Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
zonnetje

zonnetje

22-03-2010 om 14:15

Afspraak van 4-jarige

Vandaag werd ik opgebeld door mijn moeder die nogal verontwaardigd was. "Of ik iets beloofd had...?" Uhh, nee?

Ze vertelde me dat ze tussen de middag mijn zoontje wilde ophalen van school ( hij is 4 jaar) toen er een klein jongetje meeliep. Mijn moeder vroeg zich verbaasd af waar zijn moeder was en dat hij uiteraard niet mee kon.
Nou, daar kwam zijn moeder aan...ze zei doodleuk tegen mijn moeder dat mijn zoontje het goed vond dat haar zoontje meeging....
Mijn moeder wist uiteraard van niets en zei dat dat echt niet kon zo. "Ja
hoor, X (mijn zoontje dus) vond het goed en hup jongetje liep al mee.

Mijn moeder zei dat dat echt niet zo gaat en dat ze dat maar met mij moest bespreken.

Mijn moeder zei nog dat het een 'spaans-ogend' jongetje was.
Toen ik voeg hoe dat jongetje heette, bleek het om een nieuw kindje te gaan die net in de groep van mijn zoontje is gekomen. Niets mis mee, maar ik ken dat jongetje helemaal niet (alleen van naam) en zijn moeder al helemaal niet.

Ik vind het nogal onbeschoft van die moeder om zomaar uit te gaan van iets wat mijn zoontje van 4 roept en ik heb er eerlijk gezegd helemaal geen zin meer in om dat jongetje zowieso bij ons te laten spelen. Niets tegen het ventje hoor, maar de houging van zijn moeder staat me gewoon niet aan. Het gaat om de manier waarop.

Mijn zoontje roept zo vaak dat een jongetje wel zal kunnen spelen en dat roepen zoveel klasgenootjes met hem. Maar als ouder, weet je dat dat even met de andere ouder vooraf besproken wordt en dan spreken we gelijk af hoe laat kindje weer thuis moet zijn en wie hem haalt of brengt. Dat is volgens mij wel de manier, maar ik kan het mis hebben hoor.

Hoe denken jullie daar over? Ik ben best een beetje nijdig hierover, maar verwacht dat die moeder zodadelijk haar zoon bij mij probeert te 'stallen'....wat ik uiteraard ga afhouden.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Prakje

Prakje

22-03-2010 om 14:34

Beetje overtrokken...

Ik vind je reaktie een beetje overtokken... je gaat er vanuit dat de ouder het kind bij jou wil stallen...

Als ik het zo lees wil je zoon een vriendje meenemen en heeft wat afgesproken, het is aan jou/je moeder/de oppas om aan te geven of dat wel/niet uitkomt. Zo te lezen is dat niet heel duidelijk gecommuniceerd op dat moment. De ouder van het andere jongetje heeft hier ook lossere regels in blijkbaar, dat geeft niet, moet je alleen wel heel duidelijk op reageren.

Als dit bij mij zou gebeuren en het komt niet uit, dan gaat dus ook het vriendje niet mee, ook niet als de andere ouder het wel goed vind en/of mijn eigen zoon een driftbui krijgt.

Mijn ervaring is dat je met 4-jarigen (en hun ouders) heel duidelijk moet zijn. Nee=nee

suus36

suus36

22-03-2010 om 14:37

Niet zo snel oordelen

Hoi Zonnetje,

je hebt het over tussen de middag toch? Dat vind ik weer anders dan een speelafspraak 's middags. Maar goed, ik ken jouw moeder niet, maar zou het niet anders gegaan kunnen zijn? Dat de jongetjes hadden afgesproken en dat de moeder dat goed vond. Je gaat gelijk van "stallen" uit, maar het kan zijn dat de moeder al had gezegd dat ze met haar mee mochten, maar dat jouw zoontje graag bij oma wilde eten. Dat ze toen besloten hebben om daar te eten.

Anyway, ik vind dat je nogal furieus reageert en zou nog een kleine slag om de arm houden. Ik had het anders gevonden als de moeder niet te vinden was. Maar die heeft toch gewoon met jouw moeder gesproken?

Ik zou me er niet zo druk over maken als ik jou was.

Groetjes,
Suus

zonnetje

zonnetje

22-03-2010 om 15:28

Anders

Ik ben niet helemaal duidelijk in mijn uitleg denk ik. Mijn zoontje zou bij mijn moeder eten tussen de middag.
Mijn zoontje had met dat nieuwe jongetje afgesproken dat die wel meemocht naar mijn moeder (tja, de kleintjes spreken dat makkelijk af en dat gebeurt vaker).

