Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Hoe houd ik samen naar school fietsen gezellig (6 jr.)?

Na een lange winter van naar school lopen of achterop de fiets, is mijn zoontje van 6 vandaag weer voor het eerst zelf meegefiets. Hij is dan continu bezig met - op de trappers staan - versnellingen - slingeren - andere interessante dingen. Ik probeer hem intussen netjes naast me te laten fietsen en op het verkeer te laten letten, met als gevolg dat ik het hele stukje (is maar een kippeneind, maar toch) aan het commanderen/mopperen/roepen ben. Nu zal mijn zoon toch moeten leren fietsen, dus tot zijn tiende achterop is ook geen optie. Maar ik zou het graag wat rustiger en gezelliger willen houden. Wie heeft hier ervaring mee en wellicht wat handige tips?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
ijsvogeltje

ijsvogeltje

05-03-2010 om 12:02

Ja!

Hier ook een zoon (nu 8) die alle kanten opgaat met de fiets. Mopperen werkt niet. Wat hier redelijk werkt is van te voren duidelijke afspraken te maken. Niet vermelden wat hij allemaal niet mag doen, maar wat we wel van hem verwachten. 'we gaan nu op de fiets naar x. Ik wil dat je naast mij blijft fietsen. Als we op het plein zijn mag je even lekker crossen.' Zoiets.
En we blijven naast hem fietsen, en houden steeds een hand op zijn schouder/rug. Ook dat helpt hem om zijn aandacht erbij te houden.

vlinder72

vlinder72

05-03-2010 om 13:16

Dus daarom

houden mensen een hand op een schouder van een kind. Ik vroeg het altijd al af. Wij maken ook afspraken. En eerst oefenen in het weekend. Naast mij fietsen of voor mij. Daarna altijd stoppen aan het eind van een weg. Ongeacht of er verkeer aankomt. Daarna moet mijn zoontje vertellen of wij kunnen oversteken. En dat werkt want mijn oudste is nu ruim 7,5 jaar en fietst zelf naar school. Hij stopt netjes en laat al het andere verkeer voor. Dat moet van ons. Voorrangsregels zijn nog veel te ingewikkeld. Hij vertrekt iets eerder maar ik kan hem nog wel in de gaten houden en anders zie ik hem wel op het schoolplein. Mijn 6 jarige kan af en toe nog echt het bloed onder mijn nagels vandaan krijgen. Ik wist niet dat kinderen zo langzaam konden fietsen. Verder vergeet hij nog wel eens te stoppen. Of hij gebruikt zijn remmen niet maar gebruikt zijn schoenen om af te remmen .

vlinder72

vlinder72

06-03-2010 om 09:22

Pelle

Nekvelmoeders. Ha, ha. Nooit eerder gehoord. Ik dacht altijd dat die moeders hun kinderen aan het duwen waren . Ik hou mijn kinderen ook niet vast. Veel te gevaarlijk. Ik heb zelf mijn handen aan het stuur nodig want mijn dochtertje zit nog achterop. En soms heb ik ook mijn 10 maanden oude zoontje nog bij mij. En inderdaad het liefst ook voor mij fietsen of naast mij maar niet achter mij. En dat is lastig vol te houden want hij kan toch langzaam fietsen zeg.

Nely

Nely

06-03-2010 om 12:13

Altijd voor me

onze zoon heb ik altijd voor me laten fietsen en nu nog trouwens. Verder is hij ook nog een soort "bumperklever" en dat vind ik niet prettig zo vlak achter me.

Viswijf

Heel herkenbaar!
Hier ook een zesjarige zoon die aan freestyle fietsen doet. Hij kon op z'n 3e al fietsen zonder zijwielen dus we hebben al een hele stuntcarriere achter de rug. Mijn ervaring is -door schade en schande wijsgeworden- dat je idd enkele dingen goed moet afspreken die heilig zijn, en hem verder maar moet laten ervaren.

