Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Febe

Febe

21-12-2009 om 15:49

Dochter bang om dood te gaan.....

2 jaar geleden overleed mijn schoonvader. Dochter was toen 6.5 jaar. Ze heeft alles van dichtbij meegemaakt, op aanraden van een familielid die maatschappelijk werker is. De dood hoort bij het leven, was zijn insteek.
Onze dochter heeft in de periode dat mijn schoonvader thuis lag opgebaard veel bij hem gekeken, vragen gesteld, maar was zeer zeer verdrietig bij de kerkdienst en op de begraafplaats huilde ze tranen met tuiten. Daarna ging ze weer verder met haar leventje. Maar nu, 2 jaar later, lijkt alles naar boven te komen. Deze periode duurt nu zeker een maand of 3. Zo eens, a 2 x per week is ze depri, slecht te spreek, opvliegend en heeft ze "een vervelend gevoel over doodgaan". Ze is bang dat dit haarzelf overkomt of ons, of oma's en de overgebleven opa. Ook de juf heeft ons aangesproken over een huilbui die dochterlief kreeg en waarbij ze hortend en stotend uitbracht dat ze zo bang was om dood te gaan.
Wat moeten wij hiermee?? Ik praat er veel over met haar (als het zich voordoet), doe er luchtig maar duidelijk over en probeer haar af te leiden. Maar ze is zo'n denkertje, ze zegt zelf al dat afleiden niet helpt. Wie herkent dit? Moeten we wachten tot dit vanzelf voorbij gaat of moeten we hulp gaan zoeken.
Ben erg benieuwd naar tips of ervaringen.
Liefs Febe

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Marleen

Marleen

21-12-2009 om 20:49

Leeftijd?

Hoi, misschien is het toeval maar mijn zoon heeft het net, op precies dezelfde leeftijd, ook een tijdje gehad. Duurde ook ongeveer zo lang, maar wel iets minder heftig. Maar ook soms huilen. Hij was vooral erg bang voor het grote 'niets'. Hij heeft trouwens niet van dichtbij een sterfgeval meegemaakt, dus waar het ineens vandaan kwam... Nuchtere aanpak is altijd goed denk ik, angsten laten uitspreken en zeggen wat jij er van denkt, of wat anderen ervan denken. Bijv. als je niet gelovig bent: er zijn mensen die in een hemel geloven. Of in reïncarnatie, of in een wit licht. Dan kan ze misschien zelf een geruststellende gedachte vinden. Ik kan me wel voorstellen dat afleiden bij een denkertje niet afdoende is, ze moet echt een andere gedachte erover krijgen. Toch wat over filosoferen met haar. Mijn zoon vind het ook heel raar dat ouderen minder bang zijn voor de dood. Hij heeft er nog wel over, maar het is grotendeels weer gesleten, dit onderwerp. Ik hoop dat ze gauw opvrolijkt! Groetjes, MArleen

Kerstkrans

Kerstkrans

24-12-2009 om 05:57

Hier ook

Ook hier een zoon die op 8-jarige leeftijd ongeveer een half jaar daar last van heeft gehad. Vooral voor het slapen gaan maar ook wel overdag. Dat is na een half jaar wel over gegaan maar ik maakte me er toen ook zorgen over. Achteraf lijkt het hier dus een fase te zijn geweest die 'vanzelf' weer over ging (ik heb er wel met hem over gepraat en het serieus genomen natuurlijk maar soms was het juist nodig om hem af te leiden). Ik hoop dat je nog wat goede tips krijgt, sterkte hoor!

Febe

Febe

24-12-2009 om 19:11

Boekje

Ik heb van een vriendin een boekje gekregen, ze kan het zelf lezen, korte duidelijke zinnetjes en ook tekeningen en zelfs foto's. Halverwege het boekje was haar interesse in de tv groter. Misschien een goed teken. "Fijn" om te horen dat mijn kind niet de enige is die bang wordt van het gegeven "dood", en die er soms ietwat obsessief mee bezig is. Inderdaad ik ga er serieus op in en misschien is ze het boekje na een tijdje wel enorm zat! Hoop het van harte.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.