Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Pipeloi

Pipeloi

02-06-2009 om 07:09

Te streng geweest of niet

Jullie lezen het al, ben ik vanacht te streng geweest of niet?

Eerst even erbij vertellen dat we al 2 nachten slecht hebben geslapen. 1e nacht door dochter die een film had gezien waardoor ze uiteindelijk bij ons in bed is beland, 2e nacht door zoontje die ziek was. Afgelopen nacht met beide kinderen afgesproken dat ze ieder in hun eigen bed zouden slapen, maar doordat ons zoontje (4) toch nog behoorlijk ziek was (hoge koorts) is die uiteindelijk toch weer in ons bed komen liggen.

Rond 3.00 vanacht werd onze dochter (7) wakker. Helemaal over de lut omdat haar broertje wel bij ons in bed lag, terwijl de afspraak was ieder in zijn eigen bed. Klopt, haar uitgelegd dat haar broertje echt heel ziek is, hoge koorts, zelfs een beetje lag te ijlen etc. Ze kon daar niet echt begrip voor opbrengen, en dacht eigenlijk alleen aan haar eigen belangen. Ze kan soms erg egoistisch denken, en daar kan ik slecht tegen. Ik wil dat het een meisje word die rekening kan houden met de gevoelens van een ander. Haar heel rustig uitgelegd en gevraagd begrip te hebben, verteld dat papa en mama naar 3 nachten slecht slapen nu ook erg moe waren, en rustig verder wilde slapen. Helaas had mevrouw daar geen boodschap aan, en dacht alleen aan haar eigen verdriet. Ze bleef maar door huilen en zichzelf het meest zielig vinden. Op den duur was ik het zo beu (haar eerst gewaarschuwd natuurlijk) en heb ik gezegd dat ze dan maar op mijn plaats moest gaan liggen (en ik in haar bed) maar dat ze de rest van de week (vandaag en morgen nog vrij, dus donderdag en vrijdag) niet mag afspreken. Ik wil gewoon niet dat het een egoiste worden. Ben ik nu te streng geweest? Hoe zouden jullie dit hebben aangepakt?

Alvast bedankt!

Groetjes een vermoeide mama.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Pipeloi

Ik kan me heel goed voorstellen dat je het zat was. Misschien is de door jou bedachte straf wel het enige waar ze om geeft dus een logische straf. Zelf zou ik denk ik geprobeerd hebben de straf korter te houden, dus haar vandaag en eventueel nog morgen iets ontzeggen. Nu heeft de hele week een negatieve sfeer door iets wat afgelopen nacht plaatsvond. Sterkte en een goede nachtrust gewenst.

Hetzelfde

Ik zou waarschijnlijk hetzelfde reageren als jij op een situatie die heel goed bij ons thuis zou kunnen voorkomen. Van een afstand echter denk ik dat het logisch is dat je dochter zo reageert en het inleven in een ander iets is dat met leeftijd moet groeien, dus het was makkelijker voor jou en je kinderen geweest als je had toegegeven, zodat iedereen het snel weer in slaap had kunnen vallen en het de dag erna met haar had besproken. Maar nogmaals, dit roept deze stuurvrouw nu van wal, zelf had ik op dat moment heel goed hetzelfde kunnen doen. Wat ik wel eens doe als ik bang ben te streng te zijn geweest: ik trek de straf niet terug (ze heeft zich evengoed niet wenselijk gedragen) maar geef haar de mogelijkheid een deel van de straf 'terug te verdienen' door goed gedrag

Meer bij jezelf houden

Hoi,

Op zo'n moment zit je er gewoon doorheen. Zelf vind ik dan dat ik de boel niet goed kan overzien en zou ik al helemaal niet een sanctie aankondigen die helemaal los staat van het probleem. Echt hoor, in de nacht zijn alle katjes grauw en van slaaponderbrekingen word ik zo naar! Maar goed, dat weet ik ook pas door ervaring, dus ik zal heus ook een keer zo boos gereageerd hebben, en de volgende ochtend zat ik dan met het gevoel waar jij nu mee zit. Sindsdien probeer ik 's nachts zo min mogelijk beslissingen te nemen.

Ik zeg dan dus alleen maar dat ik heel erg moe ben, en daar verbind ik een consequentie aan die logisch is. Ik zie niet meteen een verband tussen jouw moeheid en het niet mogen afspreken.

