Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Tango

Tango

01-09-2011 om 21:52

Ggd screening groep 7

Er is al veel over geschreven, maar hier kwam hij vandaag binnen. De brief over de screening in groep 7. In de brief staat dat de kinderen in principe alleen gaan, maar je mag als ouder wel aangeven erbij te willen zijn. Je kunt ook bezwaar maken tegen de screening. Dit moet schriftelijk en je moet het dan inleveren samen met de bijgevoegde vragenlijst. Dat laatste gaan we w.s. maar doen. Ik vind die screening helemaal niet noodzakelijk. Meten en wegen kan ik zelf wel en Tangodochter is af en toe best een eigenwijze, dwarse meid, maar dat is ze haar hele leven al. Ze rookt en drinkt niet (wat een vraag zeg voor 9-11 jarigen!) en echte problemen heeft ze ook niet. Ik neem aan dat ik als ik bezwaar indien, ik de vragenlijst ook niet hoef in te vullen? Want dat was me dus niet helemaal duidelijk omdat er staat dat je de bezwaarbrief samen met de vragenlijst moet inleveren op school.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Aagje Helderder

Aagje Helderder

01-09-2011 om 22:18

Wie verzint dit!

bezwaar maken. Als je niet wilt gaan, kun je gewoon afzeggen? Ik heb besloten niet meer te gaan, ga dus gewoon afzeggen als de uitnodiging komt. Als ze de lijst terug willen hebben, kunnen ze die krijgen. Niet ingevuld uiteraard.
Aagje

Kobalt

Kobalt

01-09-2011 om 23:15

Je moet helemaal niets

Jij moet helemaal niets. Wat denkt die GGD wel zeg? Een bezwaarschrift, zijn ze zelf wel helemaal lekker?
Ik zou afbellen bij de GGD en de school even heel erg duidelijk maken dat je dochter er niet heen mag (anders stuurt een onnozele juf haar alsnog). Ook zou ik richting school nog even duidelijk maken dat zij niet zonder jouw toestemming met derden over jouw dochter mogen communiceren. Dat is ook iets wat scholen nogal eens vergeten.
En die vragenlijst hoef je helemaal niet in te vullen natuurlijk.

Vraag

Ik snap dat je het een rare vraag vind, maar je zou ze de kost moeten geven, de kinderen die met 10 al stiekem roken of zelfs van hun ouders (!) wel eens bier mogen.

Verder als alles goed gaat: waarom zou ze niet gaan? Ik ben net voor de 6 jaar oproep geweest met dochter. Weet nu zeker dat oren en ogen goed zijn en kreeg nog een paar tips.

Loes

Tango

Tango

01-09-2011 om 23:45

Oke

Die vragenlijst vul ik niet in. Maar in de brief staat toch echt dat je schriftelijk moet melden dat je geen toestemming geeft. Bezwaarschrift hoeft volgens mij nou ook weer niet, maar wel op papier dus. Er staat wel een telefoonnummer bij voor vragen. Maar heb helemaal geen zin om erheen te bellen. Gaan ze juist doorvragen waarom ik geen screening wil. Doorgeven op school vind ik ook wel een goeie. Juf moet haar niet alsnog sturen.
10 jaar en roken en/of drinken, ik moet er echt niet aan denken. Maar eh, andere dingen doen we vast wel fout hoor. Tangodochter zit echt weleens langer dan 2 uur op een dag achter de computer (was ook een vraag op de lijst), doet momenteel geen andere sport dan gym op school en geen idee of ze een uur of langer beweegt per dag. Ik moet er niet aan denken dat ze daarover aan de tand gevoeld gaat worden door zo'n wijkverpleegkundige. Tangodochter wilde zelf ook echt niet alleen naar dit onderzoek.

Schriftelijk bezwaar?

Het lijkt wel of het in elke regio anders werkt. Mijn dochter maakte in groep 7 de overstap naar een andere basisschool ( in dezelfde woonplaats). Daardoor miste ze precies de schoolarts: de vorige klas moest nog, de nieuwe klas was al geweest. Ik werd door die verpleegkundige gebeld of ik toch nog graag naar de schoolarts wilde. Nee dus. Die dame vond het prima, ik hoefde geen reden op te geven, een formulier in te vullen of wat dan ook.
Nu op de middelbare school kreeg ik een brief van de GGD dat ze nogal achter liepen met de screening, en dat je het aan kon geven als je een afspraak wilde. ( dus als je niets liet horen geen afspraak).
Ze vinden het bij "jouw" GGD blijkbaar veel balangrijker dan hier in de buurt.

