Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Renata

Renata

03-05-2010 om 19:42

Niemand wil even oppassen

Ik word er zo moe van dat het altijd zo moeilijk is om oppas te krijgen. De twee oma's zijn altijd moe, of ik hoor ze al zuchten aan de telefoon. Ik word hier zo verdrietig van, mijn kinderen zijn meer een last dan een lust. Ze zijn bijna 4 en 5,5 jaar.

Het gaat vooral om afspraken overdag door de week. Vandaag hoorde ik dat ik voor bloedonderzoek donderdagochtend 'even' naar het ziekenhuis moet en niemand kan even oppassen (ze hebben meivakantie).

Herkent iemand dit? Doe ik iets verkeerd of heeft iedereen dit probleem met hun (schoon)ouders?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
angelina ballerina

angelina ballerina

03-05-2010 om 20:22

Mensen in de buurt?

Mijn man en ik hebben gelukkig wel ouders die regelmatig oppassen. Toch vraag ik voor korte momenten meestal iemand uit de buurt. Ik merk dat het met kinderen heel prettig is om een beetje een sociaal netwerk te hebben. Ik vraag als ik weg moet vooral ouders van kinderen waarmee onze kinderen (2,4 en 5) spelen. Een eerste keer vragen is soms lastig maar vaak merk je dat mensen het helemaal niet raar vinden en als je aanbied ook terug op te passen dan is dat voor die mensen ook prettig. Als schoolgaande kinderen hebt is dat vaak makkelijk te regelen. Inmiddels heb ik hier in het dorp een stuk of 5 gezinnen die regelmatig even op mijn kinderen passen maar waar wij ook regelmatig op de kinderen passen. Als dit eenmaal wat vaker is voorgekomen ga je steeds makkelijker van elkaar gebruik maken en dat is alleen maar heel erg handig.
Ik zou dus gewoon niet teveel rekenen op opa en oma maar een netwerk in de buurt opbouwen om over en weer elkaars kinderen af en toe op te vangen.

Nasha 1st

Nasha 1st

03-05-2010 om 20:45

Hier

ook geen terugval op ouders, zijn er niet of niet in staat....afspraken plan ik dan ook zoveel mogelijk onder schooltijd als er geen kinderen meehoeven....en anders, ja, meenemen, het is niet anders soms....

Hier

Bij ons wel oma's die af en toe kunnen en willen oppassen. Maar ik besef me dat dat een luxe is.

Als het niet anders kan zou ik ze meenemen. In het ziekenhuis (neem aan dat het daar is) hebben ze vaak speelhoekjes voor kinderen.

En dan misschien ook op zoek gaan naar een oppas via marktplaats of een kaartje bij de super? Of via andere ouders op school? Die kennen vast wel iemand.

dc

dc

03-05-2010 om 22:26

Andere oplossingen

ik woon in het buitenland, dus ik heb nooit ouders of schoonouders in de buurt gehad die even op konden passen.

Ik betaal een babysitter. In Frankrijk had ik er 3, dus er was altijd wel iemand die even kon komen, en anders regelde ik met mijn man dat hij even naar huis kwam. Werkte hij 's avonds langer door.

Het zijn jouw kinderen. Als je ouders of schoonouders er geen zin in hebben, dan zou ik het niet eens meer vragen. Zij hebben hun tijd gehad toch?

Lastig

Gelukkig wil mijn moeder oppassen als het echt niet anders kan, maar op dit moment speelt er zo veel in mijn leven (ik heb echt een abonnement op ziekenhuis en arts bezoeken, momenteel) dat ik haar wel bijna elke dag zou kunnen vragen en dat wil ik dus niet. Dus dan maar alle kinderen (4) mee. Is echt vaak lastig, maar is niet anders.
Een bloedonderzoek is overigens iets waar ik niet met mijn kinderen heen zou willen, dus het is wel jammer dat de grootouders niet even willen oppassen. Wat is de reden denk je? Zijn je kinderen erg druk?

