Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Zoons zo ruzieachtig

Hallo,
wie geeft raad?
Mijn zoons, bijna 11 en ruim 9 zitten elkaar zo vaak in de haren. Ze gaan voor elkaar dooor het vuur als het nodig is. doen heel veel samen,dus ze vinden elkaar aardig.

Maar ze botsen zo vaak, de hele dag door. Constant ruzie. Ik wil graag advies hoe met ze om te gaan.

Ik probeer me er niet mee te bemoeien, zie de dingen aan. Maar het gaat steeds vaker fout. schelden, elkaar schoppen, pesten,enz.
Ik moet dan echt ingrijpen. Sowieso doe ik het natuurlijk nooit goed. Beiden klagen ze dat ik de ander voortrek, of dat ik de ander nooit straf geef.
Als eentje scheldt en de ander klaagt tegen me en ik doe er niets aan, krijg ik dat weer over me heen.
Dit terwijl ik juist probeer me er niet mee te bemoeien.

Ik probeer niet teveel te straffen,maar het is gewoon onmogelijk. we werken met een kruisjeslijst. brutaal of niet gedragen is een kruisje erbij. een goede dag is een kruisje eraf. 5 min kruisjes is een half uur opblijven. 5 plus kruisjes is een half uur eerder naar bed.
Dit zet ik dus in. Als een kind scheldt tegen een ander, krijgt hij een kruisje. Komt een ander klagen erover moet ik ook ingrijpen. doe ik het niet, gaan ze weer in discussie over dat kruisje.

Ik word er moedeloos van. wie weet raad?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
piepkonijn

piepkonijn

26-03-2011 om 10:44 Topicstarter

Pelle

hier slapen ze op een kamer. regel is wel dat als de ene in die kamer is,de ander er niet naartoe gaat,klaar.

wat jij zegt...als je aanhoudt dat de regel is dat er altijd iets is vooraf gegaan..dat doe ik dus ook.
maar dan krijg ik dus altijd gezeur van: mam, hij deed echt dit of dat als eerste, je moet hem aanpakken.
in die trant. ik doe dat niet en dan zegt de ene: nou dan pak ik jou volgende keer,mama doet er toch niets aan.

ze sporten ook samen idd. maar ze zoeken elkaar steeds op. thuis,maar ook op school.
in de auto...wie mag voorin? oke omstebeurten. maar ook dat levert strijd en ruzies op. afschaffen? ja, maar dan kan ik alles wel afschaffen.
allebei achterin geeft ook ruzei

Besje

Besje

26-03-2011 om 11:29

Twee dooddoeners

Mijn opa zei altijd tegen de kinderen uit zijn grote gezin, die protesteerden als ze op hun kop kregen terwijl ze 'niets hadden gedaan''. 'Dan is deze straf voor die ene keer dat je wel wat had gedaan, en ik het niet door had en je er geen straf voor had gekregen.' Dat vind ik altijd wel een mooie.
En verder heb ik hier op het forum nog een andere geleerd, als antwoord op 'maar hij deed het ook en nog veel erger. :
'Tracht eigen fout nooit goed te praten, door kwaad wat men van anderen weet. De modder van uws naasten mantel kan nooit zeep zijn voor uw eigen kleed.' Of wel: 'Als papa een bon krijgt omdat hij te hard rijdt, krijgt hij ook geen strafvermindering omdat de andere automobilisten ook te hard reden.

piepkonijn

piepkonijn

26-03-2011 om 11:32 Topicstarter

Leuk!

ja ze zijn leuk, zeker die van opa,die hou ik erin.
maar het blijft toch strijd de hele dag en dat ben ik zo zat.
het is ook wel eens gezellig hoor,maar het loopt algauw weer verkeerd.

en ik wil van straffen af eigenlijk. nu ook weer...ik zit op mijn werk, er is een akkefietje thuis en een kind krijgt straf van pa. een hele week geen kruisje.
fijn, maar zo blijf je bezig dus.

piepkonijn

piepkonijn

26-03-2011 om 11:33 Topicstarter

Samen belonen

samen belonen klinkt eigenlijk ook wel goed.

een goede dag samen en dan....
vul maar in

5 meter van elkaar

vandaan blijven, elkaar niet aanraken en verder zoeken jullie het maar uit want als wij dood zijn moet dat toch sowieso.

