Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
diana

diana

18-03-2010 om 10:25

Slaan?

Hallo iedereen,

Gisteren gebeurde er iets waar ik nu nog niet goed van ben. Mijn zoontje(bijna 5) is de laatste dagen vrij agressief, ws door moeheid. Hij slaat en krabt dan. Gisteren kreeg ik een discussie met hem en hij werd zo boos dat hij mijn (7 maanden zwangere buik) wilde aanvallen. Ik werd zoooo boos en had mezelf niet in de hand. Ik heb hem toen een paar ferme klappen tegen het hoofd gegeven...Hij is hiervan ( natuurlijk) erg onder de indruk ..en ik ook. Dit komt dus nooit voor, maar wil weten of het andere ouders ook gebeurt?
Ik hoef geen vervelende antwoorden van mensen hoe fout ik het wel niet doe..ik voel me nl al schuldig genoeg.
Ik zorg erg goed voor mijn zoon, hij komt niets te kort...Ik "mishandel" hem niet, maar tegenwoordig is het al verboden om naast je kind te roken!! ( ik rook overigens niet)!

Graag jullie mening,

gr Diana

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Rug tegen de muur

In mijn ervaring komt deze neiging pas op als je echt het gevoel hebt als ouder dat je geen kant op kunt (bijvoorbeeld omdat je op de grond zit, of in de auto). Ik heb een paar keer wel de neiging gevoeld.

Alleen, en dat raad ik van harte aan, je kunt ook weglopen. Slaan is gewoon het verkeerde voorbeeld. Zeker als je wilt dat hij er mee ophoudt.

Overigens heeft mijn oudste ook in de kleutertijd een week lang geprobeerd om ons te slaan, en we stonden werkelijk versteld. Ik ging zo twijfelen, of ik nu alles fout gedaan had?

Maar gelukkig bleef het bij die ene week. Duidelijk je grenzen aangeven was genoeg. En dat kan zonder slaan.

Dus het antwoord op je vraag is: de neiging voel ik weleens, maar gelukkig kun je ook weglopen of op een andere manier de situatie aanpakken. Daardoor heb ik nooit meer dan een kleine impulsieve tik uitgedeeld. Terwijl mijn hand uitschoot begon ik dan al weg te lopen.

Zit er niet te veel over in, als je ook nog 7 mnd zwanger bent dan vind ik dat je jezelf echt niet al te schuldig hoeft te voelen. Een kleuter vergt gewoon alles van je!

Ik heb 'm wel eens een tik gegeven toen ik 'm in mijn armen droeg en hij zijn tandjes hard in mijn schouder zette. Ging helemaal vanzelf...

Ik zou me er niet al te schuldig over voelen. Schuld is een contraproductieve emotie.

Beo

Beo

18-03-2010 om 14:04

"iedereen"

Zoiets overkomt "iedereen" weleens. Op een aantal zeer ideale ouders na. Ja, er lopen hier een aantal moraalridders rond waarvan ik hoop dat ze zich niet in dit draadje gaan mengen
Meid, voel je inderdaad niet schuldig. Je berichtje straalt uit dat je het vreselijk vond, en dat het niet zomaar weer zal gebeuren. Ik denk ook dat het nu heel erg duidelijk voor je zoon is dat hij veel en veel te ver is gegaan.
Ik heb vorige week mijn dochter per ongeluk een klap gegeven omdat ze ineens een keiharde hoge gil gaf naast mijn oor. Ik schrok ontzettend en het deed nog eens veel pijn ook. Dus in een fractie van een seconde had ik uitgehaald. Het is niet anders. We hebben er allebei weer van geleerd.

