Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
herfst

herfst

09-05-2010 om 19:34

Enorme driftbuien

hoe zat het ook alweer? onze oudste is al 6 en wat blijkt? de moeilijke momenten vergeet je gelukkig. maar wat nu met de jongste van bijna 2? hij heeft zulke enorme driftbuien: als iets niet naar zijn zin gaat, énorm drama als gevolg. huilen, op de grond liggen, krijsen, en hij gaat er makkelijk lang mee door. vanmiddag nog een aanval van 45 min zoiets...

wij negeren het zoveel mogelijk maar krijgen er wel hoofdpijn van. hij is op die momenten echt niet voor rede vatbaar, en ik krijg hem er moeilijk uit.

ideeen? suggesties? ik ben het een beetje kwijt ondertussen

herfst

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Herfst

wat behalve negeren hier helpt is verleiden tot iets anders. Op die manier halen we hem uit zijn driftbui (wij hebben er ook een van 2).

Als voorbeeld:
hij is ergens mee bezig en het lukt niet. Hij vraagt wat aandacht, maar die komt niet snel genoeg. Het gevolg is dat hij in een huilbui of driftbui belandt.
Door hem iets anders aan te bieden (boekje lezen, drinken, ander speelgoed, op schoot nemen en samen iets doen) haal je hem van de plek waar hij zijn huilbui of driftbui kreeg. Het is vaak net of ze het snel vergeten zijn en vaak gaat hij vlak erna weer vrolijk zelf spelen oid.

Ben wel benieuwd hoe anderen het aanpakken.

Emoties benoemen

Bij zoon werkte het goed als ik iets zei van "oh wat ben je boos/bang" oid. Zodra de emotie was benoemt konden we verder. Ook afleiden werkt goed.

Wat hier nu perfect werkt (maar wellicht heb ik een makkelijk kind daarin, hij is nu 3j 4m) is "doen alsof" en meeleven. Zoon wil graag iets wat niet mag/kan en wordt boos. Ik zeg dan iets van "Oh wat jammer he. Jij wil heel graag chocolade melk maar dat hebben we niet. Hier heb je een glas water, zullen we doen alsof dat chocolade melk is? Ja, dan doen we wie het het eerste op heeft". Einde van de driftbui en zoon doet lekker mee.

herfst

herfst

11-05-2010 om 08:52

Benoemen

het benoemen van zijn emoties helpt hier ook niet eigenlijk, hij hoort gewoon niet wat ik op zo'n moment tegen hem zeg. dus boos worden werkt niet, op hem inpraten om een afleiding voor te stellen werkt niet, hij hoort me gewoon niet.

ik had wel eens gelezen dat je ze dan gewoon moet vasthouden totdat ze kalmeren. maar dat werkt hier dus ook niet - heel geworstel.

nu negeer ik hem, maar ik vind het zo sneu voor hem. en het duurt best lang, soms wil mijn oudste iets tegen mij vertellen op zo'n moment en komt er dan gewoon niet bovenuit.

ik ben wel eens samen met hem op zijn kamertje gaan zitten, in het donker (de gordijnen waren toevallig nog dicht) en toen leek hij te bedenken "hey hier wil ik niet zijn" en kalmeerde wat om naar mij te luisteren. ik zei toen "als je rustig bent, kunnen we weer naar beneden gaan" en dat hielp toen die ene keer. maar dit kan ik niet altijd overal doen.

over 6 maanden gaat het beter toch? dan zal hij ook wel iets meer gaan praten (hij is nogal laat geloof ik) en minder gefrustreerd zijn.

herfst

Yaron

Yaron

11-05-2010 om 10:03

Hier

Dochter van 2,5 jaar heeft al meer dan een half jaar zulke buien en het lijkt voorlopig niet over te gaan. Wat hier soms helpt, is dat ik na een minuut of 5 op de hurken ga zitten met mijn armen wijd, dan komt ze knuffelen en huilt nog een paar minuutjes zachtjes door en dan is het klaar. Als het zo niet lukt dan laat ik haar in de hal verder brullen, zodat wij er zo weinig mogelijk last van hebben, de ene keer duurt het dan nog 10 minuten en de andere keer een half uur. Daarna is ze wel altijd erg verdrietig en wil ze graag getroost worden.
Ik dacht dat dit echt iets voor meisjes was, maar dat is dus niet zo, mijn oudste 2 jongens hebben volgens mij nooit zulke buien gehad, of ik heb het verdrongen.

Leontine Reitsma

Leontine Reitsma

13-05-2010 om 17:18

Bijkomen van driftbui

Onze dochter was logeren. alles prima en geweldig. We halen haar op, in de auto gaat het direct mis. Ze wil een cd luisteren, maar wij willen even rustig praten en naar het strand gaan. Haar driftbui duurde in totaal 1,5 uur. Zeuren, krijsen en jengelen. Op haar kamer, in de gang, knuffelen, emoties benoemen. Het helpt allemaal geen zier. Zij doodmoe, en wij ook. Hoe kunnen we dit gedrag doorbreken?
Help

Leontine

Geen idee, ik denk dat in het geval dat je omschrijft de logeerpartij een beetje veel was voor je dochter? Ik zag dat bij neefjes/nichtjes: als wij een dagje met ze weg waren was alles prima, maar zodra ze terug bij mama waren was het mis. Dan moest de spanning er even uit denk ik. Ik denk dat je haar gewoon rustifg naar dat cd-tje had kunnen laten luisteren. Dat hoeft toch niet zo hard dat je zelf niet kan praten?

Maar goed, voor hetzelfde geld is het iets anders dat de driftbui triggert. Zoon kan ook erg in een driftbui zitten. Afleiden werkt dan nog het best, maar soms ook maar 1 minuut en dan herinnert hij zich het weer en gaat verder. Dan hebben we soms wel 5 verschillende afleidpogingen nodig.

Afhankelijk van wat het is en hoe (weet ik dat hij moe is bv dan ga ik anders met hem om) laat ik hem ook wel eens in zijn sop gaarkoken. Een paar minuten later wil hij dan nog wel eens knuffelen en kalmeert dan.

Succes.

dc

dc

14-05-2010 om 18:46

Met rust laten

ik heb zelf ook last van driftbuien (nu gelukkig veel minder dan toen ik klein was), en dan heeft praten echt geen nut. Even me afreageren met een paar kussens en stampvoeten, en dan kan ik pas praten. Dus dat doe ik ook met m'n kinderen. Als ze een driftbui hebben (zeldzaam gelukkig), dan zeg ik dat ze kunnen komen praten als ze uitgeraast zijn. Dat werkt.

Maar met een oververmoeid kind dat vol emoties zit, is geen land mee te bezeilen. Dan kun je het beste je plannen laten varen en lekker thuis een filmpje opzetten ofzo. Na uit logeren zou ik niet iets anders plannen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.