Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Dreinende dreumessen

Hallo iedereen,

Ik zit momenteel met de handen in mijn haren...
Wij hebben twee meisjes van 21 maanden die momenteel wel heel erg veel van me vergen qua geduld. En dat geduld lukt me vaak niet.
Veel geschreeuw, gehuil, afgunst en jaloezie: dat waren we van onze tweling meisjes al gewend, maar de hoeveelheid en intensiteit van de driftbuien de laatste paar weken lijkt alleen maar toe te nemen.

E. is wat betreft eigen wil erg aanwezig. S'ochtends begint het al met weingeren pyjama uit te (laten)trekken, vervolgens geen schone luier willen, per se geen sokken aan wel schoenen. En dan heb ik het over gerust 6, 7 of 8 keer op de gang zetten voordat ze het wel accepteert. Ze wordt erg vaak zo boos dat ik niet eens weet of ik het wel een driftbui kan noemen. Ze wordt dan zo buiten zinnen dat ze alles en iedereen slaat/knijpt, brult het huis bij elkaar al liggend. En waar ik mee zit is dat ze er doorgaan niet zelf uitkomt, zo buiten zinnen/kwaad/ uit haar doen is ze. Uiteindelijk troost ik haar maar en komt ze meestal weer tot rust na 15/20 minuten. Zij is dan uitgeput, ik ook. Ik vind het erg moeilijk oim haar zo van streek te zien. Afgelopen vrijdag heeft manlief haar voor het eerst onder de koude douche gezet om te kalmeren toen ze niet meer kon ophouden. En dat is iets wat we niet eerder gedaan hebben, ook niet bij onze oudere zoon.

Daarnaast speelt jaloezie tussen beide meisjes enorm: wat de een heeft moet en zal de ander meteen hebben; Heeft F. haar boterham op en wilt nog eten. E. krijgt haar boterham niet op of wilt neit meer. Maar of wee als je haar rest aan zusje geeft, dan breekt de hel los.

Kortom, de situatie thuis is momenteel niet erg prettig
we gaan versneld de meisjes op aparte kamers zetten om ze ieder hun eigen plekje meer te geven, en om te kijken in hoeverre ze eigenlijk wel evenveel slaap nodig hebben en E. misschien te vaak wakkeer wordt gemaakt door F.

Maar poeh he, valt me ff niet mee.
Ik denk dat ik het vooral even wilde afschrijven, maar mocht iemand nog een tip hebben : laat horen laat horen !

As


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

23-05-2011 om 22:20

Tip

Mijn eerste tip is om zo'n hummeltje niet meer onder de koude douche te zetten. Ik begrijp dat jullie wanhopig zijn, maar je beschadigt je kind hiermee. Probeer liever wat ontspanning te zoeken door de zorg af en toe aan iemand over te dragen.
Verder heb je denk ik al gemerkt dat "op de gang zetten" niet helpt. Daar zou ik dus mee stoppen, daarbij: het kind is nog niet eens 2! Breng de boodschap liever anders: als jij je pyjama nog aanhebt, dan kun je niet mee naar .... . Verder zou ik haar in een (dreigende) driftbui gewoon negeren, tenzij ze zichzelf of een ander in gevaar brengt. En als ze is uitgekrijst, dan kan ze weer meewerken, laat haar dan bv. zelf sokken kiezen als dat het onderwerp van het gevecht was.
Je zit in een vicieuze cirkel, heb ik het gevoel, tijd om er uit te stappen. Lukt het niet, vraag dan hulp van buiten om je te ontlasten of te adviseren. Het is vast en zeker ook pittig, 2 van die dreumessen die elkaar versterken.

dc

dc

24-05-2011 om 09:18

Troosten

"Uiteindelijk troost ik haar maar en komt ze meestal weer tot rust na 15/20 minuten. Zij is dan uitgeput, ik ook."

Nou ja, ik zou hier dan dus mee beginnen. Ik snap dat je wanhopig bent, ben ik ook geweest met mijn toen bijna 2 jarige zoon, maar blijf voor jezelf voorhouden dat kinderen grenzen zoeken NODIG hebben. Het is niet persoonlijk, het is niet gemeen, het is niet een persoonlijke aanval tegen jou, het hoort er gewoon bij.

Dat helpt mij om kalm te blijven.

Toen wij ten einde raad waren heb ik mijn zus gevraagd om advies. En zij kwam toen hakkelend ermee dat wij niet meer consequent waren. (ze wilde ons niet bekritiseren). In alle strijd waren we dat een beetje kwijtgeraakt.

Man en ik hebben toen een paar speerpunten uitgekozen om consequent over te zijn en de rest lieten we gaan. Binnen 2 weken hadden we een ander kind (nou ja, dat leek zo). Onze speerpunten: niet een ander pijn doen (slaan, schoppen, bijten, deed ie allemaal), niet gooien met spullen, niet zonder hand de weg over steken.

Verder stonden we een half uur eerder op, zodat we alle tijd hadden voor ontbijt en aankleden, zodat we niet boos meer hoefden te worden als het niet opschoot, en we probeerden een kwartier voor onze vertrektijd te vertrekken. Dat gaf enorm veel rust.

Verder is een 2 jarige nog te klein voor de gang vind ik, dat snappen ze nog niet. Ik vind op hurken zitten, handjes vastpakken, strak aankijken en rustig nee, dat mag niet zeggen, veel beter werken. En ja, dat moet zo'n honderd keer per dag, dat hoort erbij! Ooit valt het kwartje. Ze weten nog niet uit ervaring dat als iets 99 keer zo is, dat de 100e keer ook nog zo is, dat zijn ze nu aan het leren.