Sterkte en succes!
Beo.

diana

diana

18-03-2010 om 14:58

Bedankt voor jullie lieve berichtjes!
Nee vind het idd echt niet leuk en moet er ook alsmaar aan denken. Maar was inderdaad op zoek naar de menselijke moeders ( en vaders natuurlijk)dus in moraalridders heb ik dan ook absoluut geen zin....

gr Diana

Slaan

Nooit slaan blabla, hebben we dat ook weer gehad.
Gisteren had mijn acht jarige dochter mijn slecht-sociaal-onderlegde zoontje van vijf met een stok (!) in zijn gezicht geslagen...Zooooo...Ik gilde al in de speeltuin dat ze een klap kreeg van mij, alle mensen gelijk kijken, natuurlijk. Maar het boeide me echt niet, gelukkig duurde het vijf minuten afkoelen voordat we binnen waren, dus ze heeft um niet gehad!
Maar man, wat had ík een zin om haar een stevig pak op dur billen te geven!!

Sterkte met je driftige mannetje en een babybuik!
LJ

Yta Chalne

Yta Chalne

19-03-2010 om 07:35

Ach jee

Dus als je nooit per ongeluk je kleuter slaat ben je een moraalridder, hm. Maar goed, je vroeg meningen, hier de mijne: sorry zeggen, uitleggen hoe het kwam (moe, vervelend gedrag, voorzichtig zijn met buik) en samen besluiten dat dat voortaan maar liever anders moet. Maar dat heb je vasy allemaal al gedaan Ik denk dat het simpele feit dat je er nu zo mee zit al aangeeft dat het niet jouw manier van opvoeden is.

Reflex

Heb het een keer gehad met mijn oudste. Die had een periode dat hij me in mijn gezicht sloeg als hij boos was, en vaak(hij was 4). Een keer sloeg hij me zo hard, dat voor k het wist ik hem een pets terug had gegeven. Hij schrok, ik schrok. Hij heeft het heel lang niet meer gedaan. Het is een reflex. Zou er niet al te zwaar aan tillen. Zolang je je kid niet stelselmatig slaat is er niks aan de hand. Dit soort dingen kunnen soms gebeuren, zeker als je een heftig kind hebt

100%mama

100%mama

19-03-2010 om 11:06

Oeps

Ik mag dan eigenlijk ook niet reageren.....maar.....ook wij "moraalridders" zijn niet geheel zwart/wit hoor.

Ik zou hetzelfde doen als Yta schrijft. Tuurlijk begrijp ik dat je je enorm shit voelt dat blijkt wel uit je posting, maar het is gebeurt. Dat kan je niet terug draaien en ze zal van deze 1e keer niet gelijk het idee oplopen dat slaan een middel is om je zin door te drukken of om je "macht" te laten zien. Dat zal heus wel mee vallen. Praat erover en deel je gevoelens, maar leg duidelijk uit dat haar gedrag op dat moment niet accpetabel is geweest en dat jij daar op reageerde. Je bent mama & zwanger maar bovenal....je bent mens.

amk

amk

19-03-2010 om 11:19

Moraalridder

ben je in mijn ogen pas op het moment dat je je niet kunt en wilt inleven in de 'spontane' reactie van een ouder.

Zeg nooit nooit hoort hier ook bij. Soms is het slaan een reflex. Het het oogt het zelfde maar de bedoeling is geheel anders.

Gezond verstand

Gezond verstand

19-03-2010 om 21:23

Ja maar....

Diana, je schrijft dat je je niet kon inhouden en je zoon een paar FERME klappen hebt gegeven. Kijk, dat je in een reflex een tik uitdeelt, allright, kan gebeuren. Niet goed, maar ik hoor dat vaker om me heen.
Maar dat je in een reflex een paar ferme klappen uitdeelt? En dat ook nog op zijn hoofd??? Daar ben je me kwijt, want dat kan niet in een reflex. Dat is gewoon machteloze woede die je op je kind loslaat. Ik zou je zoontje heel duidelijk spijt betuigen, aangeven dat dit echt, maar dan ook echt niet kan, dat mama heel fout bezig was. Dikke knuffel, goedmaken en dan vervolgens ook gewoon echt nooit meer doen! Zoals RodeBeuk aangeeft, loop weg! Een kind is zo machteloos als een ouder een paar klappen verkoopt, is dat echt een deuk in het vertrouwen van een kind.
En je schuldig voelen? Ja wel! Dat houdt je een volgende keer wellicht tegen en zorgt dat je een goede keus maakt, even weglopen!

wieke meijer

wieke meijer

19-03-2010 om 21:25

Perfecte ouders bestaan niet.

