Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Vic

Vic

25-02-2011 om 15:18

Eigen verantwoordelijkheid vs grenzen stellen

Ik had net een aardige discussie met een vriend, vader van een peuter en een baby. De kwestie ging over kinderen en het opruimen van hun kamer. Mijn dochter (11) is nogal rommelig en haar kamer ziet er over het algemeen uit alsof er een bom ontploft is. Ik vind dat haar eigen verantwoordelijkheid, als zij haar vriendinnen wil ontvangen in zo'n puinzooi ga ik daar niet wakker van liggen. Het enige wat ik van haar verlang/eis is dat een keer per week alle zooi van de vloer is zodat ik kan stofzuigen, en ik meld altijd even als ik de was ga doen zodat ze haar kleren in de wasmand kan gooien. Doet ze dat niet, dan heeft ze geen schone kleren. In schoolvakanties moet ze 'grote opruiming' houden in haar kamer en dan komt er meestal wel 1,5 vuilniszak aan spullen uit. De vriend in kwestie vindt mij (veel) te laks. Hij komt ook wel eens bij mijn ex over de vloer, en daar is de kamer van dochter veel netter. Dat is niet zo vreemd, want ex zit er veel meer bovenop dan ik. Nu is die vriend zelf ook heel erg netjes, dus ik kan me voorstellen dat hij er echt wakker van zou liggen als zijn kinderen hun kamer laten versloffen.
In zijn algemeenheid probeer ik mijn kinderen zoveel mogelijk zelf te laten nadenken en verantwoordelijk te maken voor hun eigen dingen. Dat gaat wel eens mis, maar dan lossen we dat samen wel op. Vooral met mijn oudste (die van 11) heb ik nogal eens aanvaringen omdat zij dan denkt dat ze bepaalde dingen wel kan doen, terwijl ik daar dan anders over denk. Ik vroeg laatst of ze ook wel eens ruzie maakt met haar vader (het is altijd papa voor en papa na), waarop zij antwoordde dat dat daar nooit voorkwam. Ze mag daar (even gechargeerd) helemaal niets, dus dat is lekker duidelijk.
De waarheid zal wel ergens in het midden liggen, maar waar dan? Wanneer ben je te streng of te laks?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Nee hoor,

Als ik hink-stap-sprong achter de slaapkamerdeur aantref, schuif ik de stofzuiger er nog even bij, kan kind het zelf doen.
mams

Hier ook

Die ontplofte bom herken ik wel bij dochter van 9. Vriend zegt dan: tis een kinderkamer hoor! En zo zien we het dan maar
Wel moet ze af en toe puin ruimen zodat niemand z'n nek breekt en vuile was en vaat moet wel direct weg. Voor de rest verspil ik mijn energie er niet aan.

Guinevere

Guinevere

25-02-2011 om 17:48

Last

De grens ligt volgens mij op het punt dat iemand (of iemand anders) last krijgt van het gedrag. En dat geldt niet alleen voor een rommelige kamer. Ik vind wel dat je een kind moet helpen om zoiets te bepalen. Heeft ze last van die troep, dan help je haar iets te bedenken om het op te lossen. Heeft ze (en jij) er geen last van, dan laat je de regel zoals die nu is.
Gelukkig heb ik een oudste zoon die van nature geordend is. Tenminste, op kamergebied. Jongste durf ik niets over te zeggen, behalve dat hij niet zo erg kan zijn als ik.

Fiorucci

Fiorucci

25-02-2011 om 18:43

Nou pelle

Mijn dochter heeft dat in twee dagen voor elkaar, een chaos die doet vermoeden dat het van maanden is. Net dat ene shirtje kwijt zijn geeft al veel effect. Helaas zijn ze alledrie behept met die gave. Hebben ze van mij.

Vic

Vic

25-02-2011 om 19:13

Pelle

Nou, hoe erg kan dat zijn? Op de grond liggen dan papieren van school, tijdschriften, knutselwerkjes etc etc. Die worden dan op zondagochtend op het bed gelegd zodat ik kan stofzuigen, en daarna dumpt ze het weer op de grond. Van vakantie tot vakantie is ongeveer 8 weken, dus dat kan aardig oplopen.

