Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Monika Pipping

Monika Pipping

12-11-2012 om 14:09

Ik ben boos op mijn kleine meisje

Hallo,

Ik ben boos.. (lees gefrustreerd!) op mijn kleine meid.
Mijn dochtertje van bijna 2jr staat (iedere keer weer!) bij het naar bed brengen: te springen, gaat liggen op de grond, rent rond, laat zich vallen op de grond, je kunt het zo gek niet verzinnen.
Ik wil haar de slaapzak aandoen en dat lukt zo natuurlijk helemaal niet.. op een gegeven moment heb ik er dan echt genoeg van en pak haar ruw vast en schreeuw tegen haar... natuurlijk schrikt ze daar dan van en staat eindelijk, maar wel huilend van de schrik stil..
Ik kan haar slaapzak eindelijk aandoen en dan kan ik na haar voor de zoveelste keer uitgelegd te hebben dat ze moet blijven staan, eindelijk een knuffel geven en in bed leggen.

Ze gaat wel vrij makkelijk slapen maar het springen, rennn en laten vallen ritueel, gevolgd door mijn behoorlijk boos gemopper en getrek aan haar vind ik echt niet leuk. Het is echt frustrerend. Straks verlies ik echt mijn beheersing. Dat wil ik hoe dan ook voorkomen.

Hoe los ik dit nou op? Het rennen, springen, vallen etc, negeren? Een half uur lang? Dat kan echt niet altijd.
Ik wil geen schreeuw en boze moeder zijn! Bah!

Heeft er iemand tips? Hoe doen jullie dit nou?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Ehm

ik heb een 3 jarige die sávonds alles zelf wil doen, het naar bed brengen duurt dus erg lang. Maar goed dat hebben we nu door en dus passen we ons schema aan.

Ik zou als ik jou was proberen een vast ritueel te maken, eerst stoeien/rennen/tikkertje spelen, dan raadseltje (waar zijn je teentjes, waar is je oor, goed zo !!) dan rust inbouwen actie afbouwen, tandjes poetsen, boekje lezen. En misschien moet je maar stoppen met die slaapzak. Met 2 jaar deed mijn peuter het ding telkens uit en sliep ze prettiger onder een dekentje.

Monika

Monika

12-11-2012 om 14:24

Misschien een idee

Dat is misschien wel een goed idee ja.
De slaapzak wegdoen.
Dan kan ik haar, als ik dan boos word, gewoon in bed leggen.
Meestal lukt het me wel om geduldig te blijven maar soms wil ik dat ze gewoon eens doet wat ik vraag..

Bedankt voor de tip!

Geduld

Ze is nog veel te klein om altijd te doen 'wat jij vraagt'. Probeer het idee los te laten dat je dat nu al van haar kan verwachten.

Mijn oudste van 6 kan het me ook nog moeiljk maken. Voor iedereen werkt het het best als ik de tijd neem en mijn geduld bewaar (en dat lukt me ook niet altijd, maar na een uitbarsting ben ik echt nooit tevreden met mezelf.).

Te moe?

Ik weet niet hoe laat je begint met het bedritueel, maar misschien is je dochtertje te moe? Ik merk dat als zoon (net 2) moe is zijn gedrag opeens omslaat van lief en gezellig naar enorm druk en baldadig. Hier is het zaak om dat schakelpunt voor te zijn en echt op tijd te eten en op tijd beginnen met de bed toestand.
Ik ben zelf nog wel eens aan het einde van mijn energie en geduld aan het einde van de dag en dan doet man het bedritueel. Leef ik me uit op opruimen en de vaat doen.
Verder merk ik dat 2-jarigen (vooral net 2-jarigen) echt nog niet zoveel snappen. Op sommige momenten vind ik zoon heel wijs, op andere momenten mept hij gefrustreerd alle auto's van de bank omdat het niet lukt om een rechte file te maken. Het leven is nog onduidelijk als ze zo klein zijn, ze hebben nog maar weinig taal om zich uit te drukken. Misschien helpt het als je er zo over nadenkt om je geduld te bewaren? Ik heb soms ook een soort mantra met 'hij kan er niets aan doen, hij is nog maar 2, hij kan er niets aandoen, hij is nog maar 2'. In mijn visie zijn zulke kleintjes echt nog niet expres stout. Je dochtertje doet dit dus niet om je dwars te zitten, maar omdat ze denkt dat het een leuk spelletje is.
En oh ja, ik doe het omkleden en de slaapzak aan allemaal op de commode. Een tegenspartelend kind is dan makkelijker in bedwang te houden. Als ik zoon ergens anders verschoon heeft hij ook de neiging alle kanten op te wormen.

