Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
marie-laure

marie-laure

29-07-2011 om 19:05

Ervaring met jeugd en gezin?

Zijn er hier mensen met ervaring met jeugd en gezin?
Ik zou hulp willen zoeken om beter om te gaan met mijn heftige dochter. Vooral in het contact met mij gaat het soms steeds mis. Ze reageert geergerd op mij, is dan driftig, luistert niet, gaat erg tekeer en ik krijg de schuld van alles wat misgaat. Tegen haar vader doet ze ook regelmatig heel moeilijk, maar die geeft wat meer toe. Op school doet ze het goed, niet zo veel vriendinnen, maar in de straat weer wel.
Ik heb al eerder hulp gezocht. De 1e therapeut gaf speltherapie, de 2e deed testen, maar verder dat ze een hoog IQ heeft, verbaal hoogbegaafd, komen we niet.
Ik wil bij CJG niet ook teleurgesteld gaan worden.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Geduld

Als ze hoogbegaafd is kan het zijn dat ze wat ongeduldig is met de mensen om haar heen. Ze moet dan steeds haar tempo verlagen. Misschien kun je haar vragen om wat meer geduld met jou te hebben. En verder te oefenen wat meer positieve opmerkingen te maken. Ze zou het zelf ook niet fijn vinden om steeds een plofbui van iemand te krijgen. en daar dan zelf uiteraard het goede voorbeeld in geven.
Het CJG lijkt me typisch zo'n instelling waar het maar net is wie je treft en meer dan algemene antwoorden op algemene vragen zit er niet in.
Ik denk dat je je de moeite kunt besparen.
Misschien is het handiger als je iemand voor jezelf zoekt waar je jou stijl van opvoeden mee kunt bespreken. Bijvoorbeeld een vrijgevestigde orthopedagoog. Maar ook dan moet je goed kijken of het wel klikt. Misschien is een oudergroepje van hoogbegaafde kinderen iets?
Iets meer meegeven, net als haar vader, kan overigens positief zijn. Opgroeiende kinderen willen ook erkend worden als persoon met eigen keuzes.

liora

liora

29-07-2011 om 23:04

Cursus

Hoi,

Ik heb zelf heel goede ervaring met een opvoedadviseur van het CJG. Ze geven ook cursussen, heb ik zelf niet gedaan maar goede dingen gehoord over de cursus Positief Opvoeden.

Liora

Nuttige cursus gevolgd

Ooit heb ik een cursus "Kind met Faalangst" gedaan. Ik vond het een erg prettige ervaring, goede tips en ook herkenbare voorbeelden van zowel de cursusleider en andere ouders.
Ook van anderen heb ik goede verhalen gehoord over de cursus "Omgaan met stiefkinderen" en "Opvoeden & zo".
Het voordeel van een groepscursus is dat je veel praktische tips en methodes leert kennen en eruit kunt pikken waar je iets aan hebt.
Op het spreekuur ben ik nooit geweest, daar heb ik geen ervaring mee, maar ik zou het gewoon proberen. Het lijkt me voor jou heel prettig om jouw ervaringen en gevoel te kunnen delen. Als het niet klikt, merk je het gauw genoeg, toch? Succes!

marie-laure

marie-laure

30-07-2011 om 19:02

Reactie

Zoals AnneJ al schrijft ben ik ook bang voor algemene antwoorden, cursussen en dat stadium ben ik echt voorbij. Maar ik zie ze ook al denken oh jee enorm opvoedprobleem hup jeugdzorg erbij. Terwijl ik gewoon een hele kundige orthopedagoog/kinderpsycholoog/psychiater nodig heb. Stuurt het CJG je ook door als zij het niet weten en waar dan naar toe?
Misschien moet ik eerst maar eens naar de nieuwe huisarts die ik heb. Volgens mij is het een mengeling van genen, hoogbegaafdheid, het feit dat kind en ik nogal kriebelig op elkaar kunnen reageren. Misschien nog iets van een allergie voor stoffen, of is het idee dat kinderen "druk" worden van voedingsstoffen achterhaald?