Bibi72

Bibi72

02-09-2011 om 07:01

Altijd in groep 7?

Krijg je altijd de oproep als kind in groep 7 zit? Dochter is namenlijk nu in groep 8 begonnen, maar heeft vorig jaar geen oproep gehad voor de GGD.

Annet

Annet

02-09-2011 om 08:22

Het zou kunnen dat

op de vragenlijst de gegevens staan van kind.
Als die gegevens bij de brief zitten, kan het bezwaar makkelijker verwerkt worden.
Veel mensen vergeten voldoende gegevens in een brief te zitten, en dan wordt het een zoekplaatje voor een organisatie om de brief te verwerken.

Ik zou ook op school melden dat je geen toestemming verleent.
Bij oudste moest ik ook schriftelijk meedelen dat ik geen toestemming gaf. Op de dag dat dochter de formulieren mee naar huis kreeg, had de leerkracht met de kinderen al een medisch paspoort ingevuld met allerlei persoonlijke vragen aan kind. Dat heb ik toen opgehaald bij de juf.
Overigens mocht bij haar geen ouder aanwezig zijn.

Bij jongste (groep 2) ging ik wel naar de screening maar op het formulier heb ik alleen de medische vragen ingevuld, niet de sociale vragen. Het gesprek heb ik ook beperkt tot medische zaken.

Yura

Yura

02-09-2011 om 09:18

Sociaal wenselijk

Ik heb mijn kinderen in groep 7 het begrip sociaal wenselijk uitgelegd. Ik denk dat als je moeilijk doet je toch ergens in het verdachtenhoekje belandt, dus gewoon mee gedaan en mijn kinderen zijn werkelijk modelkinderen volgens de vragenlijst die ik heb ingevuld en volgens de vragenlijst die ze zelf hebben ingevuld. Je loopt namelijk het risico dat je kinderen iets te eerlijk zijn, dus als ze vorige maand hun boterham een keer hebben laten staan vullen ze op de vraag: "ontbijt je elke ochtend?" waarschijnlijk "nee" in want dat hebben ze immers een maand geleden een keer niet gedaan. Helaas doorzien de meeste deskundigen dat soort dingen niet en dan heb jij heel wat uit te leggen.

Ely

Ely

02-09-2011 om 09:34

Misschien domme vraag

Maar wat gebeurt er als 'men' bij deze screening onwenselijkheden opmerkt?

thanks,
Ely

Let even op

Let even op wat de opzet is van het onderzoek. Het lijkt mij dat als alleen jouw antwoorden verwerkt worden het niet-inleveren van de vragenlijst al genoeg zou moeten zijn, maar ook dan kan een schriftelijke melding best zinnig zijn: het laat zien dat je niet laks bent, maar gewoon geen zin hebt in dat geneus in je zaken.

Maar het kan ook zijn dat er niet alleen informatie van jou wordt verwerkt, maar dat ook aan de leerkrachten wordt gevraagd informatie over je kind aan te leveren. Dat was op zoons school zo ihkv een speciaal project. Ik heb toen schriftelijk doorgegeven dat zoon wel gewogen en gemeten mocht worden maar dat wij niet meewerkten aan de vragenlijst en ook niet wilden dat juf die over zoon in zou vullen.

Overigens denk ik dat het zinnig is om je schriftelijk af te melden. De afkeer van dit soort bemoeizucht neemt toe. Als mensen dat ook duidelijk kenbaar maken kan een ontbreken van antwoorden niet gemakzuchtig worden toegeschreven aan 'die lakse ouders die het belang niet inzien', maar is duidelijk dat mensen er gewoon niet aan mee *willen* werken. Hoe duidelijker dat signaal, hoe beter.

