Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Sharon

Sharon

01-04-2011 om 21:43

Driftbuien

Mijn dochter van 8 jaar heeft geregeld driftbuien die erg lang duren. Om het minste of geringste (als ze de deur achter zich dicht moet doen of als ze niet als eerste de trap op kan) gaat ze helemaal door het lint: gillen, schreeuwen, huilen, stampen, met deuren smijten enzo. En het is niet alleen thuis, ook op school heeft ze die driftbuien. Haar juf weet ook niet hoe daar mee om te gaan. We hebben al van alles geprobeerd: praten, naar haar kamer sturen, boos worden, geen aandacht aan besteden, haar diep laten zuchten en tot 10 laten tellen, enzovoort. Heeft iemand misschien zoiets ook bij de hand gehad en/of kan mij tips geven?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Hmm

bij het minste og geringste ? Ik zou iig nooit toegeven en 1 aanpak kiezen en doorzetten. Stampen en met deuren smijten zou ik direct aanpakken door het kind bij kop en kont de trap op te sleuren en in haar kamer te droppen. je mag best boos zijn maar dit soort gedrag zou ik niet tolereren. Overigens moet ik dan meteen zeggen dat ik een dochter heb die zich makkelijk kan uiten, makkelijk praat en verteld wat er is en verder ben ik nogal streng in dat ik niet van zeurende kinderen hou.

Kinderpsycholoog

Dit vind ik geen normaal gedrag hoor, voor een 8 jarige. Ik zou haar eens met een kinderpsycholoog laten praten, misschien dat die de oorzaak kan achterhalen.

Gr. Poezie.

Wat vindt je dochter er zelf van?

Wat vervelend! Wat vindt je dochter er zelf van?
Weet ze waarom ze zo boos wordt?
Hoe zijn haar schoolresultaten?

Mijn zoon van acht heeft ook boze buien en hij vindt het heel vervelend en zegt dat hij het niet kan tegenhouden. Toch lukt hem dit tot nu toe wel op school. We zijn nu bezig om dingen te ondzoeken met een pedagoog.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

02-04-2011 om 23:17

Leestip

Sharon, ken je het boek 'Het Explosieve Kind'? Voor ons was het een eye-opener. Het beschrijft hoe driftbuien ontstaan, hoe je kunt ontdekken wat de 'triggers' voor jouw kind zijn én hoe je als ouder met een explosief kind kunt omgaan. Het boek is al door veel OOL'ers gelezen, in het archief is er het nodige over te vinden. Ik vind het een absolute aanrader.
De schrijver gaat uit van het principe: 'een kind doet goed, als het goed kan'. Een kind gaat niet voor zijn lol uit zijn plaat. Voor jullie als ouder is het vervelend dat je kind ontploft, maar voor je kind zelf is nog veel vervelender. Als je dochter wist hoe zij met frustraties kon omgaan, zou ze dat doen. Daarom geloof ik ook niet in de aanpak zoals Manda beschrijft (bij kop en kont beetpakken en boven neerzetten). Daarmee straf je het onvermogen van je kind en daar schiet je niets mee op. Vergelijk het met niet goed kunnen rekenen of lezen. Dat straf je ook niet af, maar je geeft je kind extra uitleg en hulp om de juiste vaardigheden te leren. Maar goed, dat staat allemaal uitgelegd in het boek!

Sharon Schouten

Sharon Schouten

03-04-2011 om 17:59

Moeilijk

Bedankt voor alle reacties. De harde aanpak werkt idd voor jezelf het makkelijkste, maar voor mijn dochter werkt het juist averechts. Natuurlijk praten we er geregeld met haarzelf over, ze geeft aan dat ze zelf ook niet weet waarom ze zo doet en hoe ze op moet houden. Ze is er dan heel erg verdrietig over en moet er vaak om huilen. Daarom lijkt een kinderpsycholoog of evt een ander soort therapie een goede oplossing. Dat is wel een grote stap, maar als het nodig is, moet het maar. Dat boek "Het explosieve kind" lijkt me erg nuttig, daar ga ik zeker naar op zoek en mee aan de slag. Haar juf adviseerde het opvoedspreekuur van de GGD of van het Onderwijs en Zorgcentrum. Is ook een mogelijkheid, maar het lijkt mij dat ze ons als ouders er dam mee om leren gaan ipv dat ze zelf leert hoe ze zichzelf beter kan beheersen. We moeten in elk geval wel iets doen, want zo gaat het niet langer. Voor ons niet, maar ook zeker voor haarzelf niet.

