Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Liegen? jokken? fantasie?

Onze dochter van 7 1/2 jaar doet het goed op school, heeft vriendinnetjes/vriendjes, speelt leuk alleen en met gezelschap, is vrolijk en opgewekt.
Ik schrok dan ook toen ze binnen drie dagen aan kwam met, naar ik later ontdekte, vier (4) fantaise-verhalen (liegen/jokken?) waarin zij heeel goed naar voren kwam.
Ik was er KAPOT van. ONZE dochter die liegt en dan nog wel tegen mij.
Haar verhalen gingen in het kort alsvolgt:
Op het schoolreisje wilden er 8 meisjes naast haar zitten. Ik vroeg: "En hoe loste je dat op". Dochter: "Ik vroeg hen in een halve kring te gaan staan, ik gooide een steentje. Degene die 't steentje 't eerste kon pakken mag naast mij zitten". Ik reageerde positief op het aantal 8 en op haar creatieve oplossing.
De dag erna....
Een jongetje had lijm op zijn tafel gesmeerd omdat hij het haatte dat de juffrouw ALTIJD haar hand op zijn tafeltje liet steunen bij het nakijken van zijn werk.
Toen jufs hand vastgeplakt zat aan de tafel ston ONZE dochter op om de directeur te halen voor hulp.
Ik prees haar en reageerde negatief op dat knulletje.
Veronderstelde dat het om 5 sec llijm ging toen het ze verhaalde dat de juf na de pauze pas konworden losgemaakt van het tafelblad. Dochter voegde nog toe dat juf een sneetje had in haar hand...
Ïk stelde telkens open vragen.
Zij was de held nu ook wederom.
De andere twee verhalen hadden een soortgelijke strekking.
Is er moet 7 1/2 jaar nog sprake van het zo enorm mixen van fantasie en realiteit? (Ja ze houdt een koker als microfoon, ze speelt nog heel fantasierijk met haar 1 jaar jongere vriendinnetje - maar dat zie ik graag).
Zo ploseling - ze jokte/loog, voor zover ik weet, niet eerder op deze 'realistische'manier.
Alle suggesties en ervaringen zeer welkom !

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
celeron

celeron

16-11-2009 om 10:46

Herkenning

Ik kreeg een tijdje terug ineens medelevende reacties van juf en andere ouders over verhalen die mijn 7jarige dochter op school verteld had maar helemaal niet waar bleken te zijn. Ik begreep in een gesprek met juf dat ze al enkele weken "sterke verhalen" opdiste in de kring om in het middelpunt van de belangstelling te staan en bij iedereen in de smaak te vallen. Alleen omdat ze het zo bloedserieus vertelde viel het zelfs juf niet altijd op dat het sterke verhalen waren, kennelijk kan ze heel overtuigend overkomen.

Wij hebben inderdaad ook de strategie aangewend van : "als ik dit aan juf vraag, zegt die dat dan ook ? Goed, dan zal ik haar morgen even vragen" (waarbij juf natuurlijk vervangen kan worden door willekeurig wie waar het verhaal over ging)en verder niet meer op de twijfel ingaan. Meestal komt ze dan na een tijdje toch opbiechten dat het verzonnen was. Ook hebben we er haar op gewezen dat haar vriendinnetjes haar straks niet meer geloven en dan juist niét meer naar haar zullen luisteren. Inderdaad het peter-en-de-wolf principe. Het is wel minder nu, maar nog niet helemaal weg. Bij onze dochter komt het voort uit onzekerheid : ze wil zó graag in de smaak vallen, en merkt dat zulke verhalen interessant gevonden worden, dus dat maakt ze de moeite waard. Het berouw was vaak groot achteraf, maar toch deed ze het telkens weer.

Celeron

*bella*

*bella*

16-11-2009 om 11:14

Dit meen je niet!

Ik kan het bijna niet geloven dat je A) deze absurde verhalen gelooft en deze verhalen niet helemaal fantastisch vindt en dat je schrijft dat je er kapot van bent dat doet mij bijna geloven dat dit keer WIJ in de maling genomen worden.
Mijn dochter, 6 en ook veel fantasie, vertelt wat meer geloofwaardige verhalen. Ik ´trap` er dan ook vaak wel in maar eigenlijk maakt het me niet uit of ze waar zijn, het is gewoon leuk om naar te luisteren. Zo vertelde ze bijv dat haar grote liefde door zijn vrienden naar haar toe werd geduwd en dat zij, pratende met vriendinnen, heel verbaasd keek. Ze vertelt dit dan heel gedetailleerd. Ze zwijmelt wat en ik ´oh`en ´aha` wat. En dan komt tot mijn grote verbazing; ´maarja, het is maar fantasie!`. ´Oh, als dat toch waar was, dan zou hij me echt heel leuk vinden, he?`

