Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Gedonder met buurjongen

Zit een beetje met een probleem. Mijn zoon (6.5 jaar) speelt regelmatig met zijn buurjongen (8 jaar) van 2 huizen verder. Dat gaat dan een tijdje goed en dan ineens gaat het fout. Dan begint de buurjongen hem te pesten. Komt buurjongen hem ophalen om buiten te spelen, staat mijn zoon ineens huilend aan de deur omdat buurjongen ineens van hem wegrende, of buurjongen bedreigt hem (zegt dat hij hem gaat slaan) of begint hem te pesten met andere jongens. Dan is de vriendschap ineens weer een tijd over en negeert de buurjongen mijn zoon voor enige tijd of pest en bedreigt hem. Tot hij zelf even geen kinderen meer heeft om meet te spelen of weer behoefte heeft aan gezelschap van mijn zoon en dan staat hij weer voor de deur. Heel vervelend. Maar wat ik nog erger vind is dat hij na een periode dat het 'uit' was tussen die 2, mijn zoon opzoekt en dingen zegt als: zullen we weer vriendjes zijn, je krijgt namelijk nog 1 kans van mij. Of hij laat mijn zoon zijn excuses aanbieden. En daar kan ik boos om worden. Niet dat mijn zoon een heilige is, maar ik weet gewoon dat die buurjongen hem steeds laat vallen als een baksteen en dan een hele periode heel naar doet tegen hem, hem pest en bedreigt en dan moet mijn zoon excuses aanbieden!
Gisteren dus weer: 2 weken heeft hij zoon genegeerd en met buitenspelen komt mijn zoon opgewonden binnen en zegt: buurjongen en ik zijn weer vrienden, hij heeft mij nog 1 kans gegeven.
Ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet. Het liefst spreek ik die buurjongen aan op zijn gedrag, maar dat mag absoluut niet van mijn zoon. Hij is als de dood dat buurjongen dan niet meer met hem wil spelen. Maar ik vind ook niet dat buurjongen dit zo maar kan doen. Hij gebruikt mijn zoon als een speelbal.

Hoe zouden jullie dit oplossen. Of niet oplossen en laten gaan?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
vlinder72

vlinder72

17-02-2010 om 10:35

Binnen spelen

Persoonlijk zou ik mijn zoontje dan niet met de buurjongen laten spelen. Tenminste voorlopig niet zonder dat ik een oogje in het zeil hou. Hij is 6 jaar dus zo vreemd is dat niet. Misschien kunnen ze eerst eens een poos samen binnenspelen. Verder zou ik je zoontje leren wat vriendschap is. Vraag hem er eens naar. Dreigen en iemand toestaan om te spelen is echt geen vriendschap. Iemand één kans geven is belachelijk. Misschien kan je zoontje de komende tijd wat vaker met vriendjes van school spelen.

Sharon*

Sharon*

17-02-2010 om 10:46 Topicstarter

Binnen

ik wil eigenlijk ook liever niet dat hij met die buurjongen speelt, maar weet niet hoe ik het moet tegenhouden. Buurjongen wil bijna nooit binnenspelen, dus dat is geen optie. Bovendien is mijn zoon ook echt een buitenspeeljongen. Hem binnen laten spelen werkt ook niet, dat wil hij niet. Ik probeer het ook wel in de gaten te houden als hij buiten speelt, maar ik heb nog 3 (jongere) kinderen en kan niet zomaar altijd naar buiten. Bovendien laat buurjongen zich niet zien na getreiter. Als hij me ziet, is hij al weg (slecht geweten inderdaad)
Zoon speelt ook wel met jongens van school en heeft ook een heel leuk vriendje hier in de buurt met wie hij speelt (die is alleen doordeweeks 4 dagen op de nso of naar een clubje, dus die ziet hij minder vaak). Maar die andere vriendschappen maken het bij die buurjongen allemaal erger. Hij is dan jaloers als hij ziet dat zoon andere vriendjes heeft en dan begint het gedonder weer.
Ik heb het wel meerdere keren met zoon er over gehad. Hij is het met me eens dat buurjongen geen vriendje is in de negeer-pest periode. Maar zodra buurjongen weer mijn zoon benadert is zoon weer om.

Linda99

Linda99

17-02-2010 om 11:05

Afkappen

Wij hebben ook zo'n buurjongen waarmee het spelen altijd op een onplezierige manier afliep. We hebben toen zelf steeds meer de boot afgehouden en op een gegeven moment ook een tuin-verbod voor die knul ingesteld. Dochter zag op een gegeven moment dat ie helemaal niet leuk was om mee te spelen (maar als er niet veel kinderen zijn....). Ook scheelde het dat ze wat verder mocht spelen toen ze ouder werd en vanzelf kinderen tegen kwam die wel normaal konden spelen.

