Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Proeven moet, maar hoe doe je dat eigenlijk?

Zucht... Het was weer eens zo een maaltijd. Dochterlief van 4 jaar is een matige eter. Altijd al geweest. Ik heb een gloeiende hekel aan kinderen die moeilijk eten en niets lusten. Dus toen ze vier werd hebben we besloten dat het tijd werd haar aan te leren dat proeven moet. Lusten niet maar proeven wel! Maar hoe krijg je dat voor elkaar? Ze houdt gewoon dr kaken stijf op elkaar en weigert pertinent! Extra lekker toetje als ze proeft, hapje proeven van de zuurkool en dan mag ze verder pasta eten. Kortom: ik heb al het een en ander geprobeerd. Maar niets werkt. Iemand een tip?

Groet Swaen

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Hanne.

Hanne.

19-01-2010 om 19:33

Hoe wij het doen

Wat wij doen is de maaltijd zo veel mogelijk in losse componenten aanbieden (dus zuurkool en aardappel en gehakt, ipv een zuurkoolschotel), dan van alles een theelepel hoeveelheid neerleggen.

Over het algemeen is er wel iets wat er lekker gevonden wordt. Daarvan wil ze dan meer, maar dat krijgt ze alleen als ze alles geproeft heeft (en dan hoeft de theelepel hoeveelheid nieteens op te zijn).

Proeft ze van niets, helaas dan heeft ze blijkbaar geen honger en eet ze niet. Da's haar probleem.

Met enige regelmaat gaat ze dus zonder eten naar bed. Klinkt misschien heel hard, maar ik zal er meteen bijzeggen dat ze ook als we iets eten wat ze wel lust (pizza, pasta), ze meestal niet meer dan een paar happen eet, dus ze mist niet heel erg veel.

Linda99

Linda99

20-01-2010 om 08:57

Hier ook

Onze dochter (bijna 4) heeft door allergiën een slechte start op eet-gebied gehad. Zelfs toen de allergiën geen rol meer speelde zat er toch een aversie tegen eten in haar systeem. We hebben dat heeeeeel langzaam redelijk kunnen ombuigen.

Bijvoorbeeld bij groente hebben we ons eerst gericht op soorten die kinderen normaal wel lekker vinden zoals worteltjes en boontjes. Dat hebben we gewoon regelmatig aangeboden. Zo wennen de smaakpapillen er ook aan.

Vlees ging altijd wel goed maar nieuwe soorten moesten ook langzaam opgebouwd worden.

Zelfde met aardappelen: kleine beetjes, lekker met jus erover heen (mag ze zelf doen).

Het is best een lange weg om een slechte eter beter te laten eten maar mijn idee is dat het best kan. Veel geduld hebben, niet boos worden en kindvriendelijk koken zijn denk ik wel mijn tips.

Wij hebben nu trouwens van de week alweer een eet doorbraak gehad: er mocht rode saus door de pasta! Normaal at ze dat alleen met een beetje roomboter en geraspte kaas erdoor. Wel heb ik simpele tomatensaus zonder "dingetjes" erin, want anders eet ze het ook weer niet.

Oh ja en wat betreft het proeven van nieuwe dingen: 1 hap MOET. Zo niet dan gaat ze maar op de trap zitten. Wel voet bij stuk houden. Heeft eigenlijk maar 1 keer tot een flink drama geleid. Lijkt heel zielig op zo'n moment maar ze zorgt er nu zelf voor dat dat niet meer gebeurd

Succes in elk geval!

Heel herkenbaar

Hier een zoontje van 5 jaar en hij heeft zijn hele leven al slecht warm gegeten. Hij moet nu sinds hij 5 is 1 hap proeven. Gister hadden we spinazie. Een minihapje op zijn lepel, gauw een slok melk erbij en dan kokhalzend doorslikken. Eigenlijk heel zielig, maar volgens mij is het toch ook gedrag wat er in is gesleten. Maar hoe we dat moeten doorbreken? Ik sta open voor elke suggestie!
Hij is overigens gisteren gezien door de logopedist omdat hij enorm slist. Ik denk dat hij ook een verkeerde mondmotoriek heeft. Hij krijgt bijvoorbeeld een partje mandarijn gewoon echt niet doorgeslikt, heel bijzonder want hij lust het wel. Maar hij zit te worstelen, te kauwen, weer te worstelen maar doorslikken lukt echt niet. Volgende week heb ik een gesprek met de logopedist, dan breng ik het zeker wel ter sprake.
Maar voor jou Swaen eigenlijk geen tips, wel herkenning...

