Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
angel3

angel3

14-04-2010 om 21:49

Het gesprek van de dag....

we hebben net een poesje en zodoende komt het gesprek tijdens het eten op dieren. Ineens zegt zoon van net 7.
Ik wou dat ik een dier was!
ik: Oh? waarom?
zoon: nou ik vind het leven als mens niet altijd makkelijk
ik: ja dat kan. Wanneer niet?
zoon: nou als ik boos ben of verdrietig, dan vind ik het moeilijk om een mens te zijn
ik: dat snap ik best. Watvoor dier wil je zijn dan?
zoon: een lieveheersbeestje
ik: klinkt goed. Waarom kies je daarvoor?
zoon: oh gewoon, lief, klein, lekker niks doen, beetje zitten
ik: ja dat is wel zo en een leeuw dan ofzo?
zoon: nee die zijn gemeen. Zo zou ik niet willen zijn
ik: aha....
zoon: een cobra kan ook. Die kunnen wel bijten, maar zijn niet zo heeeeel erg gemeen.
ik: ja een cobra dat kan ook......
zoon: zucht
ik: knuffelen?
zoon: ja......

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Lief

Geweldig om te lezen.
Bewaren!!!!

Sancy

Sancy

15-04-2010 om 09:54

De uitspraak van de dag

Gisteren, in een drukke winkelstraat en terwijl ik de pinautomaat stond leeg te tappen, zei zoon (8) opeens:
"Maar mam, ik snap niet wat de betekenis van het léven is!!!"
Ik heb hem maar gezegd dat er mensen zijn die over die vraag hun hele leven nadenken en er boeken over schrijven, maar dat ook zij het eigenlijk niet precies weten.
Mijn kleine filosoof

ayla

ayla

15-04-2010 om 10:08

En hier gisteren

Hier gisteren dochter van 5:

Mama waarom gaan baby’s dood
Nou omdat ze ziek zijn of misschien een ongeluk krijgen
Ja maar waarom gaan ze dood?
Ik weet het niet, iedereen moet doodgaan, en sommige gaan eerder dood dan andere
Is wel zielig he
Ja heel zielig

En even later wat luchtiger

Mama waarom zit het stuur aan de linkerkant
Nou ja omdat het gewoon zo is, ik uitgelegd dat ze in bepaalde landen het stuur aan de andere kant hebben en ook aan de andere kant van de weg rijden
Maar mama, ik zou niet ween wie dan gelijk heeft
Ik ook niet
Ze moeten het stuur maar in het midden maken
Ja maar dan pas jij er niet meer naast
Nou dan moeten ze de auto breder maken en dan kan het stuur in het midden en dan kan aan de ene kant en aan de andere kant er nog iemand naast zitten
Ja maar dan zouden de auto’s niet meer naast elkaar op de weg passen
Nou er zitten dan toch meer mensen in 1 auto dus heb je ook maar 1 weg nodig
Meteen het hele fileprobleem opgelost

Hier

In de auto vanaf de achterbank. "Mama, als ik dood ga, dan wil ik eerst mijn organen aan andere mensen geven, en dan gecremeerd worden en op een mooi plekje uitgestrooid. Dan ben ik na mijn dood nog goed voor mensen én voor de natuur !".

Irene

Irene

15-04-2010 om 12:59

Gevaarlijke wens

Zoon van 9 zit verlekkerd in de Bever catalogus te bladeren: "even kijken wat een bijl kost". Mijn man zegt dat hij voorlopig echt nog geen bijl mag hebben. Even later zegt zoon: "oh kijk, ze hebben ook EHBO dozen. Pap als ik nou zo'n doos koop, mag ik dan een bijl?"

Guinevere

Guinevere

15-04-2010 om 13:19

Nog eentje dan

Ik was gisteravond met mijn zoon van 7 jaar naar de plaatselijke supermarkt. Bij de ingang hangt een groot bord met daarop 7 foto's van het personeel (de groentespecialist, de kaasspecialist, de bedrijfsleider etc). "Mam, wat is dat voor een bord?" "Daar kun je op zien welke mensen hier werken.". Hij bestudeert het bord zorgvuldig. "Aha, er werken hier dus 6 mensen!". "6? Hoezo 6? Er staan toch 7 mensen op?". "Ja, maar die daar is de baas, dus die hoeft niet te werken.".
(ik werd zowat incontinent van het lachen, dat begrijp je wel...)

De 1

is volgens mij dochter het enige goed geschreven cijfer want alleen aan de 1 kan je zien dat het een 1 is.