Allergie

Een kind kan onrustig worden van een allergie maar als er verder geen verschijnselen zijn als eczeem, benauwdheid of darmproblemen kan het moeilijk zijn om je huisarts te overtuigen dat te laten testen tenzij er allergie in de (directe) familie bekend is.
Overigens heb ik de allergie bij mijn kinderen onder controle gehouden maar desondanks hebben beiden een periode veel stress gehad doordat ze sociaal en emotioneel niet opgewassen bleken tegen de situaties op school, thuis en elders. Dat hebben we allemaal moeten leren. Toen heb ik ook even overwogen om door te gaan en ook glutenvrij te gaan eten.
Wat niet wegneemt dat je natuurlijk zelf ook uit voorzorg met minder voorbewerkte of allergene producten, suiker en snoep kunt gaan werken. Ook meer geduld van jezelf en voorspelbaarheid, niet teveel tegelijk eisen van kind kan helpen.
Een huisarts kan soms goed adviseren over de voorzieningen in de buurt. Soms is er iemand anders in de praktijk die er wel verstand van heeft.

marie-laure

marie-laure

30-07-2011 om 20:21

Explosieve kind

Ze is inderdaad allergisch voor bepaaldevoedingsstoffen maar die mijden we. Wel heeft ze nog steeds vrij snel jeukbultjes, bronchitus. Ze is al getest op allerlei stoffen. De hoeveelheid suiker en voorbewerkt voedsel is maar beperkt. Volgens mij zijn de deskundigen het ook niet eens of je hyper kunt worden van suiker en zo.
Ik heb momenteel het boek het explosieve kind geleend. Misschien gaat dat me nog wat leren.

Ilse

Ilse

30-07-2011 om 21:02

Uhh...

misschien typisch gevalletje van het bijdehante tantetje met de ietwat arrogante houding uithangen?

Ilse

En dan.... lost zo'n toch wat negatieve typering iets op?

marie-laure

marie-laure

30-07-2011 om 23:12

Ilse

Wat een rare duagnose en vervelende opmerking.

marie-laure

marie-laure

30-07-2011 om 23:15

Ze is tegelijk ook

heel gevoelig, ze heeft soms faalangst, durft regelmatig niet voor zichzelf op te komen. Juist tegen mij, bij wie ze zich blijkbaar heel veilig voelt, kan ze tekeer gaan.

Veilig

Marie Laure, dat had mijn dochter maatje XXL. Die plofbuien zijn inmiddels over maar dat heeft wel voeten in de aarde gehad. Mijn dochter kan nog wel eens boos worden maar weet zich tegenwoordig in de hand te houden. Tenzij ze in de paniek schiet. Ik denk dat het een combinatie was van onrijpe emotieregulering, ze zijn met 9 ook nog wel erg jong, onvermogen om sociaalemotionele zaken tot een goed einde te brengen en de opgebouwde frustratie daarover. En vooral te hoge verwachtingen van de omgeving waardoor ze de hele dag op haar tenen liep.
Het kan een fase zijn. Ik denk dat je inderdaad ook kunt proberen om door het gedrag heen te kijken.
Ik beperkte mijn dochter daar overigens wel in omdat het bij haar uren door kon gaan als ze eenmaal begon. Dan zette ik haar buiten voor 3 minuten.
Je kunt gewoon met mij praten, ik wil je helpen oplossingen te zoeken, maar dan heb je al door geeft niet wie of wat frustratie opgelopen en dan ga je niet ook nog eens thuis je tijd zitten verdoen met afreageren, dan benadeel je ons allemaal en jezelf erbij ook nog eens, en nu doe je het zelf.
En aan haar zelfvertrouwen gewerkt natuurlijk op alle mogelijke manieren.
Het was heel wat geduld en beheersing van mijn kant om niet mee te gaan in haar woede en daar zelf toch steeds kalm op te reageren. En ik liet ook alles vallen tot het voorbij was, het had mijn volle aandacht. Dochter is er trots op dat ze dat onder de knie heeft gekregen.
Mijn dochter is nog weleens sociaal angstig maar minder faalangstig, misschien omdat ze gewoon goede cijfers haalt en het lukt haar op school en ik benadruk voortdurend dat ze geen robotje is en dat ik blij ben als ze ook weleens een onvoldoende haalt of een keer te laat komt. Haar eerste 3 heb ik haar gefeliciteerd dat het haar gelukt was.
Ik weet niet wat hier voor jou en je dochter de oplossing is, maar ik zie het inderdaad zo dat je dochter jou nodig heeft en dat ze zich bij jou zo veilig voelt dat ze zich daarin laat gaan.

