Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Hoe vertel ik zoon (8) dat sinterklaas niet bestaat?

Zoon van 8 gelooft heilig. Ingewijde vriendjes hebben wel eens aan hem kwijt gewild dat Sinterklaas niet bestaat, maar dat wijst hij verontwaardigd van de hand. Ik dacht toen een opening te hebben tot "het gesprek", en vroeg hem wat hij er zelf van dacht. Hij vond het "stom" dat ze dat zeiden, Sinterklaas bestond en hij had hem zelf gezien. Nu moet ik hem wel gaan inlichten, in gr. 5 vieren ze het met surprises, en geen hond die nog gelooft heb ik de indruk. Maar hoe? Ik hink op verschillende gedachten: ik kan het achteloos brengen, om het niet te beladen te maken. Maar misschien doe ik dan geen recht aan zijn gevoelens hierover. Ik kan het brengen als een belangrijk geheim waarin hij nu ingewijd gaat worden. Of ik kan het min of meer verontschuldigend brengen: ik heb moeilijk nieuws voor je en sorry dat ik je voor de gek heb gehouden. Ik moet erbij zeggen dat mijn zoon heel erg gevoelig is, hij neemt huilend afscheid van een kapotte wasmachine. De laatste manier (voorzichtig brengen) is wel wat beladen, maar ik denk toch dat die het beste bij hem aanslaat.
Ik snap dat ik mijn kind het beste ken, maar wie weet hebben jullie tips of ervaringen waar ik nog wat mee kan?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

School

weet je wel zeker dat het grootste deel van de klas het weet?
Hier pas in groep 6 surprise en toen moest nog een groot gedeelte van de klas ingelicht worden.
Heb je aan het begin van het schooljaar als ouders niet een kennismakingsavond met de leerkracht van je kind ?
Hier werd bij ons besproken hoe het o.a. rond sinterklaas zou gaan. Als er kinderen waren die geloofden dan werd er onder het mom van de sint helpen, surprises gemaakt. Geen probleem. Veel ouders hebben op dat moment besloten ( groep 6) dat dit een moment was om het te gaan vertellen.
mamsa

vader

vader

23-08-2011 om 17:58

Voorzichtig brengen

Daar ben ik het mee eens, maar wel op een andere manier dan jij beschrijft. "moeilijk nieuws" nou, dan weet je vantevoren dat het ook echt moeilijk wordt! Ik zou eerder, in de komende maanden regelmatig met hem praten. Of op 1 moment heel duidelijk. En dan niet 'vertellen' dat sinterklaas niet bestaat maar in een vraaggesprek ervoor zorgen dat hij niet anders kan dan concluderen dat hij niet kan bestaan. Met een paard op het dak? In je eentje cadeautjes kopen voor al die kinderen? door de schoorsteen? Al die pakjes op 1 avond rondbrengen?
Precies zoals de meeste kinderen uit zichzelf tot die conclusie komen. Overigens kan het niet anders dan dat hij op zijn minst twijfelt.

Fiorucci

Fiorucci

23-08-2011 om 18:17

Vader

Overigens kan het niet anders dan dat hij op zijn minst twijfelt.
Nou zeg dat niet te hard, er zijn zat kinderen die nog heel echt geloven in Sinterklaas, begin groep 5...

Vic

Vic

23-08-2011 om 19:01

Volgens mij

Volgens mij was het in groep 5 dat ik aan de leerkracht vroeg of mijn kind de enige was die nog geloofde. Dat bleek niet het geval, het was ongeveer 50/50. Ik heb het dochter ergens in de zomer daarna verteld. Op de een of andere manier kwam het gesprek op Spanje en Sinterklaas, dus dat vond ik een mooie aanleiding. Dochter zei dat ze wel al een vermoeden had, maar het eigenlijk niet geloofde omdat ze altijd zoveel cadeaus kreeg.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