Bekend probleem

ook met andere kinderen zal hij dat tzt wel eens hebben. Een tijdje afkappen is mi het beste. En dan als er om uitleg gevraagd wordt kan je gewoon zeggen dat het niet altijd zo goed is gegaan en dat jullie het over een tijdje weer kunnen proberen maar nu even niet, klaar.

Gewoon meer proberen af te spreken met leeftijdsgenootjes van school. Ik merk dat als mijn dochter met de grotere kinderen uit de straat speelt er ook sneller dit soort dingen plaats vinden, ze is dan toch 2e keuze omdat ze jonger is, dus zodra er dan wat 'aantrekkelijkers' voorbij komt staat ze weer alleen, op zich sta ik daar ook niet van te kijken.

Nadeel van spelen met oudere kinderen vind ik ook dat het niet gelijkwaardig gaat, dus dan merk ik aan mijn dochter dat ze sommige dingen niet begrijpt, pesterijtjes zijn dan moeilijk te plaatsen. Mijn dochter speelt momenteel erg veel met grotere kinderen in de pauze van school, ik probeer dan wat thuis te sturen dat ze vooral met kinderen uit de klas moet spelen, dat voorkomt dit soort dingen.

Ach, het hoort erbij.

Zou ik ook doen

Aan deze vriendschap heeft je zoon helemaal niets. Het relatief grote leeftijdsverschil draagt hier ook aan bij, denk ik.

Ik zou dus je zoon dus stimuleren om met andere kinderen te spelen en er een stokje voor steken als het buurjongetje aan de deur komt om te spelen.

Wie weet gaat het over een jaartje ofzo beter, maar nu is dit kind in mijn ogen echt geen geschikt vriendje voor je zoon. Dat hij zich misdraagt als je zoon met andere kinderen speelt, vind ik overigens een extra argument om de vriendschap te ontmoedigen.

Sharon*

Sharon*

17-02-2010 om 13:21 Topicstarter

Lastig

Het probleem is niet dat het altijd misgaat als ze samen spelen. Het gaat steeds een tijd goed, dan spelen ze echt heel leuk en dan krijgt de buurjongen ineens de kolder in zijn kop en slaat als een blad aan de boom om. Ik zie het vaak al aan zijn ogen dat de bui er aan komt. Het zijn dan ook geen pesterijtjes, maar het is echt pesten en dreigen. Ik vind eigenlijk dat deze jongen een beetje abnormaal reageert. Ik bedoel dat mijn zoon ook wel eens met andere kinderen in de buurt wel eens een ruzietje heeft, maar dat is de volgende dag, of een uur later weer over. Dit gaat verder. Deze buurjongen kan het echt een aantal weken volhouden om zoon te negeren of pesten. Alsof hij wraak neemt, wrok koestert, weet ik veel. Dan kan mijn zoon wel met andere kinderen buiten spelen, maar dan staat hij nog huilend aan de deur omdat die buurjongen hem bedreigd heeft (iets van dat hij gaat slaan vaak met een voorwerp).
Ik kan het dan wel afkappen voor zoon, maar hij komt er dan nog mee in aanraking..
En dan het afkappen zelf: ik kan zoon wel verbieden om met deze jongen te spelen, maar ik heb daar niet altijd zicht op, omdat het buiten gebeurt.
Nu heeft zoon een vriendje uit school en ze spelen buiten. Buurjongen heb ik nog niet gezien, maar ik kan er gif op nemen dat als hij hem ziet met vriendje dat er weer gedonder komt, gepaard met dreigementen.
Wat de situatie nog moeilijker maakt is dat wij hele goed met de ouders omgaan. Als wij deze jongen in de ban doen, brengt dat misschien wel allerlei problemen met zich mee. Maar een gesprek aan gaan met zijn ouders hierover durf ik ook weer niet (ja ik ben een schijterd).
Ik neig er toch toe om die jongen zelf er op aan te spreken, maar wrs helpt dat ook niet.

Hanne.

Hanne.