Opgebouwde spanning

Mijn dochter hield zich de hele dag goed, speelde mooi weer op school en kon dan thuis om het minste geringste ontploffen en ja, vooral had ik het dan gedaan. Opgebouwde frustratie die jij op je boterham krijgt omdat ze bij jou wel durft wat ze overdag zit te beheersen.

Jeugdzorg

maar bij ons dus de ggz, de bascule autismepoli, maakte ervan dat dochter zo angstig was en zich afreageerde thuis omdat haar vader of haar broer haar sexueel zouden misbruiken bij een onmachtige moeder.

Stiekum

Mijn zoon heeft een vriend in zijn vriendenkring die stiekum zijn ouders ziet omdat hij uit huis geplaatst is en bij pleegouders woont. Hij heeft die ouders ontmoet en vertelt wat ons overkomen is en dat we het gelukkig gewonnen hebben. Deze ouders hebben het niet gewonnen en ik weet dat daar weinig voor nodig is.

liora

liora

31-07-2011 om 12:55

Maar weer on topic

Het CJG is geen jeugdzorg, kan geen kinderen uit huis plaatsen. Is voor licht pedagogische preventieve hulp, zonder indicatie.

Niet te vergelijken met jeugdzorg!

Anna

Anna

31-07-2011 om 14:03

Heel herkenbaar

Het klinkt precies zoals bij mijn oudste dochter. Ook hoogbegaafd, verbaal heel sterk, sociaal wat minder onderlegd. Ze heeft grote behoefte aan voorspelbaarheid en vertoont wat aspergerkenmerken, maar niet voldoende voor een 'etiketje'. Haar uitbarstingen komen ook voornamelijk bij mij voor omdat haar vader (we zijn gescheiden) haar heel kort houdt en geen ruimte geeft om het 'uit de hand te laten lopen'. Mijn dochter heeft een paar jaar speltherapie gehad, daarnaast sova-training op school, en sinds een jaar zit ze redelijk goed in haar vel. Ik heb via de speltherapeut ouderbegeleiding gehad waar ik heel veel aan had. Ik heb moeten accepteren dat mijn dochter nu eenmaal een pittige meid is en dingen graag naar haar hand zet. Waar mogelijk laat ik haar haar eigen weg zoeken, maar ik moet tijdig ingrijpen als we dreigen in een discussie te geraken. De buien zijn nu gecombineerd met het normale prepubertrappengestamp, maar het gaat echt heel goed op het moment. Dochter ziet nu zelf ook in wanneer ze over de schreef gaat en kan zich wat meer verplaatsen in de gevoelens van een ander.

marie-laure

marie-laure

01-08-2011 om 09:19

Reactie

Fijn om te horen dat er anderen zijn die ook een pittige dochter hebben. Helaas heb ik dus tot nu toe niet de juiste hulp gevonden ondanks speltherapie/begeleing. Ik ga verder zoeken alleen denk ik dat het CJG niet echt geschikt is.

Ilse

Ilse

01-08-2011 om 13:40

Gaan we weer...

"Ook hoogbegaafd, verbaal heel sterk, sociaal wat minder onderlegd".

