Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Moniek

Moniek

22-07-2010 om 20:51

Altijd maar ruzie

Hoi,

Onze dochter van bijna 5 is sinds een paar maanden heel snel kwaad, en ik weet niet meer hoe ik hier mee om moet gaan. Ze draait de zaken altijd om zodat wíj degene zijn die boos worden, en zij het slachtoffer is. Voorbeeld: Ik zeg rond 19.30 uurdat ze naar bed moet, waarop zij chagerijnig wordt en uiteindelijk een driftbui krijgt. Ze is dan niet voor reden vatbaar, en uiteindelijk word ik ook boos. ZE begint vervolgens met gillen, stampen etc (ik vind dit erg genant, het lijkt wel een speenvarken dat zwaar mishandeld wordt). Ze biedt wel haar excuses aan, om vervolgens weer het bloed onder onze nagels uit te halen. Uiteindelijk eindigd het ermee dat ik kwaad naar beneden ga zonder verhaaltje te lezen, en dat zij staat te gillen: "ik zeg toch sorry, ik zal het nooit meer doen" (op een zeer chagerijnige toon). Als ik vraag waarom ze zo kwaad is, zegt ze dat ze verdriet heeft omdat wij altijd boos op haar zijn. Uitleggen dat we alleen maar boos zijn omdat zíj als eerste begon met ruzie maken heeft geen zin. Het lijkt wel of ze écht gelooft dat wij zomaar uit het niets boos op haar worden. Ze heeft dan ook echt verdriet.

Kortom, ik heb al 1000x uitgelegd dat wij haar heel lief vinden, en dat wij alleen maar boos worden als zij als eerste kwaad wordt. En dat sorry zeggen geen zin heeft als ze vervolgens weer ruzie gaat maken.

Hoe moet ik hier mee omgaan? Ik heb zelf het idee dat ik een beetje een doos ben wat dit betreft: ik waarschuw haar altijd dat dit écht de laatste keer is (en dat zeg ik 6x ofzo , en dat ik naar beneden ga als ze doorgaat met schreeuwen. Iedere keer zegt ze sorry, om vervolgens te eisen dat wij óók sorry moeten zeggen omdat we boos zijn geworden. Als wij geen sorry zeggen zegt zij dat ze dat niet eerlijk vindt, en wordt daar dan (oprecht?) verdrietig over. En dan begint het geschreeuw weer van voor of aan...

Hellup!
Moniek

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Toch proberen om zelf kalm te blijven

hoe moeilijk het ook is, maar jij bent de volwassene.

Je moet zo te lezen toch sneller bij haar weg lopen, voordat jij heel erg boos wordt. Ik zeg vaak tegen mijn kinderen: "Als jij niet samenwerkt met mij, dan werk ik ook niet samen met jou." en loop dan weg en lees dus ook geen boekje, enz. En niet meer dan een keer waarschuwen.

Verder vind ik het helpen om te zeggen wanneer ik me boos voel worden, dus "ik voel nu dat ik heel boos begin te worden." Als je dat zegt voordat je echt boos bent, dan scheelt dat al een heleboel. Je moet het meer zien als een waarschuwing richting je zelf dan richting je kind.

Verder kun je met je stem ook heel veel bereiken, dus het kind strak aankijken, even diep ademhalen en dan rustig en beheerst zeggen wat je wilt dat het kind doet. Op school gilt de juf toch ook niet tegen de klas (als het goed is) en zij houdt ook een stuk of twintig kinderen onder de duim. Probeer te imiteren hoe mensen uit het onderwijs praten.

Succes!

Aankondigen

Zou het helpen om haar voor te bereiden op dat wat komen gaat, dwz over 10 minuten is de wijzer naar beneden en dan ga jij slapen.. na 5 minuten nog een keer en dan steeds korter op elkaar ? Misschien is ze in een fase dat ze het nodig heeft om ergens aan te wennen of iets aan te zien komen. Natuurlijk weten ze wel wanneer het tijd is om te gaan slapen maar ik merk hier dat sommige dingen toch nog te plotseling zijn. Het lijkt of ze niet kan vertellen waar ze het moeilijk mee heeft omdat ze niet weet hoe of omdat ze de woorden nog niet heeft. En dan nog met sorry etc erbij.. dat zijn misschien wel veel 'lagen' bi elkaar ? Helpt het als je aankondigt in de trant van "als boos doet, raken mijn oren vol en kan ik je niet meer horen/helpen. Nog een (paar) keer
Misschien dat door wel in gesprek te blijven en geduldig te zijn (lijkt mij ook lastig hoor) kan je er achter komen wat er speelt.. en dan daar op in spelen en daarna pas lukt het om haar de manieren hoe bij te brengen (die weet ze natuurlijk wel maar haar die weer te doen herinneren). Het lijkt me heel lastig zoiets. Sterkte en succes.