Pelle

Tuurlijk is het erger als je kind zelf moet, maar zo kun je altijd wel een ergere situatie verzinnen. In het ziekenhuis hier is er geen kinderopvang en bij het lab ook niet echt een kinderhoekje. Mijn oudste wordt hysterisch van bloed, die wil ik er echt niet bij hebben. Veel ligt aan je kind én aan het ziekenhuis.

Coleentje

Coleentje

04-05-2010 om 13:57

Renata

Ik snap dat het vervelend is dat je geen oppas kan vinden, maar ouders hebben ook het recht om nee te zeggen. Mijn zus heeft om die reden het contact met mijn moeder opgezegd. Ze wilde dat mijn moeder altijd ja zou zeggen en altijd klaar zou staan. Ze werd erg boos als mijn moeder zei dat ze niet kon of als mijn zus ook maar een enkel zuchtje dacht te horen. Ze riep dat mijn moeder niet om haar kinderen gaf en dat ze de kinderen tot last zag. Terwijl mijn moeder gerust wilde oppassen, maar niet op momenten als ze niet kon of niet wilde.
Je kan boos worden omdat ze niet willen, maar je kan het inderdaad ook anders oplossen (je man die eerder thuis komt of tussendoor helpt, afspraak verzetten als ze weer op school zitten, vaste oppas regelen, buitenschoolse opvang voor een dag of middag standaard, dan heb je altijd een dag waar je zulke dingen kan plannen)
Reken het andere mensen niet aan dat jij ze nergens kwijt kan, het is niet hun schuld.

Pelle

Ik weet het, het duurt maar 2 minuten, maar 2 minuten is voor een kind lang genoeg om te verdwijnen hoor! Maar goed, ik denk aan mijn situatie en hoe het lab er hier uit ziet. Je wacht in de gang van het ziekenhuis (wat ook nog eens een drukke doorgang is) en gaat verdwijnt volledig uit het zicht als je naar binnen moet. Ik zou mijn kleuters niet alleen achterlaten in een drukke gang in het ziekenhuis. Het is te onoverzichtelijk.
Komt ook nog eens bij dat de laatste keer dat ik bloed moest laten prikken, ik 5 kwartier (!!) heb moeten wachten. Dat wil ik echt niet met mijn kinderen

Coleentje

Uit jou verhaal maak ik op dat je zus misschien wel misbruik maakte van de situatie en te veel verwachtte. Dat is niet goed.
Maar aan de andere kant vind ik er niks mis mee dat je van je ouders kan verwachten dat ze af en toe als je omhoog zit op je kinderen passen, mits ze gezond zijn en kunnen. Je bent er ook om elkaar te helpen. Zeker familie. Mijn moeder past op als het echt niet anders kan, maar ik doe ook weer dingen voor haar.

Verwachtingen

... daar gaat het hier over.

Ik ken het ook niet, ouders zijn bejaard/ziek of wonen heel ver weg en zijn met andere dingen bezig.

Maar goed, het is dus ff de vraag waarop Renata haar verwachting baseert... misschien vindt haar moeder het ook wel normaal en zit er alleen een kleinigheidje in de weg.

Of ze hebben echt geen zin. Kan ook zomaar. De verwachting die uit haar verhaal spreekt klinkt iig nogal fors - veel jonge ouders doen het voor minder.

Coleentje

Coleentje

05-05-2010 om 12:27

Sharon*

Mijn moeder past op als ze kan. En soms heeft ze ook geen zin, dat vind ik haar goed recht om dan ook eens nee te zeggen. Maar door de weeks is lastig voor haar. Maar mijn zus denkt dat ze haar (medische) afspraken gewoon afzegt omdat zij omhoog zit. Ze vindt namelijk dat grootouders er zijn om hun kinderen te helpen met de kinderen, dus altijd klaarstaan.
Ik vind het rot als je omhoog zit, dat zit ik ook wel eens. Maar je kan ook roeien met de riemen die je hebt of anderen riemen zoeken. Er zijn genoeg tips gegeven, dus ik ben benieuwd wat Renata ervan vindt en gaat doen.

liora

liora

06-05-2010 om 08:56

Inderdaad

Hoi,

Bij mij liggen de oppassen ook niet voor het oprapen, vooral overdag niet. Mijn ervaring is wel dat vanaf ongeveer 3 jaar het makkelijker werd mijn zoon even ergens te brengen, vriendjes inderdaad.