Zoiets zei mijn moeder altijd, ik en mijn zus hebben jaren knallende ruzie gemaakt, wij schelen 1,5 jaar maar die ruzies waren alleen in de puberteit. Mijn moeder stimuleerde toen we kleiner waren vooral dat we niet te veel samen waren. Mee doen met haar vriendinnen mocht ik niet, dan moest ik zelf iemand zoeken. En verder moest ik van haar kamer af als ze dat zei en visa versa.

Merel

Merel

26-03-2011 om 17:42

Herkenning

Ik heb geen echte tips maar wel herkenning, mijn 2 broers (ze schelen 1,5 jaar) hadden ook altijd zo'n ruzie. Mijn moeder werd er moedeloos van en had toen helaas geen internet om haar beklag te doen of om tips te vragen. Het enige was dat ze zichzelf daardoor een slechte moeder ging vinden, want niemand in haar omgeving herkende het.
Mijn kinderen schelen 3 jaar met elkaar maar hebben dit ook een periode gehad. De oudste was toen 13 en de jongste 10. Ik heb ze op een gegeven moment inderdaad zoveel mogelijk uit elkaar gehaald en bij twijfel kregen ze beiden straf of ik strafte beiden maar niet, trok ze gewoon uit elkaar. Hup allebei naar je eigen kamer.
Ik zou dat trouwens wel realiseren als dat mogelijk is, een eigen kamer. Ze komen nu op een leeftijd dat een eigen plek belangrijk voor ze gaat worden, merk ik hier.
We zijn hier nu 2 jaar later, dus een van 15 en een van 13 en het zijn weer dikke vrienden, het is echt een periode geweest. *(gelukkig!!)

Besje

Besje

26-03-2011 om 20:58

Serieus

Zo, ik ben weer thuis, ik geef nu nog even een serieus antwoord.
Ik zou:
Niet straffen, maar belonen. Hier werkte een trapsgewijze beloning het beste. Als het heel goed ging kregen ze drie smilies, ging het matigjes twee, ging het bijna goed, een en was het helemaal bal, niets.
De beloningen zochten wij vooral in de vorm van het immateriele. Laatst heeft ene Quin in 'zorgenkinderen' geschreven over beloningen, op briefjes (samen met de jongens bedenken) en dan grabbelen, welke beloning het wordt deze keer. Een superidee vond ik dat. Het werkt goed om met verschillende dingen te belonen. Anders gaan ze erop rekenen en wordt het uitblijven van de beloning een straf.
De beloning moet snel volgen op de prestatie. Je moet dus korte momenten per keer beoordelen. Kijk waar het het vaakst mis gaat (bijvoorbeeld aan tafel? of in de auto?) en dan eerst alleen die situatie aanpakken. Als dat dan goed gaat, bouw je het verder uit. Maar, met kleine doelen beginnen dus. Niet verwachten dat ze ineens een dag zonder ruzie kunnen, dat kan weleens weken duren.
Betrek de kinderen in het proces. Zeg dat je je zorgen maakt, maak duidelijk waarom je je zorgen maakt en vertel ze dat jullie ze gaan helpen om te leren om het anders te doen.
Los zorgen en problemen die je kinderen ervaren op, ook al lijken die zorgen en problemen door volwassen oog niet belangrijk, voor hen zijn ze wel belangrijk. Bij ons is het vaak een enorm item dat ze niet voldoende rekening houden met elkaars persoonlijke ruimte. Dat kun je oplossen. Wij hebben vaste plekken om tv te kijken en vaste plekken aan tafel. Maak regels die door beide partijen als eerlijk worden ervaren en houdt ze er dan ook aan.
Bespreek dit soort zaken nooit tijdens een conflict situatie, maar als je allemaal rustig en ontspannen bent. Wees pro-actief, door dingen vooraf af te spreken gaat het vaak beter. 'We gaan zo meteen naar oma, hoe kunnen we ervoor zorgen dat jullie bij oma geen ruzie gaan maken?'
Zorg dat ieder kind voldoende individuele aandacht krijgt, waarbij het zijn verhaal kan doen en zijn zorgen kan uiten. Bij ons is bedtijd zo'n moment.