Linda99

Linda99

20-01-2010 om 10:51

Sanneke

De mondmotoriek kan inderdaad voor eetproblemen zorgen. Ik heb er destijds wat reseach naar gedaan omdat dochter ook bepaald voedsel niet leek te verdragen in d'r mond. Huisarts vond doorsturen naar logopedist onzin omdat ze goed sprak maar kreeg toch na aandringen een doorverwijzing. Ben eigenlijk nooit gegaan omdat het toen steeds klein beetje beter ging (en we hadden d'r al naar zoveel "experts" meegesleept).

Positief brengen

is wat ik altijd deed. proeven moet, want anders leer je nooit gezond en gevarieerd eten.

Als je geen zin hebt om te proven? Prima. Maar aangezien je ouders verantwoordelijk zijn voor wat jij eet gaat de ongezonde-dingen-kraan even dicht. Want een koekje of snoepje of handje chips op zijn tijd dat kan best als 'extraatje', maar niet als je weigert om bij de maaltijden een beetje gezond en gevarieerd te eten.

Niet boos worden, neit dreigen, niet mekkeren, maar 'gewoon' uitleggen wat wel en niet goed voor je is en overschakelen op een rauwe wortel, stuk fruit of 'boterham met niks' als tussendoortje (in plaats van een koekje of snoepje), en een glaasje verse jus of gewoon water ipv ranja. En duidelijk maken wat voor jou 'gevarieerd' genoeg is om weer over te schakelen naar je oude tussendoor-regime. Minstens 2 hapjes proeven an alles, of weet ik veel hoe je het precies wilt definieren.

Als je kind niet op het randje van ondergewicht zweeft, en geen logopedische problemen heeft werkt deze methode prima. Je kunt immers welvolledig controleren wat je als voedsel 'aanbiedt', maar daadwerkelijk iedere hap erin proppen is een stuk vervelender. Het grote voordeel van deze aanpak is dat het heel gemakkelijk is om positief te blijven. En dat het het de consequenties van slecht eten toch heel helder bij het kind legt. ik viond dat wel fijn. Al dat negatieve gedoe aan tafel is ook niet echt bevorderlijk voor een gezellig eet-sfeer.
Bij onze kroost is de snoep-koek-ranja-en-chipsloze dag nog steeds een begrip (niet dat ze nou elke dag chips eten. Maar het idee was overduidelijk) Nodig heb ik hem zelden..

Ingrid

Mathilde

Mathilde

21-01-2010 om 12:50

Zelf laten proeven

Misschien heb ik nog een tip. Mijn zoon (bijna 4) gruwelt van baby af aan ook van al het eten dat nieuw is. Dan zat hij in zijn stoeltje letterlijk te rillen van afschuw haha. Wat bij hem goed werkt, is hem zelf te laten proeven. Dus een beetje saus of wat dan ook op zijn bord en dan kan hij zelf iets op zijn vinger doen en het opeten. Zowel hij als mijn oudste zijn niet bepaald alleseters, maar hun menu is in de loop der tijd wel steeds verder uitgebreid. Ach ja, mijn halfzus lustte de eerste tien jaar van alle groenten ook alleen maar worteltjes...

