Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Ik mag niet aan dochter vragen hoe het gaat

Mijn dochter van 7 is vrij introvert. Zo af en toe is ze erg boos en dan moet ik het er echt uitslepen wat haar dwarszit. Soms krijg ik het gewoon niet te horen.

Ze wordt altijd vrij snel boos en beledigd en vergeeft ook vriendinnetjes hun fouten niet zo snel. Ze heeft daarom regelmatig ruzie met vriendinnen en er blijven ook steeds minder vriendinnen over.

Ik probeer 's avonds vaak even bij haar te liggen om een beetje te kletsen. Vanavond vroeg ik aan haar: "En vond je het een leuke dag vandaag?" Ze zei dat ze niet meer wil dat ik dat aan haar vraag en ook niet meer hoe het op school was. Ze heeft liever dat ik wat vertel. Maar ik weet niet zo goed wat ik haar kan vertellen.

Iemand nog tips hoe ik met haar kan praten? Met mijn oudste dochter heb ik dit probleem helemaal niet, we kletsen altijd honderduit.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Pippin

Pippin

24-05-2010 om 21:11

Herkenbaar

Mijn zoon vindt het ook altijd heel vervelend als wij vragen hoe het gaat, of hoe zijn schooldag is geweest. Hij wil een wenselijk antwoord geven, maar hij wil ook niet oneerlijk zijn.
Dus vragen we het maar niet meer. We reageren empathisch op wat we zien. 'He, ik zie dat je vrolijk bent, wat leuk!' of: 'Volgens mij ben je boos, klopt dat?'
Kom ik weer, (voor mijn gevoel ben ik hier steeds weer over dit boek aan het zeuren), maar ken je het boek: 'Het explosieve kind' van Ross Greene? Wij hebben heel veel aan de gespreksvormen die daarin staan. Op www.livesinthebalance.org staan er ook filmpjes over hoe je met een kind in gesprek kunt komen over problemen. Zijn basisvraag is steeds: 'What 's up?'. Wij maken daar 'Wat is er aan de hand?' van.

angel3

angel3

24-05-2010 om 21:47

Ja lastig

ik herken het ook wel een beetje al is zoon niet altijd introvert. Het hangt er een beetje vanaf. Ik probeer gesprekjes juist te hebben op momenten dat hij lekkerder in zijn vel zit. Dan probeer ik die mindere momentjes terug te halen en het daar dan even over te hebben. Lukt niet altijd
Of ik probeer te benoemen wat ik zie inderdaad en probeer te achterhalen hoe hij zich daarover voelt en ik vertel regelmatig op momenten dat hij zegt: Nihihiks! Dat hij ALTIJD bij ons terecht kan. Als hij ergens buikpijn van heeft of weet ik veel.Dat mama er is om te helpen, dat hij dingen niet zelf op hoeft te lossen etc.
Soms ga ik expres zitten purren om hem tot huilen uit te lokken. Ik voel de opluchting dan door zijn lijfje gaan. Even alles weghuilen is ook heel helend. Soms weet hij zelf niet goed waar het over gaat en ik ook niet maar het helpt wel....

Guinevere

Guinevere

24-05-2010 om 22:22

Concreter

Wellicht kun je een concrete vraag nemen als uitgangspunt. Een vraag als "hoe gaat het" of "hoe was het op school" levert hier ook weinig zinnige gesprekken op. Maar als ik vraag: "Wat hebben jullie gemaakt met knutselen?" of "Met wie heb je gespeeld in de pauze?" krijg ik wél een antwoord. En de rest van de verhalen volgt daarna veel gemakkelijker.

wie o wie??

wie o wie??

24-05-2010 om 23:00

Leukste stomste

Hier geen introvert tiepje, maar wel soms weinig willen vertellen, een gerichte vraag helpt dan altijd wel inderdaad. "Hoe gaat het" levert bijna altijd "Goed." op, dat werkt hier dus niet. Wat wij wel elke dag doen is "Leukste stomste". Iedereen vertelt wat hij of zij het leukste en het stomste van de dag vond. Even de dag doordenken is goed en we krijgen meer te horen zo.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Hanne.

Hanne.