Nu weer een baby en dat is vooral moeilijk vind ik. Maar die kan je ook nog heel makkelijk meenemen.

Ik moest een tijdje enkele malen naar de VU toen zoon ongeveer 4 was en hij vond die creche geweldig, heeft het er soms nog over.

Als je vaker naar een ziekenhuis moet, kun je overwegen er een uit te kiezen waar ze zo'n voorziening hebben.

Overigens vind ik als ik om me heen kijk, dat veel mensen nogal overdreven vaak kinderen niet meenemen omdat dat zogenaamd niet kan. Terwijl het bijna altijd wel kan is mijn ervaring, het is alleen niet altijd zo handig, dat is alles.

Liora

vlinder72

vlinder72

06-05-2010 om 09:38

Ik neem ze gewoon overal mee naar toe

Helaas hier ook geen familie in de buurt. Ik heb zelf vier kinderen en ik neem ze gewoon overal mee naar toe. Ik probeer sommige afspraken wel zo te plannen dat het onder mijn werktijd valt (neem ik dan wel vrij voor) zodat de kinderen op school zijn of het kdv. En anders gaan ze gewoon mee. Zo zitten ik wekelijks met een aantal kinderen bij de fysiotherapie voor zoon 1, logopedie voor zoon 2, voetbaltrainen en wedstrijden van zoon 1 en voetbaltrainen en wedstrijden van zoon 2, zwemles van zoon 2 en dochter 3. En dan hebben wij nog de tandarts bezoekjes, het consultatiebureau, dingen voor de ouderraad op school etc. Echt, ik kan onmogelijk voor alle afspraken steeds oppas regelen. Dat is trouwens toch lastig want oppassen op één kind is iets heel anders dan oppassen op 4 kinderen van 7, 6, 4 en 1 jaar oud. Ook wij moeten regelmatig een uurtje wachten. Ik neem meestal een leesboek mee en kleurpotloden en wat papier. Verder weten ze heel goed dat ze rustig moeten zijn en zich moeten gedragen. Dus geen geren in de gangen, geen gegil of geschreeuw en speelgoed gooi je niet door de hele ruimte.

liora

liora

06-05-2010 om 10:13

Toevoeging

Kleine toevoeging: natuurlijk is het heel lekker om sommige dingen alleen te kunnen doen of met maar 1 kind.
Dat wil ik niet ontkennen hoor!!!

Meestal mee, maar soms echt niet

Over het algemeen neem ik ze ook overal mee naar toe, maar er zijn situaties waarbij het echt niet kan: bijvoorbeeld gesprekken met kinderarts / psychiater voor oudste zoon, zelf ben ik laatste tijd meerdere malen naar het ziekenhuis geweest voor bezoek aan gynaecoloog, wil ik ook geen kinderen bij hebben (mijn baby mag wel), en nee, ik laat mijn dochter van bijna 3 niet alleen achter in de wachtkamer. Verder heel veel andere dingen en dan gaat iedereen mee. is inderdaad niet anders.
verder hangt veel er vanaf of je wel of niet een rijbewijs hebt. Ik heb geen rijbewijs en dan is een bezoek aan het ziekenhuis voor mij met een reis van anderhalf uur met ov en overstappen, minstens uur rondhangen in ziekenhuis en dan weer anderhalf terug echt bijna niet te doen met 4 kinderen! Ook niet onder schooltijd en dan alleen met peuter en baby gaan is gewoon heel erg vervelend. Dan is het maar wat fijn als mijn moeder even wil oppassen. Als zij later oud en krakkemikkig is, zal ik ook met liefde boodschappen voor haar doen en haar op andere manieren helpen. voor mij hoort dat allemaal een beetje er bij.

vlinder72

vlinder72

06-05-2010 om 11:33

Maar sharon

Renate geeft aan dat haar ouders niet op willen passen. Dan zal je dus iets anders moeten bedenken. Mijn ouders willen best oppassen maar wonen 85 kilometer bij ons vandaan. Mijn schoonouders wonen zelfs nog verder. Even oppassen is er daarom niet bij. Dus in dat geval heb ik drie mogelijkheden. Vrijnemen van mijn werk (dat doe ik meestal bij dingen waar ik echt zonder kinderen naar toe wil gaan), oppas regelen (niet eenvoudig met vier jonge kinderen) of de de kinderen gewoon meenemen. Waarschijnlijk zijn dat ook de mogelijkheden voor Renate. Zij zal nu zelf moeten zoeken naar de voor haar beste optie.