Ik heb een periode als een viswijf gefietst: steeds roepen omdat ik doodsangsten heb uitgestaan. Mijn heilige punten: niet alleen oversteken, altijd wachten tot ik erbij ben, en op gevaarlijke punten langs de route moet hij naast mij blijven fietsen. Als hij zich er niet aan houdt geef ik een enorme uitbrander en ik heb hem ook wel eens naar huis laten lopen vanaf een punt waar hij zich niet aan de afspraken hield. Verder onophoudelijk uitgelegd dat bij stukjes afsnijden, stoepranden en trapjes op en af butsen etc., dat dan je fiets eraan gaat. En ik heb bij iedere val of 'kapotte actie' gezegd: dat komt er nu van. Ja, inderdaad ben je dan niet de meest gezellige, begripvolle, vriendelijke en lieve moeder. Jammer dan. Maar verkeersveiligheid staat bij mij hoog in het vaandel en de bezoeken aan de fietsenmaker of handige buurmannen ben ik ook beu. Toen mijn zoon eens lopend naar school moest omdat zijn fiets het na een stunt echt niet meer deed viel eindelijk het kwartje. Hij fietst nog steeds onbesuisd, maar de scherpe kantjes zijn er inmiddels van af.

Rafelkap

Rafelkap

06-03-2010 om 14:46

Ik zie vaak

van die fietsjes achter een gewone fiets gekoppeld. Zou dat niet wat zijn? Fysiek kan je kind fietsen, maar opletten/verkeersinzicht etc. is nog lastig met 6 jaar. Je zou hem achter je aan kunnen laten fietsen en op een later moment weer naast je. Gedraagt hij zich niet dan wordt hij weer achter je gekoppeld
Geen idee hoe duur zo'n ding is hoor (marktplaats?). Wij zijn nog niet zover.

Guinevere

Guinevere

06-03-2010 om 15:03

Veilige route

Ik herken het wel, zo mopperend en blerend over de straat fietsen.
Zoon is inmiddels dik 7,5 en het gaat nu wel wat beter. Hij gaat bv niet meer stoer op de pedalen staan maar blijft gewoon op het zadel zitten. Hij mag tegenwoordig zelfs achter me aan fietsen, dat heeft zelfs mijn voorkeur als er bv ook nog eens een vriendje meefietst. Gaan ze tenminste niet racen.
In het verleden heb ik zoon regelmatig van zijn fiets af laten stappen en verder laten lopen omdat hij niet luisterde.
Wat ik nog steeds doe is een route kiezen die over fietspaden loopt en niet tussen het drukke autoverkeer. Tenminste, voor zover mogelijk. Verder kun je zo vaak mogelijk fietsen met je zoon, dan is de lol van het stoer fietsen er sneller af. En dan kun je verkeerssituaties oefenen op momenten dat het verkeer minder hectisch is.

Annet

Annet

06-03-2010 om 19:35

Precies, een veilige route!

Wij zijn nekvelouder. Wij moeten altijd door een zeer gevaarlijke straat. Die straat ontwijken betekent 10 km omfietsen. Deze straat is dus geen ontkomen aan.
In andere straten zijn vaker fietspaden of de straat zelf is rustiger.
Voor ouders in wijken met veel fietspaden is het makkelijker om geen nekvelouder te zijn.
Oja, waarom in nek of rug vasthouden?
Op die manier weet ik zeker dat zoon niet te dicht op geparkeerde auto's fietst, we nemen samen minder plek in, plotselinge tegenligger op de verkeerde weghelft kan niet om ons samen heen (zoon reageert dankzij het nekvel niet met een schrikreactie), plotseling verkeer van rechts (komen om de rij heenrijden met een noodsnelheid) kunnen we ontwijken of we schrikken er samen minder van.
Op minder drukke straten of fietspaden genieten we van het fietsen en is zoon van 7 rustig genoeg om gewoon mee te fietsen.

In het begin ook de longen uit mijn lijf gebruld

over een week of wat gaat het vast beter.

Mijn eerste inval is

...niet! Het kan niet gezellig. Dat schreeuwen hoort er helaas gewoon bij. Voor je kijken, rechts rijden, stoppen.... dat hoor je altijd moeders brullen. Is ook een beetje volkscultuur.

En we hebben het natuurlijk over veiligheid. Gevaar.

Wij zijn net opnieuw begonnen, jongste van 4 is vandaag voor het eerst met me naar school gefietst. En die zegt dan gewoon als ik zeg dat hij rechts moet houden "nee, ik heb nu zin in links!".

Maar gelukkig heb ik al een paar keer zo geschreeuwd dat hij dan toch snel naar rechts duikt omdat hij weet dat ik het meen. Ik zet gewoon onmiddellijk de joker in. Dat is afstappen en lopen omdat het anders levensgevaarlijk is. Die joker hoef ik nu niet meer te noemen, hij hoort gewoon aan mijn stem dat ie echt naar rechts moet.

