Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Ben ik nou te hard?

Dochter van 11 zou vandaag naar de film gaan met een paar vriendinnen, maar ze voelde zich niet lekker. Ze zag er ook witjes uit. Ik heb de beslissing aan haar overgelaten, ik kan tenslotte niet voelen hoe erg het is. En voor de andere meiden maakte het niet veel uit, ze waren met een groepje. Ze ging uiteindelijk toch. Thuisgekomen klaagde ze nog steeds dat ze niet zo lekker was en ging even liggen. Prima. Weer wakker had ze trek. Niet gek want niet echt geluncht. Het was inmiddels tijd voor het avondeten. Ik gezond koken, aardappeltje poffen, maiskolfje, salade, stukje tonijn. Dochter hing voor de tv, wat me al een beetje irriteerde want het was een enorme bende door spullen van haar die rondslingerden. Zet ik het eten op tafel, hoeft ze niet. ZEG dat dan voor ik ga koken! Ze schuift het bord weg en gaat weer voor de tv hangen. Ik stuur haar naar bed, ziek is ziek en dan hoor je in bed. Dochter doet dramatisch, gaat naar de wc en geeft over. Dat overgeven kan ze heel gemakkelijk en daar heeft ze in het verleden ook vaak misbruik van gemaakt (geen zin in iets? Hup, kotsen). Ik reageer dus niet en dochter vertrekt sniffend naar boven.
Tja en nu vraag ik me dus af: ben ik te hard? Is ze te jong om van haar te verwachten dat ze een beetje verder kijkt dan alleen die film? Ik heb haar wat dat overgeven al vaak gezegd dat ik het niet meer geloof als ze echt moet overgeven omdat ze het zo vaak zelf opwekt. Maar wat als het nou inderdaad echt was? Ik heb alleen geroepen dat de washandjes in de kast lagen en verder heb ik ondertussen de vaatwasser ingeruimd. Best lomp, maar ik was het even helemaal zat.
Morgen maar weer een goed gesprek. Bleh. Wil iemand een weekje een 11-jarige dramaqueen lenen?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Tirza G.

Tirza G.

13-12-2009 om 22:12

Stoepkrijtje

Stoepkrijtje, Stoepkrijtje. Ik heb het al eerder geschreven (of iets van die strekking) en ik schrijf het weer: je moedert over een bijzonder kind. Een echte dramaqueen. En natuurlijk heb je verkeerde verwachtingen en maak je fouten. Maar als ik het zo lees, lees ik geen ernstig traumatiserende gruwelijke dingen. Je leest gewoon een dochter die de behandeling door haar moeder aan zichzelf te danken heeft Overigens is overgeven na een film heel normaal. Al die cola en popcorn moet ergens heen.

Tirza

Pennetje

Pennetje

14-12-2009 om 08:33 Topicstarter

Heerlijk, dit forum!

Ik vind het al zo lekker om gewoon even van me af te schrijven. Dan is het grootste deel van de irritatie alweer opgelost. Ik geloof ook niet dat ik haar traumatiseer hoor, maar soms kan ik verlangen naar een dagje zonder drama en reageer ik lekker lomp.
Dat van die cola en popcorn had ik nog niet eens bedacht, maar dat klopt natuurlijk!
Dochter was vanmorgen nog dramatisch, dus ik heb haar lekker in bed gestopt en pas toen het te laat was om nog naar school te gaan kwam ik er "opeens" achter dat er vandaag geoefend wordt voor het kerstspel, waarin (ballet)dochter de dansende engel is. Dochter wilde natuurlijk alsnog naar school, maar ziek is ziek, arm kind Ik hoop dat ze ervan leert dat ze beter niet kan faken. Ik heb zo'n vaag vermoeden dat ze morgen weer helemaal beter is. En mocht ze toch echt ziek zijn, dan zit ze precies op de goede plek: in haar bed.

Tango

Tango

14-12-2009 om 09:19

Begrijpelijk

Ik vind jouw reactie op je dochter heel begrijpelijk en zeker niet te hard. Ik kan me er wel wat bij voorstellen dat als ze vaker misbruik maakt van het overgeven, je zo gaat reageren. Je weet dan niet meer wanneer het echt is en wanneer niet. Als ze echt ziek is kom je er vanzelf wel achter natuurlijk want dan zal ze vaker overgeven of koorts krijgen.
Ik herken er ook wel wat in, Tangozoon heeft hier ook een handje van. Hij heeft bijvoorbeeld altijd oorpijn als hij naar zwemles moet. Ik weet dan ook niet altijd of het echt is of niet en zeg dat dan ook tegen hem. Dat ik als hij echt oorpijn heeft hem niet meer geloof omdat hij het zo vaak verzint. Meestal kom ik er wel achter of het echt is hoor, op dezelfde manier als jij er nu achter kwam. Als er iets leuks is te doen zijn ze opeens weer opgeknapt.

Plien

Plien

14-12-2009 om 17:46

Enne, 11 jaar?

Klinkt ook een beetje als (pre)puber . Ik zou ook niet anders hebben gereageerd dan jij.

Nasha 1st

Nasha 1st

14-12-2009 om 22:08

Moest wel grijnzen

dat je net te laat ontdekt dat het oefenen vandaag was....geweldig....ineens wonderbaarlijke genezing zou je zien....hihihi.

Pennetje

Pennetje

15-12-2009 om 17:16 Topicstarter

Twee dagen later...

Nou, dochter was toch wel witjes en slapjes en koortsig. Ze heeft veel geslapen en knapt minder snel op dan de leuke activiteiten op school zouden doen vermoeden. Ze begrijpt inmiddels (voor zolang het duurt) dat het niet handig is om te faken, omdat ik haar dan niet meer geloof als er echt iets is. Haar schattige vriendinnen hebben haar rol als kerstengel voor haar bewaakt; één vriendinnetje heeft als stand in gefungeerd en heeft dochter tot in details verteld wat ze moet doen. Morgen kan ze nog oefenen. Inmiddels word ik natuurlijk gek van dat slome gehang om me heen, dus morgen moet het ook wat mij betreft allemaal maar weer normaal zijn. Op naar het volgende debakel met mijn lekkere prepubertje!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.