Ik heb 2 kleintjes van 3,5 en bijna 2 en die kunnen we echt het bloed onder de nagels weg halen.

Ik heb ook wel eens in een inpuls een tik uit gedeeld waar ik achteraf van dacht dat had niet gemoeten....ook sta ik wel eens tegen mijn 2 peuters te schreeuwen dan denk ik achteraf moest dat nou maar soms moet die frustratie er gewoon even uit...

In de regel probeer ik ook de keuken uit te lopen en dan een heel fout maar zeer rustgevend sigaretje te roken op de vrieskist in de schuur...

oei als ik dit terug lees ben ik wel een hele slechte ouder.....schreeuwen...tikken...roken....
maar ja de perfecte ouder bestaat niet.

Toen ik mijn dochtertjes vanvond op bed bracht zei de oudste mem kroepke mem lief en de jongste zei mem tut?
Dus zal toch ook wel wat goed doen.

Beo

Beo

19-03-2010 om 22:45

Pardon, moraalridder?

Als u even verder kijkt dan uw neus lang is dan ziet u dat ik de naam Beo al een tijdje gebruik. De naam Moraalridder daarentegen ben ik nog niet eerder tegen gekomen. Wie de schoen past trekke hem aan.
En verder bedoel ik dat er regelmatig draadjes zijn over "slaan". En altijd komen er een aantal ouders voorbij die geen enkel inlevingsvermogen hebben als het om het verliezen van de controle gaat. Mensen bij wie het nooit verkeerd gaat. Ouders die ieder tikje op de vingers extreem veroordelen. Prima, geen problemen mee. Maar aan zulke postings heeft Diana niets. Dat geeft ze zelf ook aan in haar startposting.

Beo.

diana v/d walle

diana v/d walle

20-03-2010 om 07:24

Hoi

Hoi meiden,

Bedankt allen voor jullie berichtjes, ik heb er in ieder geval veel aan gehad...
Gezond verstand: misschien heb je wel gelijk, ik was ook heel erg boos. Ik was al boos voordat ik sloeg, maar dat hij mijn buik wilde "aanvallen" maakte me woedend en machteloos. Het was in die zin wel een reflex ( actie-reactie), maar wel met een bom emoties. Ik wilde alleen weten of het meer ouders overkomt en ik wilde idd wat geruststelling en steun.
Verder vind ik het erg lief dat jullie me niet afvallen en ik zie mezelf nu meer als een mens. Maar tegenwoordig draait het veelal om perfectie, sorry, ik kan daar blijkbaar niet aan voldoen. Maar ik doe er wel mijn stinkende best voor. Net als jullie allemaal denk ik, want als je op zo'n forum komt, ben je toch echt wel bewust met je kind bezig.
Bedankt allemaal voor jullie moeite,

liefs Diana

100%mama

100%mama

20-03-2010 om 09:27

Enzo

is het Diana!

Slaan

Hoi Diana,

Ik kan me voorstellen dat je er allebei van geschrokken bent.
Ik heb een tijdje terug ook een situatie gehad waarin ik mijn zoon van 4 een paar klappen heb gegeven. Dit was in een periode waarin hij ontzettende driftbuien had, die 3 kwartier konden duren en met afgrijselijk hard gegil en gekrijs gepaard gingen en geen enkele manier van belonen of straffen hielp. Toen had hij op een nacht ook een gilpartij waar het hele huis wakker van werd en na drie kwartier 'rustig' (inwendig ontplofte ik) blijven en hem tot kalmte maken, brak er iets in mij en gaf ik hem 3 harde klappen in zijn gezicht. Hij hield 3 seconden op met huilen, om vervolgens nóg harder te gaan huilen. Ik dacht ik smijt hem van de trap! Niet gedaan. Ben beneden gaan zitten, mijn excuses aangeboden en een slokje water gedronken. Daarna is hij weer gaan slapen. En hij heeft NOOIT meer 's nachts de boel op stelten gezet. Ik heb een dag met een enorm schuldgevoel rondgelopen en ik hoop dat het nooit meer gebeurd.
Inderdaad, je kan maar beter weg lopen...

