Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Mogen kinderen verjaardagsgeld vrij besteden

Ieder jaar is het weer hzetzelfde gezeur. Zoon is jarig eind november, dicht bij sinterklaas en kerstmis. Dus ja, hij krijgt een heleboel kadootjes in een korte periode.
En dus wil mijn zus hem liever iets nuttigs geven (zoals kleren) want daarna is er alweer sint.
Oma geeft geld want ze ziet dat winkelen niet meer zo zitten. Maar dan wil ze wel liefst dat dat geld op de spaarboek wordt gezet.
Maar kleding krijgen voor je verjaardag (hij is 10 geworden) is toch niet leuk. En geld krijgen waar je dan niks mee mag doen ook niet. Dus dit jaar heb ik besloten niet meer te bezwijken onder de familiale afkeuring en hem zijn geld volledig te laten houden. Nieuwjaarsgeld wordt wel volledig op de spaarboek gezet.
't is een grote som (150 euro) en ik wil wel dat hij het bewaard voor grotere aankopen. Hij wil alvast een computerspel kopen.
Waar ik me vooral aan erger is dat mijn familie zich blijkbaar geroepen voelt om mijn kind mee op te voeden. Ik koop voor mijn zus haar kinderen gewoon wat ze leuk vinden. En ik vond dat zij als meter dat ook moet doen. Ze koopt voor haar kinderen trouwens ook geen kleding, tenzij ze dat wensen. Als je geld geeft, dan is dat toch bedoeld voor een kadootje. Geef dan niet meer dan het bedrag dat je daaraan had willen besteden.
Hoe pakken jullie zoiets aan?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
evelien1

evelien1

26-11-2008 om 11:27

Verlanglijst laten maken

Je zoon kan er toch ook niets aan doen dat hij zo kort voor de feestdagen jarig is. Heb je toevallig meer kinderen om familie er op te wijzen dat zij ook niet alleen kleding krijgen met verjaardagen maar ook cadeau's?

Hier mogen de kinderen gewoon verlanglijsten maken als iets te prijzigs is mogen ze van mij ook geld vragen maar dan er wel bij vertellen waarvoor ze aan het sparen zijn bv lego bij de jongste. De oudste 2 gaan nu voor een DS sparen.

Succes ermee, en toch een fijne verjaardag met je zoon.

Evelien

Magraat

Magraat

26-11-2008 om 11:42 Topicstarter

Lijst

Die lijst is geen probleem. Hij wou heel graag zijn lego en playmobilsets vervolledigen. Maar oma wil eigenlijk niet dat hij speelgoed koopt van haar geld. Hij is enig kind dat speelt ook mee blijkbaar. Als mijn zus haar kinderen een duur kado krijgen is 't altijd een beetje onder 't mom dat de andere drie er ook iets aan hebben.
Drie van haar kinderen zijn trouwens evengoed rond de feestdagen jarig. Haar jongste kreeg voor zijn 11de verjaardag Grand Auto theft IV van z'n ouders. En ik krijg gezeur omdat ik mijn zoontje Playmobil geef ?
Hij is overigens ook nog veel kinderlijker dan zijn neefje. Die heeft al lang geen interesse meer in speelgoed. Het is toch raar dat het blijkbaar beter wordt gevonden dat een kind spaart voor een mp3speler dan voor Lego.

Magraat

Magraat

26-11-2008 om 12:13 Topicstarter

Als ik echt eerlijk ben

moet ik toegeven dat ik het probleem ben. En daar baal ik van. Wat mij betreft mag zoontje van zijn geld best die circustent van playmobil kopen (wou hij vorig jaar al) of die Star Wars lego die hij zo cool vindt.
Maar ik durf gewoon niet in te gaan tegen mijn moeder en (jawel) oudere zus die het heel normaal vinden kritiek te hebben. Triest toch hé, als je 40 bent. Na een relatie van 15 jaar met een erg dominante man heb ik gezworen me nooit meer op m'n kop te laten zitten. Maar het zit er ingebakken lijkt het.
Dus, graag tips en meningen waarom het opvoedkundig juist of verkeerd is dat een kind speelgoed koopt van zijn eigen geld. Let wel, geen kleine prulletjes maar iets groots. Kwestie van beslagen ten ijs te komen in de strijd tegen zus en moeder.

