Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Mijn kind laat over zich heen lopen

Onze jongste zoon is een heel lief kind, té lief!! Iedereen in de groep vindt hem dan ook de liefste jongen van de klas. Zijn vriendjes lopen regelmatig over hem heen, omdat hij toch alles goed vindt.
Zelf ben ik helemaal niet zo, dus erger ik me aan dat gedrag.
Ik praat er veel met hem over en vraag hem ook waarom hij alles doet wat een ander zegt. Zijn antwoord is dat hij bang is dat ze dan zijn vriendjes niet meer willen zijn. Ook al kom ik met voorbeelden van ruzietjes tusen klasgenootjes die nog steeds vriendjes zijn, hij durft het niet.
Gister bijv. gaat hij met een vriendje sleetje rijden van de bult, hartstikke leuk! Toevallig rijd ik er langs om boodschappen te doen en zie ik hem alleen staan, terwijl dat vriendje tig keer in z'n eentje naar beneden roetsjt. Ik bel hem op om e vragen of hij met mij wil en dat laat hij zich geen 2x zeggen.
In de auto vertelt hij me dat hij niet bij hem op de see mocht omdat mijn zoon even met andere kinderen aan het spelen was. Hoezo jaloers???
Ik zelf was dan gewoon verder gaan spelen met die andere kinderen, of had gezegd; ik ga naar huis ajuu, mijn zoon niet, hij gaat staan kijken hoe leuk dat vriend met de slee naar beneden gaat!!!Terwijl hij er niet op mag.
Ik begrijp die reactie niet.
Ik ben zo boos op dat vriendje ( want dit is niet de 1e keer dat hij dit doet) en ik ben boos op de reactie van mijn zoon.
Hoe moet ik hem leren om van zich aftebijten?
Heeft iemand een goede tip?
Dushi

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Hier ook

Hoe oud is je zoon, Dushi? Ik heb hier een tienjarige dochter die ook veel te lief is en bang dat andere kinderen haar niet aardig vinden als ze van zich afbijt. Bij haar vriendinnen gaat het wel, hoewel ze in de gymles wel eens vreselijk gepest is door een vriendin, waarna ze vrolijk dezelfde middag met dat kind naar de bioscoop ging (terwijl ik zat te knarsetanden). Ik kan ook vreselijk boos worden op dochter dat ze zich als een dweil laat behandelen.
Vorig jaar heb ik een tijdje een coach voor haar gehad, een geweldige vent, niet alleen voor haar, maar ook voor mij. Hij heeft me geleerd dat ik niet boos op haar moet worden, want dan geef ik haar het signaal dat zij niet goed genoeg is zoals ze is en dat idee had ze toch al. Ik benoem het nu wel: ik zie dat je verdrietig bent omdat je vriendinnetje je heeft gepest en ik zie ook dat je nu met haar naar de bioscoop gaat. Dat geeft mij het gevoel dat je je verdriet en boosheid wegstopt omdat je bang bent dat ze anders je vriendin niet meer wil zijn. En dan vraag ik of ze het erover wil hebben en of ik haar tips moet geven. Van die coach heeft ze ook heel veel geleerd (www.esencocoaching.nl). Maar dochter blijft wel een kind dat graag aardig gevonden wil worden, dat krijg je er niet zomaar uit. Zo hebben ze in de klas een systeem met klassen rond gaan voor jarige kinderen. Jarige mag één vriendje kiezen en één naam trekken uit een pot met briefjes met alle namen van de kinderen uit de klas, zodat iedereen in ieder geval één keer aan de beurt komt. Heel loffelijk, maar dochter wordt getrokken door kattige queen bee, die duidelijk laat merken dat ze dochter niet mee wil hebben. Dochter gaat toch mee, omdat dat zo hoort. Zelf heeft ze er helemaal geen zin in. Wat mij betreft had ze tegen juf gezegd: ik heb geen zin om mee te gaan met iemand die mij zo overduidelijk niet mee wil hebben en je mooie systeem werkt dus niet. Maar dat durft ze niet.
Dushi, ik erger me nog regelmatig aan haar gedrag (ben zelf van de rouwdouwerige), maar daar wordt ze alleen maar ongelukkig van. Praat er gewoon met je zoon over, dat je hem niet begrijpt omdat je zelf heel anders in elkaar zit, maar dat je alles wilt doen om hem te helpen en wat hij graag van jou zou willen. Leg hem ook uit dat je nu nog wel in zijn plaats boos kan worden op een ander kind, maar dat hij als hij groter is het toch zelf moet doen. En dat je hem daarbij wilt helpen. Want als je boos wordt, vertelt hij het gewoon de volgende keer niet en dan ben je nog verder van huis.