Wat ik niet begrijp is dat die moeder het jongetje aanspoorde om met mijn moeder mee te lopen en doodleuk tegen mijn moeder zegt: Ja, maar X (mijn zoontje dus) zei dat het goed was" en gewoon weer weg wil lopen.

Er wordt helemaal niets aan mijn moeder gevraagd; ze kreeg gewoon de mededeling en hup weg liep moeder al. Sorry hoor, maar dat doe je toch niet?

Daar maak ik me dus wat kwaad om.

reina

reina

22-03-2010 om 16:10

Nou, nou

Ik zou me hier nou helemaal niet druk over maken, die moeder had het wat anders moeten brengen, maar we zeggen allemaal wel eens iets op een onhandige manier. Ws vindt ze het leuk dat haar zoontje, die pas op school is, een vriendje heeft om mee te spelen. Ik zou al helemaal niet uitgaan van 'stallen bij' , dat maak je er zelf van.

Ellen

Ellen

22-03-2010 om 16:30

Ik begrijp je wel

Ik begrijp je wel. Ik zou ook pissig zijn. Op zo'n moeder dan. Je kunt er toch niet van uit gaan dat wat jouw kind heeft afgesproken akkoord is? We hebben het hier over 4-jarigen.. Dan overleg je toch even met de ouder (in dit geval oma) van het andere kind?
Dat is hier niet gebeurd en dan riekt het idd naar "stallen van je kind".

Groet

Nee

Zo hoort het niet te gaan naar mijn idee. Maar je er echt over opwinden zou ik niet doen, zonde van je energie. Je hebt op een schoolplein veel soorten moeders waaronder dus ook de hele makkelijke.

Misschien handig om je zoon goed uit te leggen dat als er afgesproken wordt dat dan de mama's/oma's dat wel allebei goed moeten vinden.

Rustig in- en uit blijven ademen

Neem er een beetje afstand van. Er is blijkbaar iets aan vooraf gegaan, je was er zelf niet bij.

Morgen nieuwe ronde, nieuwe kansen met open vizier. Je bereikt niet zoveel met zo boos zijn.

Je hebt je oordeel al klaar, een verkeerde start.

Pelle

dan nog moet dit door volwassenen bevestigd worden, ook al zegt een 4-jarige van alles. Ik vind het niet kunnen dat een ouder dan zegt: ja, maar zoon zei dat het oke was. Hallo, sinds wanneer maken 4-jarigen op zo'n manier de dienst uit zonder dat dat besproken wordt met de (groot-) ouders.
maar goed, die jongen iet meer te spelen willen hebben is ook een beetje overdreven. gewoon duidelijk naar moeder zijn dat het alleen kan als door de ouders is ingestemd.

ik ben zo'n moeder die fouten maakt

ik ben zo'n moeder die fouten maakt

23-03-2010 om 10:14

Je kunt het ook anders bekijken...

Ik vind dat je niet erg zonnig reageerd op een gebeurtenis waar je niet bij was en dus niet zeker weet hoe het ging. Misschien is het wel een cultuur verschil? En bij opdringerige (onze kijk erop) mamma wel heel gewoon en gastvrij om zo je kind zo mee te geven. Wat raar is voor ons is heel gewoon voor een ander. Enne iedereen moet leren hoe de ongeschreven regels zijn. Ik heb ook wel eens (als beginnende mamma) fouten gemaakt. En doe het nog steeds.

Er was een buurkindje die bij mijn bij mijn dochter (toen 7) wou meeeten. Dus ik stuur buurkindje naar huis om dit aan ouders te vragen of het mag. Komt buurkindje terug "Ja het mag". Dit was dus gejokt. Om 18.00 gaat de bel en staat moeder van buurkindje aan de deur. Met de vraag of haar dochtertje misschien bij ons is. Ik schrik en zeg dat ze net net haar toetje zit te eten. Moeder zegt "wat is dat nou?" Ik schaam me rot. Overigens wist ik dus niet dat de het zo is dat je als ouder eerst even af gaat spreken. Ik geloofde het 7 jarige buurkindje. De moeder was overigens boos op haar dochter en niet op mij. Maar ik heb er zeker van geleerd, het altijd te checken bij ouder en niet kinderen van 7 te geloven . Wees dus niet te boos en heb niet te snel je oordeel klaar. Als ze echt opdringerig blijkt te zijn kun je toch altijd nee zeggen. Probleem is dan opgelost toch? Dus kijk naar buiten het zonnetje schijnt en probeer zo in het leven te staan.