25-05-2010 om 09:33

Herkenbaar

Ik herken het van mijn oudste. Hij vond het vervelend als ik als hij uit school kwam vroeg hoe z'n dag geweest was.

Ik heb uitgelegd dat ik het graag wil weten, en daarna hebben we afgesproken dat ik het 10 weken niet meer mocht vragen. Ik heb dat (met moeite) volgehouden, en sinds kort mag ik het weer vragen. Maar doordat ik het een tijdje niet gevraagd heb merk ik dat ik het niet altijd meer vraag. Blijkbaar vindt hij dat prettig (en meestal komt het dan later vanzelf wel)

Maxime.M

Maxime.M

25-05-2010 om 11:30

Herken ik van mezelf

Hoi,

Ik herken dat van vroeger, ik wilde zelf ook nooit 'op commando' vertellen. Vaak kwam ik er dan zelf na een paar uur, of een dag later mee, gewoon wanneer ik zelf zin had om het te vertellen. Misschien kan je je dochter vragen of ze er dan zelf mee wil komen zodra ze zin heeft, maar dat je gewoon benieuwd bent naar haar leventje. Dus dat je belooft dat je er niet meer naar zult vragen, maar dat ze dan wel zo nu en dan uitzichzelf wat vertelt? Wellicht kan je (als er na dagen niets uit haar komt) haar aan die afsrpraak herinneren (mits ze dit een goed idee vindt natuurlijk)

Maxime

rhoos

rhoos

26-05-2010 om 10:32

Ook introverte dochter

Hoi Liat,
onze dochter van 9 is erg gesloten. vragen hoe iets was vindt ze vreselijk. Als ze verdrietig of boos is is het voor haar heel moeilijk om ons te vertellen wat er aan de hand is. Dit duurt dan erg lang en ze kan ook heel lang in haar boosheid blijven hangen. Met periodes gaat dit beter of slechter. Ik vind het zelf heel frustrerend. Soms irriteert het mij mateloos en ontplof ik wat natuurlijk averechts werkt, maar ja, ik ben ook maar een mens...haha...
soms voel ik me ook schuldig, dat ik het niet voor elkaar krijg om haar wat meer ruimte te geven zodat ze zich wat makkelijker kan uiten. ik heb geen gouden tip voor je, dus ik lees aandachtig mee! groetjes,rhoos

liat

liat

27-05-2010 om 10:44 Topicstarter

Gisteren lekker samen geknutseld

Daarna gaf ze me een dikke knuffel. Ik moet maar accepteren dat ze anders is dan ik. Het boek van Greene heb ik al gelezen. Erg goed inderdaad.

Liat

Eigenlijk geef je het antwoord op je vraag zelf al. Dat had ik een paar dagen geleden al bedacht maar ik kwam er maar niet aan toe om het je te schrijven. Zie de titel van je draadje... duidelijk toch?

De kunst blijft altijd weer om je kinderen vanuit hun eigenheid te begeleiden. Kneden naar het ideaalnormaal is heel menselijk, alle moeders proberen dat bewust of onbewust.. maar vaak helpt het beter om vanuit acceptatie van de situatie zoals hij is langzaam te proberen om groei mogelijk te maken. Stimuleren zou ik het nog niet eens willen noemen. Kinderen zullen vanuit hun eigenheid beter tot ontwikkeling komen, al duurt dat soms erg lang.

KGO

KGO

27-05-2010 om 14:10

Schriftje

Een tip die ik voor onze dochter heb gekregen bij Sterkamp is:
hou samen met je dochter een schriftje bij voor elke dag. Daarin schrijf je dan
- wat vond ze het allerleukste die dag
- wat vond jij heel goed van haar die dag
- waar was ze zelf trots op die dag.

Kortom allemaal positieve items. Ze krijgt dan voor het slapen gaan nog positieve persoonlijke aandacht op een gestructureerde manier. Dan komt het gesprek misschien wel vanzelf.

Karin

Tine Winkel

Tine Winkel

30-05-2010 om 12:53

En dan jij zelf ook leukste/saaiste noemen

Sinds mijn oudste naar de basisschool ging doen wij dat ook altijd 's avonds. Het hoort bij het bedritueel. Wat was jouw leukste en saaiste? En daar doen pa en ma dan natuurlijk ook aan mee.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.