angel3

angel3

26-11-2008 om 12:40

Jeempie

lullig zeg voor je.
Ik vind echt dat geldt: gegeven is gegeven.
Als zij geld geven bepaalt kind OF jij wat ermee gebeurt.
Als ze dat niet wil moet ze een kado kopen.
Of dat dan kleding is tja dat is dan weer de keus van de gever....(ook al is dat niet leuk).
Ik zou aangeven aan je moeder dat ze het geld overmaakt naar jou, jij koopt wat zoon graag wil hebben. Zoon krijgt het van oma op zijn verjaardagf. Dan hoeft zij niet te shoppen en is er geen gedoe over het geld.
Als ze dat niet wil geldt gegeven is geven zonder voorwaarden en anders geef je maar niks.

Sterkte!

Marmar

Marmar

26-11-2008 om 12:52

Idee?

Hoi Margraat. Mijn kinderen hebben een eigen rekening (wel een 'spaar'kinder-vorm) waar geld op gestort kan worden door familie die ver weg woont of in geval iemand geen kado kan verzinnen. Natuurlijk heb ik als ouder ook bevoegdheid over die rekening. Maar als kind iets 'groots' wil kopen, kan het met mij en het pasje naar de winkel en dat koopt ze het. (Ik hoef eigenlijk allen mee omdat ik de pincode weet.)
Zou het niet ook iets zijn in jullie geval? Dan hebben zus en moeder het idee dat ze hun kado-geld op een zeer nuttige spaarrekening storten. Maar daar kun je natuurlijk ook altijd wer geld van af halen op het moment en voor het doel dat jij het wilt.
Bij ons krijgen de kinderen ook vrij veel geld op hun verjaardag zelf. Ik vond het niet zo'n prettig idee om een kind met veel geld in d'r portemonnee rond te laten lopen. Doe ik zelf ook niet, en het kind mag er dus ook niet zo mee over straat. Op een rekening is een veilige parkeerplek. Krijgt ze er ook nog wat rente over.
Bij ons weten de kinderen trouwens ook niet gelijk wat ze met al dat geld moeten doen. Er gaat wat tijd over voordat ze bedacht hebben wat voor 'groot' iets ze echt willen hebben. Ze gaan dan ook nog eens winkels vergelijken, waar dat artikel het goedkopst is. En hebben ze daar dan nog niet voldoende voor, dan sparen ze nog even door. Dus 'opvoedkundig' heeft zo'n rekening ook z'n waarde. Kinderen leren erdoor met hun geld omgaan. Ook al begaan ze een keer een misser (10 kilo snoep kopen oid), dan leren ze ook daar weer van.

Marmar

Marmar

26-11-2008 om 13:01

Oh ja.....

Hoi Margraat. Hier wordt trouwens ook wel eens kleding (of schoenen) gegeven. Maar dat is dan omdat dochterlief dat echt heel erg graag wil hebben, en wel iets 'speciaals'. Laatste keer een 'echt' turnpakje. Ze had er wel eentje uit de sportwinkel, maar de pakjes die ze op de vereniging gebruiken zijn daar 'standaard' en 5x zo duur. Naturlijk met de verenigingskleuren en heel mooi materiaal, maar goed. Die kreeg ze omdat ze meedeed met de clubkampioenschappen en daarvoor was dat pakje min of meer verplicht.
Misschien zit je zoontje ook wel op een sport of scouting waarvoor een nieuwe outfit wel handig is (en nuttig). Kinderen op die leeftijd groeien toch snel overal uit. Of anders gewoon goeie gymkleren en scheonen voor op school? Zou je zus daar iets in zien?

Annet

Annet

26-11-2008 om 13:03

Verdelen?

Het is inderdaad veel geld dat hij alleen al van Oma krijgt (150 euro). Ik weet dat wij vroeger vaak een combi kregen: 1 deel voor een cadeau naar keus en 1 deel om te sparen voor later. Ik kan me wel voorstellen dat Oma dat sparen belangrijk vindt.
Vorig jaar deelden mijn ouders een groot bedrag uit aan elk kleinkind. Zij vonden het ook zonde als dit makkelijk uitgegeven zou worden. Voor dit geld hebben wij ook een verdeling gemaakt, waarbij de jongste (toen 5) een veel kleiner bedrag kreeg om zo uit te geven dan grote puberneven. Het totaalbedrag was uiteraard wel gelijk.