Maylise

Maylise

26-03-2011 om 23:42

Piepkonijn

Wat ideeën:

1) een schema maken wie wanneer in de auto voorin mag zitten en voor andere terugkomende conflicten. Ruzie? Verwijs ze naar het schema.

2) beloning voor geen ruzie maken in de vorm van bijvoorbeeld een avond extra laat opblijven met DVD naar keuze of een keer pizza bakken of iets anders wat ze leuk vinden.

3)kinderen zelf laten meedenken over oplossingen (hier bijvoorbeeld wilden de kinderen graag een vaste plaats aan tafel zodat ze wiste dat dit hun plaats was. ik vond dat eigenlijk een beetje stom. Waarom heb je nou een vaste plaats nodig, alle stoelen zijn hetzelfde maar wel gedaan en de kinderen waren er dus blij mee)

4) niet te veel inhoudelijk met ruzies bemoeien. Als ze goed tegen elkaar op kunnen zou ik ze het zelf uit laten zoeken. Bij lichamelijk geweld kinderen wel uit elkaar halen. Kinderen daarna allebei op een andere plaats af laten koelen en vervolgens maar weer eens er over praten.

5) soms is allebei straf geven ook handig. Hier werd vaak ruzie gemaakt over de Nintendo. Dan ging de Nintendo voor de rest van de dag op de kast. Ze hebben toen een Nintendo schema gemaakt en dat ging daarna meestal prima. Ze hebben het schema zelf gemaakt dus er was ook weinig ruzie over daarna want het was hun schema. Bij ruzie over voorwerpen gijzel ik het voorwerp meestal voor een poosje

Hier werd duidelijkheid en schema's erg op prijs gesteld terwijl ik dat soort dingen eigenlijk niks vind maar het hielp wel. Ze hadden hierdoor veel minder het idee dat ze echt hun plekje moesten verdedigen/bemachtigen want dat was dus al geregeld.

Maylise

Maylise

26-03-2011 om 23:49

Kamer

Hier delen de kinderen ook kamers. Hun eigen kamer is nooit verboden voor de ander die ook in die kamer slaapt behalve in speciale omstandigheden (als ik even rustig met een kind wil praten). Voor afkoelen stuur ik ze meestal naar mijn kamer.
Verder is hun bed en hun eigen kast wel hun eigen terrein en daar mag de ander niet aanzitten. Dat hielp hier wel als regel. Toen twee van mijn zoons veel ruzie hadden over hun kamer heb ik ze zelf kamer regels op laten stellen en dat hielp bij hun wel.
Misschien heeft het ook te maken met dat we veel kinderen hebben maar bij mijn kinderen heb ik gemerkt dat duidelijkheid en alles van te voren regelen erg hielp om ruzies te vermijden.

Verder bemoei ik me inhoudelijk niet te veel met ruzies maar als ik echt merk dat er iets aan de hand is dan stuur ik beide ruzie makers ergens anders heen en dan ga ik om de beurt met ze praten en daarna gaan we het met elkaar uit praten. Oudere kinderen heb ik ook wel eens op papier laten zetten wat er nu aan de hand was en daarna er over praten met elkaar. Ik merk wel dat het belangrijk is om dan ook echt de tijd te nemen en ze hun verhaal te laten doen. Dat doe ik dus niet voor elk klein ruzietje maar alleen als er echt iets aan de hand is. Bij kleine ruzies haal ik ze alleen uit elkaar of stuur ze naar buiten of zo.

piepkonijn

piepkonijn

27-03-2011 om 07:59 Topicstarter

Bedankt

Bedankt voor alle tips. Ik moet eerlijk zeggen dat ik een groot aantal dingen al doe,maar het helpt niet veel.

