Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
niemie

niemie

20-04-2009 om 09:26

Moeite met vrienden maken na verandering van school

Ongeveer twee maanden geleden zijn wij verhuist. Onze oudste dochter zat in groep drie en moest door de verhuizing naar een andere school. Ze is erg gevoelig en verlegen van aard maar de eerste paar weken viel het ons allemaal erg mee, hoe ze het deed op haar nieuwe school. Met name sociaal gezien. Maar ja, ze was nieuw en dat is voor kinderen natuurlijk erg interessant. Toch merk ik aan mijn dochter dat ze het erg moeilijk begint te vinden op school. In de pauzes gaat iedereen toch met zijn eigen bekende clubje spelen en zij speelt alleen (dit wordt ook wel bevestigd door de juf die nu ook probeert te helpen hierbij). Speelafspraakjes maakt ze ook niet echt. Een paar keer is nu hetzelfde meisje hier geweest. Nu moet ik er bij zeggen dat ze op haar oude school ook geen hordes vrienden en vriendinnetjes had, hoor. Een paar vaste vriendinnetjes. Dit weekend had ze het lastig; ze vertelde me dat ze haar oude school toch wel heel erg mistte. Daar heb ik wel samen met haar over gepraat. Ze vertrouwde me ook toe dat ze op haar nieuwe school erg in de gaten gehouden wordt door de kinderen. In de zin van; als ze enigzins uit de pas loopt dan wordt ze meteen met veel kabaal terecht gewezen. En dat uit de pas lopen gaat dan om erg kleine dingen. Mijn dochter heeft niet veel zelfvertrouwen en haar weerbaarheid is ook niet zo best. Daar moet dus hard aan gewerkt worden. Heeft iemand tips hoe ik daar samen met mijn dochter aan kan werken?

Ik heb haar al proberen uit te leggen dat ze nog maar relatief heel kort op haar nieuwe school zit, en dat alles ook gewoon wat tijd nodig heeft maar ze vindt het toch wel moeilijk. Het dorp waar we nu wonen is ook best klein, het is hier echt ons kent ons en ook voor ons als volwassenen is het moeilijk om er tussen te komen. Nu maakt mij dat niet zo heel veel uit want ik heb mijn bezigheden en contacten toch wel. De mensen moeten natuurlijk ook een beetje aan ons wennen )

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Niemie

Ik weet niet of bij jullie over een week ook de meivakantien begint, hier wel en ze hebben 2 volle weken vrij. Misschien is het een idee om op een paar dagen "speelafspraken" te plannen voor je dochter bij jullie thuis. Soort mini feestjes dus, zomaar omdat ze nieuw is, soort housewarmingparty. Paar spelletjes doen of iets knutselen, wat lekkers, pannenkoeken eten. Dan is ze er ook niet zo lang tussenuit en de kinderen leren elkaar op een heel andere manier kennen dan alleen op school. Ik weet natuurlijk niet of zoiets bij je eigen gevoel past. Succes met je dochter want het is wel vervelend voor haar.

niemie

niemie

24-04-2009 om 08:54

Huilend naar school

Bah, het gaat hier niet echt lekker. Gisterenavond vertelde mijn dochter dat ze geplaagd wordt door een jongetje uit de klas (zover ik begreep is het alleen door dat ene jongetje). Niet heel ernstig maar mijn dochter trekt zich dingen heel snel aan. Het voorbeeld dat ze me gaf is dat als de juf uit de klas is dat hij dan naar haar toe komt en zegt dat ze een sukkel is....

In ieder geval stond ze vanochtend te trillen als een rietje op het schoolplein en eenmaal in de klas barstte ze in huilen uit. Veel meiden kwamen meteen naar haar toe (waren duidelijk echt meelevend) om aan haar te vragen wat er aan de hand is. Nu maakt ze zich ook waanzinnig druk om gymlessen (ze gymt altijd op vrijdag)en daar had ze het vanochtend thuis ook al te kwaad mee (ook huilen dat ze niet wilt gymen e.d. dat had ze trouwens op haar oude school ook; een giga hekel aan gym). Nou ja, ik ben in ieder geval met een rotgevoel uit de klas gegaan. Ik ben blij dat we straks twee weken vakantie hebben...

