Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
*Veertje*

*Veertje*

09-12-2008 om 15:50

Sinds sept. op school, hoe vaak spelen? (plus grote vriendinnetjesvraag)

Heb ik net een ellenlange mail getikt is ie kwijt.
Gaat ie.
Mijn dochtertje gaat sinds eind sept naar een school waar geen enkel kind in de straat naartoe gaat. Ze kende dus niemand. Aangezien ze een nogal verlegen meisje is, vond ze het in het begin heel spannend.
Nu heeft ze sinds kort wel een vriendinnetje omdat ik de moeder heb aangesproken voor een speelafspraak. Sinds kort heb ik er nog een in de kladden en morgen gaan 'we' daar spelen.
Het is een combinatieklas van kinderen van 4, 5 plus zes. Dus er is geen overvloed aan vierjarigen. (plus jongens zijn stom, die duwen, vallen dus ook af)
Hoe doen jullie dat met kinderen die nog niet zo lang vier zijn? Omdat dochterlief nogal verlegen is (was ze dat thuis maar) durft ze zelf niet zo goed te vragen, en ik hoor om me heen allerlei kinderen speelafspraken maken. Wij gaan dan weer samen naar huis. Ze is enig kind (auw!) maar het lijkt er niet op dat ze de dagen dat ze lang gaat: maandag, dinsdag en donderdag een speelkameraadje mist. Ze heeft trouwens astma en de laatste maanden slaapt ze daardoor superslecht. Maakt haar niet tot een supergezellig grietje. (zielig).

Hoe pakten jullie dat aan met
a) kinderen die absoluut niet haantje de voorste zijn
b) die niet op buurtschool zitten

Kortom: ik heb wel honderd vragen en ik word er een beetje onzeker van. Ben bang dat dochter buiten de boot valt. Maar misschien is dit wel heel erg 'mijn ding' omdat ik goede vriendschappen heel belangrijk vind.
Groet,
Veer

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
desiree

desiree

09-12-2008 om 16:13

Was hier ook zo

Situatie was hier anderhalf jaar geleden vergelijkbaar: school ietsje verder weg dan in de buurt, geen kinderen in directe woonomgeving, zoon had op kinderdagverblijf bij mijn werk in de buurt gezeten - daar dus ook geen bekenden van, en kind nogal verlegen van zichzelf.
Is allemaal goed gekomen!
De eerste maanden waren er geen speelafspraken met klasgenoten, wel merkten we na een tijd dat er voorkeuren voor bepaalde kinderen aan het ontstaan waren. En zo langzamerhand - zeg na een half jaar of zo - kwamen de speelafspraken wel.
Ik merk ook dat in de combinatie groep 1/2 de jongere kinderen die erbij komen eerst even de kat uit de boom kijken meestal, en dat mijn inmiddels 'oude' groep 2-er niet enorm geinteresseerd is in de nieuwe, net 4 jaar geworden kinderen. Hij heeft nu een aantal vriendjes en vriendinnetjes waar regelmatig over en weer wordt gespeeld. Dus zeker als jij nu een beginnetje hebt gemaakt door af te spreken met de moeder van een ander meisje, het langzaamaan steeds gewoner wordt en speelafspraakjes vaker gaan voorkomen. Inclusief de enorme teleurstelling (met enorme huilbuien) als een speelafspraak niet kan (omdat vriendinnetje al met iemand anders heeft afgesproken, of het gewoon niet uitkomt). Of is mijn kind daar heel bijzonder in?

Kans is groot dat het allemaal goed komt.

desiree

Luda

Luda

09-12-2008 om 20:54

Hier rustig mannetje (behalve thuis trouwens!)

Hij zit sinds eind augustus op school. Ook in een klas met groep 1 en 2. Hij was vooral in het begin best geintimideerd door de 6 jarige jongens (wild, stoeien).
Wel eens gepolst over afspreken maar dat hoefde niet zo en al helemaal niet bij iemand anders.