Wat voegt dat HB nou toe!? Het lijkt erop alsof haast ieder kind HB is. Dat HB zegt toch helemaal niets!!! Waarom moet dat er steeds bij genoemd worden?
Je zou haast denken dat het een excuus is en dat we vooral niet moeten denken dat het kind achterlijk is. Nou ja, in sociaal opzicht dan wel. De EQ zit dan ver beneden het gemiddelde. Maar kom op zeg.

Sorry dat ik zo hard klink, maar ik erger mij hier echt vreselijk aan.

Anna

Anna

01-08-2011 om 14:00

Ilse

De intelligentie was hier wel degelijk een deel van het probleem. Mijn kind had een kalenderleeftijd van 8, functioneerde sociaal-emotioneel op het niveau van een kleuter, en cognitief op het niveau van een 11-jarige. Dat dat kan gaan wringen moet zelfs jij kunnen bedenken.

liora

liora

01-08-2011 om 15:11

Ach anna

Ik deel Ilse's irritatie, wat boeit het nou?

Ik heb zelf een kalenderleeftijd van 41, functioneer sociaal-emotioneel op het niveau van een 22-jarige en cognitief ben ik ongeveer 52 jaar.

Liora

Anna

Anna

01-08-2011 om 15:55

Liora

Als je er verder geen problemen van ondervindt lijkt het me ook niet relevant.

Ilse

Ilse

02-08-2011 om 07:43

Anna

Mijn kind had een kalenderleeftijd van 8, functioneerde sociaal-emotioneel op het niveau van een kleuter, en cognitief op het niveau van een 11-jarige.

Dan ben je niet HB, maar heeft je kind gewoon een ernstig ontwikkelings probleem, lijkt me. Er zijn zoveel kinderen die cognitief een paar jaar ouder zijn dan hun kalenderleeftijd (dat is echt niet vreemd op die jonge leeftijd; dat gaat op en neer dus dat HB zegt helemaal niets) …maar zoals jij zegt, sociaal-emotioneel het niveau van een kleuter hebben dan zou ik mij dus echt zorgen gaan maken.

Je bent pas echt HB als je op beide nivieau's boven de 130 zit. Dat is HB! Bij zo'n kloof als je dochter heeft, mag je niet eens uitgaan van een TIQ juist vanwege die scheefstand waarbij het Totale IQ naarboven getrokken wordt. Ik vind dat HB te pas en te onpas maar wordt gebruikt als excuus voor een zich moeilijk ontwikkelend kind. Ja, hij praat dan wel als een kleuter van 4 terwijl mijn kind 8 is, maar hij is wel HB hoor! Niks HB, het kind heeft gewoon een ernstige achterstand, punt.

Primavera

Primavera

02-08-2011 om 09:28

Liora en ilse

Ilse:"Niks HB, het kind heeft gewoon een ernstige achterstand, punt."
En daar ga je ernstig de fout in en het probleem is dat hulpverleners vaak ook diezelfde fout maken. Er is allerlei hulp voor kinderen die achterlopen en ook verschillende dingen voor kinderen die voor lopen, maar voor kinderen die op sommige delen erg voorlopen en op andere erg achter is er niks. Die worden vaak als op de hele linie achterlopend aangepaakt en dàt geeft grote problemen en zorgt ervoor dat het kind nog meer in de ontwikkeling belemmerd wordt ipv gestimuleerd.
HB bij kinderen betekent trouwens verder niks anders dan dat ze flink voorlopen op hun leeftijdgenoten. Dat kan ook op bepaalde deel-intelligenties zijn. Dat het dan geen officieel HB-stickertje verdient doet niet af van het feit dat je dat stuk in de aanpak niet zomaar straffeloos kan negeren zoals uit de reacties van Liora en Ilse lijkt door te schemeren.
Zoals uit een ander draadje bleek zijn er genoeg volwassenen die vanwege een wiskunde deuk of dyslectie respectievelijk rekenen of schrijven op het niveau van een 12-jarige. Ik denk niet dat die er van gecharmeerd zouden zijn als ze daarom ook voor de rest aangesproken zouden worden als 12-jarige. Voor kinderen werkt dat hetzelfde; sociaal-emotioneel achterlopen op je leeftijdsgenoten wil niet zeggen dat je gek bent.
Groeten Primavera

