Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Majda

Majda

29-09-2009 om 21:49

Seksuele voorlichting

Bij mij leefde altijd het idee dat kinderen op een gegeven moment vanzelf vragen gaan stellen over 'waar baby's vandaan komen', 'waarom jongetjes een piemel hebben', etc. En dat ze er dan ook aan toe zijn om antwoord te krijgen op die vragen. Mijn dochter van 5-en-een-half heeft nooit vragen gesteld in die richting. Ook niet toen ze een jaar geleden een broertje kreeg of toen ze een half jaar geleden een neefje kreeg, terwijl ik toen toch wel vragen in die richting verwachtte.

Wat betekent dit nou? Dat ze er nog niet aan toe is?

Ik heb al sinds ze drie is een 'goed' antwoord in mijn hoofd, dus ik ben er klaar voor, zeg maar. Ik vind het geen probleem dat we nog geen gesprek over seksualiteit hebben gehad, maar waar ik wel een beetje bang voor ben is dat ze het vanzelf op andere plaatsen gaat oppikken. Op school, bij vriendinnetjes, dat soort dingen. En ik wil haar dan toch graag eerst mijn verhaal hebben verteld. Wat zal ik doen? Er tussen eten en afwas eens over beginnen? Vragen wat ze al weet? Of het gewoon maar laten rusten en wachten tot ze er zelf mee komt?

Ik hoor graag hoe jullie hier tegenaan kijken.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Mees

Mees

29-09-2009 om 21:56

Nog niet echt

Ik heb zelf ook een dochter van 5,5 en nog eentje van 7. Beiden nog geen echte sexuele voorlichting (op hun niveau) gegeven. Omdat ze er nooit echt naar gevraagd hebben. Ze weten wel dat een baby in je 'buik' groeit, en dat dat via je vagina naar buiten komt, maar hoe het daarvoor gaat? Ook geloof ik wel eens verteld dat papa een zaadje heeft en mamma een eitje, en dat er zo een kindje komt. Ooit heeft oudste (toen 5) het wel eens als volgt samengevat: mamma legt een eitje in de tuin, en papa plant er een zaadje bij. Wel de klok horen luiden maar waar hing die klepel nou??

Majda

Majda

29-09-2009 om 22:11

Maar zelfs dát weet mijn dochter niet

Althans, daar ga ik vooralsnog vanuit.

Goed, ze weet dat een baby in een buik groeit, maar van hoe dat kind er in is gekomen of er weer uit moet (ja, in het ziekenhuis) heeft ze echt geen flauw benul.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

30-09-2009 om 08:05

Majda

De ervaring met mijn kinderen is dat de vraag HOE de baby in de buik komt, absoluut niet de eerste vraag is. Alles op zijn tijd. Heb niet een te 'idealistisch' beeld van seksuele voorstelling. Dus dat kind een vraag stelt en je daar vervolgens een uur uitgebreid over praat (je hebt het verhaal al klaar, schrijf je). Hier ging het echt met 'losse flodders'. Kind vraagt iets en heeft alleen maar behoefte aan antwoord op dat specifieke onderwerpje.
'Hoe gaat de baby er eigenlijk uit, moet je dan de buik opensnijden?' Nee hoor, hij komt er aan de onderkant uit. Naast het plasgaatje zit nog een ander gaatje, daar gaat hij door.
Kind knikt tevreden en gaat weer verder met spelen (als kind überhaupt al gestopt was met spelen om de vraag te stellen).
Zo kwam op enig moment ook de vraag hoe de baby dan in de buik kwam. 'Mama heeft een eitje in de buik en toen daar een zaadje van papa bij kwam, ging er een babietje groeien'. En dat bleek voor dat moment ook weer voldoende info. Tijdje later kwamen de kinderen dan dan weer op terug. 'Hoe komt dat zaadje van papa dan in jouw buik? '.
Vanaf een jaar of zeven zou je het boek 'over babies enzo' met je kind kunnen lezen. vanaf een jaar of tien de opvolger: over sex enzo. Erg leuke en geschikte boeken wat ons betreft.