Maar vorige week had ie het over een meisje en dat ze aan het afspreken waren (geen idee hoe dat dan gaat en hoe hij dat ziet), maar er was nog niks concreets. Gister bewuste moeder gevraagd of haar dochter het er ook over had gehad. was niet het geval. Nu ben ik ook niet zo'n haantje de voorste type (hij heeft het van geen vreemde) maar die moeder vroeg zoon om te komen spelen en dochter vond het heel leuk. Dus zomaar opeens voor het eerst zonder problemen is ie gaan spelen.
Toen ik hem kwam ophalen kreeg ik te horen dat ie zo lief en rustig is. Haha thuis is ie zo'n druktemaker dan komt alles eruit wat ie op school hoort en ziet van andere kindjes, want hij neemt alles in zich op.

Ik maakte me er ook best zorgen over, maar bij het 10 minuten gesprek bleek dat ie best goed ligt in de groep en dat ie zelf een beetje op afstand blijft van de kinderen. Dus blijkbaar heeft ie er niet zoveel behoefte aan. Zelf wil ik natuurlijk het liefst dat ie heel sociaal is en veel vrienden heeft maar ja zijn ouders zijn ook niet van die enorme sociale beesten dus het zit er gewoon niet in. Maar goed het begin is gemaakt.

Heeft ze trouwens wel vriendjes in de buurt? dat is op zich toch ook prima.

groetjes Luda

Renata

Renata

09-12-2008 om 21:57

Rustig opbouwen

Hoi Veer,

Mijn zoontje is ook sinds september naar groep 1. Hij moest ook de kat uit de boom kijken. Volgens mij ben je te snel met de speelafspraak. In het begin is een kleuter doodmoe van het moeten functioneren in een groep en ineens luisteren naar de juf. Het is allemaal heel spannend en een beetje eng in zo'n klas. Kinderen zijn pas in groep 3 gericht op vriendschappen. Verlegen kinderen kun je beter niet dwingen. Die moeten langzaam vertrouwen krijgen. En ze moet toch ook eerst aftasten welk kind zij zelf leuk vindt? Zo kan zij haar eigen keuze niet maken. Volgens mij komt het vanzelf wel goed, lekker thuis met mama is al heerlijk na schooltijd. Besteed liever samen met haar aandacht aan haar gevoelens over school. Wat ze heeft gedaan, wat vond ze leuk? Hoe is de juf? Wat voor pauzehapje hadden de andere kinderen, enz. Meteen bij iemand gaan spelen is volgens mij geen oplossing. Zij moet zelf vertrouwen krijgen in de klas.

*Veertje*

*Veertje*

09-12-2008 om 22:01

Vriendinnetjes enzo

Dank Desiree en Luda voor het delen van jullie verhaal.

Om met je laatste vraag te beginnen Luda, hier in de buurt zijn we van de zomer komen wonen, dus het is allemaal redelijk nieuw.
Er wonen wel een paar leuke kinderen in de straat, allemaal ouder (speelkameraadjes van 5 en 7). En ze heeft een vriendin van de creche waar ze helemaal dol op is. Verder gaan we veel naar vriendinnen van mij met kinderen.
Ik denk dat het feit dat ze enig kind is mij ook dwars zit. Dat ze hier dan thuis zit met een moeder die als tegenhanger extreem vrolijk doet en op de grond spelletjes speelt en op K3 danst (even, dan stort ik in).

De eerste keer dat mijn vierjarige iemand vroeg, rende dochter de klas uit, groette mij niet, racete de gangen door op zoek naar dat meisje. Huilend zag ze dat ze al weg was en helemaal zenuwachtig wilde ze meteen naar buiten om te zoeken. Ze wist niet eens hoe het gevraagde meisje heette. Alleen dat ze heeeeel klein was, "ongeveer zo mam," zei ze snikkend en wees op haar borst. Dit is vrij onmogelijk, want dochter is nog geen meter en een van de kleinste, zo niet kleinste van de klas.
Ik vond het zo stoer dat ze het vroeg. Zo dapper. Maar ook zo ontroerend omdat ze zo zenuwachtig was doordat het in de soep liep.

Heimelijk ben ik bang dat de andere nieuwe vierjarigen wel afspraken met elkaar maken en dat de vriendschappen gesmeed zijn/worden waar dochter niet meer tussenkomt (er wonen veel kinderen in de wijk achter de school die elkaar al kennen. Wij moeten echt met de auto).

Nu ik het zo teruglees, voel ik me vrij hysterisch.

V.