Roosje Katoen

Roosje Katoen

24-05-2011 om 11:37

Oei

Acht keer op de gang zetten en onder een koude douche?! Dat is in elk geval zeker niet de manier om hiermee om te gaan.

Ik snap best dat het zwaar is twee van die dreumesen, maar ik denk dat je teveel van ze verwacht. Probeer ze wat meer los te laten, zorg dat je 's ochtends genoeg tijd hebt om ze aan te kleden en te eten en troost ze wat vaker ipv ze te straffen.

Sterkte ermee, want het is vast pittig!

Fianna

Fianna

24-05-2011 om 13:39

Jeetje

Ik schrik hier van! Onder de koude douche (ik vind dat eigenlijk mishandeling), 8 keer op de gang zetten. Zo'n klein kind weet niet wat haar overkomt en waarom dat allemaal gebeurt! Ik zou beginnen met dit niet meer doen, want het klint ook alsof ze zo door het lint gaat uit frustratie. logisch, ze wordt steeds op de gang gezet en snapt wrs helemaal niet waarom. Overschãt kleintjes op die leeftijd niet!
Maak er een spelletje van, troost eerder, neem meer de tijd. Wrs werpt dat meer vruchten af!

Kiki

Kiki

24-05-2011 om 20:42

Jeumig,

mijn jongste kan ook behoorlijk driftig zijn dat hij echt een kwartier à twintig minuten boos is. Hij laat zich dan theatraal op de grond vallen en er is niets meer mee aan te vangen.
Hier trouwens geen tweeling, maar twee kinderen dicht bij elkaar in leeftijd en dat versterkt ook gezellig.

Ik blijf dan gewoon doorpraten terwijl ze driftig zijn. "Ja schatje, ik weet het. Het is ook niet leuk. Ik snap dat je liever xxx wil doen, maar sommige dingen moeten nu eenmaal gebeuren" en dat dan heel rustig. En ik probeer wat af te leiden. Lukt niet zo vaak hoor, maar soms lukt het ineens

Vandaag ging bijvoorbeeld mijn oudste bij een KPN-business center helemaal uit zijn stekker toen ik moest wachten terwijl ze mijn telefoon ging repareren. En hij (verbazingwekkend) niet door de winkel mocht rennen en met de flyers mocht gooien. Dat onrecht was hem te veel, maar hij liet zich toen uiteindelijk afleiden door de tenniswedstrijd tussen Nadal en iemand anders. En dan kunnen de andere klanten me onelegant niets schelen, laat ze maar lekker denken dat ik de slechtste moeder en mijn kind de brutaalste, stoutste en vervelendste is. Die mensen zie ik toch nooit meer en als ik ze nog een keer tegenkom zien ze dan wel dat mijn kinderen heel lief zijn (bij vlagen)

Dus als ze zich niet laten kalmeren laat ik ze maar uitrazen, maar dan heb IK in ieder geval niet dat rotgevoel want ik ben lief en begripvol geweest

Onder de douche zetten zou ik nooit doen. Hoewel ik geroep van mishandeling dan weer behoorlijk OOL vind. Want niemand maakt hier uit machteloosheid ooit een vergissing.

Fianna

Fianna

24-05-2011 om 20:47

Kiki

Ook machteloosheid kan een vorm van mishandeling zijn. Ik geloof zelfs dat de meeste kinderen worden mishandeld door machteloosheid en niet zo zeer door berekenendheid. Jij doet nu net alsof je een kind niet mishandelt als je handelt uit een vorm van frustratie of vergissing. Dat is natuurlijk niet waar.
Ik blijf er bij, een kind van 21 maanden onder een koude douche zetten, vind ik een vorm van mishandeling.

Sera

Sera

24-05-2011 om 23:23

Consequent

Heel belangrijk is om elke keer heel consequent precies hetzelfde te reageren. Het scheelt al erg als de kindjes weten waar ze aan toe zijn. Onder de koude douche zetten heb ik wel een keer gedaan omdat het kind zo volkomen overstuur was dat ik haar op geen andere manier meer kon bereiken. Ze was toen al wel iets ouder (drie of zo). Ik zou dat niet als reguliere straf doen want daarvoor vind ik het nogal een harde maatregel.

Een tik op de handjes geven kan maar dat is bij driftbuien hier niet de oplossing.

Ik probeer heel duidelijk te zijn met wat er elke dag gebeurd en bij routine dingen steeds hetzelfde programma af te werken zodat er geen strijd ontstaat.

Bij sommige kinderen helpt het om er een spelletje van te maken of een wedstrijdje. Of afleiden met iets anders. Bij mijn peuter werkt dat meestal heel goed. Niet bij alle kinderen. Sommige kinderen zoals mijn dochter willen perse hun zin hebben. Het is best lastig om een kind zo te trainen dat hij of zij gehoorzaam is maar je de wil van het kind niet breekt. Een sterke wil is namelijk ook een goede eigenschap. Al lijkt dat nu misschien niet zo.

Mijn dochter zette ik meestal op een stoeltje voor een paar minuten als ze niet meewerkte. Als ze echt een driftbui had dan zette ik haar op onze kamer waar niks te beleven is en ze zichzelf ook geen pijn kon doen. Dan kon ze daar even uit razen.

Verder is het heel belangrijk om niet het begrip van kleine kinderen te overschatten. Soms denken ouders dat het kind hun wel begrijpt maar geven ze een volkomen confuse boodschap of op een dusdanige manier dat het kind het niet snapt.

De techniek van op je knieën bij het kind gaan zitten, zorgen dat kind je aankijkt en dan heel duidelijk zeggen wat je wilt is ook een goede. Als het kind al goed praat dan kan je het laten herhalen wat je net zei. Dan weet je zeker dat ze het begrepen heeft.

