Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
T Slingerland

T Slingerland

08-04-2009 om 09:13

Opsta-drama

Iedere ochtend is het hetzelfde verhaal. Dochter (8 jaar) weigert zich aan te kleden. Ik ben moe zegt ze, en dat is voor haar reden genoeg om niets te doen. Ze wil het liefst door mij als een babytje worden aangekleed, maar daar ga ik echt niet meer aan beginnen (bovendien zou ik het lichamelijk niet kunnen). Vervolgens doet ze helemaal niets meer. En als we daar dan iets van zeggen is het: bemoei je niet met mij, hou je mond, etc. Dan wordt het huilen, schoppen en slaan, en gebeurt er helemaal niets meer. Uiteindelijk zijn wij allemaal klaar en gaan we naar beneden. Zij blijft boven op bed liggen mokken, en als we verder niets doen ligt ze daar nog (onaangekleed) tegen de tijd dat we naar school moeten. Niets doen is dus geen optie. Maar al het andere wat we geprobeerd hebben draait altijd op hetzelfde uit: ruzie. En ik heb daar geen zin meer in op de vroege ochtend!
Ik zoek herkenning (laat ons alsjeblieft niet de enige zijn!) en oplossingen (HELP!!), want ik hou dit niet lang meer vol zo, het vreet energie.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Bellefleur

Bellefleur

08-04-2009 om 09:29

Niets doen is wèl een optie.

Als ze weigert zich aan te kleden, gaat ze in de pyama naar school. Als ze weigert te eten, gaat ze zonder eten naar school.
Je hoeft geen ruzie met haar te maken, je zegt gewoon ferm wat de plannen zijn. Jouw dochter en jij zijn in een machtsconflict terecht gekomen. En jij stapt daar nu uit. Je bent vrolijk, negeert haar schoppen en schelden en gaat doen wat je moet doen.
Het zou best kunnen doen dat ze na één keertje in de pyama naar school, eieren voor haar geld kiest. (ik zou trouwens wel een tasje met haar kleren aan de juf geven)
Sterkte ermee. Want dit vreet inderdaad energie!

T Slingerland

T Slingerland

08-04-2009 om 10:01

Dank je bellefleur

Kijk, dit was nou precies de reactie waar ik stiekem op gehoopt had! Dit is namelijk wat ik zelf ook verzonnen had, maar mijn man was het er niet mee eens. Die vind dat je dat niet kan maken. Maar mijn idee is; laat het haar probleem zijn, en niet het onze.
Ik had zelf verzonnen om morgen bij het wakker maken een eierwekker op 1 uur te zetten. Als de wekker afloopt moet ze klaar zijn. En hoe ze het doet moet ze zelf maar weten, maar als de wekker gaat, dan gaan we. Desnoods zonder eten en in haar blote niksie!
Toevallig heb ik vanmiddag een tien-minuten gesprek met haar juf, dus die zal ik alvast even voorbereiden

Pippin

Pippin

08-04-2009 om 10:08

Met bellefleur eens

Misschien is het zinvol om eerst eens met haar om tafel te gaan zitten en afspraken te maken. Hoe laat zou zij geroepen willen worden? Wat vindt zij een goede volgorde van de dingen die 's morgens moeten gebeuren? Hoeveel tijd heeft ze nodig om alles te doen? En dan samen met haar een schema maken, waar jullie allebei mee kunnen leven.
Als ze zich aan dat schema houdt, krijgt ze een steentje ofzo, met vijf steentjes krijgt ze een klein kadootje.
En als het mis gaat. Dan is dat haar probleem (niet het jouwe, jij gaat gewoon je gangetje), dan gaat ze zonder kleding en zonder ontbijt naar school. Hebben wij ook wel eens gedaan. Dochter liet het echt niet zover komen dat ze in haar pyama buiten stond. Toen had ze heeel snel haar kleren aan. (op de deurmat)
Je dochter vindt het zelf waarschijnlijk ook verschrikkelijk dat het elke keer zo gaat, maar ze kan het nu niet veranderen.
Sterkte Pippin

Linda99

Linda99

08-04-2009 om 10:29

Haha

Ik heb ook wel eens gehoord dat een mega treuzelaar gewoon in pyjama naar school werd gebracht. Een keer en echt nooit meer

Mijn oudste (7,5) is ook niet vooruit te branden 's ochtends. Maar het helpt redelijk dat haar kleine zus (3 jr)wel vanaf wakker worden actief is en zo het onbewust goede voorbeeld geeft.