Wat betreft je verwachtingen van je dochter: ik kan me voorstellen dat je dat soort dingen 's nachts denkt, maar ik vind ze niet reeel. Daar is ze gewoon nog te klein voor. Wat je nu doet is dat je meteen de confrontatie aangaat, ingegeven door je eigen nare gevoel.

Om je een idee te geven: mijn oudste is af en toe verschrikkelijk humeurig. Ik ben dan wel heel streng, maar ik houd altijd ruimte voor zijn gevoel. Kijk, 's nachts naast jouw bed staan en teruggestuurd worden door een boze moeder voelt gewoon heel naar. Met woorden kom je daar ook niet echt uit. Ik zou dus uitleggen dat je niet voor haar kunt zorgen als ze jou onnodig uit de slaap houdt. Knuffelen en terugleggen. Geen discussie. Vooral knuffelen.

Guinevere

Guinevere

02-06-2009 om 11:23

Niet te streng

Hmmm, ik vind het niet te streng, eigenlijk wel soft dat je haar toch op jouw plek hebt laten slapen. Zo'n boos kind was hier gewoon opgepakt en naar haar eigen kamer gedragen. Ga daar maar boos doen. En blijf je kabaal maken, dan kun je een koude washand krijgen om je te helpen afkoelen. Klinkt hard maar het werkt wél.
Afspreken verbieden heb ik nog nooit gedaan. Ik ben gisteren wel onmiddelijk vertrokken bij ons uitstapje toen zoon van 6 lastig begon te doen en me een mep gaf. Huppakee, afgelopen, naar huis en er wordt niet gecomputerd vandaag.

Nabrander

Nog even een tip waar je misschien meer aan hebt. Ik kan niet goed slapen met kinderen in mijn bed, dus als de oudste (nu 7) aan mijn bedrand staat wegens enge droom of anderszins dan sta ik onmiddelijk op mijn benen, torkel met hem naar zijn bed en ga naast hem liggen. Ik heb dan wel een onderbroken nacht maar je wordt allebei niet wakker van discussies en het kind slaapt heel snel weer in. Dan kan je zelf weer terug naar je eigen bed.

Ervaring leert dat de lol er zo gauw vanaf is, na een of twee nachten is dit weer over. Het levert ze namelijk niet veel op, en vaak raken ze ook amper wakker dus ze herinneren het zich nog maar vaag.

Jesse_1

Jesse_1

02-06-2009 om 11:37

Begrijpelijk

Oei, oei, wat kan ik slecht tegen een beroerde nachtrust! Heel begrijpelijk dat je 's nachts niet voor rede vatbaar bent, maar een kind dat 's nachts om 3.00u wakker is waarschijnlijk ook niet .
My 2 cents:
1) Geen straffen geven die geen relatie hebben.
2) Niet toegeven of meteen toegeven. (dus niet toegeven na doorzeuren).
Maar mijn kinderen weten dat mijn nachtrust heilig is, dus wat dat betreft heb ik makkelijk praten gelukkig.
Ik zou nu overdag nog eens rustig met haar praten en uitleggen waarom broertje wel in bed mocht. Vertellen dat haar gedrag afgelopen nacht niet acceptabel was (blijven huilen en doordrammen) en de optie die genoemd was vond ik wel heel mooi: als ze nu 2 nachten keurig in haar eigen bed blijft slapen, kan ze een middag afspreken (de vrijdag) terugverdienen.
Succes en een goede nacht toegewenst!!! Jesse

Tirza G.

Tirza G.

02-06-2009 om 14:08

Tja

Ik zou dit heel anders hebben aangepakt. De afspraak "elk in je eigen bed" is namelijk geen afspraak tussen gelijken, het is een gebod wat wordt opgelegd. Ik snap je dochter helemaal. Zij vond die afspraak al niks en driekwart van het gezin houdt zich er niet aan, alléén zij moet zich er aan houden. De rest ligt lekker bij elkaar, mooi is dat.
Bovendien kon ze blijkbaar toch weer niet slapen, want waarom stond ze er anders? Waarom ben je bang dat ze egoistisch wordt? Waarom is opkomen voor je eigen belang als je onrechtvaardig wordt behandeld egoistisch? Is jouw wens (Mij Niet Storen) niet egoistisch dan?
Je dochter werd middenin de nacht wakker. Ze voelde zich blijkbaar niet prettig/veilig. En jij verwacht redelijkheid en begrip van haar, terwijl dat bij jezelf ver te zoeken is? Wonderlijk.

