Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Priemgetalletje

Priemgetalletje

16-04-2010 om 15:19

Speelafspraken groep 1/2: hoe haal ik de druk van de ketel?

Ik weet niet in welke rubriek dit het beste kan: deze maar,mijn zoon wordt volgende maand 6 en zit in groep 2.
Hij is een lieve en gevoelige jongen, die heel goed weet wat hij wil. Maar hij houdt absoluut niet van ruzie en vindt boze mensen eng.
Het probleem speelt op school. Hij had altijd een ‘beste vriend’ waar hij na schooltijd het vaakste mee speelde. Deze begon hem op school echter steeds meer te claimen. (Hier kwam ik pas een paar weken geleden achter) Hij moest ‘s ochtends bij het binnenkomen al toezeggen af te spreken en als zoon niet wilde, werd hij in de loop van de dag onder druk gezet. Ook tijdens het vrij spelen op school moest zoon van te voren al beloven met vriendje te spelen en op een gegeven moment moest hij ook al akkoord gaan WAARMEE ze gingen spelen. (Bv bouwhoek, of niet in zandbak). Zoon begon er steeds meer van te balen, vriendje werd steeds dwingender, begon mij ook steeds aan te spreken: ’Kan N afspreken? Waarom dan niet?’
Elke ochtend, tussen de middag, ’s middags, in de supermarkt of bieb, als vriendje ons zag wilde hij weten wanneer hij af kon spreken. Moeder van het vriendje staat er dan bij en vindt het prima allemaal; stopt haar zoon niet. Op een gegeven moment wilde mijn zoon niet meer afspreken, hij voelde zich vreselijk onder druk gezet en wilde ook graag met andere kinderen spelen. (Wat niet mocht van vriendje) En ik kreeg ook nachtmerries van dat steeds overal opduikende jongetje met steeds dezelfde vraag.
De volgende fase kwam: als zoon iets niet wilde en dat duidelijk aangaf, ging vriendje heel hard huilen. En ik was er een keer bij tijdens schooltijd dat dat gebeurde: middenin de kring begon hij opeens te brullen (huilen) dat zoon geen goede vriend was en een leugenaar die zich niet aan afspraken hield. Dat kreeg ik vervolgens ook van vriendje’s moeder te horen: ze ‘baalden allemaal flink van zoon want hij hield zich niet aan de afspraken‘.
Ok, gepraat met zoon, overlegd met juf, contact met vriendje geminimaliseerd (er speelde nog meer bij dit jongetje). Zoon vreselijk opgelucht, spreekt opeens weer af met andere kindjes, gaat weer met een beetje plezier naar school. Maar deze week had hij al drie keer afgesproken met kindje X en toen zoon aangaf vandaag met kindje Y te willen spelen ging kindje X helemaal door het lint, zoon was ‘leugenaar’ en hield zich niet aan afspraken. Kortom, wat voormalig vriendje ook zei tegen zoon.
Nou weet ik het niet meer. Wat kan ik mijn zoon nou het beste aanraden? Geen beloftes meer doen, dat probeert hij. Maar da’s moeilijk vol te houden. Verder zijn kinderen vaak nog zo veranderlijk, ze krijgen soms ruzie en willen dan even niet meer spelen. Moeten kinderen op de kleuterschool zich van jullie al aan vaste afspraken houden en doen ze dat niet, zijn ze dan ‘leugenaars’? De oplossing die twee moeders van vriendjes hadden, was een vaste speelafspraak per kind per week inplannen. Dat zou rust creeeren. Maar dat staat me zó tegen! Wat als zoon net baalt van vriendje? Of vriendje van zoon?
Wat vinden jullie? Wat doen jullie met speelafspraken? Herkenning? Ik verlang (bijna) terug naar mijn eigen jeugd, bijna nooit speelafspraakjes, je kwam elkaar op straat wel tegen- of niet.

Priemgetalletje
ps Ik werk vanuit huis onder schooltijden, vandaar dat afspreken eigenlijk elke dag- in theorie- kan..

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Roosje

Roosje

16-04-2010 om 22:20

Jij bent de ouder

Het is duidelijk dat je zoon het moeilijk vindt om met deze druk om te gaan. Dat lijkt me ook heel moeilijk met zo'n "vriendje". Maar bovenal vind ik dat jij als ouder het laatste woord hebt over de speelafspraken van een 6-jarige. Jij ziet dat deze afspraken niet goed verlopen en dat je zoon niet geniet van dit dwangmatige contact. Dan zeg je toch gewoon dat er (voorlopig) niet meer wordt afgesproken met dit jongetje? En dat zeg je ook tegen het jongetje zelf of zijn moeder: "nee, Pietje spreekt nu een tijdje af met andere kindjes".
Dit is iets waar je je zoon tegen in bescherming moet nemen.