Ik heb een tijdje bij haar 's ochtends de gordijnen veel eerder open gedaan zodat er meer wakker-word/aankleed-tijd was. Nu de kinderen tijdelijk smaen slapen is dat geen optie omdat de kleine dan ook meteen wakker is.

Bellefleur

Bellefleur

08-04-2009 om 10:45

Afspraken maken

Waarom is je man het er niet mee eens?
Is je man er bij 's ochtends? Zo ja, laat hem dan voor jouw dochter zorgen. Ben jij van dat conflict af.
Is hij er niet bij, dan heeft hij geen recht van spreken. Ik zou trouwens de nieuwe strategie wel met je dochter afspreken, op een neutraal moment. Bijvoorbeeld tijdens het avondeten. Zodat ze weet wat haar te wachten staat, en ze misschien zelf ook plannen kan bedenken om het fijner te laten lopen.

T Slingerland

T Slingerland

08-04-2009 om 11:19

Conflict

Mijn man is er bij 's ochtends, en neemt het ook wel van mij over. Maar dat betekent niet dat ik van het conflict af ben, vind ik, want ik moet het nog altijd aanhoren. En dat is geen pretje; ze gilt de hele straat bij elkaar.

Waarom hij het niet met mij eens is? Omdat hij ten eerste vindt dat ze gewoon moet luisteren en doen wat wij zeggen. Dat vind ik in principe ook, maar dat werkt dus niet, dus wat heb je er aan. Ten tweede vindt hij dat je haar niet in pijama, zonder eten, naar school kunt sturen. En ik vind dus dat dat best kan. Natuurlijk niet iedere dag. Maar ik denk dat het zo'n vaart niet zal lopen en dat ze heel snel eieren voor haar geld zal kiezen.

Ik ga vanmiddag maar eens met mijn dochter om de tafel zitten, en afspraken met haar proberen te maken. Ben benieuwd...

T Slingerland

T Slingerland

08-04-2009 om 11:26

Inderdaad,

dat kan nog wel eens een probleem worden. Maar ik hoop eigenlijk dat het helemaal niet zover hoeft te komen. Het probleem met aankleden is dat ik 's ochtends last heb van mijn gewrichten. Maar als het moet zal het me nog wel lukken om haar achter op de fiets te tillen. Hoop ik.

Wat je zegt over de wekker, dat een uur zo vaag is. Dat snap ik. Maar het probleem is dat als je het in stukken deelt, en ze is na bv 20 minuten niet klaar met aankleden. Wat dan?

En eerst ontbijten vind ik niet handig in ons geval, want wij staan allemaal tegelijk op, dus dan is de tafel nog niet gedekt, en moeten we allemaal ons schema om gaan gooien om het haar naar de zin te maken. Daar heb ik niet zo'n zin in eigenlijk!

Prakje

Prakje

08-04-2009 om 11:33

Eerst ontbijten kan best...

als ik het ochtendschema zo lees is er ruim de tijd om eerst te eten en daarna aan te kleden. Dochter is niet de snelste, dus het schema hoeft echt niet om voor haar.

Ik kan me goed voorstellen dat ze eerst rustig wil eten en daarna, als ze echt wakker is, zich gaat aankleden.

Wij eten altijd eerst, we moeten allemaal eerst de suiker en cafeine spiegel op peil hebben voor we een beetje de dag aankunnen )... scheelt ook een hoop gemopper en gesmeer op schone kleding

Eerst maar eens aan tafel met haar om een nieuwe strategie te bedenken...

suc6!

Jesse_1

Jesse_1

08-04-2009 om 11:44

Hier juist wel eerst aankleden

Aangezien ze graag ontbijten is dat bij ons de truc om ze aan te laten kleden (anders hebben ze geen tijd meer om brood te eten).
Andersom is het omgekeerd juist ook weer een truc voor de jongste (bijna 5) om zich erg gewillig te gedragen: soms vraagt hij of hij eerst mag ontbijten en als dat mag is dat zo'n 'speciaal voorrecht' dat hij heel lief en keurig eet en zich daarna zonder mopperen of dralen omkleedt.
Overigens vind ik dat als een kind van 8 zich zo dwars gedraagt 's ochtends dat dat toch niet 'normaal' is (in de zin van: je moet idd een andere strategie proberen). Ze zegt dat ze zo moe is: blijkt dat in de rest van de dag ook, gaat ze te laat naar bed (of te laat slapen)? Dat zou voor mij ook een 'maatregel' kunnen zijn: als ze 's ochtends te moe is om aan te kleden, moet ze eerder naar bed (dus: als ze het zelf niet doet die ochtend: de komende avond een kwartier eerder naar bed). In noem ook maar een dwarsstraat hoor
Jesse