Desiree

Ik zou me er op dit moment niet druk over maken! Het komt echt vanzelf goed Mijn dochtertje was in het begin ook heel terughoudend (zit in een combinatie klas; groep 1/2 met jongste,middelste en oudste kleuters), sprak ook nooit af, terwijl ik kinderen hand in hand naar buiten zag komen met de vervolgvraag aan de mama's Maaam mogen we afspreken. Dit was in het begin bij mijn meisje niet het geval, sterker nog ze wilde niet eens. Tot op een gegeven moment, ik geloof na een maand of 4 ze naar mij toe kwam; mam mag ik met.... afspreken? Dit ging steeds vaker gebeuren, ook al wilde ze alleen bij ons. Nu 1 jaar verder is het de normaalste zaak van de wereld en spreekt zij regelmatig af om een boterham te eten of 'smiddags om te spelen.

Ik zou het lekker op je af laten komen en je niet druk maken of ze goed in de groep ligt... ze vind vanzelf haar weg en vriendjes en vriendinnetjes! Echt waar!

Renata

Renata

10-12-2008 om 10:40

Vermoeiend

Erg vermoeiend en zielig dat ze op zo'n jonge leeftijd wordt verplicht om samen te spelen, terwijl ze daar misschien nog helemaal niet aan toe is. Zo creeer je een angstig kind, dat zonder vriendinnnetje geen nieuwe situaties aan durft. Het leven zit vol met nieuwe situaties; nieuwe school, nieuwe baan, feestje waar je niemand kent, etc. Dan is het fijn om dat zelf te kunnen oplossen, zonder dat je aan de rokken van iemand anders hoeft vast te klampen. Zelfvertrouwen is een van de belangrijkste eigenschappen die een mens kan hebben.
Sorry hoor, maar ik vind het erg overdreven allemaal en vooral ook heel zielig voor dat kleine meisje.

Luda

Luda

10-12-2008 om 11:13

Nou ja renata

Om het zielig te noemen is ook weer overdreven.

Ik kan me goed voorstellen dat je het graag leuk wil maken voor je kind en dat je daar je best voor doet. Voor Veertje is het ook de eerste keer dus het is effe uitvogelen hoe en wat. Ik vind dat zelf ook moeilijk.
Maar Veertje als ze op zich best veel met andere kindjes speelt dan is dat toch ook prima en fijn om in de thuis situatie sociale vaardigheden op te doen. dan komt het op school wel van zelf hoor.
Ik ben ook wel bang dat er vriendschappen onstaan waar zoon niet meer tussen komt maar ik denk eigenlijk dat dat niet zo'n vaart loopt. Volgens mij wisselen kleuters vrij snel en makkelijk van vriendjes. Is het niet zo zwart wit als wij misschien denken.

Misschien moet je het toch iets meer op z'n beloop laten en je niet te veel laten beinvloeden door wat andere kindjes doen. Iedereen is tenslotte anders.
Als ze heel graag alleen thuis is met jou dan is dat toch ook prima. Maar als ze aangeeft juist wel heel erg graag afspraakjes te maken dan kun je daar inderdaad wel bij helpen, zoals Pelle al aangaf.

Sterkte ermee!

Luda

1 ding

Veer, ze is niet zielig of zwak, het is nu even nieuw en lastig maar ze komt er echt wel. Vertrouwen hebben dat ze er zelf met een klein beetje hulp bij het daten er echt uitkomt.

Dat vertrouwen is misschien wel net wat je haar nu te weinig geeft.

Maar misschien zit er wel naast, maar echt het komt goed.

Komt wel goed

... dat komt vanzelf wel goed joh, je dochter zit pas op school. Heeft ze er zelf behoefte aan, geeft ze dat aan??

Al dat afspreken, ik hou het juist een beetje af. Mijn nichtje komt 1x per week hier spelen en hij eet een broodje 1x per week bij haar. That's it. Soms speelt hij bij een ander kindje of kindje bij ons, maar dat zijn meer uitzonderingen, zeker niet elke week.

Waarschijnlijk heel egoistisch, maar ten eerste zie ik 'm alleen van 15.15 tot 19 uur (ik vind het wel fijn om dan iets met hem te doen). Ten tweede is ie al moe van school alleen. Op school speelt ie al de hele dag (& overblijf) met kids, dan vind ik jezelf vermaken ook prima.

Heb ook soms het idee dat mensen bijna met hun kind 'leuren', want als je een kind te spelen hebt, hoef je zelf dus niet je kind te vermaken en de volgende keer gaat je kind met dat kind mee naar huis. Sommige kids hebben 4x in de week een speelafspraak met 4 jaar. Dat hoeft van mij niet zo.