Het kostte mij wat moeite om te begrijpen wat ze bedoelde, maar natuurlijk alleen de 1 is een zichtbare 1. Heb toen ook uitgelegd dat je Latijnse letters hebt en dat vond zij veel logischer, kleine slimmerik

joos

joos

15-04-2010 om 20:45

Voorbereiding

net, bij het naar bed brengen van oudste van 8, zei ik tegen haar dat ze niet zoveel spullen op de grond moet gooien. Zij: wen er maar vast aan mam, want als ik puber ben gooi ik nog veel meer op de grond.
Een paar weken geleden zagen wij een mevrouw met veel moeite een duin op fietsen. Zo fiets jij ook altijd mam, zei oudste. Nou zei ik, ik wil jou nog wel eens zien als jij 40 bent. Zij: 'als je sowieso nog kunt zien als ik 40 ben'. En bedankt kind.

Goddeloos

Jongste (12) en buurmeisje fietsen met mij naar het centrum om daar te kijken voor een jas voor jongste. Ze hebben hele gesprekken achter mij...over van alles en nog wat, zoals altijd eigenlijk, dus ik luister amper. Na aankoop van een jas fietsen we terug...nu fiets ik achter (ze kennen de weg terug natuurlijk beter..) en hoor hun beter dan wanneer ik voor fiets. Kletser de klets gaat het weer tussen die twee. Dan hebben ze het over school..het is de woensdag na pasen en schijnbaar hebben ze op school over hun 'paasbeleving' gepraat. "Nou wij hadden alleen van die takken en we hebben ge-paas-ontbijt..." zegt buurmeisje...en ze praten over de paasbeleving van een gelovig klasgenootje. Die moest wel 3 keer naar de kerk dat weekend (!!!!!)...roepen ze onder veel gepuf en gesteun uit..het lijkt hun vreselijk 'boring' zoals ze dat tegenwoordig noemen. Het is even stil...
En dan zegt jongste: "Pfff...ben ik even blij dat wij goddeloos zijn!"
Ik val bijna van mijn fiets natuurlijk....'Goddeloos' hoe komt ze erop? Maar eigenlijk past het precies...en het klinkt gezelliger dan 'heiden' of ongelovig ofzoiets...toch?
groeten albana

angel3

angel3

16-04-2010 om 10:04

Ha ha albana

of dat ie had gezegd dat jullie van God los zijn

Nest

Nest

16-04-2010 om 21:17

Hoezo op je plek zetten

We waren bij de intersport binnnen. Vraagt mijn jongste dochter (8) mij wat we gaan doen. Ik zeg dat ik wil kijken naar een bikini. Ze kijkt me aan met een schampere blik en krijst door de winkel: Doe maar een badpak want je hebt een spekrand hoor.
Schaam schaam (waar blijft het gat in de vloer als je hem nodig hebt)

Mijn andere dochter (toen 10) had me met moederdag een zelfgeschreven briefje gemaakt, waarin stond dat ik de 'beste moeder van de wereld was, ook al ben je al heel oud'
Bedankt kind.

Crematie

Onlangs werd mijn schoonvader gecremeerd. Dat riep vooraf al vragen op en die hadden we zo goed mogelijk proberen te antwoorden. Niet helemaal goed overgekomen dus: op de dag zelf probeerde ik dochter (8) mooie nette kleren aan te smeren. Daar was ze niet zo van gediend, waarop ze narrig opmerkte: "waarom moet je nette kleren aan, daar komt straks toch alleen maar as op". Eh?
En zoon vond het ook heel interessant allemaal: op het einde van de dienst liep iedereen langs de kist en sommige mensen gaven er een klopje op. Waarop zoon over de muziek heen tetterde: "Waar liggen nou de voetjes mama?". Aan de smalle onderkant van de kist wees ik. Zoon: "waarom kloppen ze dan op zijn voetjes?" Proest.