Vic

Vic

21-01-2010 om 19:30

Agossie

Dwingen of straffen zou geen methode voor mij zijn. Ik moet er zelf ook niet aan denken dat ik gedwongen wordt om bietjes te eten, of anders op het strafbankje. Dus blijf ik nieuwe gerechten aanbieden en compenseer eventueel gebrek aan groente met schijfjes komkommer en extra fruit. Mijn oudste heeft vanaf haar 3e tot haar 7e zo ongeveer niets gegeten, en probeert nu (is 10) wat meer dingen. Soms schept ze tot mijn verbazing zelfs twee keer op. Jongste wil nog steeds geen andere groente dan sperziebonen, worteltjes, doperwten en komkommer, maar die is ook pas 5 (nou ja, morgen).

ayla

ayla

22-01-2010 om 08:09

Ik dwing ook niet

ayladochter was ook jarenlang een slechte avondeter, het gaat nu beter l heeft ze nog steeds een aversie van bepaalde dingen. geen rode sauzen, ook niet gepureerd. aardappelen erg moeizaam, alleen als we er zoveel appelmoes overheen doen dat ze het niet meer ziet, stom genoeg lust ze wel weer zuurkool.
Wij tellen aardappelen als groente, en bij ons moeten ze 1 soort groente eten, dus of aardappelen of erwtjes met wortelen ofzo.
Nasi ofzo lust ze ook niet want daar zitten stukjes in.
Ze eet echter wel weer franse kaas en olijven.

Want ik hier vaak erg frustrerend vind is dat ik iets maak, ze proeft, roept enthousiast dat ze het lekker vind, eet haar halve bord leeg en dan opeens: maam ik geloof dat ik het toch niet zo lekker vind. En dan krijg je het ook echt niet meer naar binnen.
Deze week glutenvrije vissticks, lekker mama en na drie stuks opeens, ik vind het toch niet zo lekker ik wil iets anders.

Libertine

Libertine

22-01-2010 om 12:41 Topicstarter

Poeh, positief blijven.

Positief blijven en niet dwingen zou ik misschien vaker moeten doen. Feit is dat ze nu gewoon zonder eten naar bed gaat als ze niet proeft. Daar voel ik me dan enorm schuldig over. Zie dat meer van jullie die methode hanteren. Maar misschien ben ik wel te krampachtig omdat ik er zo een hekel aan als mensen (en niet alleen kinderen) slechte eters zijn. Appelmoes over het eten? Dat nooit!

Fruit eet ze alleen omdat het moet. Al is fruit een groot woord aangezien ze alleen appel blieft. Maar als ze dat niet eet mag ze als ze uit school komt niets snoepen. Ik verstop trouwens wel eens groente waarvan ze zegt dat ze het niet lust in bv een pastaschelp. Merkt ze natuurlijk niets van.

Misschien is inderdaad het wel een plan om dat door te trekken naar het avondeten. Als ze niets proeft is het de volgende dag een snoeploze dag.

Vanavond eens kijken hoe de Gado Gado dr bevalt. Met tauge om te proeven.

ayla

ayla

22-01-2010 om 14:18

Swaen

Sorry maar ik vind het dwangmatig, kinderen leren vanzelf alles eten als je ze de tijd geeft, mijn ervaring is dat ze alleen maar een aversie tegen eten gaan opbouwen als je ze dwingt. Wij hebben dochter nooit echt gedwongen om aardappelen te eten, wel altijd gezegd dat het echt lekker was en gezond. Kleuter als ze is had ze daar weinig boodschap aan. Op een bepaald ogenblik wilde ze dan wel 1 ieniemienie hapje proberen met appelmoes, het ging wel, de keer erna een groter hapje. Het is nog steeds niet haar favoriet maar ze eet het nu zonder te kokhalsen. Ik ga haar nu ook niet dwingen tot het eten van pastasaus en nasi, als ze eraan toe is om het te proberen dan doet ze dat wel. Ik ben een paar maanden terug bij de dietiste geweest omdat ik bang was dat ze tekorten zou oplopen omdat ze ook nog niet alles mag eten, maar volgens de dietiste was het prima. Ketchup over de spagetti, geen probleem, is maar tomaat, appelmoes, ook geen probleem, altijd nog beter dan vette mayo. Waar ik bezorgd was dat ze te weinig at vond zij het allemaal voldoende. En ook zij bevestigde, niet dwingen maar aanbieden en niet bestraffen

trouwens Gado Gado zou dochter nog niet eens aanraken, rare slierten en stukjes, echt niet hoor