Verder werk ik zelf niet met waarschuwen. Zoals mijn moeder zegt: sommige ouders leren hun kind meer over kansberekening en tellen dan over gehoorzamen. De eerste keer dat ik iets zegt dan moet het gedaan worden. Daar ben ik heel consequent in.

Massi Nissa

Massi Nissa

25-05-2011 om 07:42

Forceren en negeren

Mijn dochter was een schattige peuter, type grote bruine ogen en aanbiddelijke krulletjes, met enorrrrme driftbuien en een gigantische eigen wil. Bij haar werkten maar twee dingen: negeren - dus als ze zich krijsend op de grond laat vallen, gewoon doorgaan met je eigen leven - en afleiden - iets met humor, liefst. Erachteraan rennen als de Stoute-meisjes-politie, compleet met zwaailicht en sirene, en dan kietelen als je haar te pakken krijgt. Is voor je eigen zenuwstelsel ook de beste oplossing.
Later, als ze richting drie gaan, kun je ook proberen om een deal te sluiten, maar ze hebben nog verrassend weinig tijdsbesef en begrijpen je best vaak verkeerd. Dat moet je dus heel voorzichtig introduceren. Als-dan-constructies zijn echt nog moeilijk voor peuters (als jij nu netjes je broodje opeet, mag je morgen mee naar oma - wat is morgen? is dat nu? is dat over tien minuten? weet dat kind veel).
Bedenk ook goed dat elke negatieve reactie van jou de rotsfeer versterkt, niet alleen voor de kinderen, maar ook voor jou. Al snel zit je dan in zo'n vicieuze cirkel.
En als laatste, iemand hierboven zei het al: ze doen het niet om jou te pesten! Het is nooit persoonlijk bedoeld, hoezeer het er soms ook op lijkt.
Groetjes
Massi

Astertje

Astertje

25-05-2011 om 20:41 Topicstarter

Ach ja, tuurlijk mishandeling

Allereerst: Roosje Katoen/Fianna: stuur maar PBtje, krijg je mijn gegevens kun je het AMK contacteren.
Reageren dat het mishandeling is slaat natuurlijk nergens op, dat is typisch een reactie die ik zou hebben gehad voordat ik de meisjes kreeg. Als je kind buiten zinnen is, troosten geen effect heeft, negeren geen effect en er " niet uit komt" kan het dusdanig afleiden dat het effectief is. We hebben het over pak en beet 1,5 seconde onder het water.

Troosten zodra het begint ook al eens geprobeert, dan wordt ze helemaal woest en ben je trouwens zelf bont en blauw/gekrast na de poging. Geen succes...

Op de gang zetten werkt wel degelijk, de aanhouder wint. Een kind van 22 maanden begrijpt donders goed wat een straf is als op stoeltje zitten of op de gang moeten staan. Het is geen kwestie van overschatten, het is gewoon kijken naar haar reactie en de effectiviteit.Even voor de duidelijkheid: de driftbuien staan los van stout gedrag--> naar de gang he... Driftbui is als iets niet mag of iets moet ( verschonen bv). Straf op de gang is bijvoorbeeld als ze haar eten strooit op de grond, of zuslief bijt/knijpt etc. Precies wat iemand schreef: 99 keer zeggen en herhalen, de 100ste keer valt het kwartje. En ze weten allebei donders goed waarom ze op de gang moeten, je onderschat ze echt als je denkt dat ze niet weten wat ze overkomt.Hoe oneerbiedig het ook klinkt, het is niet anders dan "puppycursus" opvoeden in dit stadium: herhalen herhalen en consequent zijn.

Waar ik enorm van sta te kijken met F&E is het enorme doorzettingsvermogen om door te blijven gaan en telkens weer proberen. Tuurlijk is dat normaal gedrag, maar als je het stereo meemaakt elke dag, valt het even wat zwaarder dan bij een dreumes. Vooral omdat de oudste destijds een stuk meer..meegaand was, of makkelijk net hoe je het wilt noemen.

Consequent zijn proberen we al. Kan we zeggen " doen we al" maar langzaam aan brokkelt dat stukje ook af als je niet oplet, doordat je op een gegeven moment maar gaat toegeven om een driftbui/scene te voorkomen.
Wat wel heeft geholpen is nog meer praten en herhalen en korte uitleg geven over wat de bedoeling is en waarom iets niet mag.
Maar goed, blijkt dat de aandachtspan van een dreumes beperkt is, aangezien E evengoed F tot bloedens toe heeft gebeten vanmiddag... Op zo'n moment vertel je dat het niet mag, pijn doet, stout is, maar straf --> op de gang gebeurt ook. Na een minuut komt ze uit de gang en wijst naar zuslief en zegt " bijten" . Dus oorzaak/gevolg zit er wel degelijk in.

Overigens de tactiek van afleiding of spelletje van maken ook al geprobeert, met wisselend succes. Het komt er op neer dat het wel eens een keer werkt, maar tot dusver nog niet een foefje gevonden wat structureel werkt. Ik vermoed dat het wel rustiger en beter zal gaan naarmate ze mondiger worden, maar dat is dus een kwestie van lange adem hebben.

Last but not least: iemand noemde het hulp vragen: is al gedaan door middel van video interactie gebeuren, maar daar kwam alleen maar positieve feedback en dat jet het goed doet, blablabla, kortom daar hebben we niets aan.

Maar goed, ben ik weer bezig met verdedigen terwijl ik weet dat het niet nodig is. Tips tot dusver nog niet de gouden gevonden...