Groeten,

Temet

Irene

Irene

02-09-2011 om 10:28

Niet

Wij kregen vorig jaar ook een oproep maar voor een dag dat we echt niet konden. Gebeld en geprobeerd een nieuwe afspraak te maken. Dat kon niet, we zouden wel een nieuwe oproep krijgen. Wat denk je: nieuwe oproep was voor zelfde datum. Weer gebeld, zelfde verhaal. Toen heb ik gezegd: laat het dan maar helemaal zitten en toen is de afspraak geschrapt. Verder nooit meer wat gehoord. Dus blijkbaar kun je je ook telefonisch afmelden.

Kind zelf

En ik zou kind zelf instrueren niet te gaan, anders worden ze mogelijk argeloos meegenomen.
Maar ik zou inderdaad ook de school schriftelijk een briefje sturen dat ze geen toestemming hebben om met derden over mijn kind te communiceren, alleen in overleg met jouzelf en niet in dit geval.

Niks gelezen...

maar gewoon afmelden. Klaar. Zoek maar eens bij ouders & school, het is een regelmatig terugkerende discussie. Naar mijn idee is het een bezoekje met op zijn minst gemengde doelstellingen. No way dat ik mijn 11 jarige loslaat met een of andere mutsige (sorry! slechte ervaring die keer dat ik er wel bij mocht zijn, bij oudste) verpleegkundige die checkt wat ze voor t ontbijt eet & of papa en mama wel eens schelden. Gruwel. Je hebt geen idee wat voor fout geinterpreteerde wauwelverhalen er zo in dossiers kunnen belanden.

Nee, ik vind het principieel een slecht idee om zo'n bezoekje ouderloos te willen doen.

Ingrid

Afmelden

Ja, het werkt per regio anders. Ja, zelfs de onderzoeken zijn per regio anders. Ja, het is mogelijk dat bij dit specifieke onderzoek ook een vragenlijst over het kind aan de leerkracht wordt voorgelegd.
Ik ben het met Kobalt eens dat dat in principe niet mag zonder toestemming, maar helaas is de praktijk dat 'iedereen' vindt dat dat wel mag en men het dus ook gewoon doet.
Het is dus zinnig om je af te melden als die mogelijkheid wordt genoemd. Doe dat schriftelijk als daarom gevraagd wordt.
Je hoeft de vragenlijst niet in te vullen.
Als je meent dat deze werkwijze in strijd is met de privacy, maak dan van alles wat je hebt gekregen een kopie en stuur dat als melding naar het College Bescherming Persoonsgegevens.
Niet dat je daar meteen wat van hoort, maar als er meer meldingen zijn, dan kan het wel opgepakt worden. Met enige regelmaat worden GGD's inderdaad op de vingers getikt omdat ze zich niet aan de wet houden.
Groet,
Miriam Lavell

an200

an200

02-09-2011 om 18:07

Ik weet niet wat ik hier lees!! ouders die een dergelijk onderzoek niet nuttig vinden??

Dat snap ik dus niet. Wanneer je juist niets te verbergen hebt, waarom zou je dan NIET meedoen aan zo'n onderzoek?? Ik noem dit echt misplaatste arrogantie.

Zelfs het meten en wegen is erg nuttig om te kijken naar groei en ook overgewicht. En dat soort zaken is denk ik zeker niet overbemoeiierig van het GGD! Veel kinderen zijn echt te dik of te dun en worden zo gescreend.

Dit soort onderzoeken stellen niets voor vergeken met 20 jaar geleden. Toen werden de kinderen uit groep 7 helemaal onderzocht. En ik vond het prima dat mijn zoon daarvoor destijd werd opgeroepen. Ze controleren dan ook de rug en de groei van de rug, het hart, botgroei, afwijkingen in de buik, bloeddruk, ogen, oren en neus en destijds moest bij mijn zoon ook zijn onderbroekje even uit om zijn piemel te onderzoeken (d.w.z. liesbreuk, indalen balletjes, groei van de balletjes en afwijkingen en ook of de voorhuid goed naar achteren kon). Er werd dan meteen gekeken naar de voortgang van de pubertijd. Als er afwijkingen zijn, dan is dat alleen maar prettig dat iemand er naar kijkt!