emma43

emma43

20-04-2010 om 11:31

Ons eerste echte gesprek

Mijn zoon heeft moeite met taal,daardoor weet ik nooit wat er in zijn koppie omgaat,wat hij al weet,waar hij over nadenkt.Dus mischien voor jullie niets ,maar ik blijf me ons eerste gesprek altijd herinneren,hij was toen een jaar of 8.Zoon heeft oudere zus,die toen ontzettende fan was van Tokio Hotel en verliefd op Bill,een jongen met lang zwart haar,make-up en nagellak.We zaten op de fiets en zoon begint ineens te praten
'Mam,wat zal ik blij zijn als ik 18 ben"
Ik heel verbaast'hoezo"
'nou,dan kan ik mijn eigen beslissingen nemen en dan hoef ik eindelijk niet meer naar school"
Ik moet zoveel wijsheid even verwerken en zeg'okee'
'mam,kan ik dan ook scheiden?"
Ik schrik'Hoezo?Van wie wil jij scheiden dan?"
"Nou,van zus,want dan haal ik de muur tussen onze kamers uit en heb ik een grote slaapkamer'
Ik 'okee,maar als jij 18 bent is zus 23,dan woont ze vast niet meer thuis.Dan heeft ze waarschijnlijk wel een eigen huisje of is misschien zelfs al wel getrouwd'
Hij begint te lachen,'Haha,als ik maar niet naar dat trouwfeest hoef dan,dat red ik niet'
Ik ,'Nou,hoezo niet???"
'Ja,joh,als ze dan ben Bill trouwt lijkt het net meisje ,meisje,nou dan pies ik in mijn broek van het lachen,dat kun je me niet aandoen"

Dit was voor mij zo leuk,ineens zoveel te weten komen,in een klein gesprekje,dat hij wel degelijk over dingen nadenkt en daar een mening over heeft.Ik denk dat ik dit gesprekje nooit kwijtraak.

ayla

ayla

20-04-2010 om 14:30

Ook crematie

Een half jaar geleden is mijn man zijn oma gestorven, ze zou worden gecremeerd en dochter van 5 ging de hele dag mee. Van te voren alles uitgelegd, Omi wordt niet begraven maar gecremeerd, we gaan eerst naar de kerk en dan naar het crematorium. Dochter was in de kerk even verdrietig maar in het crematorium weer helemaal opgeknapt. Toen alles afgelopen was en we naar buiten liepen vraagt ze opeens keihard: mama wanneer gaat omi nou de oven in want dat wil ik wel zien hoor!

margje van dijk

margje van dijk

22-04-2010 om 11:13

Hoezo gestructureerd

Zoon (7) komt thuis van hockeytraining. Dat is vlak bij ons huis dus hij komt zelf op de fiets naar huis. Bij thuiskomst trakteert hij mij op het volgende gesprek:

"Mem, ik heb even bedacht wat ik allemaal al weet van met-losse-handen-fietsen.
Eén. Als je net begint met met-losse-handen-fietsen moet je niet in een smal steegje gaan oefenen, want dan kun je zo tegen een muur vallen.
Twee. Beter is ook om tijdens het met-losse-handen-fietsen niet meteen met-ogen-dicht-fietsen erbij te doen, want dat gaat niet goed.
Drie. Als je net begint met met-losse-handen-fietsen kun je beter niet meteen bochten erbij doen. Maar áls je een bocht wilt doen, moet je gewoon de kant op kijken waar je heen wilt, en dan ga je er al heen.
Vier. Als beginnende met-losse-handen-fietser moet je ook niet meteen een heuveltje op willen fietsen met losse handen. Dat kunnen alleen gevorderde met-losse-handen-fietsers, zoals < naam broer>.
Vijf. Een goede oefenweg voor met-losse-handen-fietsen is als je een lang stuk recht hebt met weinig verkeer, bijvoorbeeld achter het zwembad.

Goed he?"

Ja, heel goed, jongen.
En ik vroeg me af: zou dat nou heel mannelijk zijn, om ingewikkelde dingen te willen grijpen in gestructureerde rijtjes?

Margje

Dat is gewoon verstandig!

Ik vind het een hele logische opsomming... handig toch om te weten voor je aan gevaarlijke activiteiten begint.

Mariel (misschien zelf wat mannelijk ingesteld)

Tineke

Tineke

22-04-2010 om 14:56

Het kabinet

Zoon (11) over het kabinet: 'het is wat met die kabinetten tegenwoordig. Bij ons was het gevallen, in België staat het op springen en straks kruipt het in Duitsland of huppelt het in Engeland'.

margje van dijk

margje van dijk

23-04-2010 om 09:53

Lol, kaatje

Het is werkelijk de eerste keer dat ik 'het kabinet valt' als een plaatje voor me zie met daarop een vallend figuurtje. Nog nóóit de associatie met letterlijk 'vallen' gemaakt. Dus dankzij je zoon zie ik ineens het verband tussen al die woorden, heel erg leuk.

En Mariel, inderdaad, het lijkt me héél handig voor hem dat hij het allemaal zo fijn in rijtjes probeert te vangen. Maar ik geloof niet dat ik het zelf op die manier doe.

Lijstjes maak ik wel, zoals to-do-lijstjes of boodschappenlijstjes. Dat doen veel vrouwen volgens mij. ("Lena Lijstje"). Maar mannen gebruiken lijstjes volgens mij eerder voor het vangen van concepten, zeg maar. Heel handig, inderdaad.

