Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Mieke

Mieke

30-08-2010 om 10:16

Speelafspraakjes en gamen / tv kijken

Thuis probeer ik het gamen/ tv te beperken en met speelafspraakjes bij ons thuis geen games / tv. Mijn zoon (6 jaar) is het type dat als hij de kans krijgt hij het liefst de hele dag aan het gamen is. Dit mag van mij natuurlijk niet want dan doet hij dus niets anders. Hij mag alleen maar games die voor zijn leeftijd zijn en waarbij het niet om geweld draait. Mijn man had eerst wat spelletjes voor zoon waar wel geweld in zit en ik heb gemerkt dat het heel verslavend is en dat zoon er agressief van werd. Sneller boos en slaan. Niks anders meer willen doen. Dus mocht het niet meer van mij. Veel gezeur gehad hierover maar zoon heeft het geaccepteerd en speelt nu niet meer dan een half uur per dag alleen spellen zonder geweld. Nog een voordeel hij zeurt niet meer de hele dag omdat hij wil gamen. Maar nu het probleem.

Bij speelafspraakjes mag hij opeens games die voor oudere kinderen zijn met veel geschiet. Boeven schieten etc. Op zich moet elke ouder zelf bepalen wat kinderen mogen. Ik heb gemerkt dat zoon weer meer gaat slaan. (jonger broertje is dan de pineut). Ook het gezeur is weer begonnen. Maar nog erger is dat hij alleen wil spelen bij de vriendjes met deze spelletjes. Ik wil eigenlijk dat hij helemaal niet achter een beeldbuis zit bij speelafspraakjes. Ook heb ik geen controle over wat voor spelletjes hij doet. Hij is dat ook heel vervelend als ik hem ophaal. Wat moet ik hier nu mee....? Ben ik te beschermend? Het was al zo,n gedoe om mijn man te overtuigen dat zoon beter af is zonder al die games. Nu speelt hij tenminste weer met speelgoed. Hoe doen anderen dit. Loslaten?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

30-08-2010 om 10:29

Hier

Ik heb hier een iets andere kwestie gehad, maar je kunt de strekking van het verhaal wel vergelijken met jouw verhaal.
Ik heb een zoon met ADHD en een sensorisch integratieprobleem. Hij wordt helemaal hyper van bepaalde bewegingen, die op zijn evenwichtsgevoel werken. Als hij dus bij iemand op de trampoline gaat spelen, zit ik daarna dus met een totaal onhandelbaar kind.
Vanuit die insteek heb ik dus aan de moeders van de speelmakkers verzocht om hem niet meer te laten trampolinespringen. Omdat hij daarvan onhandelbaar wordt. Niemand vond dat raar, dus nu gaat het goed.
Trampolinespringen mag zoonlief trouwens heus wel, maar alleen onder mijn eigen begeleiding en begrenzing.
Je zou dit verhaal kunnen vertalen naar het gamen van jouw zoontje. Sowieso vind ik gamen bij een speelafspraak helemaal niet leuk, pak liever de lego of de auto's. Maar dat is meer een kwestie van smaak. De onhandelbaarheid van je kind is wel iets waar je gerust mee aan kunt komen bij andere ouders.

Tango

Tango

30-08-2010 om 12:05

Toch bespreken

Ik zou het toch wel bespreken met de ouders van het andere kind en dan een beetje terloops door bijvoorbeeld te vragen wat voor spelletjes ze gespeeld hebben en dan inderdaad toevoegen dat jouw zoon er erg druk en onhandelbaar van werd. Je hoeft die andere ouders dan niet meteen te veroordelen. Misschien pakken ze het op en laten ze de jongens de volgende keer iets anders doen.
Ik vind overigens dat achter de computer zitten tijdens een speelafspraak best kan. Hier doet Tangozoon het ook soms, bepaalde vriendjes vragen er steevast om. Maar dan gewoon spelletjes zoals Freddi Fish en Putt Putt, dat vinden ze al prachtig. Ik perk de tijd dan wel in hoor, niet de hele middag achter dat scherm, maar een half uurtje ofzo.

koentje

koentje

30-08-2010 om 12:18

Hier

heb ik exact hetzelfde probleem. Met name een vriendje heeft veel spelletjes in huis voor boven de 18 zelfs. terwijl zijn oudere broer 14 is of zo.
Mijn zoon mag dit dus thuis echt niet met als gevolg dat hij liever daar speelt en het vriendje eigenlijk ook nooit hier wil spelen. Ze mogen daar ook altijd vrijwel onbeperkt spelen.
Tot nu toe merk ik weinig van reactie in gedrag maar toch vind ik het niet prettig. Voorlopig laat ik het maar een beetje zo omdat ze vaak toch niet samen spelen. maar het is lastig als je niet aan geldende normen van de andere kinderen kunt voldoen.