Kobalt

Kobalt

02-09-2011 om 18:35

Nut van jgz

Juist omdat het onderzoek niets voorstelt, is het compleet zinloos om je kind eraan mee te laten doen. Het gaat vooral om gegevens verzamelen die de GGD door kan spelen naar gemeentes om duidelijk te maken hoe (on)gezond de jeugd van tegenwoordig wel niet is.
Individueel heb je er nauwelijks iets aan, aangezien het kind slechts een paar keer in het leven onderzocht wordt. Als je op je 11e er pas achter komt dat je niet goed groeit, is dat wel een beetje laat. Zo ook met al de psycho sociale problemen waar je kind tegen aan zou kunnen lopen. Ik hoop dat de meeste ouders toch wel slim genoeg zijn, om niet passief af te wachten, maar zich pro-actief op te stellen bij problemen.
Bij mijn dochter (10) rezen er vorig jaar twijfels op, of ze wel goed kon horen. Dan ga ik echt niet afwachten tot ze over anderhalf jaar eindelijk eens naar de schoolverpleegkundige gaat. (een arts ziet het kind alleen nog maar op kleuterleeftijd)
Het kind (individueel nut van JGZ) is duidelijk met het badwater (bezuinigingen) weggegooid. Jammer, maar helaas.
Daarnaast zijn de GGD's enorm logge organisaties geworden, die niet zorgvuldig omgaan met de privacy van kinderen. Ten minste, laat ik niet generaliseren, hier in onze gemeente dan. De juf wist ineens dingen die de GGD wist en vice versa. Wij geven nooit toestemming voor het bespreken van onze kinderen met derden, dat is duidelijk geschonden in een gezellig roddelgesprekje, bah.

Annet

Annet

02-09-2011 om 18:51

An200

Heb jij de vragenlijsten van tegenwoordig wel eens gezien? Ze vragen naar de relatie tussen de ouders, doen suggestieve vragen over het gedrag van kind, gedrag van ouders naar kind, willen weten of kind wel ontbijt, etc etc etc. Die vragen vind ik voor mijn kind niet nodig.
Ik heb helemaal niets tegen medisch onderzoek. In groep 7 is dat nauwelijks aan de orde. Meten en wegen kunnen we zelf prima.
In groep 2 is het medische deel wat groter, daarom gaan we daar wel heen.
In de 2e klas Voortgezet onderwijs gaat het over drugs, alcohol, gewicht, psychisch welzijn en gedrag. Daar stuur ik mijn kind dus niet heen, niet nodig.

ijsvogeltje

ijsvogeltje

02-09-2011 om 19:15

'slim genoeg'

"Ik hoop dat de meeste ouders toch wel slim genoeg zijn, om niet passief af te wachten, maar zich pro-actief op te stellen bij problemen."
De gemiddelde Ouders Online-ouder is slim en assertief genoeg. Is ook bewust met opvoeding bezig (anders zit je niet op Ouders Online), weet wel iets van voeding, van BMI-scores, van lijstjes etc. Maar... we zijn hier geen afspiegeling van de maatschappij. Even los van de manier waarop de GGD te werk gaat (ben ook geen fan meer): ja, er zijn ouders die wel degelijk gebaat zijn bij screening. Die zich niet zo snel realiseren dat er iets met hun kind is. Die zich van bepaalde dingen helemaal niet bewust zijn. Voor hen kan een bezoekje aan de schoolarts wel degelijk wat opleveren.
Een vroeger vriendje van een van mijn kinderen heeft fors overgewicht. Niet alleen hij, maar bijna het hele gezin. Schoolarts signaleerde, ging met de moeder praten, regelde een afspraak met een diëtist etc. Voor moeder een eye-opener: ze wist bijvoorbeeld serieus niet dat yogidrink een echte dikmaker is (melk is gezond, dacht zij). Ook was ze in de veronderstelling dat het niet aan de voeding kon liggen, want een van de kinderen is wél slank. Kind krijgt nu langzaamaan weer een gezond gewicht. Zo zie je maar.
En Ann: in het archief kun je het nodige vinden over de keerzijde van dit soort onderzoeken. 'Bemoeizorg' kan mooi en nuttig zijn (zoals in het voorbeeld dat ik beschreef), maar kan ook heel verkeerd uitpakken. Door suggestieve vraagstelling (maken papa en mama wel eens ruzie? ontbijt je iedere dag?) krijgen nogal wat kinderen ten onrechte een 'kruisje' achter hun naam. En kun je als gezin plotseling 'verdacht' zijn. Deze 'feiten' worden vaak met school gedeeld. Nou ja, etc. etc.

