Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Esther

Esther

13-01-2010 om 12:10

Ontmoeten van vrienden/vriendinnen

n.a.v. het topic hierboven over het ontmoeten van ouders.

Willen jullie alle kinderen persoonlijk kennen met wie jullie kinderen omgaan? Of is dat onmogelijk? Juist ook omdat onze dochter, bijna 12, straks naar het v.o. gaat en je dan helemaal het overzicht kwijt bent?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
tonny

tonny

13-01-2010 om 12:43

Verandering

Je bent er jarenlang aan gewend dat je weet wie er bij je kind in de klas zitten. Dat gaat volgend jaar veranderen. Ze zal misschien wel op de groepsfoto aanwijzen wie wie is, maar verder houdt het op. Misschien dat je nu en dan eens een klasgenoot thuis zult aantreffen, dat hangt erg van de situatie af (hoe ver wonen ze van school, in dezelfde buurt of heel ergens anders).

Ik heb inmiddels vier VO- ers afgeleverd, en bij allevier zag ik alleen enkele klasgenoten als er thuis een verjaardag werd gevierd.

Je kind krijgt veel meer een eigen leven, dat is wennen.

Meeste ouders ken ik niet

wel van 1 vriendinnetje waar dochter nu vaak dingen mee onderneemt.We rijden dan omstebeurt en zodoende heb ik wel kennisgemaakt.
De andere ouders ken ik niet, wel de kinderen waar dochter mee afspreekt omdat ze hier komen.

Holiday

Holiday

13-01-2010 om 21:22

Nee

Op de basisschool kende ik de ouders wel. Die zie en spreek je als je je kind haalt en brengt en vice versa. Je wilt dan ook graag weten waar (bij wie) je kind is, aan wie je je kind toevertrouwd.

Vanaf de middelbare school was dat afgelopen. Ik ken geen andere ouders want kind gaat overal alleen heen en vrienden/vriendinnen komen hier alleen. Ik heb heel wat uurtjes kletsend met andere ouders doorgebracht in zwembad/kantine/op het voetbalveld etc. Maar ook dat is voorbij. Ik vertrouw nu helemaal op hun eigen zelfstandigheid en ze hebben mij niet meer nodig voor brengen en halen en zo.

Holiday

Holiday

13-01-2010 om 21:25

Oh foutje

Oh sorry je vroeg vooral naar de vrienden/vriendinnen. Daarvan ken ik er een paar, maar wie er allemaal in de klas zitten? Geen idee! Als het zo zou zijn dat mijn kinderen steeds naar iemand toe gaan, of steeds met een bepaald iemand op stap gaan, dan zou ik het wel leuk vinden om die persoon eens te leren kennen. Maar dat is eigenlijk niet aan de orde hier. De vaste kern ken ik (denk ik!) wel.

Marjoleine64

Marjoleine64

13-01-2010 om 22:17

Tot nu toe kennen we ze wel

maar dat begint al te veranderen nu oudste in groep 8 al een paar kennismakingstrajecten in het VO aan het doen is. De VO scholen zijn hier allemaal ver weg (>10 km) dus ik maak me geen illusies, ik zal ze zeker in het begin niet kennen. En de ouders al helemaal niet.
Nu nog wel, alle vriendjes kennen we van ruim 8 jaar basisschool (en sommige nog van KDV) en de ouders dus ook, en ook inderdaad van zwemles, voetbal, muziek, scouting etc. Beide jongens (12 en 10, groep 8 en 7) gaan binnen het dorp nu al overal zelf op de fiets naar toe, en oudste ook al veel verder als het nodig is en de (weers- & weg-) omstandigheden dat toelaten.
Marjoleine

En wat is kennen dan?