23-08-2011 om 19:42

Anders formuleren

'Sinterklaas bestaat niet' vind ik een enorme dooddoener, het is dan een negatieve boodschap. Wij hebben het anders geformuleerd. 'Je bent nu 8 jaar, en dat betekent dat je Het Grote Geheim van Sinterklaas mag weten'. Spannend en leuk dus!
"Hier pas in groep 6 surprise en toen moest nog een groot gedeelte van de klas ingelicht worden."
Dat verbaast mij echt - wat ontzettend laat. In mijn omgeving leren de meeste kinderen zo rond 8 jaar Het Grote Geheim kennen. Als in groep 5 gestart wordt met surprises, is er maar een enkeling die Het Geheim nog niet kent.

Rosa van der Zanden

Rosa van der Zanden

23-08-2011 om 20:07

Het geheim van 8

In de zomer dat je acht wordt, wordt je ingewijd in het Grote geheim van acht. Ik vertel de echte Sint Nicolaas verhalen, dwz de oorsprong van het feest. Ik vertel ook dat deze meneer niet meer leeft maar dat wat hij deed zo leuk is, dat anderen het hebben overgenomen. Het is een groot geheim, speciaal voor kinderen en IEDEREEN doet mee. Papa, mama, school, de tv, de winkeliers, de krant enz. Je mag het geheim weten omdat je oud genoeg bent, dus heb niet het hart om het te verklappen aan jongere kinderen .
Expres in de zomer omdat Sint dan nog even duurt.
Rosa van der Zanden

Hij bestaat wel...

.. maar op een andere manier. In de lijn van Ijsvogeltje dus, zo pakken wij het aan. Hij bestaat echt, ik heb het zelf gezien toen ik nog achter de kassa bij een warenhuis zat. In de ogen van al die mensen die halverwege november al met lijstjes in de hand en een pretgezicht door de winkel struinden. Inderdaad, iedereen doet mee om de kinderen te laten zien hoe mooi het is om te geven en om te ontvangen.

Da's mijn idee hierbij.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

23-08-2011 om 22:31

Hier ook

het grote geheim van 8. En dan op de manier van rodebeuk.
En ik heb ook echt benadrukt dat het om het grote plezier van kadootjes voor elkaar bedenken gaat. Wij doen niet aan verlanglijstjes, pakjesavond is hier één grote verrassing. Voor jong en oud!

Jesse_1

Jesse_1

24-08-2011 om 00:24

Zelfde als rosa

Alleen bij Middelste (nu 8) hadden we het probleem dat hij op 28 november jarig is, niet echt een tactisch moment! Omdat hij nog heilig geloofde en in groep 4 zat hebben we het toen niet verteld.
Onlangs was die plotselinge aankondiging van het Sinterklaasjournaal mbt het afscheid van Bram vd Vlugt als Sint. Omdat hij nogal zat te drammen dat hij toch echt het Sinterklaasjournaal wilde zien, heb ik het moment aangegrepen om toen het 'Grote Geheim' te vertellen.
Jesse

Vader

Vader

24-08-2011 om 07:05

Fiorucci

Je hebt gelijk, ik had groep 6 in gedachten...

Overigens: plezierig om te lezen dat niemand adviseert het te brengen als 'moeilijk nieuws'.

Groep 5

ik ben in groep 5 naar de meester gegaan om te vragen hoeveel kinderen er nog in die klas geloven, terwijl ze hier al in groep 4 beginnen met surprises. Het bleek dat nog zo'n 75% van de kinderen geloofde, dus geen haast om het te vertellen aan mijn zeer-gelovige dochter.

in haar klas wel enkele jongens die het geheim vertelden aan de rest maar dochterlief geloofde dat ook niet. ze geloofde nog heilig toen ze naar groep 6 ging, dus tijd om haar apart te nemen.

Ik heb haar meegenomen naar een lunch-restaurantje toen we ergens met z'n tweeen een dag heen gingen, ergens in april. Daardoor was er nog geen spanning van de komende feestdagen, en het feit dat we samen gingen lunchen in een onbekende omgeving maakte het voor haar een meer positieve ervaring.