Marie

Marie

12-11-2012 om 15:43

Gevalletje van: "ik ben twee.....

Hoi
Klinkt als een combinatie van: "Ik ben twee, dus ik zeg nee" en het "liedje van verlangen".
Ze moet een slaapzak en dat wil ze niet (ik ben twee).
En door haar drukke gedrag kan ze het bedritueel verlengen/uitstellen (liedje van verlangen).
En ja, ook wij hebben dat meegemaakt....
Hier hielp het om dochter op de commode aan en uit te kleden en de slaapzak aan te doen, want dan kon ze niet wegrennen. Uiteindelijk commode wel tot 3,5 jaar gebruikt ofzo.
En dan in bed leggen, welterusten zeggen en weggaan. Dat werkte nog goed toen ze nog in het ledikant lag. Toen ze een peuterbed kreeg, klom ze er steeds uit en ging dan voor de deur staan schreeuwen/roepen. Toen hebben we haar een poosje in laten slapen in het campingbed en 's avonds laat in peuterbed gelegd. Nog weer later campingbed weggedaan en haar dan laten roepen en uiteindelijk ging ze dan toch gewoon rustig slapen in haar peuterbedje. En sindsdien eigenlijk geen problemen meer.
Maar mijn tip is dus om haar op de commode de pyama en slaapzak aan te doen en dan gewoon in bed leggen en weg te gaan.
succes

dc

dc

12-11-2012 om 17:53

Wen er maar aan!

Vanaf nu zul je veel vaker van die strubbelingen krijgen, dus ik zou nu inderdaad je even goed bezinnen hoe je ermee om gaat gaan.

Boos worden werkt averechts. Ze doen het grenzen aftasten uit noodzaak, niet om jou het leven zuur te maken (al lijkt dat wel zo). Wat ik met mijn meest dwarse 2 jarige op een gegeven moment deed was hem op de grond omkleden (elke luierverschoning was een strijd, waar hij bij beet, schopte en sloeg), en als hij iets deed, dan zette ik hem klem (zonder pijn te doen of boos te zijn) en vroeg hem of hij nu mee ging werken. Pas als hij ja zei, liet ik hem los. Als hij dan weer niet meewerkte, zette ik hem weer klem. Na een week heb ik er nooit meer problemen mee gehad.

Verder wat vaker de keuze beginnen te geven tussen 2 dingen, zodat ze het gevoel krijgen ook wat in te brengen te hebben, en inderdaad niet te laat beginnen met het bedritueel. Als ze dan nog eventueel te wakker zijn, dan kun je nog een extra boekje lezen.

En als het met de slaapzak echt niet werkt, zou ik haar gewoon zo in bed leggen. Dan maar niet hoor. Maar dat is ook een beetje ervaring. Bij mijn oudste en 2e was ik veel vaker boos dan met de 3e. Waarschijnlijk omdat ik nu beter weet wat ik kan verwachten, en een realistischer beeld heb van wat zo'n kleintje nou allemaal wel en niet begrijpt.

