Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
herfst

herfst

12-06-2011 om 19:46

Huilebalk?

Hallo,

Onze zoon van zes en een half huilt nogal snel om alles.. Hij kan zich moeilijk kalm krijgen en wil op zo'n moment 300% mijn aandacht.
Eerst vond ik altijd: je emoties mogen er zijn dus huil maar. Daarna: het is nou eenmaal een gevoelige jongen, zijn karakter. Etc etc
Mijn man vindt dat ie wat harder moet worden. En de laatste tijd vind ik dat ook eigenlijk. Ik wordt soms zo moe van zijn gehuil ,gejammer, gepiep.... Om niks..
Ik vind het niet aardig van mezelf zo over hem te schrijven maar ben op zoek naar inspiratie ... Herkent iemand dit? Gaat het over? Moeten we het accepteren? Kunnen we er iets aan doen op opvoedkundig verantwoorde wijze?
Hij krijgt er veel aandacht door momenteel want of ik ga er in mee, of ik word soms zelfs boos, of slechts geïrriteerd. Soms negeer ik het ook, of probeer het net humor op te lossen maar dat werkt zelden.
Ik heb ook al gedacht, is hij overbelast? Gewoon moe?

Ik geef hem ook complimenten als hij dingen goed doet of als het wel gezellig is.

Bij anderen is hij trouwens niet zo, op school altijd vrolijk, bij vriendjes geen huilebalk. Thuis moet hij ontladen?

Ik weet gewoon niet meer hoe ik met zijn gehuil om moet gaan.

Herfst

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Vic

Vic

12-06-2011 om 21:08

Toevallig

Ik heb een tijdje geleden in kleutertijd een zelfde soort vraag gesteld over mijn 6-jarige. Daar kwamen zinnige adviezen op. Staat in het archief.

+ Brunette +

+ Brunette +

12-06-2011 om 21:09

Hoe oud is hij?

En zijn er nog andere dingen aan de orde waardoor hij van slag kan zijn? Verhuizing, recente komst van broertje/zusje, enz.

Moek

Moek

13-06-2011 om 01:22

Gejank

Ik heb een dochter die zich echt altijd tekort gedaan voelt. Ik heb net als jij steeds begripvol gereageerd, tot ik het op een dag zat was dat er de hele weg van school naar huis keihard gehuild werd omdat een vriendinnetje niet kon komen spelen, of iets dergelijks. Ik geloof dat ze op dat punt net 8 was. Ik heb haar toen gezegd dat het nu klaar moest zijn en dat ik alleen nog reageerde op een normale vraag of opmerking en niet meer op gejank. Het was toen vrij snel afgelopen, omdat ze er juist geen aandacht meer mee kreeg. Misschien had ik daar achteraf best eerder mee kunnen beginnen. Dan gaat het natuurlijk niet om een huilbui vanwege echt verdriet, maar dat verschil merk je direct: het klinkt heel anders.

koentje

koentje

13-06-2011 om 11:35

Stomweg

te veel beloond , dit gedrag kan ook. Tenzij er iets echt aan de hand is, maar het klinkt meer alsof het een gewoonte is geworden omdat hij daar nu eenmaal mee scoort aan aandacht.

Daarom dus niet meer reageren op het gehuil, maar simpelweg afwachten tot hij ermee ophoudt en dan pas aandacht geven. Dan zeg je bijv. 'Goed dat je weer rustig bent,' afhankelijk van de reden waarom hij huilde kun je over het hoe en waarom praten. Maar geen aandacht schenken aan het huilen zelf. Helemaal niet, dus ook geen fysiek contact. Je kunt heel praktisch zeggen dat je last hebt van het geluid, of hij dat even ergens anders kan doen en terug mag komen als hij in staat is gewoon te praten. Heel neutraal, niet afwijzenmd of bozig.

Annet

Annet

13-06-2011 om 19:37

Als je je gedraag als een peuter.....

dan word je ook behandeld als een peuter.
Toen bij ons de knop omging bij het gezeur, gepiep en gehuil, werd dit onze vaste uitspraak.
En het werkte verrassend goed. Kind leerde begrijpen dat het niet serieus genomen werd als er gepiept werd. Want naar een piepende peuter van 6 wordt niet geluisterd.
De emoties werden nog wel serieus genomen. Daar is altijd aandacht voor maar wel in een normaal gesprek.
Sommige onderwerpen waarover gepiept werd, kwamen plotseling niet meer aan de orde. Dat waren dan de gevallen 'aandacht trekken'.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.