Vlinder

Ik snap het wel. Renate zal dan ook iets anders moeten bedenken. Ik vind het wel jammer voor Renate dat haar ouders niet willen oppassen (en dan bedoel ik niet continu, maar af en toe). Wat ik probeer te zeggen is dat ik het belangrijk vind dat familie (indien mogelijk!) elkaar helpt.

Vraag aan jou Vlinder, ik heb dus ook 4 kinderen. Hoe kom jij aan een betaalde betrouwbare oppas?

vlinder72

vlinder72

06-05-2010 om 11:59

Sharon, oppas

Geen idee. Wij hadden een oppas van een jaar of 17 maar die was erg verlegen en dat zijn mijn kinderen ook dus dat ging niet echt goed. Maar er is hoop ik heb twee leuke buurmeisjes. Ze zijn nu nog te jong maar over een jaar of twee kunnen zij op onze kinderen passen. Ik laat nu af en toe een buurmeisje oppassen maar dan niet op alle kinderen. Meestal alleen op de jongste twee. Met mijn man uit eten en dergelijke gaan staat even op een laag pitje. Hoewel mijn kinderen vanavond allevier uit logeren gaan bij opa en oma dus er is hoop. Het is alleen al heerlijk om vannacht eens een keer de hele nacht door te kunnen slapen. En vanavond het huis op te ruimen en dan blijft het ook netjes tenminste tot morgenavond want dan zijn ze allemaal weer thuis. En ik vind het ook sneu voor Renate dat haar ouders niet willen oppassen. Soms wou ik dat mijn ouders dichterbij zouden wonen. Zij zouden zeker wel even op de kinderen willen letten maar ja, dat gaat nou eenmaal niet dus helaas pindakaas.

Pelle, vlinder

Pelle,

'ja, voor jou misschien. Voor mij niet. Ik moet er niet aan denken om mijn vader te vragen op te passen als de jongste al vier is. Die man woont 20 km verderop en moet dan heen en weer.'

Nou ja ik bof denk ik heel erg. Mijn moeder vindt het dan ook een mooie reden om haar kleinkinderen te zien, mij te zien als terug kom m=van waar ik geweest ben. Ik denk dat het scheelt dat we een vrij hechte band hebben en elkaar graag helpen.
Ik snap het oppasprobleem eigenlijk dus echt niet.
Enne, de gyn voor 10 minuten zit er hier niet in, nogal een complex probleem met nare onderzoeken, maar dat is weer een ander verhaal.
Mijn punt is eigenlijk: had ik mijn moeder niet dan had ik een probleem met zulke bezoekjes aan ziekenhuizen ed, die ik dus niet altijd heb, maar helaas de laatste tijd wel even veel. Nogmaals, je kan niet overal je kinderen mee naar toe nemen. Het is me met sommige dingen wel eens van te voren uitdrukkelijk gevraagd om zonder kinderen te komen.

Vlinder, hier geen buurmeisjes beschikbaar en ik denk dat ik mijn kinderen niet aan een puberella zou durven overlaten. Zijn niet echt de makkelijkste kinderen Hoewel, vreemde ogen dwingen.