Laminaat

Laminaat

30-09-2009 om 08:31

Bewust voorlichten

Majda,

Ik heb mijn kinderen wel uit mezelf voorlichting gegeven. De jongste kwam er ook niet uit zichzelf mee.aar heb ik gevraagd hoe zij dacht dat het babietje uit de buik zou kunnen komen en ook hoe het er in was gekomen. Ze begon te fantaseren en samen kwamen we tot de ware toedracht. Later kwamen er meer vragen en sindsdien is het een lekker open onderwerp.
Laminaat

Tihama

Tihama

30-09-2009 om 12:16

Zelf beginnen

Ik beschouw sexuele voorlichting hetzelfde als verkeersles. Je gaat niet wachten tot een kind vraagt waarom rechts voorrang krijgt. Je wil namelijk dat ze veilig in het verkeer zijn.

Nu speelt er bij sex nog iets anders: er hangt een zweem van taboe en geheimzinnigheid om heen. Kinderen krijgen al heel snel door dat het onderwerp wellicht iets is waarover je niet praat. Als ze niet op jonge leeftijd zelf met vragen komen, is de kans steeds groter dat ze er op latere leeftijd (6,7 jaar) er ook niet meer mee komen omdat ze het idee hebben gekregen dat je hier niet over 'hoort' te praten.

Ik ben onze kinderen daarom gewoon vanuit mezelf gaan voorlichten. Met een goed boek met aantrekkelijke plaatjes erbij. Vanaf hun 3e. Toen ze 4 waren wisten ze allebei exact hoe zaadjes uit piemels komen en via de vagina van de moeder samen een kindje maken in de buik.
Hoewel ze geen van beiden uit zichzelf vragen stelden, hingen ze direct aan mijn lippen. En toen kwamen de vragen vanzelf.

Doordat ik jong begonnen ben met de technische kant, was er veel om op voort te borduren. Toen er vorig jaar een stuk op het Jeugdjournaal kwam over loverboys, was dat een mooie aanleiding om de kinderen hiervoor te waarschuwen. We praten nu niet meer over de zuiver technische aspecten, maar juist over de emotionele (ook gericht op mijn dochter van 8). En intussen vertel ik af en toe over de risico's met ziekten (bij de oudste van 12) en het belang van condooms. Ik vertel dan ook welke argumenten mensen allemaal kunnen gebruiken om het niet te willen.

Ik krijg nog wel eens reacties van andere mensen die vinden dat ik hier veel te vroeg mee begonnen ben, maar ik denk echt dat vroegtijdig informatie geven de beste bescherming is. Het lijkt mij heel onhandig om het onderwerp uit te stellen.

Tihama

ayla

ayla

30-09-2009 om 13:17

Nooit over nagedacht

dochter van 5 is hier ook niet mee bezig, ook totaal niet over nagedacht dat ik al iets moet vertellen, ze is pas 5. ze weet dat in baby inde buik zit maar verder helemaal niets naar mijn idee.

judiths mama

judiths mama

30-09-2009 om 15:06

Hier ook nauwelijks

Dochters van 6 en 4 vragen ook nauwelijks iets. Van de week heb ik bij een boekenbeurs het boekje: ik vind jou lief van Sanderijn van der Doef aangeschaft. Ik denk dat ik toch maar eens dat boekje ga voorlezen. Tot nu toe weten ze dat als er bij mama's eitje een zaadje van papa komt, dat er dan een baby'tje groeit. En waar het dan uit komt: uit het babygaatje. Hoe groot is dat gaatje dan? Precies groot genoeg (of soms iets te klein, maar daar komen ze wel achter als ze zelf zwanger zijn!). Het meest hilarische was nog wel de ontdekking dat je bloot geboren wordt en dat iedereen dan je billen kan zien...

Majda

Majda

30-09-2009 om 19:43

Dank

Dank voor al jullie reacties. Ik ga maar eens aan de babbel met dochter. Het is voor mij toch belangrijk dat ze het verhaal - of althans een eerste begin daarvan - van mij hoort.

En Janneke, 'blote billen' is hier ook goed voor een onbedaarlijke lachbui, dus die gooi ik er zeker in.

Wat zie ik over het hoofd?

Tihama: ik denk echt dat vroegtijdig informatie geven de beste bescherming is. Het lijkt mij heel onhandig om het onderwerp uit te stellen.

