Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Agnes

Agnes

05-01-2011 om 21:51

Zoon van 4 thuis een engel, tot er visite komt of wij ergens naartoe gaan...

Onze zoon van bijna 4,5 is een erg makkelijke jongen. Hij kan thuis uren zoet zijn met zijn lego of playmobil, ds-en of heerlijk een film kijken. Totdat... er (onverwachts) visite komt. Het is niet altijd zo, maar hij kan dan ineens zo raar gaan doen. Als kinderen niet op hem reageren of ingaan op zijn vragen dan kan hij ineens gaan duwen, slaan oid. Ik herken mijn eigen kind dan gewoon niet. Het is vooral als we ergens anders naartoe gaan en er zijn veel mensen. Het lijkt wel of hij de situatie niet aan kan. Als ik hem toespreek, lijkt mijn boodschap niet aan te komen, hij is onbereikbaar. Soms weet ik gewoon niet wat ik met hem aan moet. Het meest frustrerende vind ik nog dat hij thuis zo ongelooflijk lief is en dat andere mensen mijn kind anders zien dan dat hij daadwerkelijk is. En dat ik niet weet waar dit vandaan komt!! In juni is mijn oma overleden waar hij een ontzettend goede band mee had. Hij zit daar nog steeds heel erg mee en heeft nog steeds verdriet. Afgelopen week vroeg hij wat er met haar kleding is gebeurd en wie er nu in haar 'appartement' woont. Daar wordt hij helemaal verdrietig van. Daarna zei hij: "Ik zou willen dat ik weer baby was... Dan was er niet zo veel..." Dan breekt mijn hart. Herkent iemand dit? Vooral dat fysieke naar andere kinderen toe baart mij zorgen. Hij doet het zeker niet bij alle kinderen. Grotere kinderen of kinderen waar hij echt iets mee heeft blijven 'bespaard'. Op school had ik dit gedrag niet verwacht omdat hij het duidelijk naar zijn zin heeft maar tot mijn verbazing heeft hij het daar ook. Ook niet naar alle kinderen toe. Ze gaan hem daar nu meer 1-op-1 benaderen en vertellen wat er gaat gebeuren. Denken dat hij te veel prikkels krijgt. Wel heeft hij goed contact met de kinderen in zijn klas. Speelt bij kindjes en vertelt er veel over.
Zou ik hem nu al (na 4 maanden school) moeten laten testen op het een of ander? Misschien hypersensitief of een vorm van autisme? Ik voel me schuldig dat ik er naar neig mijn kind meteen te bestempelen met iets maar aan de andere kant wil ik ook geen kop in het zand steken. Mijn gevoel zegt dat er iets met hem is. Ik zou zo graag ontspannen naar verjaardagen of feestjes gaan met een kind dat zich lekker voelt.
Wie kan mij een beetje op weg helpen?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
CCBloom

CCBloom

05-01-2011 om 23:15

Gewoon in de gaten houden

Ha Agnes,
Ja, ik herken het. Onze boef is precies hetzelfde. Maar ik wil hem nog geen stempeltje geven. We houden hem gewoon in de gaten. Ook bespreken we het met hem; dat het niet leuk is wanneer hij anderen pijn doet. En dat anderen daar verdrietig van worden, en grote mensen boos op hem en dat is toch ook niet leuk?
Ik weet niet of het iets "mannelijks" is. Stoer willen zijn, survival of the fittest... geen idee. Ik weet wel dat de ene omgeving hele andere reacties bij hem oproepen dan andere. Thuis meestal een lekker ventje, buiten leuk spelend met de buurtkindjes (allemaal lekker veilig, die omgeving kent hij al jaren) op school heeft hij een tijdje doof rondgelopen, dus trok hij zijn eigen plan. En nu wil hij af en toe aandacht om te laten zien dat hij er ook nog is. Zijn wereld is opeens een stuk groter geworden.
Soms weet ik ook niet waar hij het vandaan haalt om zo te doen, maar ik wil hem nog niet "labelen". Alleen kleuter laten zijn.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.