T Slingerland

T Slingerland

08-04-2009 om 11:59

Goede vraag

Die vraag stel ik mezelf ook al een tijdje. School vindt ze niet opwindend; ze vindt het vooral saai. Maar dat vond ze hiervoor ook al. Dus of dat de reden is? Het zal in ieder geval geen motivatie zijn om op te schieten.
In het weekend mag ze eerst TV kijken (in pijama) dus dan kan ze rustiger wakker worden. Maar daar is door de week gewoon geen tijd voor (en dan wil ik het ook niet). Maar ook in het weekend is ze niet snel met aankleden. Ze is altijd al traag geweest (in meer dingen). Maar in het weekend is dat voor ons geen probleem. En niet snel zijn is toch wel iets anders dan gewoon weigeren om iets te doen!

Wat er zeker mee te maken heeft (maar niet enkel, want daarvoor was het ook al): de zomertijd. Daar heeft ze elk jaar problemen mee, maar niet zo extreem als dit jaar. En zoals ik al zei; het probleem is al voor de invoering van de zomertijd begonnen.

Volgens mij gaat ze vroeg genoeg naar bed. We gaan altijd na het jeugdjournaal naar boven, en meestal ligt ze er dan om half 8/kwart voor 8 in. Inslapen is nooit een probleem, meestal slaapt ze binnen een kwartier hooguit een half uur. Als ik het vergelijk met vriendinnetjes/klasgenootjes ligt ze er eigenlijk altijd het vroegst in.

Hier ook gehad

Hoi Ik wilde ook altijd eerst aankleden en dan eten, hier ook iedere morgen een drama, afgesproken als je je meteen aankleed en ge-eten en klaar bent om naar school te gaan, dan mag je tot je moet gaan tv kijken, dit werkt prima, ze kleed zich zonder te mopperen aan en doet wat ze doen moet en daarna kan ze nog even tv kijken, liever even tv kijken dan iedere morgen die dat gemopper, daar werd ik ook helemaal gestrest van.
krulleke

Naar school in pyjama

zou ik persoonlijk nooit doen. Kids van 8 hebben al een behoorlijk schaamtegevoel ontwikkeld, dat zou ik mijn kids niet willen aandoen.

Als ze echt geen ochtendmens is: een wakeup light is dat wat, zodat ze vroeg genoeg wakker wordt om nog tijd te hebben om te lummelen? Kleren 's avonds klaarleggen helpt ook (althans hier). En er bijblijven merk ik, gewoon aardig blijven, hulp aanbieden (ik wil je wel helpen met aankleden maar dan moet je wel in de kamer gaan staan en je zelf uitleden. Dan geef ik de kleren aan en help ik je met dat lastige tshirt). Hier werkt dit het beste. Overigens is dit alles tot stand gekomen nadat we er met zoon over hebben gepraat, gewoon een keer na het eten toen iedereen in een goede bui was. Want ook hij vond het maar niets hoe het ging. Hij heeft toen gevraagd of wij wilden helpen (dat is de tussenoplossing geworden), hij heeft een wekker gekregen en we hebben de eerste weken gestickerd om ons allemaal te belonen voor een leuke ochtend (Zijn toen met zoon naar de film gegaan). Sindsdien gaat het behoorlijk, de zomertijd zet alles wel weer ietwat op scherp maar we weten nu dat dat een fase is.

Karin van Vliet

Karin van Vliet

08-04-2009 om 14:08

Dan maar in pyjama!

Mijn jongste zoon zat ook een keer vreselijk te treuzelen op een ochtend toen zijn stiefvader hem op school zou afleveren...... en wat manlief ervan zei maakte geen indruk.
Toen heeft manlief zoon samen met zijn kleren op de achterbank van de auto gezet met de mededeling dat zoon van hem net zo makkellijk in pyjama naar school mocht. Op school bleek dat hij zich zonder commentaar zijn gewone kleren aangedaan had......

Kijk met je dochter ben je nu een strijd aan het voeren die je niet kunt winnen. Zij wil niet..... de beste aanpak is dat voor haar onaantrekkelijk te maken en een paar in pyjama naar school is helemaal niet erg.

Wil je man er niets meer van weten? Trek dan je handen er helemaal van af, dan moet hij er maar voor zorgen dat het goed komt. Het gegil moet je dan maar voor lief nemen. Ik zou het wel weten.