Tihama, even een vraagje want wellicht zie ik allerlei gevaren over het hoofd voor mijn kleuter zoon (4): waar moet ik hem tegen beschermen door vroegtijdig sexueel voor te lichten? Tegen onveilige sex? Tegen verkeerd woordgebruik? Tegen kinderlokkers? NIet lullig bedoeld hoor, maar ik zie het mogelijke gevaar niet tenzij je hebt over kinderlokkers en voorlichting over sexuele normen en waarden, en veilig vrijen. Kinderlokkers vind ik uiteraard belangrijk om op deze leeftijd voor te waarschuwen naturlijk maar dat valt mi. niet onder sexuele voorlichting. En die andere zaken daar is mijn kind op deze in ieder geval totaal niet aan toe.

Of heb je het over andere mogelijke gevaren die ontstaan als je je kind te laat (?) voorlicht op kleuterleeftijd? Wat is daar precies "onhandig" aan dan? Want die wil ik dan graag weten natuurlijk als liefhebbende en zorgzame moeder!

groet JOpi

Jopi

Ik denk dat als je met je kinderen op een jonge leeftijd praat over dit soort dingen (waar komen de baby's vandaan, vrijen enz) haal je de taboe eraf. Ik denk dat dit er voor zorgt dat kinderen op latere leeftijd (wanneer het echt gaat spelen) ook met vragen naar je toe durven komen. En dat (wat betreft veilige sex) kinderen dat als heel normaal zien. Omdat ze niet anders gehoord hebben.

gr Aapie

Jopi: het gaat om de langere termijn

Als je vroeg begint groeien ze, zoals aapie heel juist opmerkt, op met de indruk dat sex er gewoon bij hoort als gespreksonderwerp. Dat werpt pas veel later zijn vruchten af.

Tihama

Tihama

02-10-2009 om 17:16

Lang antwoord

“Tihama, even een vraagje want wellicht zie ik allerlei gevaren over het hoofd voor mijn kleuter zoon (4): waar moet ik hem tegen beschermen door vroegtijdig sexueel voor te lichten? Tegen onveilige sex? Tegen verkeerd woordgebruik? Tegen kinderlokkers? NIet lullig bedoeld hoor, maar ik zie het mogelijke gevaar niet tenzij je hebt over kinderlokkers en voorlichting over sexuele normen en waarden, en veilig vrijen. Kinderlokkers vind ik uiteraard belangrijk om op deze leeftijd voor te waarschuwen naturlijk maar dat valt mi. niet onder sexuele voorlichting. En die andere zaken daar is mijn kind op deze in ieder geval totaal niet aan toe. “
Ik heb het over een heleboel verschillende zaken. Als ik ergens kom waar ze zeggen dat ik altijd de koektrommel mag pakken, maar hij staat niet open op tafel en ik krijg geen koekje aangeboden, dan zal ik niet snel die koektrommel uit de kast pakken. Je kunt je kind 1000 keer vertellen dat ze álles mogen vragen over sex, maar als je niet van jongsafaan hier relaxed zelf over praat, dan geef je de impliciete boodschap af dat het toch eigenlijk minder gewenst is. Dat wordt dan nog eens benadrukt door de manier waarop kinderen er onderling over spreken. Stel dat je kind te maken krijgt met sexueel misbruik door een bekende. Oom, oppas, buurjongen, vriendje van de oudere broer.. En je kind heeft de impliciete boodschap gekregen dat sex iets is waar je niet over praat. Hoe groot is dan de kans dat je kind gaat zwijgen?
Hoe ga je je kind beschermen tegen kinderlokkers als je ze niet expliciet verteld hebt wat een kinderlokker is? Dat het een volwassene is die sex met een kind wil? En hoe zo’n man een kind dan aanpakt/overtuigt? Hoe bescherm je een kind tegen een kinderlokker als ze nog niet weten wat sex is? Het is dan wel heel mistig.
Het vervelende vind ik ook, dat als je wacht met voorlichten tot het écht niet langer meer wachten kan: dan moet je in een klap heel veel vertellen. En je kind moet dat ook allemaal snel verwerken. De beschikbare tijd om vragen te stellen, zaken in perspectief te plaatsen is dan stukken korter. Over dat loverboyverhaal. Mijn dochter is 8. Ik hoorde onlangs van een meisje van 10 dat in handen gevallen was van een loverboy. Ik zou het heel lastig gevonden hebben om mijn dochter van 8 uit te leggen wat de risico’s waren van een loverboy, als ik haar éérst zou moeten uitleggen wat sex is.
Ik zie ook vaak dat mensen het uitstellen omdat ze zichzelf ongemakkelijk voelen bij het onderwerp, maar naarmate je kind ouder wordt, wordt het onderwerp alleen maar ongemakkelijker. Met een puber praten over sex is anders dan met een kleuter. Als je het zelf ongemakkelijk vindt, dan ga je het meestal niet makkelijker vinden als een kind ouder is. Integendeel.
Ik hoor vaak argumenten dat een kind er nog niet aan toe is. Maar stel je leren lezen ook 2 jaar uit omdat het kind er nog niet aan toe is? Ik vraag me af of het niet veel vaker zo is dat je als ouder er eigenlijk niet aan toe bent. Dat je of zelf geleerd hebt dat het een lastig onderwerp is of dat je je kind nog niet wilt associeren met sex.
Mijn schoonmoeder vertelde overigens dat zij eindelijk de moed had gevonden om haar kinderen voor te lichten toen ze 10 waren. Maar tot haar grote opluchting zeiden ze toen dat ze alles al wisten. De versie van mijn man: ‘ik had alles al van de straat gehoord en ik moest er niet aan dénken om hier met mijn moeder over te praten’. Ik wil die situatie niet meemaken.