Anna

Anna

02-08-2011 om 10:16

Ilse

Ik begrijp jou niet, of jij begrijpt mij niet. Mijn dochter gedroeg zich in sociale situaties niet leeftijdconform. Wij hadden te maken met een op alle vlakken intelligente 8-jarige met kleuterdriftbuien, die kon discussiëren als een 11-jarige. Hoe benader je zo'n kind? Als een kleuter, of als een 8-jarige? Met veel therapie en opvoedingsondersteuning hebben we haar en onszelf weer op de rit gekregen. Dat jij me vervolgens gaat verwijten dat ik ten onrechte haar intelligentie als excuus gebruik (waar heb ik dat gezegd?) is volstrekt ongepast. Ja, ze had een achterstand, en op andere vlakken een voorsprong, maar omdat dat allemaal in 1 kind zat kun je het een niet los zien van het ander. Dus mag het ook genoemd worden. Maar ik laat het verder hierbij want ik ben niet zo'n debater, en het lukt mij toch niet om duidelijker te zijn dan nu.

Ilse

Ilse

02-08-2011 om 11:51

Anna

Je laaste posting met uitleg is duidelijk. Prima. Wat ik bedoel te zeggen is dat er zo snel met het etiketje HB rondgestrooid wordt en dat vind ik niet terecht.

Ik moet zeggen dat ik eenzelfde kind heb. IQ getest. Performaal IQ 154 en verbaal IQ 78 waardoor kind feitelijk met een Totaal IQ toch als toch als HB bestempeld wordt terwijl ik een kind zie die behoorlijk hulp nodig heeft. De specialisten zeiden ook dat ze dan wel een Totaal IQ bepalen, maar dat we daar helemaal niet naar mogen kijken eigenlijk omdat er zo'n kloof is. En terecht. Ik zit met mijn handen in mijn haar hoe het dadelijk moet met lezen en schrijven. Ben denk ik een beetje allergisch voor het woordje HB. Ik denk dan aan het Totaal IQ en dat zie je toch echt zeer zelden met de onderdelen ook op HB-niveau dan.

In mijn omgeving ook iemand met een kind dat dan begaafd is. De manier waarop die ouders met dat kind omgaan, naar andere kinderen kijken en dan weer vergelijkingen maken met hun begaafde kind….brrr. Er hangt zo'n zweem omheen van: "kijk mij eens verschrikkelijk speciaal zijn". En ik kan je zeggen…ook dat kind heeft sociale problemen en gedraagt zich als een losgeslagen idioot naar anderen. Begint gelijk te meppen als het iets niet zint. Direct ingrijpen doen de ouders niet want tja…het kind is begaafd dus er moet gepraat worden…eindeloos gepraat worden. Kind verdient op zo'n moment gewoon direct een pak voor z'n broek. Maar nee, alles moet op een zilveren schaaltje aangedragen worden….

Evanlyn

Evanlyn

02-08-2011 om 15:55

Hb en heeeel bijzonder

Zo iemand kwam ik laatst ook tegen. Haar zoon was echt ongelooflijk HB en verder ook heel bijzonder. Onze kinderen vonden elkaar aardig, maar ze vond ons kind te druk voor haar zeer bijzondere kind, dus de afspraak tussen de kids ging niet door. Heb maar niet verteld dat die van ons ook gecertificeerd HB is...wat een kouwe drukte. Zielig voor zo'n kind, maar ik ga daar echt niet tegen opbieden. Ik kan me dus best voorstellen dat je daar af en toe een staart van krijgt hoor, maar ja, je moet toch iets met zowel stoornis als HB. Als HB maar niet gelijk gesteld wordt aan de stoornis, want dat is waar veel ouders en leerkrachten de fout in gaan. Sommige kinderen hebben gewoon beide en dan moet je ook iets met beide.