Magraat

Magraat

26-11-2008 om 13:20 Topicstarter

Tja

Een rekening openen lijkt wat zinloos. Hij heeft een spaarrekening waar het nieuwjaarsgeld en tot nu toe ook altijd een stuk van het verjaardagsgeld wordt opgezet. Het gaat dus enkel om die 150 euro die hij bij z'n verjaardag krijgt. Verder krijgt hij zakgeld : tot nu toe een halve euro per week, vanaf nu 1 euro. Hij koopt ook niet alles ineens op. Als het om zijn eigen geld gaat let hij heus wel op. Zo weet hij wel dat hij best wacht tot de koopjes. Ook kopen we vaak dingen op rommelmarkten.
Hij zit niet op een clubje en ook niet meer in de jeugdbeweging. Daar houdt hij niet van.
Voor Pasen krijgt hij altijd al kleren van z'n meter en oma. Vindt hij ok, hij houdt best wel van mooie kleren. Ik erger me gewoon aan die onderhuidse kritiek die er toch zit in dat wel/niet geven van bepaalde kadootjes. Er zit ook zo'n beetje een toon in (denk ik dan) dat hij nu oud genoeg is om met serieuzere dingen bezig te zijn. Wat dan toch wel aan mijn opvoeding zou liggen. Terwijl ze toch best weten dat hij gewoon wat trager opgroeit.
Eigenlijk moet ik dus gewoon zelf wat flinker worden en het afkappen. Haaa, wat vond ik het heerlijk om eens afkeurend te tssstsssen toen mijn zus met dat Grand Auto Theft spel kwam voor haar zoon. Noch zij, noch haar man bleken enig idee te hebben wat voor spel het was. Niet dat ze zich er iets van aantrekken wat ik zeg. Trouwens, ik zou het maar erg vinden als ze neefje zijn kadootje introkken omwille van mij. Ik vind het een rotspel (zoontje speelt het helaas als hij bij de stiefzoon van ex z'n schoonmoeder is), maar ik geloof nu niet dat een kind er een crimineel van wordt. Ik sta alleen niet toe dat zoon het koopt tot hij flink wat ouder is en ik zou het nooit zelf kopen.
Maar niemand zeurt ooit tegen zus over zoiets.

Magraat

Magraat

26-11-2008 om 13:35 Topicstarter

O en die 150

komt niet alleen van oma. 100 van oma (nog genoeg eigenlijk)en nog 50 van een tante (die het ook op zijn spaarboek wil zien).
Misschien moet ik gewoon afspreken dat oma zelf een stuk op de spaarboek zet en de rest zo geeft, maar dan zonder gezeur. Zodat ik me volgend jaar niet weer ga zitten ergeren.

Marmar

Marmar

26-11-2008 om 13:44

Oh ja 2

Overigens, mijn kinderen mogen van mij hun geld besteden waar ze het aan willen besteden. Ook aan zaken waar ik het niet mee eens ben. Natuurlijk laat ik dan wel weten hoe ik er over denk, maar het is en blijft hun beslissing.
Ik kan me trouwens niet herinneren dat er ooit iets is gekocht waar ik het volstrekt niet mee eens was. Wel dat dochter iets wilde kopen, waarvan ik vond dat ze dat gewoon van mij moest krijgen en ze haar eigen geld niet hoefde aan te spreken. Een pen, laarzen en een nieuw fietsachterlicht, schiet me zo te binnen. Gaan we gewoon samen naar de winkel, zij kiest uit en ik betaal.
Dat Grand Auto Theft staat bij haar vader op z'n pc. Er op gezet door zijn volwassen dochter; hij wist daar niets van. Tot jongste dochter hier achter kwam en heel enthousiast er mee bezig was. Had-ie nog niets in de gaten. Ik heb het spel toen eens goed bekeken en vond dat het niet zo vreselijk veel verschilde met andere computerspelen waar ook figuurtjes worden doodgeschoten, platgestampt, afgeschoten de ruimte in oid. Ook heb ik het zelf uitgeprobeerd en vond er niets aan. Uiteindelijk na een paar keer spelen dochter ook niet meer. Dus of dat nu werkelijk zo'n interessant spel is? Hier dus een 'misser' van die oudste dochter (mijn stiefje).