Tihama

Tihama

Tihama

02-10-2009 om 17:16

Antwoord rode beuk en jopi

kijk: DAT bedoel ik dus

Tihama

Uitersten

Sexualiteit bespreekbaar maken is voor mij net zo vanzelfspreken (leuke woordspeling!) als het je kind zn gevoelens onder woorden leren brengen, en kunnen en durven praten met zn ouders over wat hem of haar echt bezighoudt. De vraag was dacht ik meer 'wanneer' en 'hoe' en niet 'of' je dat doet.

Er zit wel een groot verschil tussen wachten totdat je kleuter zelf aangeeft interesse te hebben in het onderwerp en het doorgetrokken doomscenario dat je nooit wat bespreekt met je kind omdat je dat zelf moeilijk vindt met risico dat ze/hij tot in de puberteit niet weet wat een loverboy, kinderlokker of sex als een groot taboe is gaan zien en alles van de straat moet horen.

Ik denk niet dat je kind grote schade oploopt als je 'pas' met 6 begint uit te leggen waar de babietjes vandaan komen ipv met 3. Ik vind de angst voor 'te laat' voorlichten anders bijna net zo krampachtig als het onderwerp volledig vermijden.

Maar fijn om te lezen dat we daar hetzelfde over denken!

Mathilde

Mathilde

05-10-2009 om 12:52

Zelf vragen stellen

Als ze er zelf geen vragen over stelt, zou ik wel eens polsen wat ze er al van weet of denkt te weten. Misschien blijkt dan dat ze er inderdaad nooit over heeft nagedacht. Of dat ze juist allerlei verkeerde idee-en in haar hoofd heeft. Zo had mijn dochter toen ze 2,5 was nooit gevraagd hoe haar babybroertje uit mijn buik moest. Ze was er gewoon van uit gegaan dat baby's door de navel heen komen, met een laddertje. Dat vertelde ze me pas toen ik haar vroeg hoe zij dacht dat baby's uit de buik van hun moeder komen. In al die maanden zwangerschap, bevalling en daarna had ze hier nooit een vraag over gesteld.
Mijn oudste is nu 6 en vorig jaar heb ik het al genoemde boekje van Sanderijn van der Doeff gekocht en voorgelezen. Dat geeft veel aanknopingspunten om verder te praten. Mijn jongste (3,5) pikt daaruit op wat hij momenteel aan kan.
Overigens kreeg ik op vakantie de vraag: mamma, hebben meisjes ook een eikel? Dit nadat jongste had ontdekt dat zijn voorhuid helemaal los zit en dat er ook iets onder zit. Nou, ga d'r maar aan staan. Ik heb het uitgelegd .
Mathilde

Sascha2

Sascha2

05-10-2009 om 15:39

Mathilde

Grappig, toen ik van de derde zwanger was, dacht mijn zoontje van toen bijna drie jaar ook, dat een baby met een laddertje via de navel uit de buik zou komen. Inmiddels ben ik van de vierde zwanger en is mijn zoontje bijna vijf jaar. En hij heeft het nu door: een baby komt namelijk helemaal niet via de navel mbv een ladder uit de buik, maar gewoon via de rug uit de buik van de moeder . Hij vraagt er niet naar en dus leg ik nog niets uit. Mooie fantasie heeft hij in ieder geval. Als de tijd rijp is, zal ik een open en eerlijk antwoord geven.
Mijn dochter van 3,5 is een hardnekkige weigeraar om zindelijk te worden. Zij is er maanden van overtuigd geweest dat zij niet op een toilet kan plassen omdat ze geen piemel heeft...