'kennen jullie alle kinderen dan' is de vraag....ik vindt dat maar een 'vaag' begrip. Van een paak keer (of 1 keer) iemand zien (in real live dus) ken je iemand niet....je hebt hoogtens een 'indruk'. De meeste kinderen waar 11-jarige mee omgaat ken ik wel en al jaren en de ouders ook. Dus die kén ik wel echt. Van oudste wordt het al anders....Op V.O. bleek dat ze toch wel veel kinderen al 'kende' als kon ze zich dat soms niet eens herinneren. Na de eerste groepsfoto zag ik er meteen al een paar die we 'kenden', met die jongen zat je op de b.s.o. en met die zat je op zwemles. En ken je die nog? Zijn zus zat bij jouw op judo en deze jongen z'n z'n tweelingzus daar heb je samen mee bij het orkest gezeten. Nou ja die 'kenden' we dus écht en de ouders ook....maar het gevoel ze te 'kennen' ontbrak wel volledig. Zoveel jaar verstreken..zoveel veranderd, ze kunnen wel totaal anders zijn dan toen en z'n ouders ook wel.Wel waren er een aantal 'nieuwelingen' waar ze het meteen al mee kon vinden. Sommigen kwamen wel eens mee naar huis (ligt ook aan afstanden...als je de hele andere kant op moet fietsen dan gebeurd dat niet zo gauw) en anderen leerden we soms kennen als ze b.v. een feestje hadden (verjaardag b.v.) en we ze brachten/haalden. Zelfs sommige ouders leer je kennen op den duur. Als de groep maar lang hetzelfde blijft (of het groepje vrienden/veriendinnen) dan gebeurd dat vanzelf wel.
Maar van de meesten. Ook die amper hier komen heb ik wel het 'gevoel' ze te kennen...omdat dochter er regelmatig over praat en als er wat is bij betreffende in huis dat vertelt. Of intermetzo's in de klas etc. etc. Zo kén je ze dan toch wel...alleen door de ogen van een ander.
groeten albana

Tineke

Tineke

14-01-2010 om 09:02

Ja hoor

Mijn dochters hebben een heel hechte vriendinnengroep, ik ken ze allemaal en hun ouders ook. Inmiddels zitten ze niet meer bij elkaar in de klas. Ze komen hier regelmatig, vaak als 'tussenstation' (we wonen het dichtst bij school), maar ook voor gezellige avondjes tv kijken.
We kennen elkaar zo goed dat we ons moeiteloos kunnen opgeven voor een vrouwelijke versie van 'zo vader zo puberzoon'. Zo kan het dus ook bij pubers.
Maar klasgenoten ken ik dus echt niet, maar zij zelf ook nauwelijks.

Annet

Annet

14-01-2010 om 10:06

Nee, op het vo niet meer

Hierboven ging het om een negenjarig meisje dat ergens ging slapen.
Maar inderdaad, op het VO ken je niet meer alle kinderen waar jouw kind mee omgaat.
Mijn dochter heeft in de herfstvakantie meisjes uit haar klas uitgenodigd om te gourmetten (ze was jarig). Er zijn er 7 geweest. Ik vond het erg leuk om zo toch die meiden mee te maken. En door het ophalen en brengen heb ik sommige ouders ook gezien nu.

Leuk maar onhaalbaar

Ik vind het erg leuk om vriendjes en vriendinnetjes van mijn kinderen te leren kennen. Maar hoe ouder ze worden, hoe onhaalbaarder dit wordt. En ach... het zijn natuurlijk ook niet MIJN vrienden. Maar ik merk wel dat ik stiekem de vriendschappen met de kinderen die ik wel ken (en die ik ook leuk vind natuurlijk) een beetje blijf stimuleren.
n@nny

Tirza G.

Tirza G.

16-01-2010 om 14:20

Niet

Mijn zoon zit in een andere plaats op school (VO) en er hoeft er geen eentje deze kant op. Wij kennen dus niemand écht. In de brugklas zat er nog wel een ventje vanuit deze plaats bij hem in de klas en daar is hij een keertje mee meegereden bij rare lesuitval ofzoiets, maar dat is het dan ook wel.
Op ouderavonden duurt het heel lang voordat je weet welke ouder bij welk kind hoort - tenminste, bij mij wel. Hij zit nu in de 4e, kwam thuis met de klassefoto en wist zelf niet eens van iedere klasgenoot de naam. Dat vond ik dan wel weer bizar, maar hij kan echt al die blonde meisjes met lang haar niet uit elkaar houden

Tirza

Tirza G.

Tirza G.

16-01-2010 om 14:22

En wat ik dan van mezelf zo suf vind

Dan ben ik net m'n moeder. Als zoon iets vertelt over iets van school/uit de klas, wil de namen weten van de andere kinderen. Het liefst ook de achternamen. En waar ze wonen (streekschool). En, oooooo erg, het liefst ook nog wat hun ouders voor werk doen Errug he.
"Van wie is dat er eentje" in de moderne variant.