Leermomenten

ja het is kloten, ik zou dan het liefst zo'n jongen een klap voor de kop geven maar dat is mijn simpele emotie.

Je kan het misschien zien als leermoment, hoe leer ik mijn kind om te gaan met pesten ?

ik heb wel eens tegen mijn dochter gezegd "oh maar dat is ook geen leuk kind, kan hij ook niets aan doen natuurlijk". Geen idee of dat pedagogisch verantwoord is maar daarmee werd het wel veel minder erg. NU durft ze soms ook terug te zeggen 'wat doe jij stom zeg'. Dus ik heb de indruk dat het hier wat beter gaat met reageren op geklier (alle kinderen klieren wel eens overigens).

Ja goed pelle!

oh dat is wat voor mijn dochter, die ga ik ook voeren met tegenreacties komende tijd.

'wat leuk voor je dat nu je ook een scheldwoord kent' hahah !

Trouwens

hier zijn het vooral de meisjes met stomme hatelijkheden waar die van mij niet tegen opgewassen is. Al hoewel het nu echt wel al beter gaat, gelukkig.

Asa Torell

Asa Torell

24-04-2009 om 16:28

Hahaha pelle!

Dank je wel! Ik lig hier dubbel! Die van het scheldwoord ga ik thuis meteen gebruiken tegen zoon als het weer eens nodig is . (al zal hij dan wel meteen al die 100 scheldwoorden willen horen van me neem ik aan).

Koele kikker

Of niet terugschelden, maar heel onverschillig reageren (moeilijk hoor, goed oefenen!). Als dat joch weer eens zoiets zegt tegen haar, schouders ophalen, heel onverschillig zeggen van 'nou en?' of 'ja, leuk he'? en weglopen. Het zou wel helpen als ze in haar klas dan een kind heeft waar ze dan naar toe kan lopen natuurlijk, want samen sta je sterker met zoiets. Als die meiden van de klas haar troostten toen ze huilde in de klas, dan zie ik daar toch wel mogelijkheden voor hoor! Volgens mij komt dat wel goed.
Deze tactiek heb ik uit een boekje, ik dacht zoiets als 'hoe word ik een koele kikker'.

niemie

niemie

26-04-2009 om 11:25

Oefenen

Ik heb inderdaad met haar geoefend met wat ze allemaal kan terugzeggen (moeders kent wel een paar goede oneliners....)
Maar ze durft dat niet goed. Toch ging het 's middags gelukkig al wel weer wat beter. Het vervelende is dat als er een keer iets voorvalt op school dat ze dat bij wijze van spreke haar hele schoolweek laat beinvloeden. Ik kan dan praten als brugman tegen haar; dat ze dat niet moet doen maar dat lijkt het alleen maar erger te maken.

Het doet me in ieder geval goed om te lezen dat er meer ouders zijn die tegen dit probleem aanlopen (hoewel het voor de kinderen vervelend is natuurlijk).

Ik vind het ook moeilijk te bepalen of een kind dat uitgescholden wordt terug moet reageren of dat je ze moet aanleren om het helemaal te negeren.

mirreke

mirreke

27-04-2009 om 12:56

"wat je zegt ben je zelf"

Heb ik vroeger geleerd en zeggen mijn kinderen nu ook weer.
Ik zou kinderen nooit leren terugschelden, juist omdat ze zelf ervaren hoe erg het is ga je dat toch niet terugdoen... Grappige opmerkingen of snedige antwoorden vind ik ook leuk.
Maar ik zou op deze leeftijd, groep 3, even hiermee naar de juf stappen en het uitleggen. Misschien kan ze een kringgesprek besteden aan ergens nieuw komen, wennen en vrienden maken. Misschien kan bijvoorbeeld dat jongetje niet goed tegen veranderingen en is dit zijn manier om ermee om te gaan.
Misschien kan de juf die twee juist samen een werkje laten doen of een opdracht, en dan is het ijs ook gebroken.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.