Margje

Grappig is dat he margje!

Ik had het gisteren met mijn middelste van 10 over hoe electriciteit werkte. Heel verhaal gehouden over electronen die van het ene atoom naar het andere huppelen. Zegt middelste..ooooh..dus daarom heet electriciteit electriciteit, het is naar de electronen genoemd. Werkelijk, dat verband had ik nou nog nooit gelegd. En dat met mijn achtergrond. Hilarisch hoe kinderen je soms kunnen verbazen met hun onbevangen en logische kijk op van alles...

Ingrid

Yta Chalne

Yta Chalne

23-04-2010 om 14:36

Jongetjes

Ik vind het echt kleine jongetjes ten voeten uit-gedrag, al die logica. Hier de jongste gisterenochtend (vier, dus illegaal in deze rubriek) net uit bed, human interest onderwerpen scoren niet al te hoog bij hem:
Ik: "Ha, goedemorgen, wat fijn dat ik jou weer zie"
Kind: "Ja, maar weet je wat écht leuk is? Een straaljager gaat sneller dan het geluid. En een luchtballon gaat omhoog omdat de lucht in de ballon door die brander warmer is dan buiten de ballon."
Ik ben elke ochtend weer verbaasd, wat een andere wereld dan die waarin ik leef

margje van dijk

margje van dijk

23-04-2010 om 16:45

Leuk, yta (en verder nogal o.t.)

Typisch iets wat mijn oudste zoon ook zou kunnen zeggen op die leeftijd. En nog steeds.

En IngridT, inderdaad, grappig, dat soort associaties! (Electron-electriciteit had ik zelf ook al wel eens bedacht .

Overigens heeft onze oudste (inmiddels 12, brugklasser) tegenwoordig ook een erg aparte logica. Op zijn laatste rapport stond een 3 voor Frans. Dat verbaasde ons, want hij haalt meestal juist hele hoge cijfers. Hij keek ons aan als aangeschoten wild toen we erover begonnen, en had de volgende uitleg: "Ja, dat komt omdat mijn laatste 2 cijfers een nul waren. Want ik moest een boekverslag schrijven over een Frans boek. Maar dat boek moest uit de bibliotheek komen, en daar heb je een pasje voor nodig. En ik was mijn pasje al weken kwijt".

Echt, dit was het verhaal, en wij wisten van niets (ik vraag hem elke dag minstens drie keer in verschillende bewoordingen hoe het gaat, wat er speelt, waar hij mee bezig is, en altijd was alles goed). Bij navraag bleek zijn juf hem al na de eerste nul meteen gemaild te hebben en heel vriendelijk om opheldering gevraagd te hebben ("ik ben dit helemaal niet van jou gewend"). Daar had hij helemaal niet op geantwoord.

Nadat we er wat over doorpraatten (zoon helemaal vuurrood en in tranen, hij schaamde zich blijkbaar dood) en ik hem vroeg wat hij had kúnnen doen toen hij erachter kwam dat hij zijn pasje kwijt was, kon hij echt niks verzinnen. Het enige wat hij kon bedenken was: "Misschien vind ik het gauw terug". En ondertussen bleef hij maar hopen dat het probleem vanzelf zou verdwijnen. Over jongenslogica gesproken....

Ik vroeg hem ook of hij er nou geen last van had gehad, al die tijd, en of het nou niet lekker geweest zou zijn als hij het eerder kwijt had kunnen zijn. "Nou, ik had er geen last van, want ik probeerde er niet aan te denken. Maar elke ochtend als ik wakker werd, dan kwam het plotseling heel even: o ja, Frans....".

Shocking, vonden wij, dat hij zo'n probleem liever opvreet dan dat hij er met wie dan ook over gaat praten. Dat hij het totaal alleen probeert te 'handelen', ook alleen de schuld bij zichzelf zoekt, uit schaamte niemand onder ogen durft te komen, ook geen docent die een handreiking doet, en ons als ouders al helemaal niet.

Maar goed, inmiddels heeft hij wel met de juf gepraat en mag het allemaal alsnog doen, en heeft hij dat ook gedaan, en heb ik weer een dansende brugklasser thuis.

Nu maar hopen dat hij ons de volgende keer als er iets speelt wél naar ons toekomt. Met trekken krijg ik het er in elk geval niets uit, zolang ik niet iets concreets heb als aanleiding (zoals dit rapport), want dat heeft de afgelopen drie weken ook niet gewerkt.

't Is wat.

Margje

margje van dijk

margje van dijk

23-04-2010 om 16:48

En o ja, nog een leuke

Middelste (10) kwam gisteren met een bebloed gezicht van het speelpleintje, hard huilend. Ik schrok me dood, blauwe plekken en schrammen in zijn gezicht, een bloedneus en -lip.