Ilse

Ilse

02-08-2011 om 16:09

Heeft...

die persoon dat zo tegen je gezegd? Zo van: "Jouw kind is te druk voor onze bijzondere zoon?". LOL. Misschien dat het ergens anders aan lag? Dat haar zoon misschien dan helemaal druk werd ofzo? Hoeft natuurlijk niets met dat HB te maken te hebben. Kinderen kunnen elkaar op dat punt behoorlijk versterken in druk zijn

Primavera

Primavera

02-08-2011 om 17:06

Ilse (ot)

Ilse:"Ik moet zeggen dat ik eenzelfde kind heb. IQ getest. Performaal IQ 154 en verbaal IQ 78 waardoor kind feitelijk met een Totaal IQ toch als toch als HB bestempeld wordt terwijl ik een kind zie die behoorlijk hulp nodig heeft. De specialisten zeiden ook dat ze dan wel een Totaal IQ bepalen, maar dat we daar helemaal niet naar mogen kijken eigenlijk omdat er zo'n kloof is. En terecht. Ik zit met mijn handen in mijn haar hoe het dadelijk moet met lezen en schrijven."
Dat hoeft geen probleem te worden. Ik heb een kind wat indertijd iets van PIQ 140, VIQ 70 scoorde, wat toch heel makkelijk uit zichzelf heeft leren lezen. Later had ik pas door dat dat zijn geluk is geweest, want de schoolse methode met hakken-en-plakken doet juist erg een beroep op de verbale capaciteiten van het kind. Het kan zijn dat jouw kind juist wel goed gaat als het maar op een andere manier meer passende wordt aangeboden zoals bijv. woordbeeldlezen of sleeplezen.
Groeten Primavera

Straalkachel

Straalkachel

02-08-2011 om 17:07

Gatverdamme ilse

Ik wil best begrijpen dat je je ergert aan het strooien met het etiket HB maar je hebt geen idee waar je het over hebt. Bij zo'n grote kloof is het waar dat je niet zomaar van het TIQ kan uitgaan. Maar als ik het zo gelezen heb heeft marie-laure niet over een kloof gesproken maar alleen over een hoog IQ en verbaal HB. Ik heb er drie die HB zijn, helemaal volgens de richtlijntjes. En ik kan je wel vertellen dat we hen leren om er maar niet rond voor uit te komen, juist vanwege zulke reacties als die van jou. Lees eens gewoon dat boek van Tessa Kieboom, Hoogbegaafd, als je kind (g)een Einstein is. Maar je staat niet alleen hoor, in al je vooroordelen. In jouw ogen zijn wij ook een heel weird gezin. Vandaag mocht ik alweer een paar schampere opmerkingen incasseren. En bedankt.
Marie-laure, dat boek kan ik jou ook heel erg aanraden. HB houdt niet op bij 130, je kan er ook heel veel aan hebben als je kind op een TIQ van 128 zit. Er staat veel zinvols in en Tessa Kieboom is een autoriteit op dit gebied. Naar Jeugd en Gezin zou ik niet gaan. Ik denk dat een vrijgevestigde psycholoog een betere optie is.

Ilse

Ilse

02-08-2011 om 17:21

Uhhm

Hoezo zou ik je gezin weird vinden dan? Dat is dan ook weer een vooroordeel .

Maar waarom zou je er rond voor uit moeten komen dan? Wat voegt het voor de buitenwereld toe denk ik dan…
Ik hoor werkelijk van iedereen op het schoolplein: "Mijn kind is begaafd, mijn kind is HB" en geloof me…toen ik mijn kind op die school deed was het echt geen Leonardoschool hoor en dat is het nu nog steeds niet.

Ik hou het ook voor me. Leuk om het in een rapport te hebben staan, maar ik maar mij meer zorgen om die kloof. Hopelijk loopt het met een sisser af, maar ik hou het wel in de gaten. In mijn ogen is ieder kind bijzonder en uniek met dingen waar het heel goed in is en met dingen waar het kind wat meer moeite mee heeft.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.