Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
liora

liora

05-08-2011 om 19:54

Peuter roept bekenden aan

Hallo allemaal,

Mijn peuter van twee jaar doet iets mafs. Als hij bozig is of verdrietig roept hij om andere mensen. Dan roept hij zijn tante, oma, maar ook weleens een vriendje van zijn broer.
Ik vind het niet zo leuk want het lijkt dan wel alsof hij mij niet wil op zo'n moment...

Herkent iemand dit?

Liora

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
liora

liora

05-08-2011 om 20:35

Nee

Hoi Pelle,

Nee die mensen zijn er dan niet, maar meestal heeft hij ze wel recent gezien.

Ik weet nooit zo goed wat hij dan wil.

Liora

Roosje Katoen

Roosje Katoen

05-08-2011 om 22:29

Mist hij ze?

Mijn zoontje kan soms zo vol zijn van bijv oma dat hij steeds over haar blijft praten als ze langs is geweest. Misschien is het zoiets?

liora

liora

05-08-2011 om 23:08

Roosje

Misschien is dat het. En missen is natuurlijk verdrietig, en als hij dan ergens anders verdrietig over is dan verbindt hij die dingen misschien vanuit de emotie?

Ik voelde me erdoor afgewezen maar had ook wel in de gaten dat het niet echt een afwijzing van mij was.

Liora

Sascha2

Sascha2

06-08-2011 om 15:13

Liora

Ik kan me voorstellen dat je je afgewezen voelt, maar probeer het zo niet te zien. Kinderen van die leeftijd roepen dit soort dingen niet opzettelijk. Ik moest denken aan mijn tweede, die standaard om oma riep als ze boos was. En mijn derde kon op die leeftijd heel boos kijken (ha, dat kan ze nog steeds vol verve), om zich een kijken wie er niet aanwezig was en dan om die persoon roepen. Het ging altijd in de volgorde papa, oma, opa. Soms riep ze om mijn man om vervolgens, als ze zag dat hij toch ook in de buurt was, gauw om een ander te roepen. Jij bent alleenstaande moeder, dus dat je jongste om een andere persoon roept komt bij mij niet vreemd over. Waar het door komt weet ik niet. Misschien een vorm van losweken? Ik hield mezelf altijd maar voor dat het juist betekemde dat het kid zich veilig genoeg voelde bij mij om in boosheid om een ander te roepen. Maar naar is het wel he? Sterkte!
Ps: ik ben tegenwoordig de meest stomme rotmoeder ter wereld volgens oudste, pffff, vast ook een vorm van veilig gevoel... Toch?

Sascha2

Sascha2

06-08-2011 om 21:33

Pfieuw

Gelukkig Izar, dat mijn theorie dus klopt . Ach weet je, ik heb er met vlagen wel last van, maar meestal kan ik er makkelijk overheen stappen. Hij lijkt op zijn moeder , ik riep het vroeger ook geregeld tegen mijn moeder, al stampvoetend de trap oprennend als ik boos was.

liora

liora

06-08-2011 om 22:15

Ach, hij is dol op me, dat weet ik. Maar echt leuk is het niet. Mijn oudste riep wel vaak om zijn knuffeltje, dat vond ik minder erg.

Maar goed, ik troost me inderdaad maar met de gedachte dat hij zich dus zeer veilig voelt bij me.

Liora

ayla

ayla

08-08-2011 om 09:07

Hier ook

vooral de jongste kon er wat van. Hij riep om iedereen die er op dat moment niet was waardoor hij nog eens lekker extra boos kon worden want die mensen waren er niet. Ach, als ik er niet bij ben roept hij om mij....

Ja hoor, hier ook

...en ik vind het wel grappig om te lezen dat andere kinderen dat dus blijbaar ook doen

Met name mijn oudste deed het: ooomaahaaa...Of haar tante, of oom. Of soms een crecheleidsters.
Inderdaad best vervelend. En soms genant (in het openbaar).
Maar wat ik wel doorhad: ze deed dat meestal niet bij oprecht intens verdriet. Eerder in situaties waarin ze bijvoorbeeld haar zin niet kreeg ofzo.

De jongste doet het soms als ze op haar kop krijgt: dan gaat ze roepen om de ouder die er op dat moment niet is. Grrrr

Elx

Elx

12-08-2011 om 14:09

Andere optie?

Misschien is het juist dat hij van jou zijn zin niet krijgt en dat van oom, tante wel?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.