Wat je wel kan doen: zorgen dat je heel erg op tijd vertrekt, maar dat doe je misschien al. Jezelf voornemen om heel rustig te blijven. Het behapbaar houden door een duidelijke prioriteit te stellen. Sommige dingen kunnen nog wel even wachten, maar rechts rijden, voor je kijken en stoppen/rijden als mama het zegt moet gewoon meteen. Zelf kijken bij kruisingen of situaties beoordelen kan dan later.

Uiteindelijk is het de botsing tussen het kinderlijke gemoed en de volwassen verkeerswereld. Een heftig verschil!

Nog even een anekdote wat die jongste van mij flikt... hij fietst braaf aan de binnenkant, oudste voor ons uit. Gaat een hele tijd goed. Zodra ik even niet oplet (bv omdat het verkeer mijn aandacht vraagt) ben ik hem kwijt --- heeft ie zich laten terugvallen en haalt mij linksom in over de andere weghelft omdat hij voor zijn broer wil rijden! De eerste keer wil je niet weten hoe hard ik gegild heb.
Dat was in de krokusvakantie in een verlaten dorpje... want dit soort streken hoeft hij bij ons in de stad niet te proberen.

Puck

Puck

08-03-2010 om 11:53

Noodstop oefenen

Ik ben geen nekvelmoeder. Als ik zo dicht bij mijn kind fiets dat ik het vast kan pakken dan vind ik dat veel te dichtbij. Hier fietsten ze voor me. Wat ik wel met ze oefende in ons rustige straatje was een noodstop. Ik heb ze echt getraind om zodra ik "stop" roep acuut zonder nadenken te remmen. Zo kan je in een noodsituatie nog enigzins proberen in te grijpen en als het als een soort automatisme ingeslepen is dan heb je ook minder last van: nou mam, ik heb nu even geen zin om te stoppen. En dan dat "stop" ook alleen gebruiken in noodsituaties.

Bedankt puck

ik ga meteen de noodstop oefenen bij het ophalen over een half uur. Ik denk dat het wel lukt. Opstappen, dat moet ie ook nog apart oefenen. Echt soepel, eerst afremmen, sur place, als dat niet voldoet toch maar afstappen, en dan weer snel opstappen en vaart maken. Een hele toer!

Maar die noodstop is een goeie. Itt oudste, die nog een ingebouwde antenne voor eng of gevaarlijk had, is de jongste van puur kamikazemateriaal gebouwd. Die wil 'racen', hij trekt zich nergens wat van aan. Dan is zo'n noodstop geen luxe!

Puck

Puck

08-03-2010 om 19:57

Succes rodebeuk

Ik hoop dat het aanleren van een noodstop goed werkt bij je zoon. Het is gewoon een kwestie van "drillen" tot ze klakkeloos en acuut luisteren, de techniek van stoppen vond ik minder belangrijk. (En geniet daarvan, het is waarschijnlijk ook de enige keer dat ze direct gehoor geven aan iets dat je zegt LOL). Wij oefenden ook daarna nog regelmatig, gewoon om het bij te houden.

Mathilde

Mathilde

11-03-2010 om 19:26

Brulmoeder

Mijn oudste hoort soms ontzettend slecht (vocht achter de oren), dus de eerste tijd op haar eigen fiets naar school fietsen maakte van mij een brulkampioen . Vooral in situaties waarin ze voor me moest fietsen (smal fietspad, horden fietsende forenzen die je willen passeren en je woedende blikken toewerpen omdat je kind in slakkentempo fietst). Ik heb wel eens zo hard geroepen dat andere fietsers bijna van schrik van hun fiets vielen hahahaha. Die noodstop kunnen maken was bij mij absolute voorwaarde om op de eigen fiets te mogen rijden. Ik probeer zoveel mogelijk rustige straten te kiezen, maar ook in de 30 zone kom je regelmatig idioten in een auto tegen die nog een beetje extra gas geven als ze voorrang hebben en je kind maakt een foutje.
Een tijdje geleden zei oudste ook dat ze het niet meer leuk vond om naar school te fietsen omdat ik altijd zo kwaad was tegen de tijd dat we daar arriveerden. Dus nu probeer ik me een beetje in te houden en omdat het sowieso steeds beter gaat, kom ik niet meer drijfnat van de stress en met een hartverzakking op school aan . Nu heeft mijn jongste (4) onlangs gezegd dat hij ook zelf naar school kan fietsen, maar hij is al helemaal een ongeleid projectiel. Gelukkig kan hij nog niet zonder zijwieltjes fietsen en dat is een goed excuus .

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.