koentje

koentje

11-01-2009 om 11:56

Probeer eens

niet zoveel medelijden met hem te hebben! Je geeft hem een uitweg en laat hem voor de makkelijkste weg kiezen. Daar help je hem niet mee. Praten erover met hem is prima, maar red hem niet!
Deze dingen dioe nu gebeuren moet je zien als oefen situatie voor later: er komt een moment dat zijn grens is bereikt en dat hij moet opkomen voor zichzelf. Niet als jij hem helpt in praktische zin. Geef hem adviezen, vraag hem steeds hoe hij zich in die situatie voelt, maar vraag hem ook hoe hij ZIJN PROBLEEM gaat oplossen!

Maar koentje

Dushi's zoon ziet het waarschijnlijk niet als probleem. Hij wil graag dat andere kinderen hem aardig vinden en denkt dat op deze manier te bereiken. Als Dushi hem niet had gezien was hij gewoon blijven kijken naar het sleeënde vriendje. Vriendje tevreden, maar zoon ook min of meer, want geen ruzie met vriendje. Mijn dochter zou ook zo kunnen reageren. Vragen hoe ze het probleem zou oplossen zou hier alleen schouderophalen als antwoord hebben.

angel3

angel3

11-01-2009 om 16:29

Eens

ik zou eerst checken bij je zoon hoe hij zich voelt hierover. Het kan zeker zo zijn dat hij er geen problemen mee heeft.
Mijn zoon is bijna 6 en nog iets jonger waarsch maar die heeft dit ook wel een beetje. Hij is ook bang dat anderen boos op hem worden. Ik probeer dan door te vragen hoe hij zich voelt en zeg hem ook dat hij die gevoelens tegen vriendje kan zeggen.
Boos op kind worden is echt zielig. Daar help je hem echt niet mee. Dat is nou juist precies zijn angst!
Probeer hem zelfvertrouwen te geven door hem te steunen en hem zijn gevoelens onder woorden te brengen. Een rollenspel kan ook helpen.
Onze zoon doet weleens ondeugende dingen omdat anderen het zeggen. Het lullige voorbeeld van de sloot heeft er wel voor gezorgd dat het kwartje viel maar het is voor hem best moeilijk om NEE te zeggen als hij dan te horen krijgt: nou dan ben ik je vriend niet meer.
(de kinderen die DAT zeggen die snap ik dus niet maar goed... daar ben ik allergisch voor)
Het blijft toch oefenen en wellicht accepteren dat je kind niet zo n 'rouwdouwer' is als jijzelf en dat is ook oke....
groet

dushi1

dushi1

11-01-2009 om 16:36 Topicstarter

Tuurlijk

word ik niet boos op hem, maar wel op zijn gedrag.
Ik probeer met talloze voorbeelden hoe hij eventueel de volgende keer als weer iets gebeurd, kan reageren, maar hij durft het niet.
Hij wil het wel, hij wil durven zeggen dat hij het niet leuk vindt, maar het komt er niet uit.
Wij proberen hem veel zelfvertrouwen te geven en complimenteren hem ook als hij iets probeert wat hij moeilijk vindt.
Ondanks dat hij dus geen ruzie durft te maken, is hij totaal geen meeloper, dus met kattekwaad etc...of plagerijen doet hij niet mee. Hij heeft in dat opzicht genoeg eigenheid.
Hij wordt niet gepest op school of in de buurt, hij ziet er leuk uit, en hij heeft een voorbeeld ( oudere broer)