Andere mogelijkheid is dat je haar kamer stript van alles wat leuk is. Even aan school het probleem uitleggen en haar dan op haar kamer laten liggen..... met de mededeling dat er dan straf van school gaat volgen wegens spijbelen.
Thuis mag ze natuurlijk niks meer. Hoe lang zal dat leuk zijn?

Ook in pyjama

Mijn dochter was niet dwars, maar kleedde zich gewoon niet aan. Ik zei dat ik haar in pyjama naar school zou brengen maar ze zei "dat doe je toch niet". Wel dus: kleren in tasje, kind bij kop en kont gepakt en achterop de fiets gezet, afgeleverd bij school met de mededeling aan juf dat ze zich ZELF moest aankleden en anders maar niet. Maar tijdens mijn mededeling had dochter zich al aangekleed... Nooit meer problemen gehad. Ik hoefde alleen maar te vragen: "vandaag weer in pyjama naar school, schatje?"

Inderdaad...

hier ervaring met in pyjama naar creche brengen. Jongste weigerde zich aan te kleden of aan te laten kleden toen hij zo drie en een half was. Twee keer in pyjama naar de creche werpt hier nog steeds zijn vruchten af. Hij is nu bijna zes. Dus ik kan alleen maar zeggen dat het uitvoeren van deze actie behoorlijk effectief is. Hoef hier inderdaad maar te zeggen....goh in pyjama mag je ook naar school hoor, begint de klas de dag meteen met een leuk lolletje....Hij weet dat het gebeurd

Kind is acht, is in staat om zichzelf aan te kleden. Kan m.i. redelijk klokkijken, weet dat het naar school moet....beetje verantwoordelijkheid mag het hierin wel krijgen.

Ik schat zo in dat één keer deze actie behoorlijk effecetief kan zijn.

Een keer het hele ochtendritueel doornemen, compleet met daarbij de mededeling, dat jullie het zat zijn. Zij moet op tijd op school zijn, jij niet. Hoe kan je haar helpen, hoe laat moet de wekker staan, zeg het maar. Vertel er expliciet bij dat het gevolg van niks doen is, dat ze toch om 8.15 uur of hoe laat het ook is, het huis dient te verlaten. In kleren of pyjama....

Volgende ochtend nog een keertje herinneren...en dan let it happen.....aangezien je man er ook is, schat ik in dat je haar als het moet wel in pyjama naar school krijgt als het zover komt. Dan kan hij een handje helpen.

Veel succes!

groetjes van Purk

p.s. mocht je man het inderdaad niks vinden, dat kan, dan mag hij dé oplossing gaan aandragen, lijkt mij zo.

MRI

MRI

08-04-2009 om 15:50

Nog een tip

die ik volgens mij hier nog niet heb zien langskomen: teken in een 'strip', dus in twaalf plaatjes of zo wat ze allemaal moet. Dus , wc, wassen, aankleden, eten, schoenen aan, haar etc.
Bij mijn dochter helpt het, anders moet ik er de hele tijd achteraan zitten. Als je die strip combineert met de wekker en dat ze een uur heeft en dat het haar verantwoording is, ben je al een stuk verder. Mijn dochter is ook acht, ze vinden het echt leuk zo.

MR

Ervaringsdeskundige

Haha, ik heb wel eens bij school gestaan met een kleutertje in pyama! Toch wel eng hoor, om met pyama en al het schoolplein op te gaan .... vooral voor jezelf dan! Dreigen met dingen die je toch niet gaat uitvoeren is niet verstandig, dus bekijk of je het idd praktisch gezien echt kan en wil uitvoeren.

Wat hier wel hielp, was zonder ontbijt naar school. Dus niet eerst ontbijten en dan aankleden (zoals eerst de routine was), maar juist eerst aankleden en dan pas ontbijten. Trouwens, heeft ze het wel naar haar zin op school?
Sterkte!

Jun

Jun

08-04-2009 om 17:49

Uitspelen

Ik zou eerst met manlief om de tafel om op een lijn te komen. Samen moeten jullie toch wel tot een oplossing komen, hij kan toch ook zien dat dit niet werkt?

Groetjes van Jun

angel3

angel3

08-04-2009 om 18:17

Tv als beloning?

als ze graag tv kijkt zou je kunnen invoeren dat ze nog even tv mag kijken als alles af is... wellicht dat dat een stimulans is?
Hier is de regel eerst aankleden en dan mogen ze tijdens de boterham even tv kijken. Meestal een minuut of 20 omdat ze snel klaar zijn
Suk6 ermee

PS ik zou ook es dieper graven wat de reden van haar weerstand is. Wat zit hier achter? het is tenslotte geen peuterpuber meer....