Magraat

Magraat

26-11-2008 om 14:08 Topicstarter

Vrije keuze

ik stuur wel een beetje. Omdat ik weet dat hij met sommige dingen echt niet zoveel zal spelen. Dan vraag ik hem er nog eens over na te denken. En meestal lukt dat wel.
Dus dat spel valt nog wel mee ? 't is alleen zo dat mijn zoontje dan de hele tijd praat over schieten en vermoorden enzovoort. Hij is superzachtaardig hoor, maar in zijn fantasieën gaat het er gewelddadig aan toe. Het stoort andere kinderen ook. Daarom had ik hem nu het spel 'spore' laten zien.Da's een evolutiespel waarin je begint vanaf de oersoep. Kun je dus hele gekke wezentjes maken. Hij speelt al een hele tijd 'rise of nations' en dit lijkt me ook zoiets.
Ik krijg toch de indruk dat de meeste kinderen zelf mogen kiezen wat ze met hun geld doen. Ik ga oma dus maar negeren, hem Spore laten kopen en de rest van het geld nog even bewaren tot na de feestdagen en hem dan z'n zin laten doen.
Ik wou gewoon dat ik wat zekerder was in mijn aanpak. Ik kom hier regelmatig moeders tegen die stevig in hun schoenen staan en niet zo twijfelen als ze kritiek krijgen;ik wou dat ik ook zo was. Zucht.

Marmar

Marmar

26-11-2008 om 14:36

Margraat

Ik denk dat het best tegenvalt wat betreft dat 'zeker' voelen als je kritiek krijgt op je manier van opvoeden. Zeker als dat van je eigen moeder en zussen komt. Het raakt je toch, of je wilt of niet. Daarnaast is het verschrikkelijk irritant als anderen zich met je manier van opvoeden bemoeiien op een negatieve manier. Daadwerkelijk iets doen met/voor je kind op een manier die jij helemaal niet wil.
Dus als jij een bepaald computerspel voor je zoontje wilt: prima hoor. Ik schreef alleen mijn ervaring omdat ik er ook heel negatieve dingen over had gehoord en dat dus bij ons erg meeviel. Maw: 't is niet erger dan al die andere verschrikkelijke nare spelen. Geen haar op mijn hoofd dat ik het ooit zelf zou kopen - ik vind het gewoon niet leuk.
Maar dat terzijde. Ik begon over dat 'zeker voelen'. Ik denk dat gewoon veel moeders de vuile was niet zo snel buiten hangen. Dan lijkt het maar zo alsof ze erg zeker van zichzelf zijn, maar als je in hun hart kon kijken...
Ik weet niet of je mij 'zeker' vindt overkomen. Ik ben nu wel zekerder van mezelf dan toen ik nog heel onervaren moeder was - maar nu heb ik al een volwassen dochter - dus je leert vanzelf in de tijd wat nodig is. En die ervaring kon ik gebruiken met de volgende kinderen.
Toch zijn er elke keer weer 'nieuwe' dingen waar ik tegenaan loop. Ook met familie en mijn kinderen. Alleen is dat niets nieuws, maar al jarenlang hetzelfde. Gevecht tegen de bierkaai. Ik heb het allang opgegeven. Toch, omdat ik het belangrijk vind voor de kinderen, ga ik dan weer praten en uitleggen etc. Probeer ik niet boos te worden. Vraag ik zelfs of ze gehoord hebben wat ik heb gezegd én begrepen. En vervolgens daarnaar handelen. Ik heb vaak het gevoel (gehad) dat er totaal niet werd geluisterd naar me, wat ik ook zei. Dat ik genegeerd werd.
Tja, en dan wordt ik pas echt boos... (dus weer praten ect. als ik wat afgekoeld was.)