Priemgetalletje

Priemgetalletje

16-04-2010 om 22:36

Klopt roos

ik ben inderdaad de ouder, en ik HEB het contact met 'vriendje' nu ook gestopt (moeder kijkt me nu niet meer aan) maar nu komt er dus een ander vriendje uit de kast die eigenlijk hetzelfde gedrag vertoont/cq beschuldigingen uit tov zoon en dan ga ik meteen twijfelen of dit misschien de manier van met elkaar omgaan is tegenwoordig-heb ik iets gemist en moeten kleuters ook al met agenda's aan de slag? Afspraak is afspraak?
Groeten Priemgetalletje

Bezig bijtje

Bezig bijtje

17-04-2010 om 08:52

Ik zou.....

Ik ben 3 kinderen (7, 5, en 3) en bij mij mogen ze alle drie 1 x per week een speel afspraakje. Verder hebben ze alle drie ballet en zwemmen. Opa en oma willen ook hun kleinkinderen zien. Buiten spelen met buurt kinderen doen ze ook veel. Jongste wil nog geen speel afspraakjes.

Als ik merk dat speel afspraak met een bepaald kindje niet goed verloopt. Vooral bij mijn oudste dochter vaak gehad. Botsende karakters. Kinderen die enig kind of oudste kind zijn gaat vaak heel moeilijk. Want ze zijn gewend de baas te spelen. Mijn oudste dochter is ook een kind met gebruiksaanwijzing dus voor mij ook heel vermoeiend die speel afspraakjes van haar. Mijn middelste kind is heel makkelijk, komt goed voor zichzelf op, kan goed delen en speel afspraken zijn geen probleem. Als een kindje met haar wil spelen en zei wil niet. Zegt ze gewoon nee. Als een kindje wil komen spelen vragen ze het altijd aan mij. Dan zeg ik "je moet het aan (vul naam kind in) vragen. Als het die dag niet uitkomt (wat vaak is met 3 kids) zeg ik gewoon. Vandaag kan het niet een ander keertje. Ik zou nooit tegen een ouder zeggen dat haar kind tijdelijk niet welkom is. Dit vind ik te kwetsend. Ik zou eerder gewoon minder vaak, en gewoon eerlijk zeggen dat nu een ander kindje aan de beurt is.
Leer zoon dat nee zeggen mag. Kindje boos, jammer voor kindje. Volgende keer beter. Ik zou echt maximaal 2x per week een speel afspraakje doen. Dit om je kind rust te geven. Verzin al wat je gaat doen (bv naar oma, ofzo) zodat als er weer steeds hetzelfde kindje komt vragen je het uit kunt stellen Ook wel fijn voor jou als moeder toch?

liora

liora

17-04-2010 om 11:41

Stapje terug

Hoi,

Ik zou het een beetje op z'n beloop laten. Voorlopig niet teveel afspreken en vooral niet proberen alles te weten wat er speelt. Kinderen kunnen zelf vaak heel goed een oplossing bedenken als ze de kans krijgen, alleen duurt dat vaak net een weekje langer dan wij willen.

Liora

angelina ballerina

angelina ballerina

17-04-2010 om 20:43

Hier

gaat het ook nog wel eens mis met afspreken. Dochter mag over het algemeen alleen woensdag en vrijdag afspreken en heel soms met favoriete vriendinnetje nog wel eens op een andere dag, na school. Probleem is hier vooral dat meisjes bijv. op maandag aan dochter vragen om te spelen voor woensdag. Dochter zegt dan oke maar vergeet dat weer en maakt andere afspraken of ze speelt woensdag gewoon liever met een ander terwijl die meiden met wie ze heeft afgesproken er dan al wel op rekenen. Ik heb nu met haar afgesproken dat ze het in elk geval maximaal 1 dag van te voren moet afspreken en dat afspraak dan wel afspraak ik. Ik vind dat als ze het iemand heeft beloofd, ze dan niet met een ander kan gaan spelen. Ze vind het soms ook best lastig om nee te zeggen maar dat moet ze wel leren. Daarbij vindt zij het andersom ook heel naar als kinderen haar beloven te spelen en dan met een ander afspreken. Bij conflicten op het schoolplein moet ze dus van mij spelen met degene aan wie ze het als eerste heeft beloofd. Verder geef ik op woensdag en vrijdag 's morgens altijd duidelijk aan of het uitkomt, of er bij ons of bij een ander kan worden gespeeld en eventueel dat ik het alleen goed vind met bepaalde kinderen.