Sascha2

Sascha2

02-09-2011 om 19:32

Tja

De huidige vragenlijsten komen op mij meer bemoeizuchtig over dan de ouderwetse onderzoeken. Het zijn suggestieve vragen. Bovendien weet je niet wat een medewerker in het dossier zet, hoe de perceptie van deze gegevens van een andere medewerker is en wat de ratio achter de suggestieve vragen is. Dat in combinatie met de wetenschap dat de dossiers blijven bestaan totdat het kind 34 jaar oud is, is voor mij reden genoeg om niet aan dossiervulling te doen. Mijn kinderen worden dan ook niet gescreend. Ik heb overigens ook slechte ervaringen met het cb, dat zal mijn mening vast ook kleuren.

Tango

Tango

02-09-2011 om 22:11

Tjonge

Ik heb wel weer een discussie veroorzaakt zeg Toen ik dus vandaag tegen Tangodochter zei dat ze niet naar dat onderzoek gaat, was ze nog verontwaardigd ook, ze wil zelf wel, vindt het wel interessant geloof ik. Maar ze wilde wel een van ons erbij hebben. Ik ga haar nog wel uitleggen waarom ze niet gaat.
Ik vind het onderzoek echt niet nuttig. Inderdaad, als ik merk dat er problemen zijn met mijn kind, zoek ik zelf wel hulp en ga ik niet wachten op de jgz. Meten en wegen kan ik prima zelf, Tangodochter gaat regelmatig zelf op de weegschaal staan. Ook zie ik best dat ze niet te zwaar is. Ik kan me voorstellen dat het voor sommige kinderen (uit bepaalde doelgroepen) wel zinvol is, maar daar hoor ik voor zover ik weet niet bij.

Fiorucci

Fiorucci

03-09-2011 om 07:39

An 200

Weet je An, als het onderzoek zo grondig zou zijn als 20 jaar geleden, zou ik het nog overwegen. Overigens, zo grondig was het in deze regio nimmer, maar dat terzijde. Twee zien meer dan een, enzo. Maar het werkelijk onderzoek is vluchtig, stelt niks voor, en ondertussen moet ik een waslijst aan zeer inpertinente vragen beantwoorden die ook mijn dochter zelf veel te ver vond gaan. Je onderschat het vermogen van ouders om zelf "afwijkingen" te zien en er naar te handelen.

Privacy

Met niet meedoen bescherm je je privacy en die van je kind. Je wilt niet dat ze in risicoindexen terecht komen. Dat kan nadelig uitpakken voor jezelf en je gezin en je hebt er zelf geen enkel belang bij en je kind ook niet. Waar het toe kan leiden is argwanende bemoeizucht en repressie.
Niets te verbergen is te argeloos. De mensen waar je mee te maken krijgt hebben goede bedoelingen maar projecteren hun fantasie en aannames op jou en je gezin.
Het Albert Schweitzer ziekenhuis in de regio Drechtsteden hangt dit najaar op alle locaties posters in de wachtkamers waarop nadrukkelijk staat dat het ziekenhuis vermoedens van kindermishandeling kan melden bij het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling. Dat zouden ze hier ook moeten doen. Want daar kom je voor toch?

Verhoor

Kinderen die als omstander verhoord worden over incidenten waar de politie bij betrokken is komen al in een risicoindex. Dus ook nooit toestaan dat je kind zonder jou verhoord wordt en al helemaal niet als het kind zelf helemaal geen foutje zelf heeft gemaakt. En vraag het dossier op als het wel gebeurd is en eis dat het vernietigd wordt.
Die paranoide houding tegenover ouders moet nu maar eens over wezen.

De anderen

Je denkt namelijk dat het niet over jou gaat, het zijn natuurlijk de anderen, een ondefinieerbare onderlaag van mensen die die ' hulp' gewoon keihard nodig hebben, tot je er zelf last van krijgt. En dat is een eufemisme.