*bella*

*bella*

26-11-2008 om 15:04

Ander geluid

Ik zou me niet druk maken. Kado´s, er kan best een boodschap in verstopt zitten. Maar ik zou daar niet (meer) naar gaan zitten vissen. Ik zou het los laten, het is iets tussen familie en je zoon. Zet jezelf daar niet steeds tussen en voel je er niet door aangevallen.
Ik zou wel duidelijk zijn naar oma. Als ze iets van jou verwacht, dta jij het geld bijv wegzet dan zijn goede afspraken belangrijk. Geef bijv aan dat je dat niet wil doen, dat ze het dus zelf moet doen als ze dat belangrijk vindt. (of zoon aanzet tot..) Zou ik sowieso altijd doen want ik wil helemaal niet tussen familie en kind in zitten wb kado´s, wil ik zo min mogelijk mee te maken hebben. Als iemand me advies vraagt mbt kado dan kunnen ze dat krijgen. Wordt er niets gevraagd is het mijn pakkie-an niet. Ik zou me dan ook proberen niet te ergeren aan kleding. Het gaat niet om het kado, het gaat om het gebaar. En als je er echt van overtuigd bent dat er in dat gebaar een vervelende boodschap zit, dan is er wrs meer aan de hand en zou ik dta oppakken buiten de kado´s om. Of er voor kiezen dta niet te doen maar dan ook niet zeuren over de kado´s.
Ik zou blij zijn met zoveel aandacht voor zoon, en hem lekker zelf de dingen kopen die hij graag wilt. (je spaart toch kleedgeld uit?!)

Magraat

Magraat

26-11-2008 om 15:10 Topicstarter

Rollenpatroon

Tja, voor mijn zus en moeder zal ik wel altijd de eigenzinnige jongere zus blijven, die beter een voorbeeld aan hen zou nemen.
Wat ook meespeelt is dat mijn kind de enige in de familie is waar iets mee is (ADD). Mijn zus heeft vier lieve intelligente, sociale kinderen die het goed doen op school en op clubjes en opgroeien in een hecht warm gezin. Mijn broer is ook wel gescheiden maar ondertussen hertrouwd en heeft een kleintje dat duidelijk erg slim is.
Mijn zoontje is het heerlijkste kind ter wereld maar duidelijk anders, zit op een BO school. Ik heb een LAT-relatie en geen plannen om te hertrouwen. Ik ben dus nog steeds, het buitenbeentje. Ik vind dat ik een heerlijk leven heb maar mijn familie blijft toch twijfelen of dat nou wel kan. En dus blijven ze zich bemoeien. Lijkt wel of ik in hun ogen maar niet volwassen wordt. En het blijft moeilijk me daar niks van aan te trekken.

Magraat

Magraat

26-11-2008 om 15:34 Topicstarter

Je hebt helemaal gelijk bella

maar je weet hoe dat gaat, dat loslaten is niet altijd even eenvoudig. Overigens zeurt oma ook over de kado's die ik koop voor zoon.
Let wel, ik heb ook ontzettend veel steun aan mijn moeder en zus. En het is niet zo dat ze hem niet aanvaarden zoals hij is of,zoals zijn vader dat doet- volhouden dat het allemaal onzin is en hij gewoon een hardere aanpak nodig heeft ipv speciaal onderwijs.
Maar, en ik denk dat veel ouders met een kind met iets daar mee te maken krijgen, er is toch altijd ergens die ondertoon van 'als ik hem even kon aanpakken'. Het is gewoon zo vaag, wat zo'n kind heeft.
Nu, zelfs als mijn kind het gemiddelste kind ter wereld zou zijn zouden mijn moeder en zus zich ermee bemoeien hoor. En zou ik daarvan gaan steigeren. Ik heb nu eenmaal die reputatie van volslagen hulpeloos te zijn.
Ik weet nog dat mijn moeder me na mijn scheiding zei dat ze het zo prachtig vond dat ik me zo goed redde in mijn huishouding. En dat terwijl ik sinds mijn 18de nog maar 1 jaar thuis had gewoond en me al die tijd prima had weten te redden. Ze dacht blijkbaar dat mijn man alles voor me beredderde. Dus ik vrees dat ik wat lange tenen heb