Maar een beetje 2jarige kan je echt het bloed onder de nagels vandaan halen, dus sterkte de komende tijd! En het gaat echt weer over!

zeppie

zeppie

12-11-2012 om 20:44

Zelf meedoen

Hier ook zo'n lekkere renner. Ik heb een combi van meedoen, terwijl zelf alvast kleren klaarleggen voor morgen (tijd geven dus) en keuzes laten maken. Dus als ze van kamer naar kamer rent mag ze kiezen in welke kamer ik haar omkleed. Ook kleed ze zichzelf (met een beetje hulp) uit en aan, gaat daar haar energie inzitten. Het komt rommelig over maar het ritueel is elke avond hetzelfde: naar boven, wassen, tanden poetsen, rennen en dollen dat eindigt in pyjama aandoen enz. Ik gebruik de commode juist amper meer. Ik heb het idee dat het helpt om haar 'groot' te laten voelen. Maar ze is de jongste dus misschien dat dat uitmaakt. Dat ze ziet dat de ouderen meer kunnen en mogen.
Enfin, beetje spelletje van maken dus. Vaak ook eindigen met kietelen

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

vaasje

vaasje

12-11-2012 om 20:55

Bij ons ook.

Al sliep onze man vrij snel zonder spijlen in ledikant en dus ook zonder slaapzak.
Als hij dreigde eruit te gaan liep ik weg. Ik zei dan ook dat hij kon blijven liggen zodat ik de dekens goed kon doen en een kusje kon geven en anders liep ik weg.

Ik denk dat dat 3x is gebeurd.

Nu heeft hij een groot bed en daarop kleden we hem aan en verschonen we hem.
Hij heeft ook een fase gehad waarbij hij ons heel hard ging schoppen als we z'n broek uit wilden doen. Toen heeft mijn man hem in de hoek gezet als hij dat deed. En ik liep weg als hij dat deed.
Allebei maakte genoeg indruk. Nu geen last meer van.

Als het nodig was dan sloten we de dag wel goed af met een knuffel en een kus zodat ik wist dat hij wel rustig ging slapen.

Het is ook lastig zoeken naar de juiste manier. Vaak moet je iets wel een paar dagen proberen, maar volg je gevoel, praat erover en bespreek een plan.
Vaak helpt terug denken ook wel. Ik heb altijd het gevoel dat het heel lang al is terwijl als ik terug denk het bv maar 3 dagen zo is.

Sterkte.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Tobbertje

Tobbertje

13-11-2012 om 12:08

Zou best kunnen

Ja wie weet is ze dan al te moe.
En ik heb idd de neiging om te denken dat ze het snapt en express doet maar dat is natuurlijk helemaal niet zo.
Het is fijn om dat even bevestigd te krijgen.

Bedankt!

Tobbertje

Tobbertje

13-11-2012 om 12:15

Bedankt allemaal!

Wat fijn om te lezen dat het bij jullie echt niet anders is!

Dat helpt echt! Ik heb soms het gevoel dat onze wiebelkont de enigste is die moeilijk doet.

Ik begrijp nu beter dat het geen moeilijk doen is en zal er dan ook anders/beter mee om kunnen gaan.

Het hoort er allemaal bij.
Ik weet dat eigenlijk wel maar soms ben ik het gewoon even kwijt en deze reacties helpen me weer de goede kant uit.

Bedankt allemaal!

Ik ben ook boos!

Maar dan op mn bijna 4 jarige meneertje. Tanden poetsen is elke keer weer n drama en ik bleef teveel waarschuwen en vooral ook dreigen. Gatver!!! Zo wil je toch niet met je kinderen omgaan?
Ik heb dan ook geen oplossing voor je, behalve op welke manier dan ook je kalmte bewaren en de langste adem hebben. T heeft me 2,5 week gekost om mn oudste in zn eigen bed zelf in te laten slapen, 2,5 week in de (koude) garage gebivakkeerd om t geschreeuw niet te hoeven horen, dus ik denk/hoop dat t met slaapzakken aantrekken en tanden poetsen hetzelfde werkt. Mits je jezelf niet helemaal op laat fokken want dat voelt je meisje ook en daar reageert zij dan weer op.
Ik schaam me ergens dat ik deze tip kan geven: doe op een schreeuwmoment net alsof er een vreemde bij je in de kamer staat, of een vreemde je door de babyfoon zou kunnen horen, dan gedraag je je wellicht wat 'politiek correcter'

Succes!