Schema's? dat wil ik juist voorkomen, dan krijg je dus overal schema's voor. Daar word je toch gek van?
over het voorin zitten: daar komen we dus niet uit. een iemand steeds voorin op de heenweg? vinden ze niet goed, moet omste beurt.
Natuurlijk bepaal ik het. maar die strijd die er elke keer mee gemoeit gaat vind ik vreselijk.

eigen kamer? nee, is niet te realiseren helaas.
Maar ze worden ouder en hebben soms even een plekje nodig om alleen te zijn. Daarom vind ik dat als eentje dat aangeeft, de ander even uit die kamer wegblijft. Anders hebben ze toch nooit even een plekje voor zichzelf?

belonen is een goed idee. ik denk dat ik dat ga uitwerken hoe ik dat ga aanpakken.

Ze schelen idd ook 1,5 jaar en ik heb echt het idee dat het dan erger is dan als er meer leeftijd tussen zit. Ze zitten zo op een golflengte.
Ik probeer ze zo veel mogelijk uit elkaar te halen,maar dat wil niet goed lukken.
als er een vriendje is van de een, mag de ander van mij niet meedoen. maar dan komt de een dus dat het van hem wel mag.

zucht..

Besje

Besje

27-03-2011 om 09:16

Schema's

Piepkonijn, geloof me, die schema's daar ben je zo aan gewend. Echt waar.
En het werkt zo, dat wanneer er een schema is, waarop je duidelijk kunt zien wat verwacht wordt, je het veel beter kan verwerken en om kan zetten in wenselijk gedrag, dan wanneer dat door een ander gezegd wordt. Of wanneer je het maar had moeten onthouden, want 'je weet het toch.'
Daar zijn verkeersborden voor uitgevonden, werkroosters en agenda's. Het werkt voor volwassenen namelijk ook zo.
Op school zijn ook overal regeltjes en schema's voor, dat is niet voor niets.
Maar als je dat niet wilt doen, omdat je het te veel gedoe vindt, blijf je in de discussie zitten, want dan zullen ze blijven proberen om de situatie in hun eigen voordeel uit te leggen.
En met die kamers, ik vind het een beetje veel gevraagd, wat je van ze verwacht. Als een naar de kamer gaat, moet de ander maar respect hebben voor zijn privacy en mag hij er niet bij. Maar het is ook zijn kamer! Dat vind ik echt niet eerlijk, dat zou hier ook strijd geven. Kun je geen andere plek in huis creeeren waar iemand heen kan gaan, als hij alleen wil zijn. Een hoekje, de ouderslaapkamer, het hoeft niet veel te zijn. Maar ik vind eigenlijk dat ieder mens recht heeft op een plekje waar je met rust gelaten wordt. Je zou ook nog kunnen overwegen om met een gordijn in hun slaapkamer te werken, zodat je zo een prive hoekje creeert.
Je moet het zelf weten, maar je vraagt hier om tips.

piepkonijn

piepkonijn

27-03-2011 om 12:36 Topicstarter

Reaktie

pelle,
wat jij als laatste zegt doe ik ook altijd hoor, absoluut. maar dat levert weer bokken of. geeft niet, dat is nou eenmaal zo maar daar is waar ik dus tegenaan hik.
al dat gebok en geruzie om niets. ik laat ze gaan, geef geen aandacht en als ik het te ver vindt gaan kap ik het af en beslis ik wie wat mag.
oudste is erg brutaal sinds een paar weken en is dan superboos en kan me dan wel eens heel brutaal antwoord geven. wat hem dus weer een kruisje oplevert.

over die eigen plek. eraan vooraf zal ik zeggen dat ze hier dus nooit echt nooit op hun kamer zitten. niet voor tv kijken, die hebben we dus nu weggehaald, niet voor huiswerk,niet nooit. dat willen ze niet. zelfs playstationnen willen ze bij mij in de huiskamer.

de laatste weken is oudste wat dwars. hij kan dan heel boos zijn en naar zijn kamer gaan. dan opeens wil jongste ook iets in zijn kamer iets doen en dat hou ik dan dus tegen.
Hij wil nooit naar zijn kamer,dus nu wacht hij dan ook maar even.

