Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

'vieze verhalen' en spugen

Mijn zoontje kan er absoluut niet tegen als hij iemand iets hoort vertellen over dokters- en tandartsbehandelingen, ziekenhuis, operaties etc. Hij zegt dan dat hij het niet wil horen omdat hij ervan moet spugen.

In groep 2 heeft hij al een paar keer gehad dat hij inderdaad moest spugen, wordt dan lijkbleek, maar daarna knapt hij weer helemaal op. Nu zit hij in groep 3 en heeft hij het in 3 weken tijd alweer 2x gehad. Thuis gebeurt het niet, ws omdat we op tijd overgaan op een ander onderwerp.

Huisarts ziet geen andere oorzaak dan overgevoeligheid/spanning. Op school nu afgesproken dat hij zijn vingers in zijn oren mag stoppen als hij iets hoort. Maar ik vraag me wel af of iemand dit herkent en hoe ik hem hierin kan begeleiden? Of zou dit een fase zijn?

Dank voor evt tips.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
vader

vader

03-09-2010 om 11:47

Mmm,

Ik neig naar "ophouden met aanstellen". Dat er iets aan de hand zou kunnen zijn dat de huisarts ervoor geraadpleegd zou moeten worden is m.i. zo onwaarschijnlijk dat ik denk dat je even moet ingrijpen.
Onze zoon had eens een klein wondje waar, na krabbelen een druppel bloed uitkwam. Op dat moment werd hij niet lekker (van het zien van bloed), inderdaad lijkbleek en net niet spugen. Omdat wij in de auto waren met het gezin onderweg naar een familieverjaardag was dit voor zijn broer natuurlijk toch een interessant verhaal om te vertellen en te concluderen dat broertje niet tegen bloed kan.
De eerstvolgende keer: weer bleek en misselijk. Toen heb ik gezegd dat hij er maar niet naar moest kijken. Hup afvegen en klaar. Later zonder dat het relevant was op dat moment ook nog eens gezegd dat hij er nu overheen is gegroeid. Hij zei nog wel eens "ik kan niet tegen bloed" maar dat heb ik toen steeds ontkend "dat was vroeger toen je klein was". Nu inmiddels geen problemen meer...

koentje

koentje

03-09-2010 om 13:54

Sommige

mensen zijn hier nu eenmaal gevoeliger voor dan anderen. Ik zou zeggen: accepteer dit maar vestig er vooral zo min mogelijk de aandacht op. Laat hem maar even weggaan als dat aan de hand is, maar besteed er daarna dan ook geen enkele aandacht aan, dat zal het waarschijnlijk erger maken.
Mijn vader had dit nogal eens: als er iets smerigs verteld werd dan zat hij alweer te kokhalzen...

maan.

maan.

03-09-2010 om 16:17

Geen oplossing wel herkenning

een beetje herkenning.. ik heb het heel erg gehad met bloed, ben zelfs op de middelbare school in de les biologie naar huis gestuurd door de leerkracht; de les ging over bloed, leek me heel boeiend maar heb weinig bewust van de les meegemaakt ik zat volgens medeleerlingen lijkbleek in de klas en was er 'niet helemaal bij'. kan me er niks meer van herinneren behalve dan dat ik dus buiten een half uur op een bankje heb gezeten en daarna naar huis ben gegaan, toen ging het wel weer.

ohja, op bezoek in het ziekenhuis ben ik als klein meisje ook bijna flauwgevallen.. ben heel kordaat op de gang gezet op een stoel met hoofd tussen de knieen.

geen idee waar het vandaan komt maar sommige mensen reageren dus blijkbaar vreemd op dingen die ze niet prettig vinden?

Maxime.M

Maxime.M

03-09-2010 om 16:18

Dochter ook

Hoi,

Hier ook hoor, dochter van 15 heeft dat. Zodra we iets vertellen wat zij als vies opvat, gaat ze kokhalzen. Meestal hoeft ze niet te spugen. Het levert hier vaak toch wel wat lacherige taferelen op, ook van haar. Ophouden roept ze dan al hoestend en proestend en meestal stoppen we abrupt met ons verhaal en vertellen we pas verder als ze haar vingers in de oren heeft. Zo lossen we dat op. Oma had het ook, zal wel een familiekwaaltje zijn

Maxime

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.