Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
memmie

memmie

08-04-2010 om 20:02

Waar 3 jarige zich allemaal druk om maakt

Mijn dochter van 3 kan nogal goed zeuren en jammeren om niks maar dat is natuurlijk niet iets wat raar is denk dat alle 3 jarigen daar wel een handje van hebben.

wat me de laaste tijd opvalt dat ze zich druk maakt en bemoeid met dingen dat ik denk huh?????

Om een voorbeeld te geven gisteren aten we bloemkool en het was nog al een grote bloemkool en die had ik dus in een vrij groote pan gedaan.
gaan we aan tafel en is ze helemaal over stuur want ik had de bloemkool in de soeppan gemaakt volgens haar mocht daar alleen soep in.....nou vraag ik je is dat normaal dat een 3 jarige zich daar druk om maakt.

Ik kan zo nog tal van voorbeelden geven maar ik denk dat het idee wel duidelijk is.
herkend iemand dit in zijn/haar 3 jarige.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Massi Nissa

Massi Nissa

08-04-2010 om 22:05

Ja!

Memmie, hier ook. Ik schrijf het toe aan 1 deel paniek over het verstoren van een zojuist ontdekte orde (die pan is voor soep, o help, mama doet er bloemkool in, dat mag niet) en 2 delen peuterdrama.

Kadonaj

Kadonaj

08-04-2010 om 22:18

Heel herkenbaar,,,

kinderen hebben soms rare uitingen als iets een klein beetje afwijkt...

ayla

ayla

09-04-2010 om 08:37

Haha ja

oudste heeft eens een half uur krijsend in de auto gezeten want dat was niet mama auto maar papa auto en papa had mama auto en dat mocht echt niet wat mama moest mama auto hebben. Als jullie hem nog snappen
Ik reed dus in de auto van mijn man en mijn man was met mijn auto weg want die moest met die naar de garage. Woedend was ze. Ik geloof dat ze toen net 2 was ofzo.

Peuterzoon kan heel slecht tegen verandering, nieuwe schoenen, nieuwe kelren nieuwe jas, hij moet er niets van hebben. We moeten hem de eerste dagen echt dwingen om het aan te doen tot hij eraan gewend is en dan is het goed, totdat hij weer iets nieuws krijgt.

Jup

Heel herkenbaar inderdaad. Zoon was laatst verontwaardigd want de eiersalade "is niet de eiersalade die ik gewend ben!!!". Wat nog tot daar aan toe zou zijn als hij inderdaad andere gewend was, maar die andere hadden we pas 1 keer gekocht geloof ik.

Ik weet dat dit soort dingen voor kinderen gewoon zijn, maar mijn partner heeft een dergelijke neiging nog altijd (die zag ik bijvoorbeeld ooit eens onbehaaglijk worden toen ik mijn jas ophing op de haak waar hij de zijne gewoonlijk ophing) en ik zou graag zien dat zoon (en zijn omgeving) dat bespaard blijft. Dus vraag aan de anderen: wanneer plegen kinderen over dit soort onzin heen te groeien?

Groeten,

Temet

Drama queen

Flippen als ik de gordijnen al heb opengedaan zonder haar "toestemming". Verkeerde placemet neerleggen, eerst mijn jas aandoen voordat zij hem aanheeft "ik wilde winnuhhhhhhhhhh, weeeeh!" Als eerste de trap af gaan, want "ik wilde winnuhhhhh, weeeeh!". Eigenlijk gaat het de hele dag door en is ze nogal een prinses op de erwt (onze schuld of de leeftijd??) maar ik kan nu niet op meer voorbeelden komen
Het lijkt wel alsof ze voor alles een structuur in haar hoofd heeft en o wee, als je daar vanaf wijkt. Echt bizar. Vooral als ze wakker wordt, moeten we errrrrrg voorzichtig zijn. En soms heb ik daar dus helemaal geen zin in en tja, dan zijn de consequenties voor mezelf

Izar

"Maar het is in dit geval het aard van het beestje en dat is slecht te veranderen"

Dat is dus een vraag die mij bezighoudt: kan je die neiging - al is het maar gedeeltelijk - tegenwerken en zo uiteindelijk verminderen, of helpt opvoeding van wat voor aard dan ook daar uiteindelijk geen lievemoederen aan? Want als het laatste het geval is hoef ik er verder ook niks aan te doen, maar als het eerste opgaat wil ik toch wel proberen zoveel mogelijk te voorkomen dat zoon ook zo'n neuroot wordt als zijn vader

Maar omdat ik weet dat een dergelijke hang naar orde bij de leeftijd hoort ben ik nu redelijk toegeeflijk. Maar vandaar ook mijn vraag: wanneer groeit een kind daar normaal gesproken overheen.

Groeten,

Temet

Vandaag nog

Zoon en vriendinnetje zaten in de schommel en moeder van vriendin begon het "wip-wap" liedje te zingen. Mocht niet van zoon want ze zaten toch in de schommel? Zucht.