Ook vier

..In mijn geval is het aantal gewoon een probleem. Twee zet je wel ff bij een vriendin neer die zelf ook twee kids hebben. Maar een vriendin moet wel erg sterk in dur schoenen staan om zes kinderen over de vloer te hebben. Mijn ouders zijn niet erg bereid, komen soms wel, maar gaan dan zitten zappen of achter de pc.
Mijn schoonouders zijn dik in de tachtig, dus die kunnen echt niet.
Het valt mij soms ook wel tegen, want idd., als er iets gedaan moet worden is mijn telefoonnummer ook makkelijk te draaien! Toch een beetje 'voort wat hoort wat'.
Hebben we ook nog een 'echte ' ADHD-er er tussen zitten, daar moet je ook wel heel sterk voor in je schoenen staan, dus een meisje vind ik ook geen optie.
Uit eten? Twee jaar geleden! Dagje weg? Nooit gedaan...(zonder kids), laat staan een weekend of langer!
Ik baal er soms ook wel van, vooral als ik hele betrokken oma's en opa's zie. Maar ja, het is niet anders.

Lilajolie

Ondanks dat mijn moeder heel betrokken is, zijn man en ik ook al jaren niet weggegaan samen, ook niet uit eten. Mijn moeder helpt al zo goed als ik haar echt nodig heb, dus wil ik haar niet vragen om op te passen als man en ik iets leuks willen doen samen. Dus ik ken het probleem. Ook hier zie ik een oppasmeisje eigenlijk niet zitten, vanwege het aantal kinderen maar ook vanwege oudste met ADHD, die bovendien zeer angstig kan zijn bij vreemden.

Vier

Wat mijn ouders vroeger wel eens deden met hun vier kinderen was ze opsplitsen. Dus twee naar de ene oma en opa en twee naar de andere oma. Zo zou je het ook met een oppas kunnen doen.

Picasso

Tja zou kunnen. Ik ga er alleen van uit dat een oppas juist bij je thuis komt en dan wordt het opsplitsen wat lastig.

Pelle

Ja dat is wel iets wat ik kan overwegen voor in de toekomst, als mijn oudste wat beter in zijn vel zit en mijn jongste (16 weken) wat ouder is. Ben ik daar raar in dat ik mijn baby niet aan pubers toevertrouw?

liora

liora

07-05-2010 om 13:54

Hoi,

Toevallig heeft mijn oppas een zusje, erg handig! En mijn oppas heeft ook nog een beste vriendin. Alledrie passen ze weleens op, heel fijn!

Liora

vlinder72

vlinder72

07-05-2010 om 14:09

Nee hoor sharon

Helemaal niet raar. Mijn zoontje is vorige week 1 jaar geworden. Ik heb hem tot nu toe alleen af en toe even bij de buren neergezet (buurmeisjes) als het echt koud was buiten en ik het zielig vond om hem weer op de fiets mee te nemen naar voetbaltrainen of zo. En dat terwijl ik geen enkele moeite heb met het wegbrengen naar het kinderdagverblijf. Maar verder is het echt mijn kindje en heb ik hem liever in mijn buurt. Maar hij is afgelopen nacht voor het eerst met zijn broers en zus meegeweest met logeren en dat is heel goed gegaan. Mijn man en ik zijn voor het eerst in ruim een jaar weer eens uit eten geweest en het was heel gezellig. Gelukkig ging het logeren ook goed.

lukke

lukke

12-05-2010 om 21:25

Oma = altijd oppas?

Ik vind niet dat oma's (opa's) automatisch altijd klaar moeten staan als oppas. Ze hebben als het goed is zelf een leven, met hun eigen dingen (werk / hobby's / vriendinnen / clubjes).
Mijn vader is overleden en mijn moeder zit in een verpleeghuis dus vanuit daar hoef ik al helemaal geen oppas te verwachten. Mijn schoonmoeder heeft praktisch iedere dag wel wat. Als ze niet werkt dan moet ze wel naar gym of dansles, of haakclub of weet ik veel wat. Het is al moeilijk om een afspraak van een 'gewoon' bezoekje te plannen, laat staan voor uren oppas.

Dus hebben wij gewoon oppas. Daar betalen we voor. Meestal om samen een avondje uit te gaan, en soms voor praktische dingen.

Hier ook niet

Mijn moeder leeft niet meer en vader en stiefmoe werken beiden of zijn vaak weg.
Ik regel het meestal met ouders van klasgenootjes of buren.Of ik neem hem gewoon mee( met Nintendo DS)Zo kan hij best muisstil een halfuur wachten terwijl ik bijv. in de tandartsstoel zit.No problem.

Damajo

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.