Tirza

Sera

Sera

16-01-2010 om 20:29

Nog wel

Op dit moment ken ik alle kinderen waar mijn kinderen mee omgaan wel. Wij wonen in een groot dorp met meerdere school maar in sommige opzichten is het toch wel echt een dorp waarbij mensen elkaar constant tegen komen. Ik ken dus eigenlijk alle klasgenootjes van mijn kinderen wel, weet wie hun ouders zijn en ook wel verdere bijzonderheden.
Op de middelbare school dat vast veranderen. Wel is het zo dat we hier in het dorp ook een scholen gemeenschap en de onderbouw van een andere scholen gemeenschap. Mijn dochter wil vooralsnog hier naar school en niet naar de stad. Als ze daar bij blijft dan zal ik waarschijnlijk veel van haar klasgenootjes alsnog kennen omdat er natuurlijk veel kinderen uit het dorp daar op school zitten. Wel is het zo dat er op die scholen ook veel kinderen zitten uit andere dorpen in de omgeving waar ze wel basisscholen hebben maar geen middelbare school. Het zal dus best wel anders worden. De ouders zal ik vast helemaal niet meer kennen.
Ik hoop wel dat mijn kinderen gewoon hun vrienden en vriendinnen hier meer naar huis blijven nemen.
Zelf nam ik op de middelbare school alleen maar heel soms anderen mee naar huis. Afstand speelde daar wel een belangrijke rol in. Ik moest ongeveer een uur reizen om op de middelbare school te komen en we maakten altijd lange dagen. Dus klasgenoten spontaan mee naar huis nemen kon eigenlijk niet. Alleen de kinderen die ik nog van de basisschool kende en relatief dichter in de buurt woonden kwamen wel eens langs maar ook niet echt vaak.
Omdat mijn kinderen waarschijnlijk dichter bij huis naar school zullen gaan en meer klasgenoten in de buurt zullen hebben hoop ik dat ze wel vaker hun vrienden en vriendinnen mee zullen nemen. Ik vind het wel belangrijk en ook leuk om te weten wie hun sociale contacten zijn.

Haha tirza

Al die blonde meisjes! Ik heb een tijd lesgegeven op een HBO opleiding en daar zagen al die meiden er ook hetzelfde uit. Er waren 180 eerstejaars, dus voor je die uit elkaar houdt... En dan heetten ze ook nog allemaal Sanne, Lieke, Lotte of Sophie. Inderdaad allemaal blond lang haar, strakke spijkerbroeken, korte truitjes en riemen die bij hun tassen pasten. Ik had trouwens ook moeite met de jongens, die hadden allemaal kort haar met gel in plukjes en ze heetten Tim, Tom, Teun of Pim.
Nu dochter op een andere school zit, ken ik ook de namen niet meer. Wel van de meiden, niet van de jongens. En omdat dochter zelf naar school gaat, zie ik de ouders ook niet meer. In de kerstvakantie heeft dochter een slaapfeestje gegeven en heb ik de ouders uitgenodigd voor een kop koffie, zodat ze konden zien waar ze hun kind achterlieten. Blijkbaar viel het mee, ze mochten allemaal blijven

Tirza G.

Tirza G.

18-01-2010 om 15:31

Verwacht er niet te veel van sera

Onze dochter ging hier om de hoek op school, met 90% van haar oud-schoolgenoten naar dezelfde scholengemeenschap. Toch kwam "mensen mee naar huis nemen" veel minder voor dan in mijn VO-school-tijd. De (lunch)pauzes zijn kort en in tussenuren mogen ze het terrein niet verlaten. Later, toen ze nieuwe vriendinnen had gemaakt op de nieuwe school, kwam het wat meer op gang. Maar de meeste lln op een VOschool zijn druk met van alles en contacten verlopen ook veeeeeel via MSN enzo.

Tirza

Tirza G.

Tirza G.

18-01-2010 om 15:33

Precies stoepkrijt

De jóngens weet hij dan nog, maar die giechels? Echt niet. Laat staan dat je weet welke ouders er bij horen. Ouderavonden op een VO zijn veel massaler, je gaat vaak ook nog wel een halfuurtje met de mentor-van-de-eigen-klas mee, maar ja, dat zegt nog niets over de ouders. Dan moet je zelf maar een beetje praten om er achter te komen van welk kind ze zijn.

