Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Hoe lang duurt dat peuterpuberen gemiddeld eigenlijk?

Dochter van 27 maanden, al nooit bekend om haar volgzame karaktertje , is sinds enige tijd vaak narrig, heeft een kort lontje etc. Mijn voorlopige diagnose: peuterpuber! (alternatieve verklaring is dat ze nu eindelijk de hoektanden krijgt waar ik al zo lang op zat te wachten. jottem, toch nog een compleet gebit voordat ze gaat wisselen!).

Maar hoe lang duurt die fase eigenlijk, zo door de bank genomen? Hoewel ze een oudere broer heeft hebben wij geen ervaring, want Oudste is gladjes door zijn peutertijd gekomen, op een doodenkele krijspartij na.

Groeten,

Temet

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Vic

Vic

24-06-2011 om 18:12

Mijn ervaring

Mijn kinderen kwamen redelijk rustig door de peutertijd heen. Als kleuter kwamen ze echter helemaal los, vooral zo tussen de 4 en 5 jaar. Het zijn een beetje fases die elkaar opvolgen, en dan heb je tussen de 8 en 11 jaar een beetje rust, en dan begint de echte puberteit.

Massi Nissa

Massi Nissa

24-06-2011 om 21:23

Hier nog aan de gang

Dochter is 4,5 en ik bespeur nog geen licht aan het einde van die buien-tunnel. Gelukkig is ze zo veranderlijk als het weer in april en duurt zo'n bui maar kort, hoe hevig hij ook kan zijn. En meestal regent het niet, dus ik geniet enorm van mijn leuke dochter. Maar lastig is het wel. Ik heb nu mijn hoop gevestigd op de posting van Vic - zou het na haar 5e verjaardag een beetje minder worden?
Groetjes
Massi

angelina ballerina

angelina ballerina

24-06-2011 om 21:46

Fase of karakter

Onze oudste van bijna 6 heeft nog steeds zeer regelmatig opstandige buien. Ik ben bang dat het meer haar karakter is dan een fase. Ik hoop dat het bij jou kind gewoon een fase is die binnenkort weer over is gewaaid. Bij onze middelste was dat gelukkig wel zo. Zij was rond 3,5 ook heel opstandig maar nu, met 4,5 jaar, is dat helemaal over.

Vic

Vic

24-06-2011 om 22:33

Massi

Een beetje misschien. Ik herinner me net dat ik een paar maanden geleden nog een vraag heb gesteld over de jank/krijsbuien van jongste. Op het moment gaat het juist best wel goed (ze is nu 6,5 jaar). Alles bij elkaar vond/vind ik de kleuterperiode het meest intensief.

Temet

Temet

25-06-2011 om 21:38 Topicstarter

Opstandig of kwaad

Opstandig in de zin dat ze iets wil wat wij niet willen, of dat ze zich verzet tegen wat wij willen... ik weet eigenlijk niet of *dat* nou erger is geworden. "Er zit een kop op", zoals mijn moeder dan zegt, maar die kop zat daar een jaar geleden net zo goed.
Maar ze is kortaangebonden en snel van haar stuk gebracht, dat is het meer. Brullen omdat ik haar brood op de verkeerde manier in stukjes snij, dat soort dingen. En niet altijd voorspelbaar, dus dan had je het wurm best terwille willen zijn maar heb je per ongeluk toch zo ineens een krijspartij te pakken.
Alsof ze een beetje met zichzelf in de knoop zit eigenlijk. En dat zal toch wel weer overgaan, mag ik hopen?

Dat ze net zo'n braverik wordt als haar broer verwacht ik hoe dan ook niet, ze zit gewoon anders in elkaar.

Groeten,

Temet

Oh die gaat de vakbond leiden

dat zei ik wel eens over mandarijntje, die is nu 2 jaar (-2 weken) maar inmiddels is mevrouwtje weer wat opgeklaard en redelijk tevreden.

Bij zoiets als een boterham snijden zou ik haar die boterham dubbel gevouwen geven en er een mesje bij doen en haar het zelf laten uitzoeken. Ze zal dan wel wat verrast zijn maar dan zou ik haar compleet negeren of alleen bevestigen met "boterham inderdaad". Maar goed het gaat natuurlijk om 100 verschillende dingen waar mevrouwtje kwaad om wordt.