Mathilde

Mathilde

06-10-2009 om 11:07

Gossie

Wat grappig Sascha, want zo zou ik nooit hebben gereageerd. Toen ze me over dat laddertje vertelde, was ik zo verbijsterd dat ik meteen zei: nee natuurlijk niet, hoe kom je daar nou bij? Ik ben over het algemeen wel erg in voor fantasie, maar niet op dit gebied . Want wanneer vind jij de tijd dan rijp? Misschien vraagt hij er zelf namelijk wel nooit naar. Dat doet me denken aan die vriendin van mij die huilend op de wc zat toen ze voor het eerst ongesteld werd (met 10), omdat ze dacht dat ze ging doodbloeden. Zoiets zou ik toch graag voorkomen bij mijn eigen dochter en voor mijn zoon lijkt het me ook wel handig om op de hoogte te zijn. Dus ik streef ernaar dat ze tussen de acht en tien alles weten over de praktische aspecten en dan kunnen we in de puberteit doorpraten over liefde en verliefdheid .
Mathilde

Tihama

Tihama

06-10-2009 om 18:02

Gewoon de waarheid?

"Inmiddels ben ik van de vierde zwanger en is mijn zoontje bijna vijf jaar. En hij heeft het nu door: een baby komt namelijk helemaal niet via de navel mbv een ladder uit de buik, maar gewoon via de rug uit de buik van de moeder . Hij vraagt er niet naar en dus leg ik nog niets uit. Mooie fantasie heeft hij in ieder geval. Als de tijd rijp is, zal ik een open en eerlijk antwoord geven. "

Ik begrijp je niet helemaal. Blijkbaar is je kind er wel mee bezig, want anders gaat hij er niet over fantaseren. Wat is er mis mee om hem gewoon de waarheid te vertellen? Het technische verhaal is zo simpel. Meisjes hebben 3 gaatjes: 1 om mee te plassen, 1 om mee te poepen en 1 waar baby-zaadjes door naar binnen kunnen en babies die klaar zijn door naar buiten komen. En dat is net een elastiekje zodat het altijd past. Klaar.

Ik begrijp echt niet wat er zo extreem moeilijk aan dit verhaal is waardoor het zo lang uitgesteld moet worden. De voorrangsregels in het verkeer zijn stukken moeilijker uit te leggen.

Tihama

Sascha2

Sascha2

06-10-2009 om 20:42

Nou

Ik ben het met jullie eens, dat een gewoon eerlijk antwoord juist goed is. Het is geen moeilijk onderwerp, zolang je het zelf niet moeilijk maakt. Dat zal hier ook zeker gebeuren. Wat ik hierboven schreef was puur een
reactie op wat Mathilde schreef, nl. een herkenning van de reactie van een kleuter, dat een baby met een laddertje uit de navel komt. Ik vond het grappig omdat mijn zoon op dezelfde leeftijd ook zo redeneerde. Ik heb verder niet aangegeven hoe ik er zelf mee omga.
Overigens, ik heb hem niet verteld dat een baby uit de rug komt, dat is zijn eigen verzinsel. Toen ik net zwanger was van de vierde en we het onze kinderen vertelden, namen ze het voor kennisgeving aan. Vlak erna hoorde ik mijn zoontje (toen net 4 jaar) tijdens het spelen zijn nieuwe theorie vertellen. Ik hoorde het wel, maar was er verder op dat moment niet bij betrokken (stond te koken). Daarna is er geen aanleiding geweest om het uit te leggen en mijn zoon heeft het er niet meer over gehad.
Als de tijd rijp is, zal ik er zeker op ingaan. En inderdaad, er zijn kinderen die er nooit naar vragen, maar dat is nog geen reden om er dan ook niet over te praten. Ik denk dat de leeftijd van 7-8 een prima leeftijd is, tenzij mijn kinderen al eerder met vragen komen.
Maar goed, het was dus meer een herkenning, dan dat ik het standpunt verwoordde dat ik hem niet wijzer wil maken.