Swaen

Ik vind je wel streng en krampachtig er in hoor!
Laat het gaan. Jij hebt een hekel aan kinderen die niks lusten, dit is dus eerder een probleem van jou!
En niks proeven en de volgende dag geen snoepje, wat een kul zeg. Op die leeftijd ligt het 'vergrijp' en de straf veel te ver uit elkaar.
Ik heb mijn kinderen nooit gedwongen. Wilden ze niks, prima, kregen ze later een boterham. Oudste eet nu alles, andere zoon(4 jaar) gaat steeds meer eten (en hij was de grootste weigeraar) en proeven en bij dochter van 2 moeten we maar zien, maar de ene keer proeft ze wel de andere keer niet.
Ik stimuleer het proeven wel, maar dwingen echt niet.

Hohoho...

ik vind dat jullie nu mijn 'snoeploze dag' uit verband rukken. Die had mi niks met omkoperij te maken. En zo hebben de kinderen dat ook nooit gezien.Ik heb ze gewoon heel simpel uitgelegd dat het belangrijk is dat je gezond en gevarieerd eet. En dat 'ongezonde tussendoortjes' als een koekjes, chips of snoepgoed best ok zijn, als het maar 'extraatjes zijn, dus geen vervanging van 'gezond eten'. Dus als er bij de maaltijden niks gezonds gegeten werd, dan was het niet zo slim om wel chips te eten. Toch?

In de praktijk betekende dat echt niet dat mijn koters tegen heug en meug een half pondd spruitjes moesten wegeten. nee. Ze aten ook gerust een oaar bruine boterhammen als de avondmaaltijd wat erg experimenteel was. Maar dan WEL PROEVEN! Eten weigeren omdat het er niet leuk uitziet, dat werd niet geaccepteerd. En ook dingen die als 'niet lekker' werden afgedaan daar nam je een volgende keer toch weer een klein hapje van. Gewoon, om even te checken of het intussen lekkerdaer was geworden, want echt, dat gebeurt.

Ik vond mezelf helemaal niet dwangmatig of overdreven streng. En ik weet eerlijk gezegd niet eens of er ooit wel eens een 'snoeploze dag' is geweest. Eeerlijk gezegd vonde ze bovengenoemde uitleg over dat gezonde eten en waarom dat 'moet' allemaal heel redelijk en acceptabel...

Echt, als je het zo doet als hierboven geschreven komt het echt heel anders over dan 'als je een hapje neemt krijg je morgen een lolly'. Dat zou ik echt een gruwelijke aanoak vinden. C'est le ton.... etcetera...

Ingrid

Gruwelijke aanpak?

hmmm, dan ben ik tamelijk gruwelijk aan het opvoeden. Nee, er wordt ze geen lolly in het vooruitzicht gesteld, maar mijn methode is zeker wel dat ik iets leuks of lekkers in het vooruitzicht stel. Van één filmpje van Bob de Bouwer kijken na het eten, tot de meegebrachte tractatie van het kdv mogen opeten, tot (rond kersttijd) een kerstkransje.
Weet je, het punt is dat sinds mijn zoon 2 was (hij is nu ruim 4) het repertoire aan wat hij at alleen maar kleiner werd, en ik het vooral belangrijk vind dat hij dingen blijft/weer gaat proeven. Dus van dingen die hij niet kent moet hij één hapje eten, en dingen die hij wel lust minstens 4 (zijn leeftijd). En verder doet hij maar wat hij wil, en dat varieert van veel 'kale pasta', tot alleen een toetje of niks. Maar om het proeven te stimuleren (inderdaad, met een trechter a la ganzen die vetgemest worden werkt niet bij kinderen) helpt iets leuks in het vooruitzicht stellen heel goed!
Wat is daar gruwelijk aan?

Jesse_1

Jesse_1

22-01-2010 om 23:13

Te jong?