Mees

Mees

16-11-2009 om 11:33

Leonia

Ik denk dat als je dit al vreselijk vindt, dat je in de loop der jaren met nog veel meer vreselijkere dingen moet dealen. Til er niet te zwaar aan! Tuurlijk is het niet leuk dat ze dingen fantaseert, en ze moet ook leren dat ze dat niet moet doen. Maar.....ik vind het raar hoe je reageert op het steentjes verhaal. Ik vind het namelijk helemaal geen creatieve oplossing. Maar een minderwaardige, beetje arrogante oplossing. (vanuit het oogpunt vd vriendinnetjes) Maar dat terzijde, ik denk dat je haar wat minder moet complimenteren om de dingen waarbij ze het in jouw ogen 'goed doet', maar dat je haar alleen nog complimentjes gaat geven om dingen die jij direct ziet. (wat fijn dat je even je bord naar de keuken brengt, ik zag net dat je zo leuk met je vriendin speelde, fijn hoor)
En over dat lijmincident-verhaal kon ik wel lachen.
Maak je niet te druk, het is geen ramp!

groetjes, Mees

Ach

ik vind het erg schattig dat een kind dat soort superheld verhalen verzint over zichzelf. Dat wel 8 kinderen kruipend over de grond gaan voor je, ha ha hoe komt ze erbij !

Ze zal het momenteel wel nodig hebben, dat gevoel van geweldig zijn. Ik zou er dus maar wat neutraal met haar over hebben en ook bevestigen dat het een fijn gevoel is als veel mensen graag naast je willen zitten maar dat het ook goed is als je maar 2 vriendinnetjes hebt want het gaat niet om aantallen etc etc.

Ze is nog maar 7,5 !

Gek

ik vind het niet zo heel gek dat een kind met dergelijke verhalen afkomt. Wie niet waagt (zichzelf op te hemelen) niet wint. En als dit soort verhalen op lof onthaald wordt, zullen ze enkel nog straffer worden.

Ik vind het wel gek -in de voorbeelden die jij geeft- dat jij vindt dat ze het "creatief" oplost. Kom op, dat je dat verhaal van dat steentje een goede oplossing vindt? Vernederend voor die 7 idolate kindjes bedoel je.

En dat verhaal van die lijm: da's toch overduidelijk niet waar? Als ik dat verhaal al zou bevestigen, zou ik daarbij toch hele grote ogen trekken en laten merken dat ik er niet veel mee had. "Hm, ach zo, het zal dan wel zeker, 'k vind het toch wat gek".

Verder denk ik niet dat je dochter veel verkeerd doet. Je moet haar gewoon wat meer met haar voetjes op de grond krijgen door niet alles voor waar aan te nemen, dan mindert het aandacht-vragen-door-te-jokken vanzelf wel.

Peter en de wolf (ot)

Even voor de goede orde: de jongen die steeds "wolf, wolf" riep toen er niets aan de hand was, en niet geloofd werd toen er werkelijk een wolf was, was niet "de" Peter en de Wolf! Die laatste jongen komt uit het sprookje van Prokofjev. Peter ziet daarin dat de wolf een eend vangt, en bindt zijn staart vast. Zo houdt hij de wolf gevangen tot de jagers komen die hem (de wolf) naar de dierentuin brengen. Deze Peter jokte niet, hij was wel een beetje ondeugend omdat hij van zijn grootvader eigenlijk niet naar buiten mocht.
En verder, hier ook wel eens fantasie-verhalen van een 7 1/2 jarige meid. Het hoort er wel bij, ik hou haar inderdaad voor dat we haar nergens mee kunnen geloven als ze jokt. En dat helpt wel.

Tango

Tango

16-11-2009 om 16:34

Egberdien (ook ot)

Ik snapte de peter en de wolf-opmerking ook al niet. Ik ken dus alleen maar die prokofjef-versie.Cahct al dat ik heel erg dom was dat ik bovenstaande opmerking niet begreep.
Verder hier geen grote fantasie-verhalen. Als ze al eens iets vertellen dat ik niet geheel geloof, vraag ik altijd of het echt wel zo was, of dat ik het zelf wel even zou navragen bij de juf. Dan komt er meestal wel uit dat het een verdraaide waarheid ofwel fantasie was.

speurneus

speurneus

17-11-2009 om 13:16

Sterke verhalen vaak waar

Soms zijn verhalen zo ongeloofwaardig dat ze wel weer waar moeten zijn. Zoiets kun je gewoon niet verzinnen zeg maar. In groep 4 deelde mijn dochter opeens vanaf de achterbank mee dat het nieuwe meisje dat in haar klas was gekomen een vader had die in de gevangenis zat omdat hij haar moeder en haar had proberen te vermoorden. Er was toen kort daarvoor net weer een familiedrama gebeurd, dus ik dacht dat het meisje inspiratie had opgedaan en ik legde dochter uit dat sommige kinderen wel eens wat interessants verzinnen om zo in het middelpunt te staan. Ik besloot toch maar even naar de juf te gaan, want ik dacht dat als mijn dochter dit soort verhalen zou rondvertellen dat ik dat toch ook wel zou willen weten. Maar helaas het verhaal bleek waar te zijn.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.