Ik ben begonnen met dat ik een echt-gebeurd-verhaal wilde vertellen. Via internet kun je het echte verhaal van Sint Nicolaas vinden en dat heb ik op haar manier verteld. Dus sinterklaas heeft echt bestaan, niet het verhaal 'sinterklaas bestaat niet'. Nee, sinterklaas bestaat niet-meer dat maakt veel uit. Daarbij is de reden waarom sinterklaas nu nog gevierd wordt, ook duidelijk.
door deze benadering was het voor haar niet moeilijk om te begrijpen waarom zij iets nog niet wist wat de rest van de 'grote kinderen en mensen' wel wisten. en niet moeilijk om afscheid te nemen, want ze begrijpt de positieve, goede reden achter het sinterklaas feest (de arme mensen helpen).

en uiteraard beloven dat zij met sinterklaas ook mee mocht helpen kadootjes kopen en gedichtjes verzinnen

Anneque

Anneque

24-08-2011 om 10:01 Topicstarter

Reactie

Heel fijn, jullie verhalen!
Even over dat moeilijke nieuws: dat gebruikte ik analoog aan het standaard slecht nieuwsgesprek: dat leid je ook in met: ik heb slecht nieuws voor u, en dan hup zo snel, kort en duidelijk mogelijk de nare boodschap. Het ís nl. slecht nieuws voor hem, dat weet ik 100% zeker, hoe ik het ook breng en welke mooie draai ik er ook aan geef. En ik wil niet over hem heen walsen. Maar misschien is het een goed idee als ik het inleid met “ik wil je iets _belangrijks_ vertellen”.
Wat ik nu verder van plan ben, is idd eerst het "echte verhaal" vertellen, dus niet “S. bestaat niet", maar: hij bestond vroeger als concreet mens. En nu kun je hem nog steeds ontdekken, maar dan anders, à la Rodebeuk, Rosa e.a.
Alleen: ik vermoed dat daar pas later ruimte voor is in het hoofd van mijn zoon. Hij zal eerst over de schok heen moeten komen dat die man verklééd is en die baard nep. Klinkt misschien wat overdreven, maar ik heb genoeg drama's meegemaakt met hem betreffende oude deurmatten, dode wespen etc., dat ik dit heel voorzichtig wil doen.
Overigens weet ik van een paar belangrijke vriendjes van hem dat ze op de hoogte zijn, en dat er hier idd surprises gedaan worden dit jaar. Ik wil het niet langer uitstellen, omdat ik wil dat hij het van mij hoort. Ik zie er tegenop zeg! Nogmaals, ik weet dat ik er geen drama van moet maken, maar ik wéét gewoon dat het hem zal kwetsen. Enfin, dit is wel een goede timing, hij heeft een superleuke week in het timmerdorp en volgende week logeren we nog een paar dagen bij oma. Dus troost en afleiding genoeg.
Bedankt voor jullie meedenken!

Wilma

Wilma

24-08-2011 om 11:02

Hier toch echt anders

In groep zes geloofde nog het overgrote deel van de kinderen heilig. Nou waren het bijna wel allemaal de oudste kinderen thuis, dus geen grotere broer of zus die het wel eens gezegd zou kunnen hebben.

Ook in groep zeven (!) was het ongeveer de helft die wel geloofde. Ik heb het toen aan de juf gevraagd en die zei dat zij in elk geval niks zou zeggen. Zij doen de surprises omdat de bovenbouw gewoon surprises doen. Dat was meer dan info genoeg. Net zoiets als "de bovenbouw speelt buiten op het grote plein" ofzo.

In groep acht heeft zoon hier wel een keer tussen de soep en de aardappels gevraagd "dus hij bestaat niet hè", maar een moeilijk moment of een beladen vraag was het niet. Geen enkele van de kinderen uit zijn klas heeft het als "groot moment" meegekregen.