buzz

buzz

26-07-2010 om 20:59

Hier

het zelfde, en oh dan voel ik me ook nog aangesproken, en op mijn tenengetrapt ook.
Maar goed ik heb er dus met mijn zoon eens over gepraat toen er juist niets aan de hand was. En uitgelegd, dat grote mensen (mama's en papa's) nu eenmaal beter weten wat gezond is, wat gevaarlijk is, en wat nodig is. En dat hij gewoon MOET luisteren omdat we juist willen dat het goed met hem gaat. En dat wij alleenmaar boos worden als hij boos word of niet luistert. En dat ik het helemaal niet fijn vind dat hij mij boos maakt, en dat hij dan niet luisterd. En dat ik het ook niet fijn vind om boos te doen.
(heel verhaal er bij, met voorbeelden)dus dat hij echt beter gewoon kan luisteren. Best mag zeggen (niet gillen) dat en waarom hij het er niet mee eens is, zodat ik het kan uitleggen. Uiteindelijk afgesproken dat ik mindervaak boos zou doen, als hij mij zou beloven dat hij ook minder boos zou doen en beter zou luisteren. En verhipt het werkt. Als hij nu niet luistert dan zeg ik. Jonge ik heb geen zin om boos te worden maar dadelijk moet ik wel want........ OH ja zecht hij, ok dan, maar ik ben er wel een beetje verdrietig omdat......, nou ja dan is mijn reactie tja dat snap ik, ik vind het ook jammer dat de dag al weer voorbij is, of dat het nu geen tijd is voor een snoepje of of of, maar ja dat is nu eenmaal zo omdat.....
wie weet haal iets uit mijn hele verhaal wat je kan proberen. Bij mijn zoon is het met veel dingen maar net dat je dat ene ding(?)moet zeggen op het goede moment zodat het kwartje valt. soms is het lang zoeken voor je net de juiste snaar geraakt hebt.

Je bent niet vreselijk

Zoooooooooo herkenbaar.

Ik probeer (met de nadruk op probeer) duidelijk te zijn. "je kleedt je NU om, dan tandenpoetsen, dan dit dan dat..." En het gebeurt dus regelmatig dat er een kind zonder verhaaltje, kus en knuffel, of wat dan ook, naar bed gaat.

Af en toe (het zijn echt fasen bij de kinderen) moeten ze gewoon echt even weten wie de baas is. JIJ!!!! Ik doe dat echt met veel tegenzin, want ik ben een echte "polderaar". Maar met kinderen valt er weinig te overleggen. Het gaat zoals JIJ dat wilt (en dat is heeeeeeeeel redelijk OOK bij jou). Punt. Uit.

Duurt even maar dan hebben ze het door. En af en toe moet je als ouder gewoon weer even op je strepen gaan staan. Wat denken ze wel niet?!? (spreek ik mijzelf toe na een avond van tegendraadse kleuters...)

Groet,
Linda

Je spreekt je dochter te veel aan als een volwassene

..als iets typerend is voor een kleuter dan is het wel dat met-je-kop-tegen-een-betonnen-muur-rennen gedrag.

Ze doen dingen die je echt als volwassene niet kunt volgen.

Maar zelf volgen ze hun eigen gedrag ook niet! Je zult dus als ouder er niet uit komen als je met je kind over haar gedrag gaat praten want ze kan daar niet echt iets zinnigs over zeggen.

Wat betreft je aanpak: inderdaad is herhalen van waarschuwingen volstrekt zinloos. Op dit moment geef je je kind het conflict waar het om lijkt te vragen. Maar zij zit helemaal niet op ruzie te wachten. Zij wil dingen niet en ze heeft geen idee hoe je dat oplost. Of je je moet voegen, of dat je kunt onderhandelen, of dat er andere manieren zijn om dit soort verschil van mening zonder ruzie op te lossen: ze heeft geen idee!

Een paar tips:
- ga na bij jezelf of je die ruzie aan wilt gaan. Ik persoonlijk heb daar geen zin in. Dat betekent dat mijn man en ik heel snel weglopen bij een boze kleuter. En dan komt zo'n kleuter vaak snel tot zichzelf. Waarschuw dus maar 1 keer en loop daarna gewoon weg.

- verder: word niet meteen boos als je kind boos wordt. Beschrijf wat je zie en vraag bijvoorbeeld "vind je het niet leuk dat ik wil dat je je meteen uitkleedt?". Klinkt simpel maar vaak worden ze daar rustig van.

En overweeg eens om een boek te lezen over de ontwikkeling in deze fase of over praten met je kind. How2talk2kids is een leuk boek.