17-02-2010 om 13:44

Ik verbied het niet

Mijn zoon heeft een vriendje met een soortgelijk verhaal, alleen zijn ze wel even oud, en zitten ook bij elkaar in de klas. Ze hebben echt een haat liefde verhouding

Dit vriendje heeft er nogal eens een neiging van om van alles en nogwat te beloven, en dat dat uiteraard niet waar te maken. Ronduit te chanteren (als jij me dat niet geeft ben ik je vriend niet meer) Of mijn zoon dingen te verbieden (jij mag niet in het klimrek spelen).

Mijn zoon is nogal goedgelovig en laat zich makkelijk overrompelen dus is vaak de huilende derde. Ik probeer er een leerschool van te maken, en verbied ze dus niet om samen te spelen. Als vriendje weer eens een streek heeft uitgehaals proberen we samen te bedenken wat er gebeurd is, en dan te bedenken of dat iets is wat een echte vriend doet, en wat hij volgende keer zou kunnen zeggen.

Bijvoorbeeld de (vreselijke) voetbalkaartjes. Vriendje heeft er een handje van gehad om te zeggen, als ik die van jou krijg krijg jij er vanmiddag 2 van mij. Maar 's middags komt hij vervolgens niet over de brug, omdat hij al z'n kaartjes al in het album heeft opgeplakt. Zoon uiteraard in tranen, want zijn kaartje krijgt hij niet terug, want al opgeplakt, en de beloofde kaartjes krijgt hij ook niet.

Wij hebben thuis vervolgens bedacht wat hij volgende keer kan zeggen. Bv dat het heel fijn is dat hij 2 kaartjes krijg, maar dat ze dan wel gelijk gaan oversteken.

Het is een harde leerschool helaas, maar het begint wel z'n vruchten af te werpen. Zoon is steeds beter bestand tegen de rare fratsen van vriendje, en geeft tegenwoordig tegengas.

Waarom

leer je je zoon niet dat er mensen zijn die zo zijn? Leer hem het handelen.
Wij hebben hier in de straat een meisje wonen die zomaar ineens tijdens het spelen opstaat en weg loopt. Zonder iets te zeggen en zonder duidelijke oorzaak. Dit doet ze niet alleen bij mijn kinderen maar bij alle buurtkinderen.

Zoon heeft het hier moeilijk mee gehad, hij wist niet wat hij fout deed. Ik heb hem uitgelegd dat hij niets fout doet en hem verteld dat er mensen zijn die dat zo doen. Ook verteld dat dat meisje er ook niet veel aan kan doen mischien maar dat iedereen wel iets heeft. Nu weet hij dat dat meisje zomaar ineens weg kan gaan en nu haalt hij zijn schouders op als het gebeurt.

Je schrijft dat je aan de ogen van die jongen kunt zien wanneer het mis gaat, mischien moet je dan je zoon ervoor waarschuwen zodat hij dan zelf kan beslissen of hij wel of niet met buurjongen speelt.

Weet je nu is het de buurjongen die zo is, straks een klasgenoot, later misschien wel een collega.

Gr Pham

Sharon*

Sharon*

17-02-2010 om 13:53 Topicstarter

Pham

Geen slecht idee hoor, mijn zoon leren dat er mensen zijn die zo zijn. Ik heb het met hem er ook vaak genoeg over.
Dat wat jij schrijft over het meisje dat zomaar ineens opstaat en wegloopt. dat is ook typisch iets wat deze buurjongen doet. Hij speelt buiten met zoon, en ineens, zonder iets te zeggen gaat hij naar binnen. Zoon helemaal ontredderd.
Als er weet zo'n periode is dat ze niet met elkaar spelen, dan zegt mijn zoon zelf dat buurjongen geen echte vriend is en dat hij niet aardig doet. Ik bespreek dit ook met hem. Maar buurjongen hoeft maar naar hem te wenken en mijn zoon is weer om. En neemt de schuld op zich, dat vind ik nog het ergst van alles!
Tuurlijk moet mijn zoon wat weerbaarder worden, maar hij is pas 6 en vrij onzeker. Dat is natuurlijk een heel proces.
Nu speelt hij leuk boven met klasgenootje. buurjongen was net aan de deur om zoon op te halen, maar ik heb gezegd dat zoon al een vriendje pover de vloer heeft. Zal wel weer aanleiding zijn tot problemen.

Sharon*

Sharon*

17-02-2010 om 13:55 Topicstarter

Hanne

Dat is eigenlijk wat ik wil. Dat mijn zoon wat tegengas gaat geven ipv zijn excuses gaat aanbieden voor iets wat hij niet heeft gedaan.
Lijkt wel een machtsspelletje!

Hanne.

Hanne.