Fianna

Fianna

25-05-2011 om 21:35

Goh

'Reageren dat het mishandeling is slaat natuurlijk nergens op, dat is typisch een reactie die ik zou hebben gehad voordat ik de meisjes kreeg.'

dus dan zou jouw reactie die je had voordat je dat meisje kreeg ook nergens op hebben geslagen, maar nu heb je het licht gezien? Knap van je en stom dat ik nog zo onwetend ben.
Ik zeg nergens dat ik het AMK wil inschakelen hoor, maar neemt niet weg dat ik het mishandeling vind. dat ze er maar 1.5 seconde onder heeft gestaan, geloof ik niet. Dat is extreem kort, dat lukt volgens mij niet eens. En ook al zou het zo zijn, volgende keer is 1.5 seconde misschien niet meer lang genoeg en voor je het weet staat dat kind elke dag een minuut onder de koude douche. Ik ben altijd bang dat dat soort dingen uit de hand gaan lopen.
Ik blijf er bij dat ik 20 maanden erg jong vind voor dit soort straffen (op gang staan ed). Op de gang zetten omdat het met eten strooit of zusje bijt of knijpt. jeetje, op die leeftijd, kom op zeg. Ik vind die driftbuien dan niet gek, pure frustratie. Ik zeg niet dat je haar haar gang moet laten gaan, maar op de gang zetten omdat ze haar eten op de grond gooit. Het kind is amper baby af. Ik denk echt dat je kinderen op die leeftijd overschat. Misschien moet je je meer verdiepen in de belevingswereld van dreumessen.

Guinevere

Guinevere

25-05-2011 om 22:07

Tja

Tja, waarom post je hier dan als je alle adviezen in de wind slaat en het toch beter weet?
En kind in de koude douche zetten is m.i. wel degelijk een vorm van mishandeling. Merkwaardig dat je daar anders over gaat denken als je eenmaal midden in de lastige kinderen zit. Leg dan een koel washandje op het hoofdje, daar koelt zo'n kind ook letterlijk van af en het kind loopt er geen trauma van op. Ik vraag me af of je wel tegen de hele situatie opgewassen bent, ik zou toch nog maar eens hulp in de opvoeding gaan zoeken en er dan bij vertellen wat je hier hebt verteld, in plaats van een momentopname op video te laten zien.

sidneysheldon

sidneysheldon

25-05-2011 om 22:41

Reactie

hoi, als ik je verhaal lees dan lees ik typisch peutergedrag, alles " zelf " willen doen, jij die dit niet wilt en ze dan corrigeert door ze uiteindelijk veel op de gang te zetten, waardoor ze helemaal over de rooie gaan en uiteindelijk niets is opgelost.
Ik herken het zelf willen doen gedrag erg, ik heb vier kinderen en de derde is nu 2,5. Wil nog steeds erg veel zelf doen. Maar dit begon ook al met 1,5 a 2 jaar.
Wat ik heb geleerd is om er niet te veel tegenin te gaan. Dus ook af en toe en keer de zin geven. Of ik liet hem kiezen tussen 2 broeken: wil je de groene of de blauwe. Kon hij toch zelf kiezen. Dus misschien dat je met dit soort situaties een paar opties kunt aangeven waaruit ze kunnen kiezen en waarmee jij dan ook een goed gevoel hebt? Hier trouwens nog steeds tijdens het eten niet willen eten maar o wee als zijn broer of zus het krijgt....
wij doen het weleens voor de grap (knipoog naar grote broer wil jij het eten van je broertje dan? " ja hoor! zegt grote broer dan) en dan gaat hij ineens wel eten! misschien lukt het met iets meer humor, gekke bekken trekken etc. etc.
En ik denk een beetje loslaten. Des te gestressder je doet, des te gestressder zij van jou weer worden.
Misschien even radicaal stoppen met de gangstraf? Bij mij zoontje werkt op de gang zitten pas sinds kort en zoals gezegd hij is 2,5.
Denk dat ze er echt nog wat te jong voor zijn!

dc

dc

25-05-2011 om 23:11

Gang

je hebt begrijpen en begrijpen hoor. Een dief begrijpt ook dat hij gestraft kan worden, maar ik neem aan dat hij over de rooie raakt als hij voor het stelen van een brood 10 jaar de cel in moet. De gang in is gewoon buiten proportie voor een nog niet eens 2-jarige.

"Troosten zodra het begint ook al eens geprobeert, dan wordt ze helemaal woest en ben je trouwens zelf bont en blauw/gekrast na de poging. Geen succes... "

Mijn driftkikker (nu 3, dus ik ben aardig door deze periode heengekomen) kan ook helemaal over de rooie raken, en als je dan wil troosten om zich heen meppen. Wat ik doe is rustig zeggen dat hij naar me toe kan komen als hij uitgeraast is, en hem even met rust laten.

Sinds ik af ben van het "hem tegen mij" gevoel, en ik weer een samenhorigheidsgevoel met hem kreeg, gaat het een stuk beter. Het is geen kind dat zich makkelijk laat opvoeden. Als ik hem teveel straf, dan gaat hij echt met de kont tegen de krib en is hij ongelukkig en maakt hij het hele gezin ongelukkig. De kunst is dus om hem regels duidelijk te maken, zonder hem het gevoel te geven dat hij enkel gestraft wordt.

Dat doe ik door eigenlijk vooral veel leuke dingen met hem te doen. Veel aandacht te geven als het eventjes weer mis lijkt te gaan. Hem uitleggen wat ik niet leuk vind en waarom niet op een moment dat we niet boos op elkaar zijn.