Dochter van een vriendin had het heel erg en heel lang, is ook over gegaan. Het toppunt was speelgoed afpakken en andere kindjes slaan. En dan kreeg ze natuurlijk op haar kop en dan kon ze echt een half uur compleet uit haar dak gaan, hoofd bonzen, gillen, schoppen, compleet niet meer aanspreekbaar. Veel zelf laten doen, veel complimenteren, nieuwe uitdagingen aanbieden (potje en onderbroekjes al geprobeerd ?).

maar hoe dan ook, het komt goed, echt. En dan is ze op eens bijna 4 en dan heb je weer een draakje in huis, en dan worden ze 6 en dan begint het meidenfenijn en dan zijn ze 8 en vinden ze zichzelf oud genoeg om niet bij hun moeder in de buurt te blijven midden in de stad bij de laatste dag van de avondvierdaagse en dan zijn ze zo gekwetst als jij - die vreselijke moeder - heel erg kwaad wordt vanwege het verbreken van de duidelijke afspraak "niet weg rennen, je moet mij kunnen zien zo dichtbij moet je blijven en dus op 1 armlengte blijven, afgesproken, ja mama doe ik, weg ben ik...., nou en dat iedereen mij zocht, ik vertrouw mezelf maar jij vertrouwt mij niet, ik ben al 8"

arghhhhh dochters, ik heb er 2 !!!

Massi Nissa

Massi Nissa

26-06-2011 om 08:15

Manda

Ik lig in een deuk om jouw posting over je dochters. Heerlijk, wat een meiden. Temet, helaas ging hier peuterpuberen naadloos over in kleuterpuberen - iets minder pure drift en wat meer interpersoonlijk drama ("Weeehhh, Yade ging vandaag met Nora spelen in plaats van met mij" of "Ik vind jou de aller, aller, allerstomste mama want iedereen gaat naar Toverland en wij niet." Wat is Toverland? Geen idee).
Sterkte, meid. Het schijnt over te gaan.
Groetjes
Massi

Kiki

Kiki

26-06-2011 om 09:59

Hier ook hoor

ik ben een stomme mamma als hij zijn zin niet krijgt. Dan moeten we wegwezen. Ik besteed er niet zoveel aandacht aan. De oudste is nog wel relatief rustig, wel wat ondeugend.

Het is de jongste, wiens peuterpubertijd we vrezen, die een stuk temperamentvoller is. Momenteel ligt hij languit trappelend van woede in zijn slaapkamer te huilen omdat hij niet met het stoffer en blik tegen de ruiten mag slaan. Ja dat is natuurlijk een onrecht dat hij niet zomaar over zijn kant kan laten gaan. Terecht natuurlijk, dus dan is hij ook niet af te leiden in zijn woede.

Valkyre

Valkyre

26-06-2011 om 14:02

Haha

Heel herkenbaar allemaal (zowel het stoffer en blik moment als het boterhamdrama).

Wat bij zoonlief soms hielp (en nu hij vier is heel vaak) is uitleggen dat de ruiten anders stuk gaan (en dat dat centjes kost en dat pappa en mamma nog meer moeten werken om die centjes te verdienen...).

Bij boterhammen (en andere keuzemomenten) hebben we geleerd altijd te vragen hoe meneer 't wil. Omdat het ons niet uitmaakt, en hij graag ergens een stem in wil hebben. Scheelt een hoop drama... Als het ons WEL uitmaakt is het jammer: pappa en mamma zijn de baas, alle krijsmomenten ten spijt.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Boterham

heb ik ze zelf laten doen op die leeftijd.
Zijn ze te druk om te klagen.

Gemiddeld?

Hoe lang het gemiddeld duurt weet ik niet. Mijn oudste was een lieve dreumes en veranderde rond 2,5 in een draak. Drie maanden was het echt een hel, wat kon die tekeer gaan zeg! Niet alleen hele genante situaties leverde dat op, maar ook soms levensgevaarlijke. En net als een tropische regenbui (kort maar hevig), was het weer over en werd ze een gezellige kleuter.

De echte puberteit idem dito: ruim een jaar flink drama, soms was ik om 8 uur 's ochtends al helemaal leeggezogen van alle toestanden. Maar sinds de tweede klas vo een gezellige, verstandige, leuke puber.

Mijn drie kinderen die na haar kwamen hebben geloof ik niet echt een peuterpuberteit gehad. Maar dochter twee is nu echt aan het puberen en die kan er wat van!

skik

Spreiding is fors

mijn vader van 84 (vlg week 85) is er nog steeds niet helemaal uit.

Serieus: ik denk niet dat dit echt een nauwkeurig omschreven gedragsfase is. Afhankelijk van je definitie en van het kind kan het dus tussen 0 maanden en 80 jaar liggen. Herstel 82 jaar.