Tirza

Ans

Ans

19-01-2010 om 14:34

Jawel

Maak eens een hyves accout aan, dan "ken" je ze zo allemaal hahaha. Nee, even zonder gein, maar ook weer niet helemaal: mijn 3e klas VO neemt regelmatige kinderen mee naar huis dus de meesten ken ik wel. Ik zit ook op hyves, kinderen weten dat en omdat ze zoveel mogelijk vrienden willen hebben -zucht- willen ze mij ook wel een vragen om toe te voegen. Allemaal een profielfoto en je kent het een beetje. Ouders zie ik alleen met ophalen van feestjes en inderdaad met ouderavonden in de klas.

tofifee

tofifee

21-01-2010 om 15:14

Goeie tip ans

dat vind ik niet eens zo'n gek idee.
Mijn zoon zit ondertussen al in zijn examen jaar en heeft een vast groepje die ik aardig ken maar voor de twee jongsten vind ik dat helemaal geen gek idee, misschien wel een prive hyves groep opzetten voor de ouders van die klas, dan kun je als ouders altijd met elkaar in contact komen zonder verplichtingen, je weet nooit waar het goed voor is.
Die houd ik zeker in mijn gedachten...

Monique D*

Monique D*

24-01-2010 om 14:01

Soms moeilijk uitvoerbaar..

Tofifee:
"misschien wel een prive hyves groep opzetten voor de ouders van die klas, dan kun je als ouders altijd met elkaar in contact komen zonder verplichtingen, je weet nooit waar het goed voor is."
Tsja, dan moet je eerst uitvinden wìe die kinderen zijn en dan moet je nog weten wèlke ouders daar aan hangen... en dan moeten die ouders nog zo behendig zijn met de computer om een Hyves account aan te maken.. het is allemaal niet zo makkelijk. Zeker als die kinderen niet bij jou thuis komen of niet veel contact met jou hebben.
Het is wel mogelijk om met de kinderen, die wèl bij je thuis komen, een leuke relatie op te bouwen, zodat je ook in contact kan komen met de ouders (bijvoorbeeld halen/brengen van en naar schoolfeesten/disco's, etc..)Als er logeerpartijen eruit voortvloeien is dat ook een manier om in contact te komen met de ouders. Maar je weet nooit met wie ze exact mee omgaan als de kinderen niet mee naar huis genomen worden. Je kan wel achter het een en ander komen door gesprekken met jouw kind. Wat is er die dag gebeurd, wat heb je meegemaakt met wie, etc. Daar kunnen leuke verhalen naar boven komen! Maar dan nog bestaat de kans dat je niet alles weet.. kinderen vertellen niet alles aan hun ouders, dat deed ik ook niet toen ik hun leeftijd had.
Als de kinderen in de bovenbouw van de basisschool zijn merk je dat ze al zelfstandiger worden met het kiezen van vrienden. Je kent niet alle vrienden, laat staan hun ouders. In de onder- en middenbouw ligt dat anders. Je gaat jouw kind ophalen of brengen naar de ouders van vriendjes, je ziet gelijk bij wie ze over de vloer komen, etc. Op het VO beslissen ze zelf met wie ze omgaan, ze gaan zelf lopend, op de fiets of openbaar vervooer naar hun vrienden, contacten worden in stand gehouden via mobiel en msn.. zelfs de leraren, behalve de mentor zal je nooit zien. De klasgenoten zie je op de klassenfoto. Als je kind wil vertellen wie wie is en wat hun relatie is met wie of wat ze hebben meegemaakt met wie, dan kan je nog een beetje een beeld vormen van die kinderen. Maar als jouw kind dat niet doet, dan is het ook goed.. het grote loslaten van jouw kind, waar veel ouders moeite mee hebben is dan al begonnen. En toch moet je voldoende vertrouwen proberen te hebben in jouw kind met zijn steeds grotere zelfstandigheid. En het is aan jou hoe je dat invult. Dus niet teveel "erboven op" zitten, want dan trekt het kind zich nog meer terug van jou.
Groeten van Monique, met zoon van 15 (3e VO en dochter van 12 (groep 8).

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.