Voor een goede relatie met een kind met een opvliegend karakter kom je er niet met 1 gouden tip. Het is vooral diep in jezelf graven om te onthouden dat jij de volwassene bent en een kindje driftaanvallen heeft omdat het gefrustreerd is en niet weet wat hij/zij met zichzelf aanmoet. Jij als volwassene moet dan handgrepen aandragen om het kind te helpen, niet met een machtspelletje proberen het kind als een puppy af te richten.

Enne, bijten doen heel veel kinderen op die leeftijd hoor, dus zo bijzonder gemeen is jouw meisje niet!

Kiki

Kiki

25-05-2011 om 23:25

Astertje,

ik denk ook dat je je meisjes een beetje overschat. Mijn jongste, die zoals ik al zei ook zo driftig kan worden, snapt dat echt nog niet en mijn jongste en jouw tweeling schelen niet zoveel met elkaar in leeftijd.

Ik denk echt dat je je verwachtingen bij moet stellen, als het om je dametjes gaat. Mijn zoon kan trouwens ook gemeen bijten, dat is gewoon de leeftijd. Ze snappen nog niet dat ze je daarmee pijn doen. Mijn jongens vechten elkaar wel eens de tent uit om hetzelfde auto'tje, een duploblokje, de aandacht van mamma, dat hoort er gewoon bij. Wat de een heeft wilt de andere ook. Mijn jongste heeft er ook een behoorlijke kop op zitten, trouwens allebei mijn kinderen gaan door tot de grens en verder (alle kinderen volgens mij)

Ik kan me voorstellen dat ze aandacht zuigen, echt waar. Ik vind het ook behoorlijk pittig, twee kinderen zo dicht bij elkaar in leeftijd (en ik doe het gewoon weer) Dus twee van exact dezelfde leeftijd zal nog wel heftiger zijn.

Ik weet niet of je werkt, werd uit je verhaal niet duidelijk, maar misschien kunnen ze een dagje extra naar het kinderdagverblijf zodat jij even tot rust kan komen en wat tijd voor jezelf hebt.
Of als je niet werkt is het geen optie om ze een dag in de week naar een gastouder of je ouders of een vriendin te brengen, dat jij even tijd voor jezelf hebt.
Jullie steken elkaar volgens mij aan in het negatieve gedrag en dat komt de sfeer niet ten goede.

En aan alle moord en brandschreeuwers hier. Ik geloof niet dat Astertje wat heeft aan geroep van mishandeling. Ik vind het geen methode, maar om nou gelijk van een trauma te spreken en haar van mishandeling te betichten vind ik nogal fors.

Fianna

Fianna

26-05-2011 om 07:00

Kiki

'En aan alle moord en brandschreeuwers hier. Ik geloof niet dat Astertje wat heeft aan geroep van mishandeling. Ik vind het geen methode, maar om nou gelijk van een trauma te spreken en haar van mishandeling te betichten vind ik nogal fors.'

Niet zo overdrijven! Ik heb het niet over een trauma, na 1 keer onder de koude douche. Ik schreeuw ook geen moord en brand. Ik blijf er wel bij dat ik het mishandeling vind en niet vind kunnen. Heb je zelf wel eens ervaren hoe het is om onder een koude douche gezet te worden, en dan als je zo klein bent??
Ik weet zeker dat het meisje er niks aan zal over houden na 1 keer, maar ik vind zeker dat het niet voor herhaling vatbaar is.
Ik vind een kind een pak slaag geven op die leeftijd ook mishandeling (of welke leeftijd) en vind een koude douche onder dezelfde noemer vallen. Of de bedoeling nou was om het kind te mishandelen en ik geloof best dat Astertje niet die bedoeling heeft) doet daar niets aan af.
MAW gewoon niet meer doen!

Guinevere

Guinevere

26-05-2011 om 09:11

Wel traumatiserend

Als je denkt dat onder de koude douche zetten niet traumatiserend is, zou ik toch eens even beter nadenken. M.i. is dit behoorlijk schadelijk voor het vertrouwen dat een kind in de ouder heeft. Dat vertrouwen wordt per keer koude douche (of andere onredelijke straf) verder afgebroken en omgezet in een angstrelatie. Het gevolg kan zelfs zijn dat er daardoor weer ongewenst gedrag ontstaat.
Laat zo'n woedend kind toch gewoon uitrazen, het hoort bij de leeftijd en het stopt vanzelf.

Guinevere

Guinevere

26-05-2011 om 09:15

En oh ja kiki

Ik ben nou niet gelijk direct begonnen met moord en brand roepen. Maar als ik dan de merkwaardige reactie van Astertje op alle gegeven adviezen lees, dan vraagt ze er wel om dat iemand haar uitlegt dan een koude douche NIET normaal is. En ja, het valt mi dus wél onder kindermishandeling. Eén van de vele vormen van.

Rafelkap

Rafelkap

26-05-2011 om 09:42

Gouden tips

Jij wil een gouden tip? Er is er niet een maar er zijn er velen, hier ook al eerder genoemd.
De belangrijkste tip lijkt mij jullie tactiek veranderen, dus niet meer afzonderen (op de gang) of straffen, maar meer rekening houden met de leeftijd. Koop eens een boek over de de peuterfase of communicatie (bijvoorbeeld how2talk2kids -over effectief communiceren met kinderen).
Bij driftkikker hier hielp: laten kiezen; peuters willen graag meer controle, dus veel laten kiezen. Niet zeggen trek dit aan, maar wil je de groene broek of de blauwe, wil je eerst je broek aan of eerst je sokken etc. etc.
En de tijd nemen, eerder opstaan bijv, zodat jullie meer geduld kunnen opbrengen en de meisjes de tijd krijgen. Zorg ook goed voor jullie zelf (af en toe oppas) zodat jullie weer met volle energie er tegenaan gaan.
Ik denk dat er al genoeg afkeurends is gezegd, dus dat doe ik dan maar even niet, daar heb je ook nu niks meer aan. Hopelijk komen er meer tips, maar er is dus niet 1 tip, communicatie is het belangrijkste.