Kortom als je dochter het zelf heeeel graag wil, dan moet ze het zelf dus maar vragen aan een kindje en daarna kun je haar helpen door samen naar die ouder te gaan om het te vragen. Maar verder zou ik het lekker zijn beloop laten... komt echt prima in orde!

Renata

Renata

10-12-2008 om 17:24

Helemaal met je eens, missa

Ja, Missa, ik ben het helemaal met je eens! Misschien schreef ik het een beetje te fel, maar jij verwoordt het precies zoals ik het zie.
Lekker thuis genieten, je veilig voelen en vanuit een warm en vertrouwd nest langzaam je wereld groter maken. Steeds een stapje verder.

*Veertje*

*Veertje*

10-12-2008 om 22:37

Ongenuanceerde mening

Tsja, daar kan ik nu helemaal niks mee, met jouw reactie Renate. Erg ongenuanceerd, niet inlevend en ik merk dat je de crux niet aanvoelt.
Dochter geeft zelf aan dat ze graag wil spelen, maar het niet durft te vragen. Ik noemde in een eerdere posting dat ze (en dat is overigens pas de laatste twee weken nadat ze een flinke griep heeft gehad) de lange dagen wel prima vindt thuis, maar de overige dagen en het weekend wil ze graag naar haar 'vrienden', zoals ze ze zelf noemt.
Vandaar dat ik deze vraag dus stelde. Het kind wordt dus niet verplicht. Kom op zeg, dat zou ik zelf niet eens aankunnen en willen. (absurde gedachte) Ik laat andere kinderen hier het liefst thuis spelen zodat het voor haar veiliger voelt. Ze heeft een hoop fysieke problemen (gehad) en is daardoor angstig geworden.
Pelle en anderen, dank voor de tips. Ik help haar sowieso met speelafspraken maken en kijk een beetje wat de prettige kindjes zijn.
Groet, Veer

Wat langer wachten

Hoi Veertje,

Mijn zoontje valt onder jouw 1ste categorie, superverlegen. Het heeft meer dan een half jaar geduurd voordat het tot wat frequentere afspraakjes kwam. Ik heb ook niet veel aangedrongen als hij niet durfde te vragen omdat ik dacht dat hij zelf erachter moest komen wat er gebeurt als hij niet durft te vragen en dus niet vraagt. Dan gebeurt er dus niets. En zit je alleen in de woonkamer.

Weet je, als je je kind te veel helpt zit er een element van afkeuring in, van een oordeel dat het zijn zaakjes niet zelf goed regelt. Dat was mijn insteek om zo neutraal mogelijk te blijven.

Overigens is het later nog een keer teruggekomen. Mijn zoon heeft lang gekleuterd en in zijn derde kleuterjaar waren veel oudere vriendjes weg. Toen heeft hij ook een half jaar bijna geen afspraak gehad. Ging ook vanzelf over.

Zoon is nu zeven en zit prima in zijn vel. Het kan ook goedkomen zonder interventie. Om eerlijk te zijn vind ik het ook een beetje link om te zeggen dat jij vrienden zo belangrijk vindt. Je dochter gaat haar eigen weg en misschien vindt zij later vrienden op een andere manier dan jij nu voor haar bedenkt. Ik bedoel het niet veroordelend, maar snap je wat ik bedoel? Je stippelt haar weg uit, ik denk dat je dat beter wat minder kunt doen. Laat haar gewoon ervaringen opdoen en als ze ergens tegen aanloopt, iets wat jij al ki-lo-me-ters hebt zien aankomen, dan is het het moment om je eigen suggesties in te brengen. Dan staat ze er ook voor open omdat ze zelf een probleem heeft ondervonden.

Succes!
En misschien meer nog, vertrouwen!

*Veertje*

*Veertje*

10-12-2008 om 23:13

Vrienden

Oh maar Rodebeuk, ik bedoel dat ík mijn vrienden belangrijk vind in mijn leven en dat ík er daardoor misschien teveel waarde aan hecht. Te veel waarde aan het spelen van een vierjarige met anderen. Dit is natuurlijk een totaal ander soort vriendschap.