Wat was er gebeurd?

Nou kijk mam, ik had me altijd al afgevraagd of ik op de kop zou kunnen schommelen. En nu heb ik het geprobeerd. Het kan nét niet.

....

Margje

Eerlijk gezegd margje

dacht ik meteen dat die losse-handen-fietsen-opsomming gewoon een trial&error verhaal was en geen logicabedenksel. Kijk zo moet het niet want...(en daar ging het mis bij mij), en zo niet (want toen deed ik me pijn) enz.
Ik zou toch maar eens navragen

margje van dijk

margje van dijk

23-04-2010 om 18:07

Ja, uiteraard, silone

Proefondervindelijk wetenschap bedrijven is in ons gezin sowieso een voorkeursmethode

Hij beschrijft precies de route van hockey naar huis (door het parkje, over een heuvel, achter het zwembad langs....).

Dat hij daar met losse handen en desnoods met ogen dicht fietst, daarvoor knijp ik maar een oogje toe. Het is semi-openbare weg, niet onveilig.

Margje

Tirza G.

Tirza G.

25-04-2010 om 14:00

Margje

Dat is puur puber - dat niet praten over moeilijke dingen. Dingen die je moeilijk vindt, vermijd je gewoon. Geen aandacht aan besteden, dan verdwijnt het misschien van zelf wel. En iets niet kunnen, weten of snappen: dát kan natuurlijk niet. Dus hobbel je gewoon door, vooral zonder te vragen of te zeggen, want dan ben je stom.
Zoon (net 16) snapt een bepaald onderdeel van scheikunde niet. Nou is dat al geen topvak, dus wij dwongen hem tot huiswerk maken onder toezicht van zus. Jankend en trillend van woede en frustratie zat hij boven de opgaven. En natuurlijk begreep hij het in no-time. En natuurlijk haalde hij een goed cijfer voor zijn toets. En natuurlijk had hij het gewoon helemaal zelf gedaan Maar het idee alleen al dat hij iets misschien wel niet zou kunnen snappen is voor hem voldoende om zijn boek dicht te klappen, er niet meer naar te kijken en te hopen dat het overgaat.

Tirza

margje van dijk

margje van dijk

25-04-2010 om 23:01

Tirza

Bedankt voor deze bevestiging dat het beeld dat mijn zoon optrekt niet uniek is Ik ben blij te horen dat jouw zoon er ook zo eentje lijkt te zijn, want wat jij hier opschrijft lijkt ook naadloos op onze zoon te passen (behalve dan dat hij geen oudere zus heeft).

Ik vraag me alleen wel af: als die jongens dan helemaal nooit praten, gaan ze dat dan ooit nog leren? Of worden ZIJ nu die mysterieus-en-woest-aantrekkelijke-doch-zwijgende mannen wiens vrouwen later allemaal in relatieproblemen gaan posten?

Of wordt hij nog een keer echt spraakzaam?

Ik ben zo nieuwsgierig naar hoe hij gaat zijn. Of hij nu aan het ontrollen is en dat dit slechts een voorbijgaand stadium is, of dat dit slechts een doorkijkje is naar wie hij in werkelijkheid al is. Ik hoop het eerste.

Maar goed. Gisteren zijn hockeywedstrijd bijgewoond, en zelden zo'n team player aan het werk gezien. Het was fantastisch, hij was de spil van het team en mede dankzij zijn enorme inspanningen wonnen ze de partij.

Hoe tekenend was het dat ik vlak daarvoor nog met hem een nieuwe stick was gaan kopen, want zijn stick was al weer te klein geworden. De winkelbediende, duidelijk zelf een hockeyer, liet hem de stick testen door samen met hem door de winkel te gaan hockeyen. Telkens de bal afpakken en weer aanbieden maar dan gauw weer terugpakken. Mijn zoon reageerde in mijn ogen erg traag, lang niet zo fel als hij in wedstrijden wel kan zijn. Na afloop zei ik: "Die jongen kon wel goed hockeyen, he? Kon je hem niet de baas?". Zoon: "O, dat heb ik niet eens geprobeerd. Hij daagde me steeds uit tot een duel. Ik laat me daartoe nooit uitdagen. Ik speel liever een goede pass".

Helemaal geen onmacht, slechts een keuze

Misschien moet ik toch gaan wennen aan de persoon die hij is, en die hij ook blijft, hooguit met wat extra kapstokjes eraan hier en daar.

Erg boeiend hoor. Pubers.

Margje

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.