Asa Torell

Asa Torell

26-11-2008 om 20:33

Jaren 50

Als kind had ik altijd medelijden met mijn moeder, op 10 december jarig en in die tijd was het nog heel gewoon dat je dan minder (of niks) kreeg omdat het ook al net sinterklaas was geweest. Het leek mij dus altijd iets van 'vroeger toen ze niet beter wisten'. Kortom, dat vind ik echt onaardig van je zus - hopelijk komt het bij je zoon niet zo hard aan, tenslotte doe jij als moeder zelf niet mee met deze onzinredenatie.
Wat het spaargeld betreft, ik denk dat dat extra steekt omdat jij het opvoedend vindt (en zo is het cast ook bedoeld als ik je postings lees). Want ik denk dat het mij niet zou storen, bijvoorbeeld, als mijn ouders dat zouden doen, maar ik voel me dan ook volkomen serieus genomen door ze.

Asa Torell

Asa Torell

26-11-2008 om 20:37

Althans

ik krijg de indruk dat het spaargeld wel enigszins los staat van het feit dat het het eind van het jaar is? Of zie ik dat helemaal verkeerd? Zou oma in een andere maand wel zin hebben om in de winkel playmobil te kopen?

Magraat

Magraat

26-11-2008 om 22:15 Topicstarter

Juist asa

Het is inderdaad de onderhuidse kritiek die me dwars zit en niet de kadoo's an sich.
Maar misschien is de middenweg ook hiet het beste. Ik laat hem zijn spelletje kopen en neem hem dan mee naar de bank om de rest van z'n geld zelf op zijn rekening te zetten. Zo ziet hij wat er met zijn geld gebeurd. En als hij dan iets speciaals wil hebben mag hij geld afhalen. Zo is dat spaarboekje ook niet het oninneembare fort uit mijn jeugdjaren waar je enkel aankwam als je een huis bouwde. En verder ga ik me nog maar eens voornemen opmerkingen te negeren of aan te pakken als het me te zeer stoort. En verder dankbaar te zijn voor alle goeie bedoelingen. Wat is het toch moeilijk om volwassen te zijn tov van mensen die je als kind hebben gekend. Al die bagage die je meesleurt.

Asa Torell

Asa Torell

27-11-2008 om 20:20

Eigen gang

Ja, het klinkt zowiezo alsof je het beste maar je eigen gang kunt gaan bij die familie van jou. Eerlijk gezegd wekken jouw postings (ik lees regelmatig mee in rubrieken die me niks aan gaan...) altijd zeer de indruk dat je het allemaal wel op een rijtje hebt. Volgens mij heeft je zoon een goeie aan jou.
Van je zus vind ik het trouwens echt flauw hoor, los van of jij extra gevoelig bent voor verpakte kritiek.

Magraat

Magraat

28-11-2008 om 08:49 Topicstarter

Dank je

Afgezien van de regelmatig terugkerende momenten waarin ik helemaal doordraai vind ik ook wel dat ik mijn leven aardig op orde heb. Alleen jammer dat ik me in eerste instantie toch altijd op stang laat jagen voor ik weer tot helder denken in staat ben.

Ach ja magraat

Hoi Magraat,

Ik ken dat, weet goed wat ik wil maar als een ander sterke afkeuring laat blijken ga ik toch wankelen...vraag me af. hebben ze niet een beetje gelijk. Maar ja kenmerkend voor veel moeders denk ik.. Zolang je toch nog je eigen koers kan blijven varen, niet zo heel erg.

Ik vind kleding voor meiden van 16 geweldig maar voor een jo9ngen van 10 helemaal niets...mits dat jongetje dat zelf natuurlijk erg leuk vindt. Mijn jongen van 8 ziet daar de lol ook niet van in. Als je nou zelf geen centjes hebt en ze willen je ermee helpen ( deed mijn moeder wel eens toen ik nog wat minder te besteden had) is het weer wat anders. Dan benj e blij met een leuk setje voor zo.n jongetje, maar dan nog zou ik een leuk persoonlijk kado voor het ventje passend vinden. Enne geld...gedeelte zelf besteden en een gedeelte op de bank, is dat dan een idee??

Bovendien, doe wat voor jou en je zoon het beste voelt, dat moet je familie ook respecteren.

succes met de drukke feest maand!

mamaloetje

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.