Engelandvaarder

Engelandvaarder

07-10-2009 om 00:05

Zo leuk!

Prachtig toch, wat peuters en kleuters verzinnen rond geboorte en conceptie. Toen ik zwanger was van onze dochter vertelde mijn zoon van toen 2 dat er met een boor een gat in mijn buik gemaakt zou worden waar de baby dan uit kon. Tja, geboren, geboord.... zo goed als hetzelfde toch?
En toen we een keer als gezin aan tafel bespraken dat er een zaadje van de man bij het eitje van de moeder moest komen om het begin van een baby te maken deed mijn dochter voorhoe de papa een zaadje aan de mama gaf: ze liep met uitgestrekte platte hand op me af en zei 'asjeblieft'. Toen we haar vertelde hoe het echt in zijn werk gaat keek ze ons behoorlijk ongelovig aan en onze zoon (toen 6) sprak zijn hargrondige afschuw uit
Overigens heb ik dat soort momenten altijd direct aangegrepen om weer een stukje van de puzzel uit te leggen. En zo zijn ze (nu 9 en bijna 6) zo goed als volledig op de hoogte.
Jose

lies

lies

18-10-2009 om 14:47

Stap gezet

hoi
naar aanleiding van dit draadje ben ik het boek 'ben jij ook op mij' oid gaan kopen en ben met oudste eens gaan zitten.

oudste is een slimmerik, boekenwurm en zeer geinteresseerd in het menselijk lichaam. maar dan meer de medische kinderencyclopedie. ze is nu 7,5 maar nog totaal geen interesse in vrijen, veranderingen van het lichaam als je groter wordt, verschil tussen jongens en meisjes...nog helemaal niets. Al die vragen die ze stelt maar niets daarover.

ik had met haar gesproken maar ze begon elke keer zelf over een ander onderwerp, ze vond het echt niet interessant. Ik heb haar toen het boek gegeven met het idee: lees het door dan kunnen we het er daarna eens over hebben.

Zegt ze gister tegen mijn man dat 'mama zo'n stom boek heeft gekocht... er staan allemaal vieze woorden in'

ze heeft het boek in haar boekenkast op haar kamer gelegd met het idee dat het niks is. Ik laat het hier maar bij, ze is er denk ik echt niet aan toe. ze weet dat ze het boek heeft dus als er interesse is dan zie ik het vanzelf wel weer.... denk ik?

groetjes
Lies

kleinmaarfijn

kleinmaarfijn

19-10-2009 om 11:36

Hier wel

Mijn zoontje is nog maar 4, en een echte slimmerd in die dingen, dus vraagt ook erg veel.

Hij weet van kleins af aan dat hij bij mama in de buik is gegroeid en ook dat dat komt omdat papa en mama elkaar lief vinden. Verder gaat het op deze leeftijd echt nog niet, want dat snappen ze niet.

Speelt je dochtertje met poppen? En met vriendjes en vriendinnetjes vadertje en moedertje. Probeer dan eens op te vangen waar die gesprekken over gaan. Spelenderwijs vertellen ze elkaar wat ze weten, en zo weet jij ook hoever ze hierin is.

In prietpraat heb ik net gepost dat mijn zoon met vriendje elkaar vertelden hoe ze uit mama's buik waren gekomen. Behalve handig om te weten hoever kinderen hierin zijn, ook erg grappig.....

Want zo weet mijn zoontje ook al heel erg goed, dat je niet verliefd kan zijn op het vriendinnetje van zijn vriendje.

Van het eten

Mijn zoontje vroeg vandaag hoe er een kuikentje in het ei komt. Ik heb het meteen maar aangegrepen om de relatie met de mens te maken. Dus eerst als een haan en een kip elkaar lief vinden dan gaan ze vrijen en dan komt er een kuikentje. En als papa en mama elkaar lief vinden dan gaan ze vrijen en dan komt er een babietje in de buik. (even het verhaal van voorbehoedsmiddelen achterwegen gelaten

Zoonlief was het daar niet mee eens en was heel stellig: je krijgt geen baby in je buik van vrijen, dat babietje komt daar door het eten! Als je appels eet, dan gaat er een babietje groeien!

Ik vermoed dat ie de appelpitjes als oorzaak ziet.....

Later maar weer eens een balletje opgooien.....

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.