Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Daphne

Daphne

15-04-2011 om 08:30

Mannetje slaapt niet meer

Hoi,

Ik heb jullie hulp nodig.

Sinds een week wordt onze man van 2,5 "'s morgens" rond 4:30 huilend wakker. Hij praat nog niet erg goed, maar kan/wil niet zeggen wat er is. Hij wil uit bed, bij mij in bed slapen, niet maar oma, oppas of zwembad (dat roept ie allemaal).
Hij is niet ziek (tenminste, dat denk ik niet). Het huilen gaat niet meer over, tenzij ik hem uit zijn bed haal.
Alleen dat is wat ik niet wil. Hij is een mannetje met een sterke wil en een groot doorzettingsvermogen. We zijn bang dat het alleen maar erger wordt als we hem uit bed halen.
Aan de andere kant willen we dat zijn bed een fijne plek is om te zijn, maar dat gaat nu natuurlijk alleen maar minder worden.

Om 7 uur, als het tijd is om eruit te gaan, mag hij pas zijn bed uit.
We gaan kijken bij hem, maar laten hem ook lang alleen liggen huilen. We zijn boos geworden (geen goed idee overigens), hebben hem getroost, water gegeven, schone luier, paracetamol, opnieuw ingestopt, een speeltje gegeven. Wel gaan kijken, niet gaan kijken. We weten het niet meer.

Wie o wie heeft een goede tip voor ons hoe we dit kunnen doorbreken.
Hebben jullie dit zelf wel eens meegemaakt?
Wij in ieder geval nog nooit. De oudste slaapt altijd goed en de jongste tot nu to ook.

bedankt alvast, Daphne

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Sascha2

Sascha2

15-04-2011 om 08:54

Hier

Mijn zoon had zo'n periode rond zijn derde verjaardag. In eerste instantie hebben we gezocht naar de reden van zijn huilbuien. Slokje water, enge beesten, instoppen, het hele arsenaal. Toen hij midden in de nacht wilde gaan voetballen en boos werd toen dat niet mocht, zagen we de roep om aandacht. Wat bij ons werkte: een lampje. Als het lampje brandt bleef hij in zijn bed en als het lampje uit was, mocht hij naar ons toe komen. We waren niet te ambitieus in het begin, de tijd dat het lampje uit was hebben we zoetjesaan weten op te schuiven naar een acceptabel tijdstip. Succes

Guinevere

Guinevere

15-04-2011 om 20:18

Ach

Ach, wij hebben al jaren een slaapmonstertje. Ik ben opgehouden me er druk over te maken. 50% van de nachten eindigt hij dus bij ons in bed. Kan me niet meer bommen, eigenlijk. Als ik maar lekker verder slaap, vind ik het best. Gelukkig ligt hij goed stil en slaapt altijd keurig verder tussen papa en mama, nadat hij zich gemeld heeft. Als ie 13 is wil hij vast niet meer tussen ons in slapen.

Kiki

Kiki

15-04-2011 om 20:25

Ik ben zo pedagogisch onverantwoord

dat het mij niet uitmaakt waar ze slapen, als ze mij maar niet wakker maken, als dat betekent dat ze dan in mijn bed slapen vind ik dat prima.

Ik heb dat slapen al lang geleden opgegeven, ik ga gewoon naargelang ik meer kinderen heb grotere bedden kopen denk ik

Guinevere

Guinevere

15-04-2011 om 20:58

Neenee kiki

Dat is juist pedagogisch verántwoord hoor, niet ónverantwoord. Je moet jezelf namelijk slaaptechnisch gezien ook pedagogisch verantwoord aanpakken.

Asa Torell

Asa Torell

15-04-2011 om 21:24

Kiki (ot)

Hoe ver ben je nu en hoe gaat het?

Roosje Katoen

Roosje Katoen

15-04-2011 om 22:27

Die van mij slaapt ook 9 van de 10 keer bij mij in bed. Bij de eerste kik leg ik hem naast me neer en als hij dan nog een paar keer wakker wordt hoef ik in elk geval mijn bed niet uit om hem te troosten.

Als ik dan gister zo'n programma zie waar ze babies volgen en de ene baby 's morgens om 9.00 uur nog eens wakker wordt en de andere nadat hij zonder slaapzak, dekentje, of knuffel van zijn moeder of wat dan ook gewoon gaat slapen zonder een moment te huilen, denk ik wel bij mezelf HOE BESTAAT HET?!?!

