Brutaal

Leuke gesprekken

Kijk, dat vind ik nou leuke gesprekken om met mijn zoon te voeren. Opvoeden schijnen ze dat te noemen. Mijn zoon schold me niet uit, schreeuwde niet en vond zichzelf dus ook niet brutaal. Hmmm, er volgde een gesprek over "het is de toon die de muziek maakt" en over "lichaamshouding".
Ik heb er een rollenspel van gemaakt. We hebben samen flink geacteerd waarbij ik hem nadeed. De toon die hij kon opzetten en zijn norse ongeïnteresseerde houding op zijn tijd. Hoe je lichaam/gezicht eruit zien als je denkt:"mens zeur niet zo", dat ik kan zien wat hij denkt was best confronterend voor hem.
Dat brutaal/uitdagend ook zitten in woordkeuze, toon en lichaamstaal had zoon ook niet zo in beeld.

O ja die is leuk

Brutaal is een waardeoordeel, daar zijn geen vaststaande normen voor. Wat de een brutaal vindt, vindt de ander normaal. Kan per persoon en dan zelfs nog per situatie verschillen. Ik word zéér kriegel van de eyeball-aerobics van groep 7-8-meisjes. Maar ja, die zeggen dan toch echt he-le-maal niks.......

Tirza

Brutaal is net als normaal en respect

lege begrippen die geen enkele opvoedingswaarde hebben. Als je wil dat je kind je op een bepaalde manier opstelt moet je zelf het goed voorbeeld geven (zo simpel? ja zo simpel!)

Subjectief, maar wel belangrijk

Bedankt voor jullie reacties. Ik heb er wel wat aan.
Het is een lastig gegeven. Inderdaad erg subjectief, maar toch wel heel erg belangrijk voor de relatie die het kind heeft met de volwassenen om haar heen.
Het gaat nu met name op school, erg mis. Dochter heeft geen respect meer voor de volwassenen daar, is brutaal en doet niet meer 'normaal'. Heel erg vervelend, ze gaat volgend jaar uit deze situatie, maar ik wil toch proberen om haar iets van deze vervelende situatie te laten leren.
Voor mijn zoon vond ik de sleutel in het leger. Hij was toen net erg geinteresseerd in oorlogsfilms. Ik kon hem toen uitleggen, dat een kind op school net is als een soldaat in het leger. Al vindt die soldaat de meerdere nog zo'n vaatdoek. Toch moet hij respect tonen door te gehoorzamen en te salueren. Als soldaten hiermee stoppen, stort het leger ineen. Wordt er geen strijd meer gewonnen. Al is die juf of meester nog zo'n dweil, je moet respect tonen (je hoeft het niet te hebben) en waar mogelijk gehoorzamen. Ze kunnen je maken en breken, je bent er van afhankelijk, dus je moet je wel ondergeschikt opstellen. Dat snapte zoon erg goed.
Ik zoek eigenlijk een vergelijkbare metafoor die mijn dochter aan zal spreken.

Mariab

Kun jij beinvloeden of je respect hebt voor een ander?
Ik niet. Of ik respect heb, voor een ander, is afhankelijk van hoe die ander zich gedraagt, wie die ander is. Dat kan ik niet beinvloeden.
Maar van sommige mensen ben je afhankelijk, respect of geen respect. Dan is het in mijn ogen een goede strategie om in ieder geval respect te tonen. Als een soldaat in het leger.
Gelukkig ben ik als volwassene, die gezond is van lijf en leden, betrekkelijk vrij om te kiezen van wie ik afhankelijk ben. Ik zorg zoveel mogelijk dat dit mensen zijn waar ik wel respect voor heb.
Maar soms (vaak?) worden mensen in een afhankelijke positie gedwongen, waar ze wel respect moeten tonen, ook al hebben ze het niet.
Op school bijvoorbeeld, als je aangehouden wordt door de politie, als je te maken krijgt met de UWV, of de sociale dienst. Dan is die houding die ik aan mijn zoon leer, volgens mij de beste strategie. Een houding die past bij je gevoel, een respectloze houding, schaadt dan je eigen zaak.
Het is inderdaad leeg. Maar ja, de mensen die dit niet doen, worden er door onze maatschappij uitgeknikkerd. Eerlijk en oprecht gedrag, is sociaal niet aanvaardbaar.

Ok kobalt

Je standpunt begrijp ik en ik denk dat iedereen wel eens respect faked omdat het sociaal preferent is. Je schrijft "Het is inderdaad leeg. Maar ja, de mensen die dit niet doen, worden er door onze maatschappij uitgeknikkerd. Eerlijk en oprecht gedrag, is sociaal niet aanvaardbaar."
Tja daar kunnen we een hele discussie over beginnen, of we wel zo'n maatschappij willen of niet. Maar dat voert wat te ver binnen dit draadje, vind ik.

Kobalt

het lijkt erop dat je dochter geen gevoel voor gezagsverhoudingen heeft. Het kan helpen om haar heel omstandig uit te leggen dat het nu eenmaal zo is dat juffen, meesters, tantes, omes en papa's en mama's nu eenmaal meestal gelijk hebben en het anders toch krijgen. Omdat ze nu eenmaal de baas zijn. En dat volwassenen nu eenmaal bepaalde dingen wel kunnen en mogen die kinderen niet mogen. (alcohol drinken, roken, bepaalde dingen tegen elkaar zeggen) En dat het niet handig is om steeds in Discussie te gaan, je als je dat wel doet al gauw brutaal genoemd wordt.