mama van 2 zeer ondeugende meneertjes van 1 en 3

dc

dc

21-11-2012 om 12:53

Flucenic - tandenpoetsen

Als ze 4 zijn, valt er al redelijk wat uit te leggen. Mijn 4 jarige wil zelf graag z'n tanden poetsen, want hij weet dat z'n tanden stuk kunnen gaan als hij dat niet doet, en ook dat hij dan van mij geen chocola of snoep meer krijgt

Verder helpt het ook enorm om te investeren in leuke tandenborstels. We hebben nu de keuze uit electrisch of eentje met een lampje. En de keuze helpt ook enorm (dan is de issue welke wil ik vanavond, in plaats van wil ik wel of wil ik niet). Mijn 4 jarige poetst eerst zelf, en dan poets ik nog na.

En je tip is trouwens heel erg goed, die gebruik ik geregeld!

Dc tandenpoetsen

Dank! Dat ga ik nog ns proberen, 2 tandrnborstels. Heb wel al 5 verschillende tandpasta's.... Maar we gaan t proberen!

mama van 2 zeer ondeugende meneertjes van 1 en 3

Boontje

Boontje

23-11-2012 om 10:53

Tandenpoetsen

Ik had m'n handen zo vol aan toen, mijn peuter/kleuter dat ik echt geen zin had om er nog een gevecht bij te hebben. Het hele avondritueel was gezellig en leuk, behalve het getrek met tandenpoetsen. Ik heb toen de tip gekregen om het gewoon te doen als hij sliep. De kindertandpasta kan geen kwaad als het wordt doorgeslikt (maar wel weinig gebruiken natuurlijk) en heeft een beschermende werking. Tandarts zag er ook geen kwaad in. Ik heb dus inderdaad een poosje gepoetst als hij sliep (hij werd daar dus ook niet wakker van) en een week of zo helemaal niet meer over gerept. Toen begonnen met tandenborstel aanbieden en mijn eigen tanden gepoetst als hij in m'n buurt was.
Wel opmerking hierbij: het idee dat iemand zomaar aan je kan komen als je ligt te slapen, tandenpoetsen notabene!, zonder dat je daar wakker van wordt, kan een heel onveilig gevoel geven. Ik weet dat ik me daar wel van bewust was en een lastige vond. Volgens mij heb ik het besproken met hem en gaf hij toen aan dat hij dat wel een raar idee vond, dat zijn tanden gepoetst werden zonder dat hij het doorhad. En dat hij het dan maar liever zelf deed. Hij is nu bijna 10, ijzersterk gebit en poetst zonder zeuren twee keer per dag uitgebreid zijn tanden

Hombre

Hombre

23-11-2012 om 15:46

Houdgreep

Ons kleintje had dat ook toen hij nog geen twee was. Ik heb daar een echte mannenoplossing voor gekozen. Ik ging zitten op de badkamervloer met gestrekte benen. Legde hem op mijn schoot en poetste zo z'n tanden. Na een paar maanden was dat gedoe weer over en nu wil hij het zelfs zelf doen. Poets ik 'm na...

Hier ook lomp

We discussieren niet te lang, ze mogen kiezen: of mond open en rchtop, of in de houdgreep. 1,2,3..

Rafelkap

Rafelkap

23-11-2012 om 19:23

Bij jou poetsen

Wat misschien kan helpen: laat je kind jouw tanden poetsen, daarna doe jij het bij je kind. Of synchroon poetsen, tegelijkertijd bij elkaar. Dan maak je het grappig en gaat het als je dat een paar keer zo doet makkelijker (valt te proberen)

Humor bij poetsen

De houdgreep kennen we hier ook, maar blijft vervelend.
Wat hier vaak goed helpt is humor.
Leuke of grappige liedjes zingen (natuurlijk alleen als er geborsteld kan worden, zo gauw de borstel eruit is houdt het liedje op alleen dat spelletjes is vaak reuze grappig.
De autoriteit de tandarts is ook altijd een goede. Meneer de tandarts zei dat je goed moest poetsen. Dan moet je er wel eens zin geweest, maakt vaak indruk.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.