Niet prettig, tips van andere tweelingmoeders?

is er niet een vereniging voor meerlingen, of hier zoeken in het archief naar vragen rondom tweelingen en driftbuien etc ?

zo te lezen zijn jullie behoorlijk uitgeput, kom je weinig toe aan jezelf en kan je ook niet goed meer relativeren waardoor je reacties zelf ook te heftig worden. Het komt op mij over als een situatie van te veel mensen die te veel op elkaar aan het letten zijn en elkaar behoorlijk in de weg zitten.

Ik merk dat als mijn jonste een dag naar kdv is geweest ze meer moeite heeft met spullen die van haar zijn, als je alleen maar wijst naar haar speeltje dan wordt ze boos=bang dat je het afpakt. Op andere dagen is dat niet of veel minder.

Astertje, ze zijn echt nog maar heel erg klein, hebben totaal geen ervaring, kunnen dingen zelf nog niet oplossen en bezitten alleen hun eigen primaire behoefte. 21 maanden dan snap je heel erg veel nog niet, dat bewustzijn is er gewoon niet. Ik zelf vind het een heerlijke leeftijd, ik geniet sinds ik weer redelijk slaap weer vol op. Ik kan dit allemaal makkelijk zo zeggen omdat ik slechts 1 van 8 jaar heb en 1 van 22 maanden, hier is het grotendeels van de dag thuis heel rustig, kan er veel, is er veel ruimte en heb ik de mogelijkheid om ook tijd helemaal voor mezelf te nemen. Daarnaast denk ik ook dat mijn kinderen makkelijke dreumessen zijn en waren en ik misschien erg go with the flow ben rond deze fase.

Het maakt mij niet uit dat ze in haar pyjama blijft lopen, dan niet, prima, als ik de deur uit moet verzin ik wel iets waarmee ze even afgeleidt is en dan hijs ik haar snel in een broek. Bij het verschonen laat ik haar kiezen uit welke luier ze om wil (pampers met die diertjes erop), of ze mag mijn mobiele telefoon eventje, of de sleutels. Als ik in de supermarkt ben dan hou ik haar bezig met een bonnetje of folder, kijk ik waar het treintje rijdt (dat heb je hier in de albert heijn) en ik praat vooral erg veel tegen haar, vraag haar heel regelmatig iets, ik maak dan contact en krijg een reactie terug. En als ze rustig aan het spelen is dan laat ik haar ook helemaal met rust.

Als de ene het niet leuk vindt dat de ander haar afgekloven boterham krijgt dan zou ik gewoon een nieuwe boterham smeren, klaar. Als de 1 een driftbui heeft zou ik die gewoon lekker laten liggen en met de ander boven even een boekje oid gaan lezen en zodra het dan over is weer zelf vrolijk naar beneden komen 'hallo schatje, nou je hè hè het is er weer uit' en weer verder gaan.

Oh nog even over die pyjama

als dat zo'n strijd is dan zou ik haar desnoods de hele dag in pyjama laten, wat maakt het uit. En als ze dan op kdv aan komt bijvoorbeeld, dan is ze zo afgeleidt door alles dat jij wel even tijd hebt om een truitje en broekje te wisselen.

Ik laat mijn dochtertje ook wel eens kiezen, dan haal ik haar uit bed en lopen we de kast langs en dat was ze dan wil dat doen we dan aan, dan ziet het er maar niet helemaal verantwoord uit qua boven en onderstukken. Ze draagt ook regelmatig ongelijke sokken. Soms trekt ze zelf haar schoenen aan (aan de verkeerde voetjes) maar dan neem ik haar toch zo mee, zeg tegen de leidsters dat ze ze zelf heeft aangetrokken "goed zeg mandarijtnje !" kind weer blij, schoentjes daarna uit zodra we binnen zijn.

het is erg druk bij jullie, dat is het grote verschil, slaap goed, probeer tijd voor jezelf te nemen en wat goed gaat ook in je op nemen !

Astertje

Astertje

26-05-2011 om 13:37 Topicstarter

@fianna ot

dus dan zou jouw reactie die je had voordat je dat meisje kreeg ook nergens op hebben geslagen, maar nu heb je het licht gezien? Knap van je en stom dat ik nog zo onwetend ben

Misschien wel ja. Het is erg makkelijk om te denken dat je het beter weet omdat het toevallig bij jou effectief lijkt. Dat je ervan maakt dat het stom is van je zeg jij, niet ik.

Daarnaast, om het OT nog op te fleuren: als je vind dat iets mishandeling is en je doet er vervolgens niets mee vind ik niet alleen heel makkelijk maar ook laf.

Astertje

Astertje

26-05-2011 om 13:45 Topicstarter

@guinevere ot

Als je mijn oorspronkelijke bericht tot aan het einde leest, zie je percies wat ikwilde bereiken.
In ieder geval niet nuttteloze kreten van ouders zoals jij die het blijkbaar allemaal zo goed weten voor andere dat ze niet met constructieve tips komen maar alleen met het wijzende vingertje, en zoals in mijn reactie ook naar Fianna, te laf zijn om er echt iets mee te doen. Je hebt een plicht om als je vind dat het mishandeling is, verder stappen te ondernemen ipv lekker anoniem op een forum te roepen dat jij eht mishandeling vind.