Ely

Ely

25-02-2011 om 21:34

Huishouden van jan steen

..is netjes vergeleken met dat van ons :o)
Toch probeer ik oudste (9jr) bij te brengen dat netjes opbergen een gunstig effect heeft op de levenduur van (sommige) spullen en wat fijner is als je in alle haast op zoek bent naar... (gymbroek, schoolwerk, sportspullen etc.).
Moeilijk is dat we allemaal rommelkonten zijn en ik regelmatig sleutels oid kwijt ben. Maar onder het mom van 'je hoeft echt niet al onze slechte gewoontes over te nemen' breng ik toch het opruimen onder de aandacht. Dat de hele vloer onder de lego etc bedolven ligt zit ik echt niet mee, dat vind ik eigenlijk ook wel een gezellige bende. Maar dingen met bv stekkertjes en draadjes die daardoor kwetsbaar zijn, verdienen zorg. Ik heb te vaak meegemaakt dat iets het binnen twee weken al niet meer deed, gewoon door onzorgvuldigheid....

En het gaat me te ver om bij mooiere/duurdere dingen te zeggen dat het eigen verantwoordelijkheid is. Ik ben ook altijd blij als manlief af en toe eventjes bandenspanning van mijn auto controleert, om maar een dwarsstraat te noemen :o)

Ik geloof dat daar mijn midden ligt.....:o)

Maylise

Maylise

26-02-2011 om 01:45

Kamers

Met kamers opruimen ben ik ook wel redelijk streng. Het mag best een beetje een troep zijn maar niet zo dat het niet meer begaanbaar is. Ik moet ook wel eens op hun kamers zijn en bovendien wil ik gewoon een redelijke mate van netheid overal in huis. Juist om de zooi niet te groot te laten worden laat ik mijn jongste en zijn nichtje die tijdelijk bij ons woont elke avond even vlug opruimen. Dat is echt letterlijk maar 5 minuten en dan zijn we er ook weer van af. 1x in de week schoonmaken maar dat doe ik grotendeels nog zelf voor hun.
De oudere kinderen laat ik het meer zelf regulieren en dan vind ik het ook minder een probleem als het wat slordig is maar ook daar geldt uiteindelijk wel dat het toch een beetje binnen het redelijke moet blijven.

Maylise

Hier

moeten de kinderen ( 6 en 8) elke zondag hun kamer opruimen (na het eten) zodat er op maandag weer met een opgeruimde schoolweek begonnen wordt. Is me de troep door de week te veel dan meld ik het en ruimen ze op. Ik moet regelmatig op hun kamer zijn voor was etc en als ik niet goed kan lopen is het opruimen geblazen.

Zoon (de oudste) begint nu te merken dat hij het niet altijd leuk vind om een vriendje mee te nemen naar een rommelige kamer. Prima dus, die ruimt vaker op. Zoon laat dan bijvoorbeeld wel zijn treinbaan staan maar ruimt alle losse dingen op.

Dochter zal altijd een sloddervos blijven......die boeit het op dit moment allemaal nog echt niet. Die moet ik soms echt dreigen dat ze op zondag echt gaat opruimen en dat anders ik het doe met de vuilniszak! dan heeft ze in no time opgeruimd en kan ze het prima. Meestal help ik ze wel wat op weg, laat ik haar de kratten goed neer zetten zodat ze alles gelijk goed kan opruimen. Of ik laat haar eerst alle poppenspullen opruimen, maar de eerste methode werkt vaak het beste bij haar! (met die kratten.)

Groetjes Pham

Lou

Lou

26-02-2011 om 16:12

Leren

Je kamer opruimen is iets wat je moet leren. Dan kun je wel roepen dat het de eigen verantwoordelijkheid is van je kind, maar als je kind het gewoon nog niet alleen kan, helpt het wel om grenzen te stellen. Mijn dochter moet dus wel haar kamer opruimen van mij, zo leert ze niet alleen opruimen maar ook hoe fijn het is als je je spullen weer terug kunt vinden. Ik help haar wel mee en probeer dat telkens ietsje minder te doen en haar steeds meer zelfstandig laten uitzoeken wat er moet gebeuren en wat een handige volgorde is. Tot voor kort zag ze alleen maar een berg waarvan ze geen idee had wat ze ermee aan moest. Nu (ze is 9) kan ze inmiddels wel zelf verzinnen dat de boeken in de kast moeten en de kleren in een andere kast, en het dan ook doen. En ze denkt er bovendien soms zelf aan om het dan ook te gaan doen, namelijk als haar vriendje zegt dat ie straks langskomt. Op de achtergrond roep ik dan nog af en toe iets over "elk weekend kamer opruimen" wat ooit de regel was, maar het gaat dus steeds meer vanzelf. Mede dankzij vriendje, dat wel.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