Kobalt

Kobalt

03-09-2011 om 16:38

Inderdaad gale

Bij ons ook een iets aan de hand kind. Het is eng in hoeverre je als ouders ineens verdacht bent, alleen omdat je kind zich niet zo gedraagt als de rest. En dan krijg je ineens spijt als haren op je hoofd, dat je eerlijk en open bent geweest, dat je je twijfels op school hebt laten zien. Achteraf wordt je daar nog eens fijnzinnig mee om je oren geslagen. Nooit doen dus.
En juist daarom zouden de ouders waar het kind wel gewoon meehobbelt ook niet mee moeten werken. Als iedereen sociaal wenselijke lijstjes in vult, houden we met z'n allen de illusie van de 'hulpverleners' in stand, dat sociaal wenselijk de norm is. Hiermee steken kinderen als die van mij nog negatiever af, dan ze normaal al doen.
Ik weet overigens niet of dat voor Gale ook geldt, maar ik heb ondanks mijn eerlijkheid en openheid die ik heel naif ten toon spreidde, ondanks mij heel duidelijke hulpvragen, helemaal NIETS aan de JGZ en de school gehad in het proces van hulp zoeken voor mijn Iets Aan De Hand Kind. Sterker nog, zij hebben ervoor gezocht dat het allemaal veel langer duurde dan nodig was geweest. Bah.

Hulp

Inderdaad net zoals Kobalt werkte dat hele hulpverleningscircuit als een moeras. En door de melding had ik als verdachte moeder nog veel meer moeite om de hulpverlening voor mijn kinderen rond te krijgen. De jeugdhulpverlening is al een oerwoud en dan ouders verdacht maken, laat ze naar zichzelf kijken en hun hulpverleningsaanbod realistisch en kundig maken. En ophouden met die belevingsverhalen.

Sancy

Sancy

03-09-2011 om 17:05

Niets te verbergen 2

Ik citeer een stukje uit het volgende artikel: http://www.nrcnext.nl/columnisten/2011/06/08/niets-te-verbergen-2/
.... "En zonder dat ik er moeite voor hoef te doen, houdt de overheid ook allerlei gegevens over me bij in honderden databases.

Op momenten waarop ik zin heb om een gemoedelijke avond met vrienden danig te verpesten, vraag ik aan ze of ze al dat gedatabase door overheden en bedrijven eigenlijk geen eng idee vinden. Het antwoord is altijd hetzelfde: „Ik heb niets te verbergen.” En vanaf dat moment hebben we ruzie.

Want, wie heeft er nou niets te verbergen? Alleen mensen met een onwaarschijnlijk saai leven. „Heb je ook geen gordijnen?” sputter ik dan, „en mag ik je bankafschriften van het laatste jaar nu zien?” Nadat ik een tijdje later beschuldigd ben van luddisme, en het te grabbel gooien van onze nationale veiligheid, eindig ik de avond ofwel met „Hitler zou anders heel blij geweest zijn met zoveel databases!” of met „als je niets te verbergen hebt, trek dan nu maar je broek naar beneden!” (afhankelijk van het gezelschap).

Het zijn weinig productieve discussies. Maar sinds ik het boek Nothing to hide las, begrijp ik waarom. Het boek, van Daniel J. Solove, professor in de rechten aan George Washington University, zet op een begrijpelijke manier uiteen waarom de privacydiscussie tot nu toe weinig impact op de meeste mensen heeft.

Solove’s belangrijkste punt: het niets-te-verbergen-argument houdt zich alleen bezig met een klein deel van privacy: het recht om je geheimen te verbergen. Maar privacy gaat over veel meer. Het beschermt je tegen fouten die overheden en bedrijven maken met het opslaan van gegevens. Het beschermt je tegen onterechte verdachtmakingen en uitsluiting. En nog veel meer.

„Ik heb niets te verbergen” is geen antwoord, als je privacy begrijpt in de volle betekenis van het woord. En hoe meer iClouds van bedrijven en overheid erbij komen, hoe belangrijker het wordt dat er een échte discussie gevoerd wordt over privacy –- zonder het ik-heb-niets-te-verbergen-gelul."

De noodzaak privacy te beschermen

Dringt maar moeizaam door. Ik was ook zo'n sukkel die dacht niets te verbergen te hebben. Ik vraag me af of mijn mening veranderd zou zijn als ik niet die ervaring had gehad wat ze met je gezin kunnen uithalen. Ook nu er steeds meer ervaringen boven water komen blijven mensen liever naief. En nu kun je nog kiezen maar met name in de zorg zijn er steeds meer verplichtingen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.