Tirza

Katrien

Katrien

02-06-2009 om 15:38

Eens met tirza

Ik ben het eigenlijk eens met Tirza. Ik vind dit helemaal niet egoïstisch van je dochter, integendeel. Ik vind het eigenlijk best erg voor haar.

Ze krijgt iets opgelegd van mama (want geef toe, een afspraak kan je dit niet noemen, dit is een gebod) en dan moet zij alleen zich daaraan houden, anders is ze egoïstisch. En dan krijgt ze ook nog eens een dagenlang durende straf die helemaal niets met het zogezegde vergrijp te maken heeft.

Ze is nog maar een kind. Dit gebeurde midden in de nacht, niet een moment waarop we op ons best zijn. En dan is zij diegene die maar begrip moet tonen zonder het zelf te krijgen?

Katrien

Maylise

Maylise

02-06-2009 om 17:06

Ook eens met tirza

Tirza verwoordt heel goed wat ik ook vind. Ik vind dit incident verder absoluut geen indicatie van of je dochter wel of niet egoïstisch is. Ik vind haar reactie zeker gezien het tijdstip en de situatie zeer begrijpelijk.

Maylise

liora

liora

02-06-2009 om 17:15

Ook een

Hoi,

Ben het ook eens met Tirza. En ik vind het heel naar dat je dochter niet eens zich benadeeld mag voelen, terwijl ze dat werd! Dan worden haar allerlei negatieve eigenschappen toebedeeld, terwijl jullie gewoon je belofte niet nakomen, daar komt het op neer.

Je kunt op zijn minst begrip tonen voor haar gevoel, namelijk dat het oneerlijk is dat broertje wel in bed mocht bij jullie.

Liora

Bastet

Bastet

02-06-2009 om 18:44

Eens

Ja,eens,ze is pas zeven.Dat lijkt heel wat als je nog een jonger kind hebt,maar echt,ze is pas zeven.Dan is het voor lang niet elk kind makkelijk om rekening te houden en begrip te tonen voor een ander,zeker niet midden in de nacht.
Groetjes,Bastet

Pipeloi

Pipeloi

02-06-2009 om 20:37

Tirza

Ik begrijp wat je bedoelt, en ik vind haar ook geen egioste, maar vond eigenlijk dat ze wel een beetje rekening kon houden met haar zieke broertje, en ik hoopte op haar begrip waarom hij wel in ons bed mocht en zij niet.

Dat de helft van het gezin zich niet aan de afspraak houd lijkt me logisch. Man en ik mogen toch wel samen slapen. En het lijkt me ook nogal wat als ik aan haar moet vragen of ze aub in haar eigen bed wil blijven. Is het raar als ik haar dat opleg? Wij bepalen tenslotte nog altijd wat er wel en niet gebeurd, niet zij.

Ik zie nu wel in dat mijn wens van niet storen ook wel egoistisch is, als je het zo bekijkt begrijp ik haar dus wel. Maar ik ben van mening dat uiteindelijk hetgeen wij (vader en moeder) zeggen bindend is, en ik niet in alles rekening met haar kan houden en met haar kan overleggen. De straf staat idd in geen enkele verbinding met het vergrijp (om het zo maar even te noemen). Was denk ik een wanhoops actie om weer aan het slapen te kunnen. Misschien toch maar minder discussie in de nacht, en gewoon van bed ruilen.

Bedankt voor jullie reacties tot dusver.

angel3

angel3

02-06-2009 om 21:10

Hier ook

als kind hier uit bed komt is er echt een reden. Weet niet of je dochter vaak uit bed komt want dan reageer je missch heftiger. Een van ons gaat dan bij hem liggen, hij slaapt anders echt niet meer. Bij ons in bed vind ik niet fijn want hij neemt hele bed in beslag. Als 1 van ons bij hem ligt op een matras ernaast is hij ook blij. En nee een kind van 7 is op zo n moment niet echt 'considerate'.... ik overigens ook niet. Ik zeg weleens: maak mij s nachts wakker als er iemand vermoord moet worden. Ik kan het!

Pipeloi: geen discussie in de nacht.

Ook zoiets. Discussie kan inderdaad niet 's nachts. Dat is ook een regel/afspraak/bevel bij ons. Ik vraag dus eigenlijk amper wat er is. Gewoon rechtsomkeert naar het eigen bed en knuffelen tot ze slapen.

Eventueel 's ochtends vragen wat er nou was.