Succes ermee!

Truc

Moniek, ik heb het hierboven misschien wat te stellig opgeschreven. Ik had weinig tijd, maar achteraf bezien had ik het wat milder op willen schrijven.

Nou ja, verder nog een een goeie truc: als je kind dwars gaat liggen kun je zeggen dat je dan wel andere X naar bed gaat brengen. Dat klinkt heel bezopen, maar je doet dan alsof je een ander kind met dezelfde naam naar bed brengt dat heel goed meewerkt en precies doet wat jij vraagt. Je praat dus tegen de lucht.

Heel vaak worden kinderen daar hartstikke jaloers op. Vraag me niet waarom, maar het werkt!

Vic

Vic

29-07-2010 om 16:38

Irritant

Daarom vind ik de kleutertijd zo lastig, het kan nooit eens normaal gaan. Als ik mijn oudste (11) zeg dat ze over een kwartier naar bed moet, moppert ze wel maar gaat toch zuchtend naar boven. Bij jongste moet ik regelmatig van alles uit de kast trekken. 'Doen we wie het eerste boven is' of 'ik ga je kietelen', dat soort grappen. Ik vind eigenlijk dat ze gewoon moet luisteren, maar dat levert de eerder genoemde drama's op.

Vic

Vic

29-07-2010 om 17:36

Die driftbuien

Daar heb ik ook een trucje voor. Het is vreselijk suf, maar op de een op andere manier werkt het. Ik ga er dan maar gewoon naast zitten en zeg iets als 'jeetje, wat ben jij boos zeg'. Op de een of andere manier voelt ze dan erkenning voor haar gevoel ofzo, want het werkt wel (al kan dat 10 minuten duren

He gezellig

..wordt het toch nog een knus moederdraadje.

Over die puber Cobi: ik sleep er van alles bij (mijn oudste is nog geen puber) en dat werkt...weleens.

Ik zeg dan iets van dat we een gezin zijn en dat we allemaal dingen moeten doen waar we geen zin in hebben. Dan draai ik het om en zeg als jij niet zondag mee gaat wandelen in het bos plaats je je erbuiten, dan ga ik dittemedat niet meer doen ofzo.... ja het het is heel flauw natuurlijk.

Die oude regel van Nigella (kookgodin): opvoeden bestaat uit afpersen en chanteren.

Dus ik zou zeggen... de keus is aan jou!

Het wordt dan iets van als jij nu achter die comp geplakt blijft blijf ik de komende zeven dagen in bed met een boek. Zie maar dat je aan eten/drinken/vermaak/ schoonmaakdiensten komt.

Maar ja, puber he, misschien tekent ie er wel voor!

Afpersen of omkopen

bribe or blackmail.
Sorry hoor.. ken uw klassieken ging even mis.

Oh ja en voor Moniek en Vic: de tweede kleuter vind ik een stuk leuker (zit er middenin) omdat ik nu weet dat het erbij hoort. Ik kan er nu inwendig erg om lachen als ie zich weer zo gedraagt. Heerlijk. Hij doet wat ie moet doen. Helemaal goed! (als ik geen haast heb..)

Vic

Vic

29-07-2010 om 19:45

Dat is waar

Dit is ook mijn tweede kleuter, en bij de eerste ging het regelmatig helemaal mis. Zelfde valkuil, gaan vragen waarom ze nou zo deed, poot stijfhouden, etc. Bij nr 2 ben ik het vanaf het begin volgens het boekje gaan doen, dus toen ze een peuter was blaatte ik 'oh, jij bent boos omdat we nu naar huis gaan en jij nog wilt spelen'. En dus allerlei creatieve manieren verzinnen om haar te laten doen wat ik wil. Gelukkig werkt het wel, maar ik hoop dat er snel wat ratio in het kind komt

dc

dc

29-07-2010 om 23:45

Aankondigen

Wat ik nog mis hierboven, bij de hele goede commentaren die al gegeven zijn, is het van te voren aankondigen.

Hoe zou jij het vinden als je man om 23.00u zegt "we gaan nu naar bed", en boos wordt omdat je eerst nog even je berichtje af wil schrijven, of even je hoofdstuk uit wil lezen of je tv programma af te zien?? Kinderen gaan heel erg op in waar ze mee bezig zijn (gelukkig), dus ik begin een half uur van te voren al met aankondigen. "ik ga nog even dit en dat doen en dan gaan we naar boven voor tanden poetsen etc, spelletje en verhaaltje". En bij het laatste verhaaltje kondig ik weer heel duidelijk aan dat dit het laatste is.
Ik heb eigenlijk nooit problemen 's avonds (al zijn we wel een uur bezig met het hele ritueel, maar dat vinden we allemaal leuk en gezellig).

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.