Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Schelden

Ik ben nieuw op dit forum. Ik heb 2 kinderen, een dochter van 6 en een zoon van 4. Mijn dochter zit nu in groep 3 en moet dus in ene een hele hoop leren. Zij zit ook op zwemles en is nu bezig voor haar A en is dus naar een ander bad verhuisd.Ook is ze een 'orenkind'De ene ontsteking na de andere en al 2 keer buisjes gehad. Waarschijnlijk moet ze binnenkort weer voor nieuwe buisjes, maar hier ben ik nog niet over begonnen met haar. Genoeg redenen voor stress bij een 6 jarige, en dan vooral de feestdagen niet te vergeten die o zo spannend zijn. Zij wordt de laatste tijd snel boos, ze heeft altijd wel een kort lontje gehad.Maar nu is het wel extreem en wordt ze boos om de kleinste dingen. Als ze boos wordt waarschuw ik haar altijd eerst en zet haar als dit niet werkt appart in de bijkeuken. Meestal wordt zij dan nog bozer en begint tegen de deur te duwen. Meestal geef ik haar wat te doen ter afleiding. Zodat ze niet met dingen begint te gooien. Bijvoorbeeld de knijpers op kleur leggen, hier wordt ze vaak rustig van. Dit gaat echter wel gepaard met een hoop gescheld. Dit wil ik niet negeren maar aangezien ik haar al apart heb gezet kan ik er niet zo veel meer aan doen. Moet ik het toch gewoon negeren? Of moet ik een andere straf bedenken? Misschien moet ik haar wel een boksbal geven om haar daar haar woede op af te laten reageren. ipv op de knijpers

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
koentje

koentje

15-12-2010 om 12:06

Linda

als de wasknijpers werken zou ik het zo laten. Slaan op een boksbal (een kussen is dan misschien beter) kan er ook voor zorgen dat ze steeds bozer wordt en erin doorgaat.
Heb je haar eenmaal apart gezet: negeer haar dan volledig (tenzij de veiligheid in het geding is)Zeg haar wel hoe lang ze daar moet blijven en zorg dat jij bepaalt wanneer ze daar weg mag.
Als je ziet dat ze boos wordt kun je ook proberen met confronteren van haar gedrag te werken.'Ik zie dat je snel boos bent: wat zou je nu kunnen doen om ervoor te zorgen dat het beter met je gaat?' En dan samen iets bedenken; muziekje luisteren op je kamer of al eerder een sorteerwerkje doen in een rustige ruimte.

Het schelden is wel iets waar je later op terug moet komen en moet vertellen dat je zu;lke woorden niet wil horen.

Waarom is ze boos?

Ik zou ook proberen te achterhalen waarom ze zoveel boos is. Misschien zit haar iets dwars waar jij geen idee van hebt. Op een rustig moment even gaan zitten. Bij mijn dochtertje zijn de woedeaanvallen altijd een teken dat jaar iets dwars zit. En vaak zijn het dingen die ik niet kan bedenken omdat het in mijn ogen kleine dingen zijn maar voor haar belangrijk. Als ik die serieus neem, wordt zij minder boos. Misschien is dat bij jouw kind ook?
Groetjes en sterkte!
Gonzo

Guinevere

Guinevere

16-12-2010 om 11:13

Ja, waarom?

Ik vraag me ook onmiddelijk af wat de oorzaken zijn van haar boosheid. Het lijkt misschien of ze boos wordt om bijna niks. Maar wie weet is het een uiting van iets anders, een kort lontje door bijv. het gevoel te hebben niet genoeg gehoord te worden. Ik noem maar iets als voorbeeld. En vergeet niet dat 6 ook een leeftijd is waarop kinderen meer autonomie willen krijgen. Dat kan er ook mee te maken hebben.