Ik heb al vaker voorgesteld om even de laptop te pakken en op mijn bed te gaan relaxen,maar nee. ze willen echt in de huiskamer zijn altijd.

het schema klinkt wel aanlokkelijk,maar dat neemt een hele muur in beslag
wie mag voorin, wie mag op mijn plek in bed(ik haal ze eruit als ik naar bed ga) wie mag eerst tandenpoetsen, wie mag het kaartje trekken bij de parkeerautomaat, wie mag de beste bal mee naar school, enz.

ik ga allereerst maar eens nog minder aandacht aan de ruzies besteden. ten tweede nog wat meer belonen. alhoewel ze natuurlijk complimenten elke dag krijgen als het goed is. ook als ze iets positiefs over de ander of tegen de ander zeggen zeg ik daar iets aardigs over. soms in het overdrevene.

Merel

Merel

27-03-2011 om 14:12

Oh bij ons

Weet je wat er bij ons gebeurde? Dan waren ze in goede harmonie en dan mocht Bas de heen en terugweg voorin zitten, want Kevin vond dat die dag helemaal prima, terwijl we normaal ook het schema om en om (heenweg-terugweg) aanhielden. En dan ineens de andere keer wilde Kevin de heen en terugweg voor in blijven zitten terwijl Bas dan zei: nee we deden om en om. En dan kwam Kevin weer (met olifanten geheugen) ja maar toen en toen mocht jij van mij de heen en terugweg voorin....zucht, dat soort situaties vond ik zo moeilijk. Want dan kan je het nooit meer goed doen, geef ik Bas gelijk omdat we nou eenmaal om en om deden, wordt Kevin ontzettend boos en vice versa. En ik kan moeilijk verplichten dat Bas, (1e voorval) die graag voorin wil op de terugweg terwijl het de beurt van Kevin is, verplichten om toch achterin te gaan zitten, en Kevin die helemaal niet voorin wil verplichten om voorin te gaan zitten om ons vooral toch maar aan het schema te houden.... vermoeiend,vermoeiend,vermoeiend. Dat deden ze trouwens met heel veel dingen, uitzonderingen in positieve zin op de regel maken (ander voorbeeld: Nee Kevin, vandaag doe ik de vaatwasser wel helemaal alleen uitruimen) om het een andere dag weer terug te nemen, nee Kevin, vorige keer (ooit) deed ik de vaatwasser helemaal alleen, nu moet jij het helemaal alleen doen.
Dat vond ik dan wel weer het lastige van regels en schema's omdat je er in positieve zin ook niet van kan afwijken omdat dat weer tegen je gebruikt kan worden.

Zus en broertje

Hier ook tijden van oorlog. Het interesseert me hoegenaamd geen laars wie begonnen is, want de volgende keer is de ander de aansticht(st)er. Grote zus kan driftig worden en slaan, kleine broer kan het bloed onder haar nagels vandaan halen. Als ik ze verbied in elkaars kamer te komen, houden ze dat hooguit een half uur vol. Dan zoeken ze elkaar weer op, onder het motto van "we spelen toch alleen maar". Jaja, totdat er weer mot komt is een kwestie van minuten.

Wij hebben ook alles geprobeerd, van belonen tot straffen. Maar het werd er niet minder om. Dus, we hebben nu maar een paar regels (ze zijn 14 en 11): ruzie maar een eind weg, er wordt niet geslagen, geen dreigementen, en vooral: wij willen het niet horen.

Over 3 weken reizen ze alleen naar Nederland. Ik heb er alle vertrouwen in dat ze dan een team vormen. Dat kunnen ze namelijk wel heel goed in bepaalde situaties.

Ach, als ik eraan denk hoe mijn broer en ik gevochten, gescholden, gehaat en gevloekt hebben.... En nu zijn we elkaars beste vriend.