vlinder72

vlinder72

23-03-2010 om 22:08

Je leert er steeds iets bij

Wij hebben ook een kind op bezoek gehad. Tuurlijk wist zijn moeder waar hij was. Dus niet. Moeder heel de wijk afgezocht. Helemaal ongerust. Dat gebeurt dus nooit meer. Als er nu iemand onverwacht komt spelen dan duw ik hem gelijk de telefoon in zijn handen. Desnoods bel ik het nummer. Zo weet ik tenminste zeker dat vader of moeder inderdaad weet dat het kind hier is. Ook lastig vind ik de ongeschreven schoolregels. Niemand legt je in het begin iets uit. Hoe werkt het met halen en brengen? Hoe spreek je af? Doe je dat van te voren of op de dag zelf. Sommige ouders hangen erg aan om en om spelen. Mij maakt dat dus weer niets uit. Ik heb ook wel eens de fout gemaakt om tegen een kind ja te zeggen terwijl mijn zoontje zelf al iets anders had afgesproken. Dat doe ik dus ook niet meer. Sommige kinderen zijn gehaaid hoor. Die lopen zelfs bij ouders te leuren of ze mogen komen spelen. Misschien weet de moeder van dat kindje ook niet precies wat de ongeschreven schoolplein etiquettes zijn. Ik zou gewoon op haar afstappen en aangeven dat het afspreken niet zo goed was gegaan en aangeven dat om misverstanden te voorkomen het voortaan handig is als jij van een speelafspraak af weet.

Pelle

Dat laatste ben ik ook met je eens hoor. Ik zou ook niet zo boos worden.
Ik weet ook uit ervaring hoe belangrijk het is om het met de ouders te kortsluiten.
Ik heb vorig jaar meegemaakt dat mijn zoon uit school vooruit fietste en toen ik thuis kwam onvindbaar was. Ik heb bijna een uur naar hem gezocht en ten einde raad de politie gebeld. Was hij ineens met een vriendje van school meegegaan en had gezegd dat het mocht. en ik wist dus van niets...

buzz

buzz

24-03-2010 om 11:18

Nieuw

nieuw jongetje, misschien onzekere ouder, bang voor geen vriendjes, of die ook nog ff moet wennen aan nieuwe situatie, wie weet had het jongetje wel gezecht dat het mocht, en ging de mama er vanuit dat haar zoon bedoelde dat het van jou mocht.\
Ik zou gewoon de mama aanspreken.
en het uitleggen.
zo werkt het niet, maar zo wel....

100%mama

100%mama

26-03-2010 om 13:58

Heel soms.....

gaat het idd om "stallen".....al zou ik inderdaad eerst even met de moeder overleggen dat je het prettiger vind als de afspraken via de ouders lopen.

Hier een probleempje "stallen gehad". Moeder spreekt geen nederlands en zet haar kind "af" bij mij of mijn schoonvader, draait zich om en loopt weg en het jongetje geeft de mededeling "ik mag van mijn mama bij jou eten/spelen". De eerste keren waren we te verbaast om er dan ook maar enig reaktie op te geven. Een paar weken geleden gebeurde het bij mij waarop ik (helaas via het kind) de moeder heb aangesproken dat ik het fijn zou vinden als we dit in overleg zouden kunnen doen om het simpele feit dat het gewoon niet altijd kan! Nu eet/speeld het kindje bij iemand anders meerdere keren per week.....ik ben bang todat deze moeder het ook op deze manier niet prettig vind.

vlinder72

vlinder72

28-03-2010 om 15:02

Grrrr. beetje o.t.

Hier ook zo'n drama. Kindje komt bij ons spelen. Nu heb ik meer kinderen dus ik moet nogal eens kinderen ophalen bij vriendjes en ik moet de jongste vaak nog ophalen van het kinderdagverblijf. Dus ik vraag altijd of het kind dat bij ons komt spelen rond half 5 kwart voor 5 kan worden opgehaald. Is nooit een probleem en kan het niet dan weet ik het en zoek ik een andere oplossing (langer blijven of ik breng het betreffende kind zelf wel naar huis) Tja, met vier kinderen moet je goede afspraken maken. Maar goed. Dit kind kwam maar om 5 uur nog geen ouder. Kwart over 5 nog niet. Half 6 kwam er eindelijk iemand. Ja, hij moest nog even werken en het liep uit. Kwaad dat ik was. Dat is niet mijn probleem. Ik werk ook maar ik zal nooit mijn kinderen daarom maar even een uur later ophalen. Ik heb mij die avond ontzettend moeten haasten om de jongste nog op tijd uit het kdv op te halen. Daarna nog eten. Oudste moest nog trainen (om 6 uur). En dat allemaal omdat pa lief zijn werk belangrijker vond dan een afspraak om zijn dochtertje op te halen. En helaas voor dit kind maar dit was een een keer maar nooit weer afspraak.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.