17-02-2010 om 14:00

Heb geduld

Heb geduld, ik ben er van overtuigd dat als je het maar bespreekbaar laat zijn het vanzelf komt.

Hier begint het kwartje te vallen. Vriendje was laatst een goede poging om weer eens iets af te troggelen. Zoon hield voet bij stuk, nee, dat wil ik niet. Zelfs 'maar dan ben je m'n vriend niet meer' maakte geen indruk. Uiteindelijk is vriend boos afgedropen.

Ik heb stiekem gegniffeld.

koentje

koentje

17-02-2010 om 20:52

Sharon,

Ik zou het hem toch zelf laten uitzoeken. Zoon leert er vanzelf mee omgaan. Maar, als het jongetje weer eens aan de deur komt zou ik hem toch eens gewoon vragen;'Goh, waarom moest zoon nu jou excuses aan bieden, toen en toen? Wat was er gebeurd?'
Kijken wat ie zegt?

Sharon

Ik denk dat je dan teveel verwacht van je zoon. Ze schelen 1,5 jaar in leeftijd en dat is nog best wel veel als je 6,5 bent. Ik denk dat hij er nog niet aan toe is om zo voor zichzelf op te komen en dat hij daar jouw hulp en voorbeeld bij nodig heeft.

Maar jij kent je zoon natuurlijk zelf het beste, dus wellicht dat ik het mis heb.

Overigens zou ik sowieso, ongeacht wat je zoon er van vindt, je buurjongen op zijn gedrag aanspreken. Dat hoeft niet heel groot te zijn, als je maar duidelijk laat merken dat je op de hoogte bent van zijn gedrag en dat je er niet van gecharmeerd bent. Een beetje zoals het voorbeeld van: en waarom moest mijn zoon ook alweer zijn excuses aanbieden?

Ikzelf ben echt van mening dat vriendschappen met leeftijdsverschil alleen werken als het oudere kind bereid is om een beetje rekening te houden met het jongere kind. Bij het verhaal van je zoon en zijn buurjongen zie ik dat dus niet zo.

Sharon*

Sharon*

18-02-2010 om 12:02 Topicstarter

Weerbaar

Dees* Nee hoor ik verwacht eigenlijk niet dat mijn zoon dit (nog)kan oplossen. vandaar dit bericht. Ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet. Misschien kwam ik onduidelijk over. Ik realiseer me echt dat hij nog te jong er voor is. Wat ik bedoelde is dat het mooi zou zijn als ik hem er mee kan helpen en toch wat weerbaarheid bij hem kan kweken. Ik verwacht niet dat het er meteen is, maar dit lijkt me een mooie aanleiding voor een aanzet.

Ik ga denk ik inderdaad die buurjongen er op aanspreken. Inderdaad vragen waarom mijn zoon zijn excuses moest aanbieden. Hij wordt over enkele maanden 9, dus ze schelen 2 jaar. Is inderdaad best veel.

Guinevere

Guinevere

18-02-2010 om 12:49

Ik denk

Ik denk dat er iets mis is met het sociale gevoel van die buurjongen. Ik kan me goed voorstellen dat hij zo een "rondje" doet met de kinderen uit de buurt. Spelen, afdanken, volgende kind, spelen, afdanken, enz. Het lijkt erop dat hij kinderen gebruikt als instrument tegen zijn eigen verveling. Misschien kun je deze jongen uitleggen dat vriendschap iets wederzijds moet zijn, en dat je kinderen niet kunt laten vallen als een defect autootje?

Sharon*

Sharon*

18-02-2010 om 13:03 Topicstarter

Guinevere

Ja, ik denk dat je gelijk hebt. Dat is precies het probleem. Het is verder een hele leuke jongen (als hij een goeie bui heeft), maar als hem iets dwars zit (hij heeft oa problemen op school) dan lijkt hij het zo af te reageren op zijn omgeving. En mijn zoon is een makkelijk slachtoffer die zich dingen snel aantrekt.

Sharon

Dan bedoelden we denk ik hetzelfde .

Wat ik namelijk bedoelde te zeggen is dat hij, in mijn ogen, jou nog nodig heeft als spreekbuis en achterwacht.

Mij lijkt dit meer een vriendschap die alleen maar onder strenge supervisie tot bloei kan komen.

Ik spreek overigens uit ervaring. Hier een dochter van 8 die regelmatig uitgespeeld wordt door haar "vriendinnen" van 10 en 11. Een beetje vergelijkbaar met wat Manda beschrijft. Het zijn doorgaans best aardige meiden, maar op zo'n moment kan ik ze wel wat doen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.