Hier wordt dochter in februari acht en ik ga dan echt nog niet (denk ik nu nog) het Grote Geheim vertellen. Als ze er voor die tijd al over twijfelt, dan misschien wel, maar niet als Groot Geheim ofzo. Nee, gewoon als feit en dat het zó leuk is dat we dat allemaal als grote kinderen en volwassenen gewoon zijn blijven volhouden.

'k Weet wel bijna zeker dat dochter niet blijft geloven tot groep zeven, zij is een heel ander kind dan zoon en daarbij is zij niet de oudste in het gezin, dat maakt volgens mij toch ook nog iets uit soms.

Als bij wilma

Ik moet zeggen dat ik zelf een kind was dat tegen de klippen op bleef geloven. 'tuurlijk, ik wilde best op school meedoen met lootjetrekken en surprisebouwen, béreleuk, maar dat had toch verder niets met het de echtheid van Sinterklaas te maken? Ik ben er inmiddels achter dat ik daarin lang niet uniek was. Het stevig doorgeloven in Sinterklaas hoeft helemaal niet met een belangrijk gesprek doorbroken te worden als een kind in de bovenbouw belandt. Uiteindelijk worden de twijfels vanzelf groter en de vragen kritischer. Dat is niet erg. Ik heb gewoon antwoord gegeven en eerlijk antwoord gegeven als uiteindelijk de vraag kwam of het waar was wat klasgenootjes zeiden, dat hij niet bestond enz. Maar dan weer niet als: Sinterklaas bestaat niet. Bij ons bestaat Sinterklaas namelijk wel. Doordat iedereen er zo mee bezig is, er gepeinsd en gebouwd wordt en geheimzinnig doet en er zo'n aparte sfeer hangt, bestaat Sinterklaas toch nog een beetje. Het feest wordt er anders van, maar niet minder leuk.

Geerdientje

Geerdientje

24-08-2011 om 12:06

Opgelucht

Het lijkt me lastig als je kind zo heilig geloofd. Informeren bij de juf lijkt me idd het beste.

Die van ons was juist opgelucht toen hij hoorde dat sint en piet niet echt waren! Al die stiekeme nachtelijke bezoekjes van sint en/of piet bleek hij achteraf dus eigenlijk een beetje eng gevonden te hebben.

pooh bear

pooh bear

24-08-2011 om 15:03

Boek

Toen onze dochter erachter kwam vond ze het helemaal niet. En ze was ook een beetje boos.
Wat voor haar hielp was dat we haar hebben uitgelegd dat we het nog gewoon blijven vieren. Ook mocht ze nu mee helpen met kadootjes uitzoeken. En zijn we zelf ook surprises gaan maken. Dit vond ze toch wel erg leuk.

Verder ben ik met haar een boek gaan lezen dat gaat over een jongetje dat er ineens achter komt dat Sinterklaas niet bestaat. Een heel grappig boek waardoor ze er ook een beetje om kon lachen.
Het boek heet: verboden voor Sinterklaas en is geschreven door Margriet Hogeweg
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Chippie

Chippie

25-08-2011 om 10:13

Hohoho, sinterklaas bestaat wél!

Sinterklaas bestaat. Vroeger was er een man, Sint Nicolaas, die kleren weggaf aan arme mensen en kinderen. Die man, Sinterklaas, ging dood maar iedereen vond het zo fantastisch wat die Sinterklaas deed, dat we ieder jaar Sinterklaas vieren met Sinterklaas.

Zo (wel uitgebreider natuurlijk) heb ik het mijn oudste verteld. Ik heb niet één keer gezegd dat Sinterklaas niet bestaat. Daarna kwamen de vragen vanzelf: wie koopt dan de cadeautjes, die meneer met dat pak aan of jullie?