26-02-2011 om 20:02

Jong geleerd, oud gedaan

Inderdaad, je kind moet het leren, dat opruimen. Ik vind het persoonlijk veel te makkelijk om 'eigen verantwoordelijkheid' te roepen. Zelfs veel volwassenen weten niet waar ze moeten beginnen met opruimen in een rommelige kamer, hoe kun je dat dan van een jong kind verwachten? Ik ben er best streng in, vind dat opruimen een 'goed ingesleten vaardigheid' moet worden. Dus van jongst af aan leren wij ze hoe dat moet en helpen ze om structuur aan te brengen: bakjes, mappen, laatjes, dingen op een vaste plek enzo. En ik dus wil ook dat hun kamers redelijk opgeruimd blijven.

Ijsvogeltje

Hoe leer je ze dat dan? Ik ben zelf rommelig met een opgelegde structuur. De belangrijke spullen zitten in een vast systeem, dat werkt goed. Maar als het aan mezelf lag zou de grond bedekt zijn met een egale laag troep. Gewoon alles laten vallen. Dat doet mijn oudste nu ook.

Ik heb halfhartig geprobeerd om een lijstje te maken voor hem van hoe je opruimt, dus uitgesplitst wat je waar legt in welke volgorde... maar ik krijg het maar slecht uitgelegd.

En het merkwaardige is dat jongste alles vanzelf teruglegt. Zit erin. Komt van zijn vader.

Nou ja, kun je het nader uitleggen? Of moet je het zelf kunnen bedenken om het te kunnen doorgeven? In welk geval mijn oudste dus aan zichzelf is overgeleverd ;-(

Vic

Vic

27-02-2011 om 12:20

Ze kan het wel

Zeker mijn oudste weet heel goed hoe ze haar kamer moet opruimen. Daar heb ik al heel wat uren in gestoken. Ik benadruk nu steeds het belang van 'bijhouden', en probeer dat ook in de rest van het huis te laten zien. Wat dat betreft moet het kwartje toch een keer vallen. Jongste geeft zelf aan als ze vindt dat haar kamer opgeruimd moet worden. Daar komt ze dan niet zo goed uit en dan vraagt ze mij om hulp. Dat vind ik voor een 6-jarige al heel goed als je het hebt over verantwoordelijkheid nemen.
Zoals Pham omschrijft vind ik teveel sturend. Ze hoeven van mij hun kamer niet op te ruimen. Als zij in een rotzooi willen zitten (het stoort ze hoegenaamd niet), mogen ze dat zelf weten. Voorwaarde is dat er gestofzuigd kan worden, en dat een keer of 5 per jaar grote schoonmaak gehouden wordt.

Maxime.M

Maxime.M

27-02-2011 om 17:25

Hoe we het hier doen

Hier kan dochter (15) er een behoorlijke puinhoop van maken (vloer is dan niet meer te zien, deur gaat moeizaam open door de troep die er ligt) en dan ineens is ze het zat en is haar kamer opgeruimd. Die periodes komen ongeveer 1 keer per 3 weken voor. Dus tja... hier let ik er niet meer op, heb haar ook gezegd dat ik niet kom stofzuigen als de boel niet opgeruimd is en verder bemoei ik me er niet mee. Vroeger bood ik wel eens aan om samen op te ruimen (goede voorbeeld geven, meteen uitleggen hoe je het handigste opruimt) en soms tegenwoordig ruim ik wel eens even snel voor haar op, als verassing, waar ze erg blij mee is. (Soms doet ze dat namelijk ook wel eens voor mij, dan ben ik weg boodschappen doen en dan kom ik terug, is de woonkamer ineens helemaal op orde (het was er dan lang niet zo'n puinhoop als haar kamer) en heeft ze de kaarsjes aangedaan enzo) Dus ze kan het hier wel, dat scheelt.
Zoon doet niet veel op zijn kamer (alleen computer en playstation, maar dat maakt geen rommel, eten en drinken mag niet mee naar boven) dus dat valt mee. Iedere avond vind hij het nog gezellig als ik even langskom als hij gaat slapen en al babbelend met hem vouw ik gelijk de kleding op die slinger en haal weg wat in de was moet. Zo is het hier altijd netjes en gelukkig heb ik kinderen die niet al te veel puinhoop maken.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.