito)zodat ik mijn gang kan gaan, mezelf aankleden en optutten, bekers drinken bijvullen, kinderen vangen om aan te kleden (door het hoge auti-gehalte hier altijd een klus) en ik ben vaak al moe als ze om half negen op school zitten.
Heerlijk maar EEN kind de hele ochtend!
Ze vermaakt zich meestal prima, haalt dingen overhoop (de honden waterbak zet ik wel hoog tegenwoordig) en af en toe floept de PC opeens uit... ja het is een bende en nee dat kan me meestal niet zo veel schelen want ze is heel gezellig. Ik computer wat, we ontbijten samen en daarna schuift ze gewoon achter me aan terwijl ik pogingen tot huishouden doe. Alleen strijken doe ik liefs alleen...

De ochtend vliegt hier meestal voorbij. Ja ze miept regelmatig en dan gaan we even knuffen of boekje kijken en daarna gaat het weer.

Tussen de middag het hele spul ophalen van school, hond uitlaten, samen eten (genoeg te horen en te zien hier voor haar met die drukke jongens) en daarna gaat ze half twee naar bed. En om 15.00 net als ik de jongens moet halen is ze meestal weer wakker. In de tussentijd doe ik helemaal NIETS dat is echt puur tijd voor mezelf, hard nodig om mijn batterij weer op te halen voor de lawaaierige bende weer thuis is

Wat IK lang vind duren is de tijd tussen pakweg 17.00 en 19.00 uur, dan is iedereen hier moe, chagrijnig, gilt er regelmatig een (auw mijn oren) en moet ik telkens politie agent spelen. En koken. En iedereen loopt voor mijn voeten, ik ben het meestal erg zat en dan ga ik snauwen...nee niet gezellig. Maar ach het hoort er hier blijkbaar bij...

groetjes Esther

Hee pilar

Het zal je waarschijnlijk niet verbazen maar wij hebben niet echt een ritme hier .

Ik ben overigens ook maar 2 ochtenden per week alleen met Flipje thuis en meestal doen we het dan zo:

Flipje slaapt tot 9.00 uur en dan gaan we aankleden, schone luier doen etc.

Dan om 9.30 uur fruit en een boterham. Dan een beetje rondhangen terwijl ik met een half oog ATWT kijk. Om 10.00 uur zet ik dan meestal iets voor hem op (is nieuw hoor, doe ik pas sinds deze week) en dat houdt ie een klein half uurtje vol. Dan gaan we samen wat spelen en knuffelen en daarna ga ik een fles optimel voor hem maken en zelf koffie drinken. Daarna probeer ik hem zo ver te krijgen dat ie wat gaat spelen en probeer ik of wat te werken, of de krant te lezen of een beetje op te ruimen (afhankelijk van wat de meeste prioriteit heeft). Dan nog een boterham en dan gaat ie om 12.00 uur naar bed.

Het valt me trouwens wel op dat M lang wakker is. Van 7 tot 1 is een flinke ruk voor die kleintjes. Zou het je niet helpen om hem wat eerder in bed te leggen? Of heb je bewust voor 1 uur als bedtijd gekozen?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.