Opvoedspreekuur

Goed gezien hoor. Ik denk dat als je zelf aan de slag gaat met je kind dat je veel kunt bereiken. In zo'n centrum loop je het risico dat het sterk van de persoon afhangt of je er wat aan hebt. Bovendien zijn ze behept met de signaleringsdrukte. Het explosieve kind en jezelf en je kind is het eerste wat je nodig hebt. Geef de tip anders ook eens door aan de juf, bijvoorbeeld als de website livesinthebalance. En meldt de juf hoe je dochter vordert. En wees attent op honger, dorst, pijn en overprikkeling en oververmoeidheid. Heeft je dochter een bril, hoort ze goed. Veel zaken kunnen in de weg blijken te zitten. Maar er staan hier op de site genoeg tips die je kunt proberen. Uiteindelijk ben jij degene die het samen met je dochter op gaat lossen.
Bij mijn dochter hielp ook haptotherapie en paardrijden. We zijn ook bij een orthopedagogisch bureau geweest maar iedereen begint eerst altijd met testen en vragen en haalt er van alles bij terwijl je nu wilt beginnen met wat je hebt omdat jij je kind het beste kent.
Werkjes samen doen met mijn dochter hielp ook als ze stond te flippen. Gewoon samen de was uit de droger halen en opvouwen. De afwas samen doen met lekker warm water en schuim. Lichamelijke onrust wordt zo gekanaliseerd. Ik heb sterk ervaren dat ik het was voor mijn dochter en zijzelf groeiende.

Zorgmelding

Geschokt was ik en woedend dat de zorginstelling een dramatische melding deed en de paniek van dochter weet aan mogelijk misbruik door vader of broer. Ik werkte me zes slagen in de rondte om het juist goed voor die kinderen te doen terwijl iedereen aan de kant stond te zeuren of te roddelen.

2e lijn

Nog steeds krijg ik daar meer inzicht in. In de 2e lijn bij opvoedspreekuren en ggz-instellingen heb je meer kans op een zorgmelding dan bij de huisarts die jou en je gezin kent. Met dank aan de inzenders van medicasterplein.nl En daar is weinig voor nodig. Ze kunnen al een niet-pluis gevoel van je krijgen als je een misverstand hebt of vanuit eigen fantasien, of als je kind of jezelf iets argeloos zegt wat ze triggert.
Als er geen klik is of als je niet meegaat in een advies.
Overigens hebben sommige huisartsen ook een goed inzicht, met name als ze zelf kinderen hebben. Dus je kunt het ook eens met je eigen huisarts doornemen als je denkt dat dat zin heeft en je zoekt iemand die af en toe je pogingen van commentaar kan voorzien. En zeker kan helpen met het uitzoeken van lichamelijke ongemakken bij je kind.

Leeftijd

Ik denk ook dat kinderen op die leeftijd meer zelfbesef krijgen en meer conflictueuze zaken ervaren. Er komt meer op ze af. En sommige kinderen hebben dan nog een kort lontje waar ze hulp bij nodig hebben om mee om te leren gaan.
Mijn dochter flipt nooit meer en is nog weleens boos, moe en geirriteerd maar weet daar gewoon mee om te gaan want dat heeft ze geleerd. Ze heeft meer zelfkennis en repertoire gekregen. Ze is nu 12 jaar.

Drama

Hulpverleners in de ggz weten ook van alles een zorgelijk toekomstbeeld te maken waar je helemaal niets aan hebt want heel vaak komt het gewoon goed met wat liefdevolle inzet en kundigheid. Ik heb wat angstige toekomstbeelden uit mijn hoofd moeten zetten.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

03-04-2011 om 19:20

Sharon

"De harde aanpak werkt idd voor jezelf het makkelijkste, maar voor mijn dochter werkt het juist averechts."
En zo gaat het met veel kinderen. Het boek legt ook duidelijk uit hoe dit kan. Als je dit hebt gelezen, vraag je jezelf echt af waarom je zolang hebt kunnen denken dat de harde lijn de juiste is... Nou ja, zo raar is het ook niet hoor, het is toch vaak wat de omgeving als eerste roept. Strenger zijn! Pak haar maar aan! Gewoon straf geven!
Ik denk dat je prima eerst zelf aan de slag kan. Gewoon met het boek (of de site die Anne noemt, gaat over hetzelfde). Je kunt nu al beginnen: neem jezelf voor om in ieder geval niet meer boos te worden. En kijk naar je dochter: wanneer wordt ze boos? Wat triggert haar?
Betrek je kind nadrukkelijk in het zoeken van oplossingen, het boek geeft daar veel tips voor.
Succes, het is ontzettend lastig, maar het kan echt een stuk verbeteren! Zoon van 9 heeft zelden meer een echte driftbui. Hij kan nog steeds boos worden hoor, maar bij lange na niet meer zo explosief.

Sharon

Sharon

03-04-2011 om 19:40

Het explosieve kind

Ik heb het boek meteen besteld. Alle reviews die ik kon vinden waren positief. Op bol.com staat ook een inkijkexemplaar en dat sprak me heel erg aan. Het lijkt me een goed begin om het boek te lezen en te proberen de adviezen op te volgen. Als het niks wordt, kan één of andere therapie altijd nog. Bedankt voor de tip, ik laat nog wel weten of het werkt en anders schakel ik jullie waarschijnlijk nog een keer in!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.