Primavera

Primavera

28-06-2011 om 12:53

Gemiddeld

Mijn oudste middelt dan met Skik, niks geen 3 maanden, 3 jaar peutepubertijd en dat hebben we geweten ook.
Even een paar hoogtepunten om degenen die nog in deze fase zitten een hart onder de riem te steken.
"Mijn kind is krankzinnig" heb ik eens gedacht. Ze was volledig door het lint gegaan omdat ze geen megagroot ijsje mocht uitzoeken. Tot overmaat van ramp stonden we ook nog vlak voor de deur geparkeerd waardoor we voor de andere klanten van de ijssalon de show mochten opvoeden van hoe krijg je met z'n tweeën een hondsdolle chimaera van een gillend speenvarken, octupus en stokvis die zo stijf is dat ze niet te buigen valt in een autozitje. Ze schuimde letterlijk zoveel van woede dat ik me echt even heb afgevraagd of rabies bij mensen inderdaad niet meer voorkomt.
Of die keer dat mevrouw het in haar schattige hoofdje had gezet dat ze voorin wilde zitten en daarom midden op een drukke parkeerplaats steeds de gordel van het zitje vliegensvlug openmaakte en vervolgens wegrende. Ik vraag me af wat de omstanders gedacht zullen hebben van een auto waar een klein meisje uit komt stuiven, vervolgens moeder erachter aan. spartelend kind terug met veel moeite in het kinderzitje met die #&$##@@#@**! zogenaamd veilige kindersluiting, die je als ouder alleen op één manier die heel nauwkeurig valt dichtkrijgt, waarvoor je een zeer stilzittend kind moet hebben (bestaan die?) en het kind zelf ze in de 3 seconden dat je op je eigen plaats weer instapt ze alweer los heeft en weer buiten de parkeerplaats opstuift.
Of een gezellig gezinswandelingetje op de stranboulevard. Ouste loopt steeds te ver weg, man haalt haar weer terug, ze blijft verdwijnen tussen de andere mensen, dus gaan we weer naar huis voordat we haar echt kwijt raken. Ze was het er niet mee eens. We dachten stug doorlopen dan haalt ze wel bakzeil. Dat klopte, maar ze deed het wel helemaal op de eigen manier. Stel je even voor dat je twee volwassen ziet lopen achter een buggy met baby en daarachter een peuter die ipv van te lopen er op haar knieën achteraan krijpt ondertussen luidkeels roepend:"kunnen jullie wel?"
Of de tweede publieke opvoering van de stokvis-octopus chimaera? Op de parkeerplaats van het ziekenhuis waar mijn man me net met spoed heen gebracht had vanwege zeer vroegtijdige weeën met 17 weken. Het was nog vrij vroeg, de we dachten dat gezien de spannende situatie de oudste het beste gewoon naar de KDV konden gaan. Die wilde echter bij mamma blijven en weigerde weer eens in het autostoeltje te worden gezet. Eindelijk gelukt, hij klapt de portier dicht en armpje van onze houdini-octopus ertussen die zich ondertussen al weer half had bevrijd. Man met megagroot schuldgevoel vraagt of het zeer doet, dochter als volleerde actrice begint te krijsen zodra hij naar een bepaalde plek wijst, dus toch maar naar de EHBO ipv KDV, ze waren toch al in het ziekenhuis. Dochterlief voert dezelfde act nog even op bij de diensdoende arts dus foto maken. Of de vader haar maar niet wilde laten bewegen tijdens de radiografie.... nadat ze uds geheel onvrijwillig perongeluk 3 foto's van de arm van mijn man hadden gemaakt die een hondsdolle octopus probeerde stil te houden, bleek er eindelijk eentje te zijn war de arm van dochter ook genoeg op stond. Terwijl de arts de foto bestudeerd, besluit dochter dat het zo wel mooi geweest is en gaat handstandje spelen, jawel met die arm waar 5 minuten daarvoor niemand naar kon wijzen omdat het zo zeer deed. Ahum, nouja gelukkig geen schade dus.
Maar goed, na 5 jaar was het inderdaad over en we hebben 7 jaar min of meer rust mogen genieten. De anderen hebben ook de peuterpubertijd wel doorgemaakt, maar het is niks vergeleken de oudste. Zelf onze zeer pittige jongste die bij voorkeur haar willetje aan het hele gezin probeert op te leggen kan niet aan haar zus tippen. Of misschien zijn wij als ouders gewoon ervarener geworden.
En ondertussen is de oudste in de pubertijd gekomen en mogen we als ouders weer een stuk nieuwe ervaring opdoen. Zucht.
Groeten Primavera

Temet

Temet

28-06-2011 om 16:59 Topicstarter

O, dat valt mee

Dank, Primavera. Ik heb twee kinderen, meer zullen er ook niet komen, oudste heeft het ons zoals gezegd tot nu toe redelijk makkelijk gemaakt dus zo erg als jij zal ik het niet krijgen, want hooguit 1 dochter kan me nog het leven zuur maken. Althans, als peuter. In de puberteit zijn er natuurlijk nog twee kansen, zoon kan nog bijtrekken

Groeten,

Temet

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.