Onduidelijk

Ik denk dat het voor jou wellicht heel duidelijk is dat jouw zoontje niet meer met zijn vaste vriend wil spelen, maar voor het vriendje is dat wellicht helemaal niet duidelijk. Heeft hij dat zelf tegen het vriendje gezegd? Heb jij dat met zijn moeder besproken zodat zij heeft kunnen uitleggen dat jouw zoontje wat minder vaak kan/mag spelen? Of heb jij het tegen het jongetje verteld? Zo niet, dan snap ik ook wel dat het jongetje in kwestie verdrietig is en boos wordt omdat hij niet snapt dat zijn beste vriend opeens zijn beste vriend niet meer wil zijn. Het feit dat hij er op school over moets huilen vind ik eerlijk gezegd best een beetje zielig. Hij wordt afgewezen door zn beste vriend en snapt er niks van.

Misschien is het een idee dat je het eens gewoon aan het jongetje of moeder laat weten waarom het contact van jou wat losser moet zijn? Wellicht moet het jongetje ook gewoon leren om wat minder dwingend te zijn, of om de ander wat meer de ruimte te geven. Als niemand hem dat verteld of uitlegt, zijn zijn emoties helemaal niet onterecht maar heel begrijpelijk.

En ja, bij kleuters is het rechtvaardigheidsgevoel heel groot. Bij mijn zoontje is afspraak ook afspraak en die kan heel verontwaardigd zijn als die zonder reden verbroken wordt. En terrecht, ik vind het juist goed als kinderen leren dat als je iets beloofd of afspreekt, dat je dat ook nakomt. Als mijn zoontje een speelafspraakje maakt, dan mag hij dat ook niet zomaar inruilen voor een andere afspraak; als dat bij hem gebeurd vindt hij dat ook niet leuk.

Mathilde

Mathilde

19-04-2010 om 16:23

Mijn mantra

Mijn mantra over speelafspraakjes is: eerst vragen aan de ouders, pas daarna heb je een speelafspraakje. Dus je hebt alleen een afspraakje als de betreffende ouder van dat kind ja heeft gezegd en je kunt een ander kind nooit beloven dat het bij jou mag spelen als ik nog geen ja heb gezegd.
Volgende regel: afspraakjes worden alleen voor die betreffende dag gemaakt (behalve als het vriendje niet op dezelfde school zit, dan moeten we bellen en dan is het meestal voor een datum in de toekomst). Liefst 's morgens. Komen we de andere ouder niet tegen, dan is er dus nog geen afspraak tot we het 's middags kunnen vragen. Een afspraak staat, dus niet 's morgens met Marietje en haar moeder afspreken en dan 's middags met een ander.
In jouw geval had ik tegen vriendje heel duidelijk gezegd, dat mijn X-je het heel leuk vindt om met hem te spelen, maar dat X-je ook wel eens met een ander kind wil spelen en dat vriendje daarna weer aan de beurt is. Verder zou ik geen vaste dagen afspreken voor vriendjes, want stel je voor dat je dan een keer naar de stad wil of iets anders, dan zijn ze weer teleurgesteld. En ik zou zoon toch echt op het hart drukken dat hij niets moet beloven. In plaats daarvan kan hij zeggen: dat moet ik eerst aan mijn moeder vragen. Die zin is ook heel handig voor andere dingen waar je geen nee op durft te zeggen haha.

Hepij

Hepij

19-04-2010 om 20:20

Inderdaad

zo doen we het hier ook, je mag best in de klas praten met een klasgenootje over spelen en kom het dan maar samen vragen, maar niets beloven en het is pas afgesproken als het met de ouders is geregeld.

Enne.... eerste afspraak geldt!

Je bent er als ouders zelf bij en ik denk echt dat je daar de eerste jaren in moet sturen, de kinderen moet leren hoe het werkt

Moe

"Kinderen die enig kind of oudste kind zijn gaat vaak heel moeilijk. Want ze zijn gewend de baas te spelen."

Word ik zo moe van he:
altijd weer dat generaliseren.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.