Guinevere

Guinevere

08-04-2009 om 18:43

Kookwekker

Hier probeer ik het aankleden én eten 's morgens te versnellen door een kookwekker aan te zetten. Als het piepje gaat en je bent niet klaar, heb je een "rood kruis" verdiend. En een rood kruis betekent hier een half uur minder computertijd. Geloof me, dat doet echt pijn dus daar doet zoon alles voor.
Het ging trouwens altijd goed hier, door tv te laten kijken na het eten en aankleden, zolang dat tenminste vóór 8.00 geregeld was. Maar de laatste tijd is het een drama, zoon doet van alles, maar aankleden en eten is daar niet bij.

dijota

dijota

09-04-2009 om 00:54

Is ze echt moe?

Hoi,

Je schrijft niet hoelang het opsta drama al bestaat.
Heeft zij altijd al moeite gehad met opstaan of sinds kort? En is ze echt moe of is dit een reactie op de dag.
Zoals je aangeeft hoe ze reageert, bemoei je er niet mee, en schoppen en huilen, maar ook dat school haar niet echt boeit.... best gedragsmatig heftig.
Het kan zijn dat ze het niet op school naar haar zin heeft, maar het kan ook zijn dat ze extra aandacht nodig heeft bij het opstaan. Dat is niet erg, maar laat haar zeggen waar jullie haar bij kunnen helpen. Desnoods dek je de tafel in de avond.
Vraag aan haar hoe zij denkt dat het wel lukt en waarom.
Nogmaals is ze echt moe? Anders probeer het om te draaien, als jij morgen op tijd aangekleed bent mag je een kwartier langer opblijven (immers het is langer licht en op haar leeftijd kan dat)

Kan ik je nog prive mailen?
STERKTE

Bellefleur

Bellefleur

09-04-2009 om 09:08

En,

hoe ging het vanochtend?

Anna

Anna

10-04-2009 om 11:05

In andere situaties hetzelfde gedrag?

Ik herken veel dingen van toen mijn dochter een jaar of 6 was. Toen ging niet alleen het aankleden problematisch, maar zo ongeveer alles wat ze moest doen. Uiteindelijk trok ik het echt niet meer en heb ik via de huisarts hulp gezocht. We zijn bij een jeugdpsycholoog terecht gekomen, die bij het eerste gesprek al duidelijk maakte dat huilen, schoppen en slaan, geen gedrag is wat 6/7-jarigen nog vertonen. Uiteindelijk bleek er een soort van verklaring voor het gedrag van mijn dochter (hb en een vertraagde emotionele ontwikkeling), en hebben we handvatten aangereikt gekregen voor hoe met haar om te gaan.

groene specht

groene specht

12-04-2009 om 23:12

Wat later naar bed?

Ik had een heel gek idee, omdat het wel heel vroeg is als ze al rond 7 uur naar bed gaat. Zou je dat niet iets later doen, en dan een half uurtje gewoon lekker met haar gaan kletsen op een neutrale plek - van die moeder & dochtergesprekken? Misschien gaat het helemaal niet goed en heeft ze die slaap echt nodig, maar als je teveel slaapt wordt je moeilijker wakker en kun je nogal katterig worden.
Ik heb een tijd een echte heavy depressie gehad als kind en puber (tussen 8 en 15). Wat ik me vooral goed kan herinneren was dat ik niet te lang mocht slapen van mijn toenmalige psych, omdat dan extra veel eiwit werd afgebroken wat ik nodig had om nog een beetje blij te kunnen worden (kreeg ook extra vitamine B12). Nu zou je dan denken aan visolie, omega 3 en 6.
Maar, zoals ik al schreef, misschien helpt het niet. Of helpt juist dat half uurtje kletsen (positieve aandacht).

Monique D*

Monique D*

13-04-2009 om 21:10

Hoe gaat het op school?

Heeft ze zo'n hekel aan de school dat zij van alles doet om maar niet naar die school te gaan? Je vertelde dat zij het erg saai vond. Je zei ook dat je een 10-minutengesprek zou hebben met de juf. Heb je dit probleem ook met haar besproken? Hoe gaat het leren? Hoe gedraagt ze zich in de klas? Heeft ze vriendinnetjes? Of ligt ze niet goed in de groep?
Dit kan allemaal een rol spelen bij het niet willen meewerken met de voorbereidingen in de ochtend.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.