Primavera

Primavera

16-04-2011 om 12:51

Komt goed

Kinderen die als peuter bij hun ouders slapen wennen heus wel weer aan een eigen bed is onze ervaring.
De oudste was een voorbeeldige doorslaapbaby in eigen bedje, die met een jaar of anderhalf veranderde in een nachtbakermonstertje. Dat heeft een aantal zeer vermoeiende maanden geduurd waarin man en ik ieder de helft van de nacht voor de rekening namen om tenminste nog iets te kunnen slapen. Totdat we merkten dat als we meteen bij de eerste kik ons bed uit sprongen en haar troosten en geruststelden nog voor ze echt wakker was, ze gelijk weer insliep en de rest van de nacht niet meer wakker werd. Wachten we te lang met reageren dan was het de hele nacht bal.
Tweede baby was geen doorslaper en na een zware zwangerschap had ik geen energie meer over voor nachtbakende baby's. Dus hel met alle opvoedingsadviezen en baby bij ons in bed. De vreselijke gevolgen die opvoedingsgoeroe's ons voorspelden daar zouden we dan ter zijner tijd wel mee dealen. De dringende behoefte aan slaap en rust in de tent was nu even groter.
De relaxte babyperiode die we dankzij die keus hadden beviel zo goed dat we er met de derde geen seconde meer over nagedacht hebben. Eén persoonbed aan het grote bed vastgemaakt en zo sliepen we er dus met z'n vieren.
Na een jaar of twee toen ik zwanger was van de laatste kreeg ik wat meer behoefte aan ruimte 's nachts en hebben we besloten ze over te leggen naar de kinderkamer. Dat ging verbazingwekkend makkelijk. De truuk was om ze niet in een lelikantje of peuterbed te leggen, maar gelijk in een groot bed. Op deze manier konden wij bij hun in bed kruipen als ze ons nodig hadden ipv andersom en dan als de peuter gerustgesteld was en weer insliep rustig weer naar het ouderlijk bed terugkeren. Wat voelt er nou veiliger dan een bed waar indien nodig ook je vader of moeder komt om je troost te bieden? Die overgangsperiode duurde iets van 2-3 weken en sindsdien slapen ze in hun eigen bed en slapen ze er goed in.
De ervaringen met het laatste kind waren ongeveer hetzelfde wat betreft overgang van ouderlijk naar eigen bed. Zij was trouwens van het begin af aan weer een doorslapertje, maar inmiddels waren we de illusie kwijt dat zoiets aan de opvoedmanier van ons als ouders zou liggen. Het ligt gewoon aan de aard van het kind.
Naar wat je zoontje 's nachts allemaal roept denk ik dat hij gewoon een periode heeft met levendige dromen waarin eventuele angst om van jullie gescheiden te worden. Ik zou gewoon troost bieden door hem bij jullie in bed te nemen als je daardoor weer allemaal doorslaapt. Of je probeert de optie om een groot bed voor hem te nemen zodat in geval van angst één van jullie erbij kan gaan liggen.
Wat we opviel is dat je verder vertelde dat je zoon met 2,5 jaar nog niet erg goed praat. Vanwege eigen ervaringen vroeg ik me af hoe slecht dat dan is. Hoeveel woorden kan hij zeggen? Maakt hij ook twee of driewoordszinnetjes? Wijst hij naar iets wat hij wil hebben?
Groeten Primavera

Kiki

Kiki

17-04-2011 om 21:07

He asa,

Nog steeds geen hyves of facebook

Ik ben 8 november uitgerekend. Dus bijna 11 weken is dat geloof ik. Ik houd dat nooit goed bij.

En ik ben behoorlijk misselijk en doodmoe en leef naar die 12 weken grens toe dat je niet meer misselijk hoort te zijn.
Nog een weekje, nog een weekje, nog een weekje ...

En met jou? Blij met je 20 weken echo?

Fianna

Fianna

17-04-2011 om 21:55

Daphne

Ja, ook hier meegemaakt, bij meerdere kinderen. Ik nam ze altijd bij ons in bed (onze dochter van drie slaapt overigens al maanden bij ons in bed, moeten nu eindelijk eens wat aan doen.
verder valt het me op dat je schrijft dat je van alles hebt geprobeerd. Mijn ervaring is dat iets pas werkt als je het een tijd lang hebt geprobeerd en probeer niet meer dan 1 methode tegelijk. Maar misschien heb je eh twel zo gedaan.
En van wat ik zo lees, lijkt het erop dat hij wakker wordt van een droom oid, iets waarvan hij schrikt, alsof er is iets wat hem dwars zit. Ik zou hem dan niet laten huilen. Kijk of er overdag iets is wat je kan veranderen. dat het minder druk is voor hem oid.

Asa Torell

Asa Torell

18-04-2011 om 21:09

Kiki (ot)

Nee, als ik al iets nieuws op het web ga opstarten staat LinkedIn bovenaan mijn lijst. Maar ja, ik vind OO al zoveel tijd vreten (en dat waar ik heel vaak alleen maar lees). Sterkte met de misselijkheid! Heb je al een echo gehad? Ik ga maar eens een zwangeren-hoe-gaat-het draadje in Zwangerschap starten ipv. deze topic verder te vervuilen...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.