angelina ballerina

angelina ballerina

30-08-2010 om 20:15

Ook zoiets gehad

Dochter van 4 mocht bij vriendinnetje altijd huis anubis kijken. Bij ons kijken ze weinig tv en als ze kijken dan is het nog van het dora niveau e.d. en zeker niet tijdens speelafspraakjes. Ik vind het niet erg dat ze ergens tv kijkt(al heb ik liever dat ze iets anders doen) maar huis anubis vond ik echt niet geschikt voor haar. Ik heb tegen die betreffende moeder gezegt dat ik haar daar echt nog te jong voor vindt (niet na 1 keer maar wel toen het meerdere keren was gebeurd). Die moeder begreep dat wel en had zich niet gerealiseerd dat haar dochter 1,5 jaar ouder was en een stuk verder in haar ontwikkeling.
In jou geval zou ik het niet bij elk speelafspraakje noemen maar wel bespreken met de ouders van vriendjes waar hij regelmatig komt. Ik zou gewoon uitleggen dat je zoon niet goed om kan gaan met dergelijke games en dat je daarom liever niet hebt dat hij dergelijke games speelt.

Guinevere

Guinevere

30-08-2010 om 20:48

Niet anders

Ik zie het verschil niet met dat trampolinespringen. Om te beginnen kun je bij beide activiteiten toekijken. Maar nog belangrijker: lekkere vriendschap zou dat zijn, als de één iets gaat doen dat de ander niet mag. Dan gaan ze toch iets anders spelen! Denk je dat het ontvangende kind daar mee zit, om een keertje niet te gamen of wat dan ook?

Guinevere

Guinevere

31-08-2010 om 10:26

Nee pelle

Dat heeft niets met inbreken in de opvoeding van anderen te maken. Dat heeft te maken met het voorkomen van ongewenst gedrag van je eigen kind en als de vrienden van jouw kinderen van die ouders hebben die daar maling aan hebben, dan zou ik me serieus afvragen of ik mijn kind daar überhaupt wel wil laten spelen.
Ik heb alleen maar positieve reacties gekregen indertijd. "Oh, dat is goed, dan spelen ze toch gewoon met iets anders! Jammer dat hij er zo hyper van wordt."

Guinevere

Guinevere

31-08-2010 om 12:31

Ah, ik wist dat we elkaar uiteindelijk ergens gingen vinden. En ik denk dat dat ook wel de kern van de zaak is, wil je je kind überhaupt wel ergens laten spelen waar je het niet eens bent met de activiteiten die daar worden ontplooid en waar geen rekening gehouden wordt met bezoekende kinderen?
Ik zet ook de tv niet aan voor mijn reformatorische buurkinderen.....

Mieke

Mieke

31-08-2010 om 18:28

Bedankt voor tips!

Aan de ene kant kan ik er inderdaad niks van zeggen. Het is een leuke familie. Vriendje van zoon is de jongste van 4 zonen. Met de oudste van 18, allemaal dol op gamen... Dus ik kan inderdaad niet zeggen als zoontje komt spelen mag hij niet gamen. Dan heb ik de ouders en 4 zonen tegen me

Ik moet zeggen dat vriendje van zoontje problemen geeft als hij bij ons komt spelen. Dan moet ik echt altijd naar buiten anders breekt hij mijn huis af. Luistert niet naar me en gooit alles zodat er veel kapot is als hij geweest is. Verder om de 5 min is zoontje aan het huilen want vriendje slaat. Dan is vriendje weer aan het huilen want zoontje slaat pfff. Om moe van te worden. Dit is het beste vriendje van zoontje. Elke dag uit school willen ze samen spelen. Ik zou het sowieso fijn vinden als zoontje vaker met andere kinderen gaat spelen. Als er eens een ander kind komt spelen ben ik verbaast over de goed het verloopt. Dus ja, echt blij wordt ik niet van dit vriendje.
Dus mijn oplossing is gewoon niet te vaak afspreken en andere contacten stimuleren. Ik zie geen andere oplossing....

Natuurlijk vind ik het niet erg als een ouder na twee uur spelen een filmpje opzet. Maar graag wel naar de leeftijd kijken. Ja, het vriendje is veel gewend qua films voor oudere kinderen. Mijn kind is dit niet... Het vriendje is ook aardig agressief en slaat, schopt, duwt heel snel anderen. Misschien komt het wel door al die games, zou me niks verbazen. Ja, ik ben wel kritisch maar ik heb last van de gevolgen dus vandaar... Bedankt voor het meedenken.

Annet

Annet

31-08-2010 om 21:18

Grenzen stellen

Op deze leeftijd zou ik toch gaan voor grenzen stellen, bijvoorbeeld met vriend Jan mag je maar 2x per week afspreken.
Met vriendjes spreek je altijd om de beurt af bij hem en bij jou. Als dat niet kan, gaan de ouders eerst overleggen of het anders kan.
Zo beperk je de speelafspraken met Jan en komt hij minimaal en maximaal 1x per week bij jou. Ja, dan heb je wel last van zijn gedrag. Ik denk dat het goed is een programma te bedenken als hij komt en bij binnenkomst dat programma mee te delen.
Zoon is ook maar maximaal 1x per week bij vriendje dus het gamen blijft beperkt tot één dag.
Wil zoon vaker per week afspreken, dan is dat dus met andere kinderen. Zo te lezen gaat dan vanzelf beter.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.