Dit omdat zowel wij als de kinderen eigenlijk 's nachts niet normaal kunnen overleggen. We willen maar één ding (een moord tussendoor kan nog wel; angel3 ik kan het niet mooier zeggen!) - juist, slapen.

Yvonne

Yvonne

02-06-2009 om 21:55

Pipeloi

Natuurlijk kun je van te voren tegen je kind zeggen dat ze in haar eigen bed moet blijven. Dat je dat niet overlegd maar dat het meer een gebod is lijkt me logisch. Alleen zou ik 'snachts nooit in discussie zijn gegaan als er voor haar dan toch een reden was om naar jullie toe te komen en al zeker geen straf hebben uitgedeeld als ze niet terug wil.
Het was dat je zoontje al ziek bij jullie in bed lag en er waarschijnlijk geen plek voor 4 personen in het bed is. dan idd of even met haar mee terug naar haar eigen bed of zoals je nu hebt gedaan haar in jullie bed erbij laten en 1 van jullie in haar bed. Alles zo soepel mogelijk en snel mogelijk weer in rust krijgen en er de volgende ochtend verder over praten.

's nachts is niemand redelijk

Je dochter niet (die heeft behoefte aan je nabijheid en snapt niet waarom ze wordt afgewezen) en jij al helemaal niet, vooral die 'straf' snap ik echt niet hoor!
Gewoon naar eigen bed brengen en ernaast liggen als je haar niet in je eigen bed wilt, of een beetje inschikken en samen verderslapen.

Ben blij dat wij gewoon een familiebed hebben. Dan heb je dit soort nachtelijke perikelen nooit.

Pipeloi

Pipeloi

03-06-2009 om 07:48

Vanacht

kwam ze weer, was bang. Manlief is in haar bed gaan liggen, zij bij ons. Hmmmm, ik zou ook best een familiebed willen, maar dat past helaas niet. En ik vind het idd niet erg als ze bij ons liggen, maar 4 past gewoon niet. En dochters bed is lekker voor haar, maar voor onze ruggen toch eigenlijk iets te hard, maarja, dat moet dan maar he.

Oke, de straf is niet redelijk geweest. Maar......wanneer dlen jullie dan wel een straf uit? Ik had in eerste instantie zoiets van; ze luistert niet naar ons, dus ik hang er een straf aan. Oke, miss niet helemaal eerlijk gezien de situatie. Maar wanneer is een straf dan wel eerlijk? Ruimte voor overleg en uitpraten is er eigenlijk altijd wel, maar als ze iets doen wat echt niet kan, mag er toch een straf aanhangen. Maar waar ligt voor jullie die grens dan? Ben ik erg benieuwd naar.

Ik merk soms wel aan mezelf dat als ze echt niet doen wat ik van ze verlang, ik daar een straf tegenover zet (en echt geen hele strenge hoor), maar dat is dan puur om datgene van ze gedaan te krijgen wat ik verlang op dat moment. Eerlijk? Misschien niet, maar hoe dan? Als we bijv iets leuks gaan doen, en zoon eet zijn fruit niet, dan zeg ik dat we pas gaan als hij zijn fruit opheeft. Is dat dan ook te streng? Sjemig, begin even aan mezelf te twijfelen, pffff.

Grtz Pipeloi

MAb

MAb

03-06-2009 om 11:44

Rare straf

ik snap wel dat je het even gehad hebt. Maar de straf snap ik niet. Het een heeft niets met het ander te maken. Ik snap ook dat je dochter zo gereageerd heeft.
Het beste was volgens mij wel geweest haar naar haar bed te sturen of zoals iemand eerder schreef, met haar in haar bed even liggen tot ze ingeslapen is.
Ipv straf zou ik eerder een beloning beloven als ze bv 1 week in bed bleef slapen of zo.