Onze oudste moest pas proeven toen hij 6 werd. We hebben dat toen al een paar maanden van tevoren aangekondigd en het was ook geen probleem.
Misschien dat jullie dochter wat dat betreft nog te jong is? Ga de strijd iig niet aan als de weigering nog zo groot is, het wordt echt beter als je kind ouder wordt!
Succes, Jesse

Libertine

Libertine

23-01-2010 om 11:15 Topicstarter

Steeds minder inderdaad

Net als bij mammalies eet mijn dochter steeds minder. Vroeger at nog gewoon banaan, spinazie, augurken etc. Ik vind wachten tot ze vanzelf meer lust een beetje ver gaan. Ik ken ook meer dan genoeg kinderen en volwassenen die nog steeds maar weinig lusten. Oh, das pas een gruwel. Zoals mijn zwager op je 40ste nog steeds appelmoes over je eten te doen.

Iets flexibeler mag wel inderdaad. Gewoon koken (met regelmatig iets dat zij zeker lekker vindt) en op de andere dagen heeft ze gewoon pech als ze het niet lust of niet wil proeven? Zoiets?

Ps(en compleet ot): Gado Gado met sliertjes? Ik weet niet welke variant dat is maar mijn Gado Gado heeft nooit sliertjes. Witte rijst, komkommer, ei, gebakken uitjes, kouseband, tauge en Gado Gado saus met kipfilet. Dat zullen veel kinderen wel lusten lijkt me?

ayla

ayla

23-01-2010 om 13:43

Niet gruwelijk

maar wel wat dwangmatig. Als ik ayladochter dwong een hapje aardappel te nemen, dan kwam ze daar echt van aan het kokhalsen. Dat doe ik niet want dat vind ik dwangmatig. Dat heeft ze ook met ander eten al wordt het nu minder naarmate ze wat ouder wordt. Misschien vinden andere kinderen het minder erg om te proeven maar ayladochter vind het echt vreselijk en ik heb het geprobeert. Dan laat ik het liever tot ze iets ouder is en het misschien vanzelf leert.

swaen, met sliertjes bedoel ik de tauge, dan zijn sliertjes, en uitjes blieft dochter ook niet. gebakken komkommer en kousenband trouwens ook niet. Blijft de rijst, kip en dunne saus over

Jet Burg

Jet Burg

23-01-2010 om 14:57

Wat bij mijn zoon werkt

Is dat hij het eten van alle kanten mag bekijken, eraan voelen, ruiken en eraan likken en dan eventueel proeven. Gewoon rustig wennen aan (nieuw) eten. Ik doe dan ook mee, we praten over wat we dan voelen of ruiken/proeven. En geen enkele dwang om het te eten, maar soms na een lik aan het stuk voedsel, eet hij het wel eens uit zichzelf op.
Hij eet nog niet veel, maar een begin is er.

Niet kokhalzen

nee, zo ver zou ik inderdaad niet gaan. Mijn zoon heeft nog nooit gekokhalst, hij eet het hapje dat beloond wordt eigenlijk heel makkelijk op. Het gaat ook om makkelijke dingen, hij gruwt bijvoorbeeld van al te glibberige dingen (gebakken ui, prei etc) en dat kan ik me ook voorstellen, dat hoeft hij niet. Maar 3 hapjes bloemkool en dan lees ik een extra verhaaltje voor...whatever works denk ik altijd maar.

dc

dc

24-01-2010 om 09:32

Onze techniek

is ook dat 1 hapje proeven moet. Ze weten nu beide dat als ze daarna zeggen dat ze het niet lekker vinden, het verder ook niet hoeft, maar we prijzen ze wel de hemel in dat ze het geprobeerd hebben.

Verder houden we het gezellig aan tafel. Als er gemoppert en gezeurd wordt, mag diegene naar z'n kamer tot hij weer gezellig kan doen. En dat werkt prima. Ze komen altijd weer terug en gaan dan gezellig eten.

Verder nemen we de tijd voor de maaltijd. We focussen niet op het eten. We zeggen dat ze een hapje van alles moeten preoeven, en daarna negeren we wat ze wel of niet eten, maar praten over leuke dingen. En dan gaat er ongemerkt een boel naar binnen!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.