Nou heb ik een belastende gezinssituatie met een hoog ADHD en autisme-gehalte en dan breek je wel eens omdat je het gewoon niet meer trekt.
Iedereen heeft denk ik wel eens een moment dat je boos wordt en je kind een klap geeft.

groetjes Estelle

Zekers

dat weet ik wel zeker dat dit soort dingen kunnen voorkomen.
het is ook allemaal niet niks.
ik heb twee redelijk actieve kinderen een van 1 ja ook die kan het huis afbreken en een van net vier.
gelukkig gaat de oudste naar school en kan ik die tjd gebruiken om de jongste wat extra aandacht te geven en ook mezelf even weer op te peppen en te relaxen.
ik heb haar (de oudste) wel eens een tik gegeven vooral uit paniek omdat er iets ergers kan gebeuren als ze niet stopte (oost indischdoof chronische variant)
en een keer uit machteloosheid.
en dat gevoel wat je daarna hebt is nog veel erger.
ook ik heb mijn excuus aangeboden en duidelijk uitgelegd dat mama fout zat en dat het echt niet de bedoeling was.
maar dat maakt het gevoel wat ik had niet beter.
ik weet in ieder geval wel dat ik nu eerder weg zal lopen dan het weer zover te laten gaan.

Maartje

Maartje

20-03-2010 om 22:55

Duwen

Wat ik soms doe als mijn zoontje erg op mijn zenuwen en geduld werkt?

Hem een duw geven als ik hem voor de zoveelste keer niet luistert of aan het gillen is.

Ga maar`weg zeg ik en duw ik hem van me af of weg....of net iets harder beetpakken dan nodig is...en dat bespreken we altijd achteraf, mama mag jou niet knijpen maar ik was boos en dat moet ik zeggen en niet knijpen.

Slaan gebeurd soms uit reflex.

Tja ben ook maar een mens met gevoelen en emoties en daar leer mijn zoontje ook weer van.

Yta Chalne

Yta Chalne

21-03-2010 om 10:27

Het regent weer...

Het regent weer 'ik ben ook maar een mens' en 'dat gebeurt ons allemaal wel eens'. Maar dat vind ik toch geen goed uitgangspunt (buiten dat het pertinent niet waar is)(nou ja, dat mens-zijn wel *grijns*, maar dat vergoeilijkende 'die pet past ons allemaal, dat niet). Ik geloof wel dat het ene karakter (van de ouder) het veel makkelijker maakt dan het andere. En dat soort karakters zijn ongetwijfeld erfelijk, dus een licht ontvlambare ouder met dito kind is, hoe zal ik het zeggen, een grotere uitdaging dan het tegenovergestelde. En juist dan zul je maatregelen moeten inbouwen als weglopen, tellen, vasthouden etc.

vlinder72

vlinder72

21-03-2010 om 10:46

Yta chalne

Knap van je dat jij blijkbaar nog nooit uit je slof geschoten bent en je kind een tik heb verkocht. Hier wel helaas. Niet echt handig natuurlijk. Zeker niet als je daarna je kinderen probeert te vertellen dat slaan niet mag. Slaan uit woede is niet handig maar ja, ik geloof wel dat het (bijna) iedereen wel eens is overkomen. Wij zijn namelijk allemaal mensen. Kinderen kunnen ontzettend irritant zijn. En zeker als je dan zelf ook nog ontzettend moe bent dan kan iets net teveel zijn. Weglopen kan niet altijd. Weglopen terwijl je op de trap staat met een klein kind en een zwangere buik zoals het voorbeeld. Je reageert dan. Oh, en ik heb ook wel eens weloverwogen een tik(je) uitgedeeld hoor. Bijvoorbeeld na herhaaldelijk graaien naar iets heets. Het continu meppen van een ouder broertje of zusje. Bij bijten of iets dergelijks. Bij sommige kinderen is dat het enige dat werkt. Je kan wel blijven waarschuwen. Nee, niet het fornuis aanraken schat. Dat is heet. Strafstoeltjes zijn hier in huis kansloos. Geen van mijn 4 kinderen is ooit rustig geworden op een stoeltje of matje. En ik heb toch echt hele lieve, normale kinderen gekregen. Mijn oudste van 7 hoef je echt zelden te straffen (naar zijn kamer te sturen of zo) en dat was toch een draak als peuter.