Over wat je zegt: afkeuring door te helpen, heb ik lang nagedacht (ik bedoel niet nu maar eerder). Aan de ene kant wil ik andere kindjes/moeders niet vragen, omdat het haar inderdaad onzekerder kan maken, of gemakszuchtiger.
Ik heb het als volgt opgelost door 's avonds als ik bij haar in bed lig, te kletsen over de dag, te vragen wat het leukste was en het minst leuke en dan terloops op te vangen wie ze lief vindt. Eens in de zoveel tijd zeg ik tegen haar dat ze dat meisje mag vragen om hier te komen spelen als ze een keer zin heeft.
Haar reactie: ik heb het gevraagd maar ze verstonden me niet.

Ze zal nooit haantje de voorste worden (gelukkig) want zelfs als ze haar oma een paar weken niet heeft gezien, moet ze inkomen, is ze een beetje verlegen.

Dank voor je reactie rodeb.

Komt vanzelf, rustig aan

Mijn oudste is vier en zit nu ook in groep 1. De eerste tijd wilde hij ook niet "afspreken". Nu neemt hij af en toe een vriendje of vriendinnetje mee naar huis. Leuk om te zien, maar ook goed als hij weken niets afspreekt. Ze zijn nog zo klein, dat echte samenspelen begint nu eigenlijk pas te komen.

Je hoeft niets te forceren hoor, dat spelen gaat vanzelf, als je dochter eraan toe is.

Groet,
Linda

Hier ook niet hoor

Mijn dochter (ook sinds dit schooljaar naar school) is niet op haar bekkie gevallen en in de klas speelt ze met iedereen wel maar speelafspraakjes maken ze nog niet. Wij wonen net iets verder uit de buurt dan de meeste kinderen in haar klas maar ook die kinderen maken onderling nog geen speelafspraken.
Mijn oudste zit nu in groep 3 en begon ook pas half vorig jaar met speelafspraken maken.
Dus zoals linda al zegt: het komt vanzelf.

*Veertje*

*Veertje*

17-12-2008 om 14:09

Het gaat hier tóch anders

Heb nog eens gekeken vandaag bij de net vierjarigen.
De meisjes van vier die niet naar de BSO gingen, maakten wel allemaal een afspraakje. En dan heb ik gelet op meisjes die na augustus op school kwamen.
Ik denk dat het scheelt dat ze elkaar kennen van de buurt, bijna tachtig procent woont in de buurt achter de school. Wij wonen het verst, op tien minuten fietsafsstand. Dat helpt natuurlijk ook niet mee aan makkelijk afspraken maken tel daarbij op de regelmatige absentie vanwege astma en de verlegenheid.
Dus anders dan wat meeste mensen hier posten is dit een druk speelafsprakenschooltje met vier jaar. Ja ik vind het ook best vroeg. Is een Montessori waarbij zelfstandigheid hoog in het vaandel staat, vandaar misschien
Heb dochter alleen mee naar huis genomen omdat iedereen met elkaar afspraak, niemand haar vroeg en zij het niet durft te vragen.

Had ik toch voor de snobistische katholieke buurtschool moeten kiezen alwaar alleen kindjes vnl lopen in Muy Malo, Dior, Bengh, Burberry.

Renata

Renata

17-12-2008 om 17:14

Montessori

Mijn zoontje zit ook op een montessori en samenwerking staat voorop in kleine groepjes. Door in wisselende groepjes samen te werken leert ze vanzelf de kinderen beter kennen.

*Veertje*

*Veertje*

17-12-2008 om 20:59

Denk ik ook

Ja dat zou heel goed kunnen, Renata.
Ze wisselen na elke vakantie (maar misschien gebeurt dat op elke basisschool, dat weet ik niet) van plek.
Nu zit ze met allemaal jongens aan tafel waar je - als vierjarige - wel nochalant tegen je tafel aangeleund zo nu en dan wat tegen zegt, maar ab-so-luut niet mee speelt.
Het enige meisje aan tafel is een jaar ouder en heel stoer.
Ik denk dat het voor dochter prettig is om te wisselen en wat meer klein grut aan haar tafel te hebben na de kerst. Ben benieuwd.

Moet je anders even vragen

misschien kan je dat nu even zo sturen met de leerkracht. Onze 1e juf heeft dat toen heel goed opgepikt door dochter naast een meisje te zetten wat ook net nieuw was.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.