Helen Hesselink

Helen Hesselink

18-12-2010 om 17:00

Oh jee

Haar in de bijkamer zetten, haar negeren? Dat zou ik je wel afraden eigenlijk. Zo gaat ze nog eens denken dat er iets mis is met haar, ik vind dat wel een harde afwijzing. Er is vast en zeker een heel goede reden voor haar gedrag. En door haar apart te zetten wijs je haar af. En dat, terwijl ze je juist nodig heeft wanneer ze zich zo gedraagt. Probeer juist in te gaan op haar gevoel, ook als het gevoel negatief is. Negatief gevoel mag best, een kind hoeft niet altijd gezellig te zijn. Of wel? Misschien kun je een signaal afgeven dat ze zich best rot amg voelen, of boos, en dan kijken hoe dit gevoel beter geuit kan worden. Ik vind een boxzak wel een goed middel overigens.
Ik zou nog bozer worden als ze mij weg zouden zetten wanneer ik chagrijnig was, of onredelijk zelfs. En dat ben ik ook soms, natuurlijk. Ik zou een enorme woede ontwikkelen in die tijd in de bijkamer!
Liefs!

Tirza G.

Tirza G.

18-12-2010 om 22:05

Oei

Moeilijk he, dit. Ik denk (net als Guinevere) dat het goed is om het te benoemen. Woorden geven aan haar woede, woede is toch vaak een uiting van frustratie, van dingen nog niet kunnen zeggen of verwoorden. Kun je het net een stap vóór zijn? Of in plaats van haar te waarschuwen (waarmee je haar het gevoel geeft dat ze niet boos mag zijn, en waarom zou dat niet mogen?). Dus iets van: oef jeetje, ik zie dat je heel erg boos begint te worden, kan ik je helpen? Wat wil je kwijt meisje, wat is er dan toch? Boos worden op zich is niks mis mee, waarom zou je wel blij of verdrietig mogen worden maar niet boos? Het is meer de manier waarop ze het uit; je mag best boos zijn maar ik ga niet luisteren naar geschreeuw en ik wil ook niet dat je slaat - ofzoiets.
Dat is wat is zou proberen: het vóór zijn, proberen samen te verwoorden wat er mis is/gaat en als ze echt door het lint gaat dán pas apart zetten. Ze mag boos zijn zoveel als ze wil, alleen: je hebt geen zin om naar haar getier te luisteren. Dat mag ze even ergens anders doen.
En als het klaar is, dan is het ook kláár. Troost haar als ze terug komt uit de bijkeuken, het moet voor haar ook niet makkelijk zijn. Geen uur op schoot zitten, maar gewoon effe: ach meissie, kom. Dikke kus, traantjes weg, ik ben blij dat het gezakt is.

Tirza

Mayte*

Mayte*

19-12-2010 om 14:02

Lastig en herkenbaar

Mijn dochter is ook zo'n temperamentvolle dame. Ze is nu 7 en veel van de allerscherpste randjes zijn er wel af, maar toch escaleert het nog wel eens. Ook hier is het meestal goed terug te voeren op de context waarin ze verkeert. Het is een kind dat veel binnen krijgt. Ze kan zichzelf nog niet zo goed afsluiten voor haar omgeving. Te veel prikkels, drukte of stress zijn goed voor veel boze buien. Het is dan ook de kunst om haar enigszins af te schermen (voor zover dat gaat). Dat betekent in deze tijd van het jaar met al die feestdagen dat we het thuis bewust rustig houden. Niet teveel uitstapjes, speelafspraakjes en dergelijke. En voordat ze naar school gaat maakt ze in gedachten een bubbel om zichzelf heen. Klinkt soft, maar helpt haar om zich wat af te schermen.

Als het dan toch escaleert en ik kan er niet meer tegen dan krijgt ze een time out op haar kamer. Even tien minuten in haar eigen sopje pruttelen en ik tien minuten om afstand te nemen.

Schelden doet ze gelukkig niet, wel stampen, mopperen en soms gillen. Voor lelijke woorden moet ze een 10 cent in 'de pot' doen en aangezien ze zeer op haar spaargeld gesteld is, past ze daar wel voor op.

Ik negeer haar overigens gewoon tijdens die time-out. Dus als ze dan nog steeds loopt te flippen, doet ze dat maar, ik hoor het zogenaamd niet.

Als de gemoederen bedaard zijn, praten we er over. Ik toon begrip voor haar woede, zij begrijpt vaak ook mijn reactie wel. Vaak is zo'n escalatie nodig om het daarna weer heel gezellig te hebben met haar. Het is niet anders...

Ik hoop dat je wat hebt aan mijn reactie...

Groet, Mayte

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.