Rafelkap

Rafelkap

21-03-2010 om 10:59

Vlinder72

"Knap van je dat jij blijkbaar nog nooit uit je slof geschoten bent en je kind een tik heb verkocht."
Er staat volgens mij nergens dat Yta zegt dat zij dat nooit een mep oid heeft gegeven. Maar dat ze het er niet mee eens is om als excuus te gebruiken, dat het menselijk is om uit je slof te schieten. Ik ben het daar helemaal mee eens. Als diana of wie dan ook niet blij is met haar reactie, kan ze kijken hoe ze dit kan voorkomen.
Onze oudste heeft als peuter ook wel eens een iets te hardhandige duw of tik gekregen als hij z'n babybroertje pijn deed, dat maakt gewoon extra kwaad. Maar ik greep mezelf wel bij de kladden, pijn doen is de makkelijkste manier maar niet effectief. Ik keurde mijn reactie af en zocht een andere manier te vinden van communiceren (boeken als how2talk2kids of de gordon methode) .Dat kost tijd, om dit aan te leren, maar als je echt wilt kan dat.

Verschil in tik of ferme klappen

Ik denk dat er wel een verschil is of je een keer een tik tegen de billen van je kind geeft of het net iets te stevig in de arm knijpt om iets duidelijk te maken
of je kind "een paar ferme klappen" op zn hoofd geeft (Diana) of in "3x in zn gezicht slaat" (Estelle).

Dat laatste klinkt naar mijn gevoel best agressief. Maar goed, de echte pedagogische stijlpuristen zullen iedere vorm van fysieke reaktie afkeuren en daar hebben ze ook groot gelijk in. Helaas is niet iedereen daartoe in staat, en ik zelf ook soms niet.

Diana, ik vind wel dat je je een beetje verschuilt achter de tijdgeest: "tegenwoordig" is perfectie ge-eist, en "tegenwoordig" mag je ook niet eens roken naast je kind. "Vroegah" was alles inderdaad anders, maar godzijdank is vroegah voorbij en leven we naar de inzichten van voortschrijdende kennis en normen en waarden.

Gelukkig zijn we het in dit draadje het wel allemaal met elkaar eens: dat iedereen bewust is dat het beter is om je impulsen, reflexen of soms blijkbaar hardhandige agressie ook onder de meest -voor iedereen weer andere- moeilijke omstandigheden onder controle te houden.

Heftig

Het is echt heel heftig hoor als je kind je zwangere buik wilt aanvallen. Ik vraag me af of jullie dat wel eens hebben meegemaakt. Dat zorgt toch voor een bepaalde reactie, waarbij je misschien te ver kan gaan. Gaat dan verder dan een reflex reactie.

koentje

koentje

28-03-2010 om 15:12

Diana

ik begrijp het ook prima dat je heftig reageerde. En tuurlijk mag je niet slaan en is dat pedagogisch niet verantwoord, maar dat wist je al. Zet je schuldgevoel van je af en heb vertrouwen in jezelf en je weet nu dat je emotioneler reageert, dus dat voordeel heb je.
Jouw zoon heeft geleerd dat er wel grenzen zijn die hij schandalig overtrad! Op zich een goede les. Heb je wel met hem gepraat en 'goed gemaakt'?

Ik ben op mijn werk wel eens op mijn zwangere buik geslagen door een autistisch gehandicapt meisje. Ik heb haar teruggeslagen (niet heel hard maar meer uiit een te snelle reflex van bescherming), schrok er zelf van. Ik heb de ouders gebeld en de situatie uitgelegd.Alle begrip. Het meisje was het ook zo weer kwijt. Ach ja. We zijn toch mensen!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.