Precies pelle

Ik ben het helemaal met Pelle eens. Wij (4 kinderen) hadden ook een tijdje ´jouw dag`. Op de gezinskalender voor de komende weken steeds bij een kind een kruisje zetten- iedere dag een ander kind, van boven naar beneden. En als het jouw beurt is, dan mag jij.. toetjesbakjes kiezen( da vonden ze hier belangrijk: de goede kleur), tafeldekken, als eerste vertellen, etc.) En de dag erna is de volgende als eerste aan de beurt met alles. I-de-aal. En als er een zijn beurt weggeeft kan die NIET meer later teruggevraagd worden. Dus Merel , jouw opmerking "Dat vond ik dan wel weer het lastige van regels en schema\'s omdat je er in positieve zin ook niet van kan afwijken omdat dat weer tegen je gebruikt kan worden." is hier gewoon niet van toepassing. Dat is niet tegen je gebruiken, dat is gewoon geen optie. Als jij vandaag aan de beurt bent, en je geeft nu een privilege weg, dan betekent dat dat je broer gisteren mocht kiezen, vandaag ben jij maar laat je hem kiezen, en morgen is het weer zijn beurt en mag hij weer kiezen. Wil je dat? OK, maar dan kan je er niet op terug komen. Reuze aardig van je dat je je broer dat geeft, heel lief, dank je wel, En klaar! Ik ga niet onthouden wie wanneer wat heeft gedeeld en wat niet.. daar is het schema voor!

Algebra

O ja, over delen-tractaties

De op school gekregen en nog niet opgegeten tractaties blijven hier wel een punt. Als hij dat nu opeet, mag hij dan nog een snoepje na school? Dan heeft hij er twee...
En als hij wat op school opgegeten heeft, mag hij er dan wel een thuis? Dat mag wel van mij, want wat er op school gegeten is weet/ zie ik niet. Als je daar iets hebt gekregen dan heb je geluk gehad: dat hoeft thuis niet gecompenseerd te worden. Net zo als ik geen snoep meer uitdeel na een speelafspraak bij Keesje, waar we nog helemaal geen snoepje hebben gehad....
Maar wat te doen bij meegenomen tractaties weet ik nog niet. Kind het in eigen kamer op laten eten en wel meedelen (dat gaan ze dan vanzelf doen: niet zeggen) of niets geven onder het motto: eet maar op wat je hebt... Komt vooral voor bij zakken snoepje die uitgedeeld worden.

Algebra

Vic

Vic

28-03-2011 om 12:49

Tractaties

Voor meegenomen tractaties heb ik geen protocol. Normaal gesproken krijgen de kinderen na school iets lekkers, dus als ze dan nog iets mee hebben van een tractatie en niet willen delen krijgt het andere kind gewoon een snoepje/chipje. Het kind met de tractatie krijgt niet ook nog eens snoep van mij (natuurlijk). Autoproblemen heb ik gelukkig niet. De kinderen schelen zoveel in leeftijd dat het door jongste zonder morren wordt geaccepteerd dat oudste voorin zit. Jongste zit trouwens ook achterin als ze als enige mee gaat.

Jolanda123

Jolanda123

28-03-2011 om 17:26

Gelijke monniken, gelijke kappen?

Piepkonijn, gaan jullie misschien uit van "gelijke monniken, gelijke kappen?"

Proberen jullie geen verschil te maken tussen de jongens, of zijn er wel verschillen?

piepkonijn

piepkonijn

29-03-2011 om 10:42 Topicstarter

Top! bedankt

Pelle, ik vind het een top idee! ik ga het vanavond thuis bespreken,maar volgens mij moet het werken.

merel: zo gaat het dus precies ook hier.

fely: als het erop aankomt zijn ze ook echt een team, zeker naar buiten toe.
jij zegt als regel: geen lichamelijke dingen,geen bedreigingen en ik wil het niet horen. prima regel,maar dat lukt dus niet,want dat doen ze wel en ik hoor het wel.
vandaar dat ik er zo moedeloos van wordt.

algebra, traktaties gaan hier netzo. wat op school op is,prima. wat mee naar huis komt wordt gedeeld.

jolanda: we maken wel onderscheid in de kinderen. Niet altijd,maar we proberen het wel zoveel mogelijk

piepkonijn

piepkonijn

01-04-2011 om 18:10 Topicstarter

Hoe het gaat

Nou, hoe het gaat...
al twee dagen zijn we bezig dat ze hun eigen dag hebben. en tot nu toe werkt het.
het is nog een beetje aftasten..wat mag ik wel met mijn dag en wat niet. maar de meeste discussie is nu verdwenen en ik ben er zeer blij mee.

ruzietjes zijn er nog steeds wel,maar niet meer de ellelange discussies wie er wanneer voor iets aan de beurt is.

pelle, bedankt

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.