Polly Shearman

Polly Shearman

03-06-2009 om 12:45

Uit bed komen snachts

hoeft hier niet te betekenen dat er iets is hoor, de heren komen regelmatig uit bed voor een plasje of een slokje water, wandelen dan langs ons bed om te kijken of wij al slapen en wandelen dan rustig weer naar boven.
Hier komt het regelmatig voor dat als ze 1 keer wakker worden van een nare droom ( dat gebeurt soms) dat ze de nachten daarop ook "ineens" wakker worden en dezelfde aandacht een troost willen als die eerste nacht.. ik ken ze.. dat is dan harstikke nep.
Door ze gewoon terug naar bed te sturen is het altijd zo over, als ik er in mee ga kan het wel een week duren ( heb ik ook eens getest)
groet, polly

Rafelkap

Rafelkap

03-06-2009 om 15:47

Tegen straf

Ik ben sowieso tegen straf. Ik denk niet dat je dan goede signalen afgeeft aan een kind - en zeker niet tegen een kind dat bang is. Je schrijft: "Ze kan soms erg egoistisch denken, en daar kan ik slecht tegen. Ik wil dat het een meisje word die rekening kan houden met de gevoelens van een ander." Ik denk dat anderen dat al zeiden: vanaf een jaar of zeven gaan kinderen dat leren. Je kan dus niet van haar verwachten dat ze rekening met jou houdt. Dat je chagrijnig bent, zeker 's nachts, dat kan, maar daar wordt ze alleen maar tegendraadser van. Ik zou gewoon heel rustig blijven, haar in bed nemen of naar bed brengen maar zeker niet boos worden en dreigen met van alles. Vanuit haar optiek is het heel naar dat haar broertje wel en zij niet bij jullie in bed mag liggen, maar dat kan je haar uitleggen (en trouwens: ziek zijn is ook niet leuk).

Rafelkap

Rafelkap

04-06-2009 om 09:04

Verschillende manieren van opvoeden

Er zijn verschillende manieren van opvoeden. Autoritair (met straffen en belonen) is er 1 van. Men leze Gordon "Luisteren naar kinderen). Ik zag dat er nog een opvoedboek is (niet gelezen maar wat ik erover las sprak mij wel aan):
"liefdevol opvoeden, een kunst" http://opvoeden.googlepages.com/

Guinevere

Guinevere

04-06-2009 om 09:42

Huh, rafelkap

Ik maak hier veel gebruik van straffen en belonen, en ik ben tóch beslist niet autoritair. Wel duidelijk. Als je over mijn grens gaat, dan krijg je straf, zo helder als wat. Tot aan die grens kun je met mij erg veel kanten op.
Bovendien heeft mijn zoon ADHD en ADHD-ers hebben extra veel behoefte aan duidelijkheid (straffen en belonen, ja).

Rafelkap

Rafelkap

04-06-2009 om 10:14

Guinevere

Straffen en belonen wordt "de autoritaire manier van opvoeden genoemd". En natuurlijk, bij adhd kinderen werken bepaalde methodes niet. Ik zeg ook niet wat juist is maar wat ik een prettige methode vindt. En Pipeloi is volgens mij zoekende naar een manier van opvoeden die bij haar werkt en waar zij zich prettig bij voelt.

Pippin

Pippin

04-06-2009 om 11:18

Bij onze adhd-er werkt juist straffen niet. Noodgedwongen zijn wij ons daarom in opvoeden zonder straffen gaan verdiepen. Zo zie je maar weer, 't zijn net mensen.

Guinevere

Guinevere

04-06-2009 om 11:52

Haha

Daar ben ik het mee eens, Pippin. En....ouders zijn ook al nét mensen, grappig is dat. Ik ben wel benieuwd naar jouw aanpak. Denk dat we dan wel even naar "zorgenkinderen" moeten verhuizen?

Nog steeds?

Je schrijft dat 4 echt niet past .... dus toen je dochter weer kwam, lag je zoon ook nu weer (of nog steeds) in jullie bed? hmm.

Ik snap wel dat je je kinderen grenzen wil leren en dat moet ook, maar in de situatie die je omschrijft in je draadje lijkt dat toch niet zo'n handig moment: je maakt een afspraak met beide kinderen en je houdt je er zelf niet aan! (en dat kennelijk al een aantal nachten, want je zoon ligt telkens in jullie bed.) Oke, hij is ziek. Maar een ziek kind hoeft toch niet bij je in bed?

Waarom niet ruiterlijk toegeven aan je dochter dat je je niet aan je afspraak hebt gehouden en haar de situatie uitleggen? Waarom niet zeggen tegen haar dat als jullie zoon straks beter is en zij zich als grote zus gedraagt (in eigen bed slaapt) dat jij en zij samen ...... gaan doen (iets wat ze heel leuk vindt)? Wees niet boos op haar. Ze voelt zich denk ik buitengesloten want ja, natuurlijk is het het ouderlijk bed en zijn jullie altijd samen, maar met zoonlief er bij is het wel 3-1 en is zij als enige buitengesloten.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.