Daarnaast, als je stelt dat het "Merkwaardig dat je daar anders over gaat denken als je eenmaal midden in de lastige kinderen zit". Ja, dat hebt je met mensen, je verandert wel eens van mening met de jaren en ervaring. Moet ik hieruit begrijpen dat jij nog exact dezelfde opvoedingsideen hebt nu versus pak en beet 10 jaar geleden? Ik weet neit wat erger is

" Ik vraag me af of je wel tegen de hele situatie opgewassen bent,"
Dat zijn nogal dingen om te roepen, na een draadje, knap dat jij dat zo kan.

" ik zou toch nog maar eens hulp in de opvoeding gaan zoeken en er dan bij vertellen wat je hier hebt verteld, in plaats van een momentopname op video te laten zien" ,

ach joh, denk eens even na...ik schakel zelf hulp in en saboteer natuurlijk hun tips door ervoor te zorgen dat het allemaal vlekkeloos/ideaal gaat, immers ik controller hoe mijn kinderen reageren. Yeah, right.

Guinevere

Guinevere

26-05-2011 om 13:47

Wil je dan dat Fianna jouw gegevens gaat opvragen bij Forumbeheer en dat geheel doorsluist aan het AMK ofzo? Ik ben klaar met deze draad, bah, wat reageer jij onaangenaam op mensen die je een spiegel voor houden. Succes met je geweldige opvoedstijl verder.

Astertje

Astertje

26-05-2011 om 13:54 Topicstarter

@manda

Jawel, is er maar tot dusver neit veel aan gehad helaas.
Ofwel het is te herkenbaar en ze hebben het ei van columbus ook nog niet gevonden, ofwel niet herkenbaar en meer algemene tips die we zelf ook al bij tijd en wijle uitproberen.

Voor een aantal zaken maken we er geen principezaak van, werkt niet: zoals wel of geen sokken. Maar de ander pijn doen mag niet ongestraft blijven, en dat vind ik nog steeds.

Boterham/restjes: doen we idd niet meer, of laten het haar zelf aan de ander geven als ze wilt, dan heeft ze meer gevoel er " controle" over te hebben.

" Daarnaast denk ik ook dat mijn kinderen makkelijke dreumessen zijn en waren en ik misschien erg go with the flow ben rond deze fase"
Ik denk dat bij F&E verschillende zaken spelen( op hun mishandelende ouders na dan), hun karakter/aanleg is temperamentvol, ze zijn veel te vroeg geboren met de nodige pittige periode daarna/1ste jaar, het zijn meisjes ( per definitie moeilijker dan jongetjes?) en last but not least: ze zijn met zijn tweetjes. En vooral dat laatste met veel jaloezie maakt het moeilijk.

We proberen vaker en/een met ze op pad te gaan of iets doen/spelen/lezen, maar dat lukt natuurlijk ook niet er zullen altijd momenten zijn dat ze samen uit.

Overigens heb ik een dag "rust" in de week waarbij ik niet werk en zij naar KDV gaan, maar dat zet geen zoden aan de dijk Het ophalen bij het KDV is de eerste seconden fantastisch: Mamaaaaaaa stereo, en na enkele seconden is het huilen geblazen met beide omdat ze beide gedragen willen worden en dat gaat nu eenmaal niet (meer).

dc

dc

26-05-2011 om 14:12

Jongens makkelijker?

Waar haal je dat vandaan? Het ligt gewoon aan karakter en interactie. Mijn oudste zoon was een eitje vergeleken bij de tweede. En dat terwijl mijn oudste met 23 maanden een klein broertje kreeg, dus veel meer reden had om jaloers te zijn.

En wat betreft gedragen worden, kijk eens naar een stepje, of een wandelwagentje, iets om ze te stimuleren te lopen!

"Maar de ander pijn doen mag niet ongestraft blijven, en dat vind ik nog steeds."
Niemand hier zegt dat je niet moet straffen, maar wel dat de straf bij de leeftijd moet passen. En op de gang zetten is dat gewoon niet, je merkt toch dat het niet gaat?

Fianna

Fianna

26-05-2011 om 14:19

Astertje

wat een vervelend mens ben je, werkelijk waar! ik vind het eigenlijk wel begrijpelijk dat je dochtertje zo tekeer gaat.
Je weet echt duidelijk niks van mij af en mijn gezin. Ik heb nergens gezegd dat iets bij mij effectief was. Ik heb 4 kinderen waarvan er 2 enorme driftbuien konden of kunnen hebben. geloof me, ik weet er alles van en heel veel dingen hielpen niet, maar onder een koude douche sorry hoor...
En nee, ik geef je niet aan bij het amk omdat je je kind maar 1 keer onder de koude douche had gezet. Doe je het vaker, zou ik het wel doen.
maar als je per se wilt dat ik je bij het amk aan geef moet je maar je gegevens aan me door geven. Is zo geregeld hoor.
En, vergeet je niet straks zelf een koude douche te nemen. Zo te horen heb je het wel nodig
Sterkte er mee hè