Ik ben bang dat dit gedrag alleen maar erger gaat worden, ik moet er dan ook niet aan denken wat er straks op de middelbare school kan gebeuren!
dushi

Sociale weerbaarheidstraining?

Misschien is dat iets voor je zoon?

Kijk eens of er een praktijk voor orthopedagogen zit in je woonplaats. En via internet vind je er genoeg over.

Mijn dochter heeft het zeer geholpen, en ze heeft echt handvatten meegekregen waar ze goed mee uit de voeten kan. Mijn dochter moest ook wat meer haar op haar tanden hebben, maar dan wel op de goede manier

dushi1

dushi1

12-01-2009 om 07:54 Topicstarter

Kanjertraining

we hebben vorig jaar en intake gesprek gehad bij de kanjertraining, je weet wel, met die petjes. Maar daar stonden we niet 100 procent achter, vooral omdat hij geen enkele pet echt pastte, enhet bij hem op specifiek 1 ding gaat.
Dat we iets met hem moeten doen dat staat vast, maar nu nog de goede instantie/ persoon vinden die hem kan helpen met het van zich af bijten.
Wij kunnen het hem blijkbaar niet leren.
Moppeke, wat voor sociale weerbaarheidstraining heeft jouw dochter gevolgd?
Dushi

Moes

Moes

13-01-2009 om 13:48

Kanjertraining

Je schrijft op enig moment: "word ik niet boos op hem, maar wel op zijn gedrag." Je schrijft óók: "Maar daar stonden we niet 100 procent achter, vooral omdat hij geen enkele pet echt pastte, enhet bij hem op specifiek 1 ding gaat." Ik wil je even meegeven dat de petjes van de kanjertraining nu juist niet gaan over hém typeren (ik word niet boos op hem), maar om bepaald gedrág typeren (maar wel op zijn gedrag). Dat is een misverstand bij de kanjertraining merk ik vaker, dat één pet je zou moeten passen, of dat je een bepaalde pet bént. Nee, die petten staan voor bepaald gedrág, en er wordt gekeken naar welk gedrag onwenselijk of wenselijk is, en hoe je als kind bepaald gedrag 'kunt laten zien', passend bij jezelf (hoe je bent), de betreffende situatie, de anderen die betrokken zijn. Kortom: het geeft kinderen meer keuze in hoe te handelen, niet in hoe te zijn. Althans, zo heb ik het 'geleerd' en zie ik het. Misschien toch nog eens naar kijken? Juist omdat je aangeeft verschil te maken tussen je zoon als persoon en zijn gedrag. Groeten van Moes.

Sova

onze zoon liet ook over zich heen lopen. Hij heeft afgelopen weken een cursus sociale vaardigheden gevolgd. en ik moet zeggen...MET RESULTAAT. Buiten dat hij NEE kan zeggen heeft hij geleerd wat gedrag met het gevoel van een ander kan doen, en hoe hij vanuit een ik boodschap kan aangeven dat hij iets niet leuk vind, zodat het niet zo bedreigend op een ander over komt. Door een paar simpele handvatten heb ik een kind dat stukken mondiger is geworden. De grootste gevolgen zullen we over langere termijn zien, maar ik vind het begin al bemoedigend

dushi1

dushi1

20-01-2009 om 07:36 Topicstarter

Angel68

Welke sova training was dat? Was dat via school, of een particuliere instantie??
Graag zou ik er meer over willen weten en hoop dat je reageert.
groeten
Dushi

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.