Massi Nissa

Massi Nissa

09-04-2010 om 16:47

Dit is zo'n geweldig draadje

Bij elke posting zit ik te knikken als een dreumes met oma aan de telefoon: ja, ja, ja! Ontzettend leuk om te horen dat het blijkbaar een vaakvoorkomende kindertic is. Ze delen alles in hokjes in, hokjes die niet altijd even zichtbaar of logisch zijn voor ouders. Wat hier op dit moment een enorme hit is: liedjes 'verkeerd' zingen. Ik heb ooit met mijn jongste broertje iets van twintig verschillende eindzinnen bedacht voor "Duiffies". Duiffies, duiffies, wat zijn ze mak / Zeventien duiffies / bovenop het dak. Dat 'bovenop het dak' verander ik dan in 'onder de tandplak' of 'zijn supporter van NAC' of 'lopen bij het GAK' en dan krijgt dochter steevast een vrolijke gilbui: Neeeee mama dat is helemaal fouuuuuuut! Ik kan daar zo van genieten. Mijn eigen vader trok onze pyjama altijd verkeerd aan (broekspijp over je hoofd heen enzo). Peuterhumor.
Aan de andere kant kan het echt vervelend zijn, bijvoorbeeld de paniek van dochter als ze een (piepklein) insect ziet. Ik heb daar ook niet altijd evenveel geduld mee, ben ik bang.
Temet, hier ook een zwaar neurotische man die aan elkaar hangt van de vaste routines en rituelen. Ik heb dezelfde twijfels als jij: moet ik nu al steeds de voordelen van flexibiliteit en spontaniteit promoten of is het zinloos?
Groetjes
Massi

Massi

Wat ik het lastigst vind is dat zoon helemaal niet logisch is af en toe. Laatst op vakantie met hem een vogelspin vastgehouden en thuis is meneer bang van een mini spinnewebje. Dat snap ik dus echt niet.

Maar goed, zo is er nog wel meer dat totaal niet klopt. Als het hem uitkomt is hij een GROTE jongen, want hij is al 3, en anders is hij nog maar een klein jongetje (met zo'n zielig stemmetje ook). Zal wel bij de 3-jarigen horen.

Guinevere

Guinevere

09-04-2010 om 21:36

Ja hoor

Ja hoor, hier ook zo iemand. Zoonlief begint onmiddelijk te protesteren als ik mijn auto op de oprit parkeer! "Daar mag jij niet staan! Dit is papa-plek! Mag niet!". En zo regelmatig nog meer voorvallen.
Je kunt er best af en toe een beetje in meegaan, en tegelijkertijd je kind aanleren dat soms de dingen toch écht anders kunnen verlopen dan verwacht. Dan komt alles vast nog goed.
Overigens ligt het niet alleen aan de leeftijd, maar ook aan het kind. Oudste hier stond bijvoorbeeld te juichen bij alles dat anders ging, terwijl jongste er weinig van moet hebben.

memmie

memmie

09-04-2010 om 21:40

Gelukkig pfff

Wat ben ik blij dat ik niet de enigste ben met een neurotische peuter.

Ik ben soms indd bang dat als ze dit nu al heeft hoe het dan later wordt.
Ik ben zelf een gaooot eerste klas en toen mijn dochter een drama maakte over dat er bloemkool in de soeppan zat dacht o ja daar maak ik ook wel eens soep in....

Ook het auto drama komt me heel bekend voor ....mijn auto (volgen mijn dochter haar auto) moet op de oprit voor het keuken raam staan. als ie daar niet staat om dat ie op de andere oprit staat of omdat mijn man hem mee heeft of als mijn schoonzus hem even leent dat is een groot drama en wordt er elke minuut gevraagt waar is Nynkesauto nou....
en elke uitleg kort of lang maakt daar geen einde aan....pff soms erg vermoeiend.

Waar ik ook erg slecht mee om kan gaan is het continu herhalen van vragen. of het antwoord nu ja nee of straks is ze vraagt het nog 20 keer....
ze vraagt mem mag ik drinken? ik zeg ja en loop naar de kelder om een fles ranja te pakken en in die tijd vraagt ze me nog tig keer .....grrrrrrr
was het antwoord nu nee geweest dan kan ik me er nog iets bij voorstellen dat ze doorvraagt.

Massi Nissa

Massi Nissa

10-04-2010 om 12:02

Petal en guinevere

Petal, dat groot/klein-verhaal speelt hier ook al tijden. Zo is ze bijna altijd groot, behalve als we de speen definitief de deur uit willen doen. Dan is ze ineens nog een beetje klein. Dat met die spin had hier ook zo kunnen gebeuren. Onze dochter heeft het met voedsel. Als je eens een ander soort pannenkoeken bakt, of ze op een andere manier snijdt, lust ze geen pannenkoeken meer. Nou moe? Het is volgens mij een soort extreme controledwang. De wereld wordt steeds groter en onoverzichtelijker en ze zoeken naar vaststaande regelmaat en orde.
Guinevere, precies, het ligt ook aan het kind. Dochter hier is aan de ene kant dol op alles wat nieuw en anders is (zolang het niet op haar bord ligt of zes poten heeft), maar is aan de andere kant zo behoudend als een bejaarde VVD'er.
Groetjes
Massi

Kiki

Kiki

10-04-2010 om 12:44

Toevallig grote drama's vanmorgen

omdat ik melk in een glas deed, want melk moest in een beker.

Ik stond echt met verwondering te kijken, wat een drama om helemaal niets

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.