Ook opgelucht

Zoon was ook opgelucht toen hij van mij hoorde dat het allemaal een spelletje was. Er waren zoveel dingen die niet klopten, maar als iedereen zei dat Sinterklaas wel bestaat dan zal het wel zo zijn. Hij had geen reden om aan al die volwassenen te twijfelen. Toen hij hoorde hoe het zat was het of alle puzzelstukjes ineens op hun plek vielen. Het was een opluchting voor hem dat het plaatje nu weer klopte. Sindsdien wil hij een actieve rol spelen. Hij wil iets in de schoenen doen, hij wil mee cadeautjes kopen voor zijn zusje.
Ik heb het vertelt toen hij 8 was, ergens midden in de zomer.

Laatste jaar?

Ik lees je draadje aandachtig mee. Dochter zit nu in groep 4, ben benieuwd of ze dit jaar al iets laat doorschemeren. Anders vind ik zeker het geheim van 8 (van Rosa van der Zanden) een hele mooie om te onthouden tot volgende jaar zomer!!!

Aagje Helderder

Aagje Helderder

28-08-2011 om 10:41

Hmmm

ik heb er bewust nooit zo'n echt moment van gemaakt met oudste twee. Gewoon afgewacht tot ze zelf met twijfels kwamen en daar op ingehaakt. Dan kwamen ze met een vraag in het trant van 'hoe kan dit' en dan stelde ik de tegenvraag ' hoe denk jij dat t kan?' En dan bleek hun twijfel wel zo ver dat ze ook al wel hadden nagedacht hoe hetbkon zitten. Bij allebei was dat ergens aan het einde van groep 5. Ik had bij oudste wel aan het begin van groep 5 aan de leerkracht gevraagd of er nog meer gelovers waren; ik wilde namelijk niet dat kind de risee van de klas zou zijn als enige gelover. Maar idd bleek zeker nog de helft te geloven. Er werd wel aan surprises gedaan inngroep 5 en dat werd voor de gelovers gepresenteerd als ' Sinterklaas helpen'. Het kon dus prima naast elkaar bestaan.
Aagje

Aagje Helderder

Aagje Helderder

28-08-2011 om 10:54

Overigens

heb ik bij oudste wel een keer op t punt gestaan om te vertellen dat Sinterklaas niet bestaat: oudste raakte nogal hyper van het hele gebeuren, ik begon het gewoon zielig te vinden. Ze zat toen in groep 3. Ondertussen begon ze ook zelf al opmerkingen te maken die op twijfel duidden (had t over allemaal verklede mensen). Ik heb het toen niet gedaan, heb geprobeerd t nog wat minder op te kloppen allemaal. En ze geloofde verder en de twee jaar erna was er geen spoor twijfel meer. De twijfel kwam pas weer toen ze van groep 5 naar groep 6 ging. Toen was het ook goed. Ze voelde zich erg groot dat zij het geheim nu wist en mee kon denken in de cadeautjes.
Aagje

Pluijmpje

Pluijmpje

29-08-2011 om 17:43

Ingepakt in ander verhaal

Hier ging het nog weer anders. In de zomer (groep 5) heb ik zakgeld ingesteld, en verteld wat hij daar allemaal van moest kopen: cadeautjes voor verjaardagen van gezinsleden, vriendjes, cadeautjes met Sinterklaas, sparen, iets leuks voor zichzelf kunnen kopen. Hij was helemaal blij. Even later kwam de vraag over de sinterklaascadeautjes. Die koopt Sint toch??? Toen verteld dat hij nu zo groot was geworden dat hij mee mocht doen aan het geheim. Het grote kinderfeest. En nu is hij helemaal blij dat hij geheimzinnig kan doen over de cadeautjes en de surprises en gedichten. Het feest is er nóg leuker op geworden.

Ely

Ely

30-08-2011 om 09:48

Overigens

Wordt hier op school het loodjes-trekken ingekleed door te zeggen dat Sint het te druk heeft en 'we' hem daarom een handje helpen door het zo te doen. Oudste heeft gezellig aan het loodjes trekken meegedaan terwijl hij nog geloofde in de Goedheiligman. En vele klasgenootjes met hem. Ik vond het wel een slimme, zo kon het kwartje langzaam vallen, dat werkte voor hem heel goed vond ik.

grtjs,
Ely

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.