Tweelingervaring

Hoi Astertje,
Hier een a-term geboren jongenstweeling van nu 22 maanden. Met twee (iets) oudere zussen. Wat herkenbaar, wat je beschrijft over het ophalen van de opvang. Zo blij je te zien en daarna allebei behoefte aan mama-tijd. Ook hier hebben beide mannetjes geregeld driftbuien, vooral uit frustratie - dat hoort echt bij deze leeftijd. De een ("Pim") komt daar makkelijker uit dan de ander ("Pietje"). Mijn pogingen om "Pietje" te helpen uit zo'n bui te komen zijn niet altijd succesvol, soms helpt afleiden, maar vaak is het beter hem even helemaal met rust te laten - en om de paar minuten te kijken of hij getroost wil worden. Als hij dan bij de derde keer of zo zover is dan neem ik hem in mijn armen en praat heel rustig tegen hem en benoem vooral waarom hij zo boos werd en dat dat inderdaad niet leuk voor hem is. De dagelijkse kleine driftbuien omdat ze hun zin niet krijgen laten we vaak gewoon gaan. Na een minuutje theatraal op de grond te hebben gelegen draaien ze vaak wel bij. Of moeten de grote zussen lachen en gaan hen nadoen wat dan of tot spelen leidt, of tot een hele heftige driftbui.
De al eerder gegeven tips die wij veel gebruiken zijn zorgen voor veel hulp - wie weet kan je iemand regelen die het spitsuur van ophalen na de opvang met je doet - en proberen driftbuien voor te zijn:geen eten van 1 naar ander, bij het gooien van eten op de grond eten weghalen, elk aan andere kant van de tafel etc.
En als het hier echt een drukte van jewelste is met 2 jammerende babies en 2 om aandacht zeurende oudere kinderen, dan laat ik alles voor wat het is en ga op de grond zitten met de kids. Die klimmen dan op mij, we spelen wat, lezen een boekje, ik knuffel en meestal draaien ze dan wel bij - na 5 of 10 of 15 minuten. En daarna kan ik weer aan eten koken etc beginnen. Andere tip: zo veel mogelijk van te voren doen (kleren klaarleggen, eten koken etc) en proberen ruim de tijd te hebben in de ochtend.
En op de dagen dat alle kids thuis zijn gaan we veel naar buiten. Daar speelt jaloezie veel minder en loopt het vaak vanzelf al soepeler tussen de kinderen - samen bellen blazen etc.
Ik hoop dat je wat aan onze ervaringen hebt. In elk geval veel sterkte en zorg goed voor jezelf. Als jezelf uitgerust bent en je goed voelt is het veel makkelijker om met dwarsliggende peueters om te gaan.
Succes!
Amaryllis

Sera

Sera

26-05-2011 om 15:43

Grote woorden

Ik vind dat er hier wel grote woorden worden gebruikt. Ik kan me voorstellen dat als iemand het woord mishandeling in een reactie gebruikt dat Astertje vervolgens ook geen genuanceerde reactie geeft.

Verder lees ik hier heel veel over niet straffen. Ik wil geen andere draadjes erbij halen maar sommige van de nicks die ik hier lees hebben in andere draadjes ook wel aangegeven soms/regelmatig lastige/vervelende/ kinderen te hebben en ook niet altijd te weten wat er mee te doen. Blijkbaar werkt geen straffen dus ook niet.

Een echt ei van columbus is er waarschijnlijk niet. Inderdaad consequent blijven, niet overal een strijd van maken en zeker weten dat kind begrijpt wat de bedoeling is. Dat doet Astertje allemaal al. Verder is het een kwestie van doorzetten.

Mijn moeder zegt altijd dat het grootste deel van de opvoeding zich afspeelt tussen 2 en 4 jaar. Daarna ook natuurlijk nog maar daar leg je de basis. Ik denk dat ze daar zeker een punt heeft dus vandaar dat ik bij mijn peuter ook echt consequent probeer te zijn. Ik zet hem op de trap als hij stout is. Hij is net 2 geweest en geloof me hij begrijpt echt wel waarom dat is dan. Het is nu dat hij moet leren om te gehoorzamen, om te doen wat ik zeg. Als hij dat nu goed leert dan wordt het alleen maar makkelijker uiteindelijk.

Hanne.

Hanne.

26-05-2011 om 16:01

Zoveel kinderen zoveel manieren.

Ik denk dat ieder kind een eigen gebruiksaanwijzing heeft en dat het dus niet zozeer een kwestie is van of je de goede of foute methode gebruikt maar eerder of je een methode gebruikt die bij jou en je kind past.

Ik merkte bij mijn tweede dat mijn, o zo goed werkende, opvoedmethode voor kind 2 volledig averechts werkte. Dat was even een grote schok. Bij de 3e was ik er inmiddels op voorbereid er meer wegen zijn die naar Rome leiden.

De methode die je nu gebruikt lijkt niet te werken, dus op zoek naar een alternatief. En wat dat is.....dan kan je alleen kijken naar wat anderen hebben geprobeerd en dat ook eens uitproberen.

En om even een beetje voor je op de bres te springen
Mijn oudste zette ik met 22 maanden op een 'strafplekje/stoeltje' als hij iets deed wat niet mocht. Was hij erg van onder de indruk en binnen een minuut ging het weer prima. Voor hem werkte het ook perfect om hem naar de gang te sturen. Kwam hij heel snel tot zichzelf en binnen no time konden we weer gewoon verder gaan.

Mijn middelste daarentegen...als ik haar apart zet om even tot zichzelf te komen wordt het alleen maar erger. Die heeft het juist nodig om een flinke knuffel te krijgen. Als mijn middelste echt door de rooie gaat komt ze daar ook zelf niet meer uit. Die ligt na 45 min nogsteeds op de grond te krijsen. Voor haar werkt om haar te 'resetten' en dat doen we door...haar op te pakken en even onder de douche te houden. Zal een tel of 2-3 zijn. Mishandeling? Ach je kind zo lang op de grond laten liggen is ook niet echt kindvriendelijk.

Resetten

en dan onder de douche zetten. Jemig, nee zeg ! En dan doe je eerst de kleertjes en de luier uit ?

bah.

Het verschil met een kind op de grond laten liggen vind ik zoveel anders dan het op te pakken, uit te kleden en onder een douche te zetten.

nee nogmaals bah.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.